Beste,
Ik ben een mama alleen van 2 kindjes, waarvan vorig jaar in vonnis de omgangsregeling werd vast gelegd en papa de kindjes 1 weekend op 2 bij zich heeft. Ook tijdens de vakanties blijft deze regeling lopende.
Nu gedurende het voorbije jaar werden verschillende malen zaken van mijn kant opgemerkt bij de wissels waarvan ik me niet van de indruk kon ontdoen dat deze niet echt met het belang van mijn twee kindjes stroken.
Om kort de situatie te schetsen, vader is iemand die veel leugens vertelt en dit probleem destijds ook heeft toe gegeven dat hij waarheden verdraait enz. Psycholoog heeft de ruwe inschatting gemaakt dat hij een narcistische persoonlijkheid heeft maar dit kan maar moeilijk worden vast gesteld gezien vader niet open staat voor psychische hulp. Dit in combinatie met een buitechtelijke relatie met hij 30 en zij 21 destijds, vormden de uitgangsbasis van onze breuk. Maar dit is bijkomstige informatie.
Tijdens het voorbije jaar werd door vader slechts sporadisch en in totaal maar driemaal een onvolledige allimentatie betaald en geen bijdrages in buitengewone kosten zoals vast gelegd in het vonnis. Na vele malen proberen via een deurwaarder dit totale plaatje van om en bij de 3500 euro achterstand te proberen innen, kwamen we telkens van een kale reis thuis, daar vader bewust zijn uitkering die hij ontving tot kennisgeving deurwaarder van loonbeslag stop zette zodat er geen inkomsten meer waren om beslag op te leggen. Hij heeft dus ongeveer 5 maanden zonder officiële inkomsten geleefd. Nu is de procedure weer in gang gezet met de deurwaarder daar hij begin deze week te kennen gaf dat hij terug in vast dienstverband tewerkgesteld zou zijn en er dus inkomsten zijn vatbaar voor beslag, waardoor ik nu opnieuw de deurwaarder opdracht gaf ter uitvoering hiervan. Ook werd twee weken geleden nu klacht ingediend wegens familieverlating officieel naar aanleiding of met samenvoeging van een aantal andere verontrustende zaken, dit op aanraden van mijn advocate en huisarts.
Bij het laatste weekend twee weken geleden dat mijn kinderen mee gingen en ik hen terug ging ophalen, kwam mijn oudste zoon van 2,5 opnieuw thuis met blauw oog, sneetje en werd me onmiddellijk de uitleg gegeven, hij was wild en viel op de stoel van broer. Allemaal aannemelijk natuurlijk en tot dan kon ik me telkens vinden in de uitleg van verwondingen van de kinderen opgelopen tijdens hun verblijf bij vader.
Tot ik richting huis ging met mijn twee kindjes, en de oudste die nu verwondingen vertoonde opnieuw, zoals in verleden ook wel al gebeurde, begon te vertellen dat papa hen slaat en hard boos was. Ik hoorde alles en stelde hem gerust.
Eenmaal thuis, en ik de kindjes wou omkleden om naar bed te gaan, viel mijn oog onmiddellijk op de blauwe plekken op zijn borst en schouder/oksel. Opnieuw begon hij onmiddellijk te vertellen dat papa hard boos was en hem vast pakte, dus mijn buikgevoel zei me dat dit niet klopte. Ik nam opnieuw foto's en stuurde deze door naar advocate met het hele verhaal. Daags nadien ging ik hiervan vaststelling laten doen bij de huisarts en kwam ook zij tot de vaststelling dat dit vingers konden zijn en kan ze zich niet ontdoen van de indruk dat hij hardhandig werd aangepakt. Ook hier begon mijn 2,5jarig zoontje noch voor de arts noch ik iets konden vertellen, bij het onderzoeken van de blauwe plekken, onmiddellijk zijn verhaal te doen over een papa die hem daar vast nam en hard boos was en hier echt in detail ging. Voor een tweejarige kleuter dus wel merkwaardig.
