Mijn partner en ik zijn nu zo'n anderhalf jaar uit elkaar en hebben een co-ouderschap regeling voor onze kinderen.
Wij zijn nooit getrouwd geweest en hebben deze regeling ook nooit op papier gezet.
Intussen woont hij zo'n 55km van de kinderen hun school verwijderd, wat maakt dat hij vaak een uur onderweg is in de spits om de kinderen naar school te doen of 's avonds van school te halen.
De reden van uit elkaar gaan is zijn aanhoudend agressief gedrag, verbaal en fysiek... Verschillende keren zelfmoord willen plegen etc... Hier zijn pv's van.
Twee weken terug krijg ik plots telefoon van de huisdokter, terwijl de kinderen bij hem waren en ikzelf in het buitenland, met de boodschap dat hij dringend moest opgenomen worden op psychiatrie en ik voor opvang moest zoeken voor de kinderen... gelukkig zijn mijn broer en zus ingesprongen en hebben ze zich over de kinderen ontfermd terwijl ik in het buitenland zat. Hij is daags nadien opgenomen... Pas na anderhalve week kreeg ik van hemzelf eindelijk bericht wat er gaande was. Hij zou volledig gecrasht, zowel fysisch als mentaal.
Voorlopig is de co-ouderschap natuurlijk opgeschort en zijn de kinderen permanent bij mij.
Eergisteren (twee weken later) krijg ik bericht van hem dat hij in het weekend even naar huis mag en wil dan de kinderen ophalen bij mij.
Ik heb hem geantwoord dat ik van de dokter uit de instelling een attest wil waarin staat dat hij "gezond" verklaard is, eer hij de kinderen komt ophalen, wie weet wat gebeurt er....
Hij houdt nu voet bij stuk en eist dat ik de kinderen meegeef.
Kan ik hem het toch weigeren?
Dien ik bij rechtbank een eenzijdig verzoekschrift in om uitoefening ouderlijk gezag aan te vragen?
Bedankt voor jullie tips en raad!