#3 , 05 aug 2017 07:48
Uw echtgenote is niet 'zomaar' 130 km weg gaan wonen, ze heeft dat gedaan nadat u geweld had gepleegd, dat vastgesteld werd en ze twee dagen in een vluchthuis doorbracht, met een kind van 13 maanden en een zwangerschap van 8 maand. Dat volgende op overspel, eerder door u gepleegd tijdens haar zwangerschap.
Ik haal het bovenstaande aan om aan te tonen dat dit er voor de buitenwereld niet als 'zomaar' uitziet. Wat de politie daarover zegt maakt niet uit, het is wat het openbaar ministerie oordeelt en later mogelijk de rechter dat bepalend zal zijn. Wil u weten welke versie dezen vermoedelijk vanuit het standpunt van uw echtgenote zullen lezen, bekijk dan bovenstaande paragraaf nog eens.
Was laat uw denken dat ze wil terugkomen naar de huurwoning? In haar plaats zond ik aangetekend een opzegging naar de verhuurder en als die niet meewil trok ik naar de vrederechter. Maar indien ze wil terugkomen en dringende en voorlopige maatregelen vraagt denk ik dat u gelet op de omstandigheden degene zal zijn die zijn matten mag rollen.
De echtscheiding zal er vermoedelijk wel komen, met of zonder uw akkoord. Wat ik u zou aanraden is een advocaat aan te stellen om uit te zoeken wat haar intenties zijn, te komen tot een regeling voor het huurhuis en eventueel tot een voorlopige bezoekregeling voor uw kind.
Ik ben geen advocaat, u gebruikt de informatie die ik verstrek strikt op eigen risico. Win steeds gekwalificeerd advies in voor belangrijke beslissingen.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.