De arts en advocate raadden me aan klacht in te dienen bij de bevoegde instanties en ook daar werd het hele relaas aan feiten aanhoort en op zijn minst merkwaardig bevonden. Er werd een procedure VOS opgestart.
Hierin gaf ik ook mee dat gedurende het hele voorbije jaar de vader weigerde de juiste pampers te gebruiken bij mijn jongste zoontje, welke allergische reacties geven tot gevolg. Ondanks het vele (tweewekelijks) herhalen van mijn vraag naar papa toe om dit te willen respecteren werd hier nooit gevolg aan gegeven en altijd weg gelachen. Het gevolg, telkenmale ik de kindjes ophaalde dat de jongste zijn geslachtsdelen en poep tot bloedens toe open lagen. Ook hier werden telkens melding en fotos genomen naar de advocate toe. Altijd heb ik hem het voordeel van de twijfel blijven geven, altijd heb ik hetzelfde ritueel aangehouden om mijn kinderen op een rustige manier naar hun vader te laten vertrekken.
Ook vielen er een aantal weekenden waarin hij de kindjes om bepaalde redenen niet kwam ophalen, zoals in juli weer het geval was, wegens onverwachts werken (terwijl officieel werkloos en geen inkomsten) en hij dan op sociale media te zien was op festivals, of bvb op vaderdag zogenaamd vergat dat het vaderdag was en ze niet kwam ophalen... papa is nl origine (woont hier wel al zijn hele leven in belgie praktisch) en gebruikte dit als uitleg op de rechtbank deze week waarom hij dit vergat, terwijl hij vorig jaar ook wel al vaderdag vierde, en genoeg actief is op sociale media om niet te kunnen opgemerkt hebben dat het vaderdag was... Tevens ging hij na de breuk veel verder wonen van ons, en is afhankelijk van openbaar vervoer.
Nu werd besloten om de kinderen dus niet meer mee te geven in voorzorgen en hun veiligheid, daar de vermoedens van een oncontroleerbare handeling naar hen toe wanneer hij boos op hen is te garanderen. Dit na veelvuldig overleg met arts, onthaalouder en advocate.
Een maatschappelijk onderzoek zal wellicht volgen, maar weten allemaal dat papa dit perfect zal doorstaan en er als perfecte vaderfiguur door zal komen.
Sinds kort wil het oudste kind ook niet meer mee en roept en schreeuwt hij het uit, waardoor ik een ritueel heb opgebouwd zodoende hem, gezien het mijn plicht als moeder nog steeds is hun vader de kans te geven zijn kinderen te kennen en een band onderling op te bouwen, en dus altijd de kindjes mee gaf al zei mijn buikgevoel me soms dat het daar niet goed loopt. Ik bereidde de kinderen altijd enthousiast voor op hun papa weekend en zorgde voor een rustige omgangswissel, waarbij ik er uiteindelijk ook in slaagde de afgelopen drie wissels hen rustig te kunnen overhandigen en eens papa er is, de tranen en briespartijen verdwenen waren zodat ze "graag" meegingen en zelfs uiteindelijk in zijn armen sprongen.
Nu is mijn vraag, heeft iemand advies wat ik nu het beste kan doen, wat mij allemaal nog te wachten zou kunnen staan eens dit voor de rechtbank opnieuw zal verschijnen? Want uiteindelijk hebben we nu gezien de omstandigheden een gunstige omgangsregeling, maar de schrik zit er wel in dat hij dit zo mooi zal verbloemen en doen, dat uiteindelijk een week/week regeling zal worden verkregen.
Mij gaat het voor alle duidelijkheid niet om die contacten weigeren met papa maar wel om het welzijn en veiligheid van mijn kinderen. Ik heb zeer veel geslikt en geduld gehad in het voorbije jaar en hem ontzettend veel voordeel van de twijfel gegeven alsook kansen laten benutten, maar na het laatste weekend is mijn vertrouwen in hem volledig weg en ben ik ontzettend bezorgd om de veiligheid van mijn kinderen wanneer papa boos zou worden of een situatie zich voordoet waarin hij niet weet hoe omgaan met een puberende peuter en kleuter.
Iemand tips , advies...