#8 , 16 aug 2017 13:40
De situatie mag eenvoudig of logisch lijken, ze is het niet.
De ex heeft op het eerste zicht deugdelijk bezit te goeder trouw van de wagen, een initiële bezitsvordering (bv. omdat deze de wagen onder bedreiging zou hebben weggenomen van uw zoon) lijkt me dus uitgesloten;
Een persoonlijke vordering wegens bewaargeving of iets dergelijks lijkt me ook uitgesloten, bij gebreke aan (bewijsbare) overeenkomst;
Blijft over de zakelijke vordering. Door het loutere feit dat de ex de wagen te goeder trouw bezit wordt wettelijk vermoed dat zij er een titel op heeft. Zij zit m.a.w. in een zetel, de bewijslast rust volledig op uw zoon. Deze dient ofwel te bewijzen dat de ex geen titel heeft - wat niet hetzelfde is als zelf met een factuur en betalingsbewijzen komen zwaaien- ( negatief bewijs, de facto praktisch onhaalbaar), ofwel dat er iets schort aan het bezit (niet te goeder trouw, dubbelzinnig, niet openbaar....). Bij voorbeeld zou uw zoon kunnen trachten aan te tonen dat een titel die door de ex wordt bovengehaald (op zich geen slimme zet van haar) gebrekkig zou zijn. Een 'absoluut' bewijs van eigendom kan in dergelijke omstandigheden door de eiser slechts zelden worden geleverd, meestal gaat het om een feitelijke appreciatie. In elk geval zal een loutere betaling van het grootste deel van de prijs m.i. ruim onvoldoende zijn.
Wil u deze weg bewandelen, praat er dan beslist eerst over met een advocaat want uw zoon kijkt aan tegen een mount Everest op gebied van bewijsvoering.
Ik ben geen advocaat, u gebruikt de informatie die ik verstrek strikt op eigen risico. Win steeds gekwalificeerd advies in voor belangrijke beslissingen.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.