Mijn man en ik zijn a.s mei 12 jaar getrouwd ( in Tunesië), hij heeft de Tunesische nationaliteit en ik de Nederlandse maar we wonen hier in België al 11 jaar, hij heeft een F+ en ik een E+ kaart.
We hebben 3 kinderen die hier geboren zijn en inmiddels de Belgische nationaliteit hebben.
Hij werkt en ik ontvang werkloosheidsuitkering(laagste categorie) en volg een opleiding.
We hebben al heel wat moeilijke jaren achter de rug maar ondanks alles houden we nog wel van elkaar maar ik betwijfel of dit nog wel genoeg is.
Ik wil eigenlijk weg van hem, ik heb met veel geduld geprobeerd om er het beste van te maken maar ik kan niet meer, het liefst zie ik dit niet gebeuren maar samenleven is enorm moeilijk en ben de ruzie s en het nooit goed zijn echt wel zat, mijn zoon van 10 lijdt er ook steeds meer onder.
Ik heb hier niemand waar ik terecht kan en zelf geen genoeg inkomen om een huurwoning te kunnen huren en dan nog maar de vraag of ik er een zal vinden.
Ik wil mijn kinderen absoluut niet hun geluk ontnemen, zoals het ze niet kunnen geven wat ze nu wel hebben, een eigen woning( dus geen tehuis of noodopvang), ook een reden waarom ik de stap niet wil nemen.
Nu is het zo dat we in juli toch zouden moeten verhuizen en zie ik dit een beetje als mij kans, liefst eerder maar is er een mogelijkheid dat ik een woning krijg/ vindt in mijn huidige situatie zonder dat we daarvoor eerst op straat hoeven te staan of naar een noodopvang moeten?