Gezinswoning

[Eliass]

Twee wettelijk samenwonenden, de vrouw breekt de wettelijke samenwoning eenzijdig. Er moet een akkoord worden gezocht over een samen aangekocht onroerend goed (50/50 eigendom), en over de omgangsregeling van de kinderen.
Meneer kan (financieel) en wil de gezinswoning niet inkopen, mevrouw wil dat wél en kan het ook. Meneer dreigt er mee dit niet te zullen toestaan (er is immers geen voorkooprecht) zonder enige motivatie. Meneer kan tijdelijk ergens anders terecht, mevrouw niet (tenzij aankoop/huur andere woning). Het zou ook het wegnemen zijn van een stabiel gegeven voor de kinderen.
De vraag: kan meneer de vraag tot aankoop van de woning weigeren? En wat gebeurt dan met de woning? Openbare verkoop? (Met een serieuze minprijs voor beide partijen kan ik me voorstellen) Kan een gerechtelijke procedure helpen om mevrouw toch de woning te laten inkopen (met andere woorden: hoe kan een familierechter hierover oordelen?) ?

[eylis]

In deze situatie kan niemand verplicht worden in gedwongen onverdeeldheid te blijven. Maar een familierechter kan ook niet toewijzen wie de woning mag inkopen. Als beide partners het niet eens raken over wie de woning inkoopt, wordt de woning gedwongen openbaar verkocht. Met inderdaad het risico dat de woning minder opbrengt dan dat de ene partner er voor zou bieden. Daartoe zal de rechter een notaris aanstellen die belast wordt met de openbare verkoop. Als de ene partner zolang in de woning verblijft, terwijl de andere ergens anders gaat verblijven, moeten er ook voorlopige afspraken gemaakt worden mbt de afbetaling van de lening, vaste lasten en de woonstdervingvergoeding: dwz de helft van een mogelijke huurprijs voor de vertrekkende partner. Hij derft immers het genot van de gezamenlijke woning. Al is het wel zo dat dit bedrag in de praktijk ongeveer overeenstemt met de vaste kosten die hij nog zou moeten betalen in afwachting van de verkoop ( lening, kadastrale belastingen, verzekeringen...)

De omgangsregeling van de kinderen wordt door de band apart behandeld. De verkoop van het huis houdt hier in sé geen verband mee. Maar de vader zou best wel wijselijk toestemmen in de inkoop door de moeder: zij kan een goede prijs geven en bij openbare verkoop weet je nooit aan welke prijs het verkocht wordt, bovendien kan de moeder dan alsnog bieden aan een prijs die toch minder is dan dat ze bij de minnelijke verkoop zou bieden. Bovendien is het ook wenselijk voor de kinderen dat er toch minstens één factor dezelfde blijft: de gezinswoning en hun omgeving.
Kan je natrekken waarom de vader wenst dat het huis aan derden wordt verkocht? Want hij snijdt er waarschijnlijk mee in zijn eigen vlees.

[Eliass]

Geen echte motivatie of gegronde reden - een boycot of gekoeioneer van meneer...

[iota]

Ik heb een dergelijk geval in mijn omgeving meegemaakt:
Huis voor het huwelijk door mijnheer gekocht, tijdens het huwelijk verder afbetaald.
Mevrouw bleef er tijdelijk wonen nadat ze uit elkaar waren, maar kon de woning niet inkopen. Mijnheer kon en wilde dit wel, maar mevrouw weigerde omdat ze hem dit niet gunde. Ze meende dat hij achteraf de woning met winst zou kunnen verkopen.

Dit is voor de rechtbank gekomen omdat het huis tenslotte oorspronkelijk door mijn heer was gekocht. Maar hielp niet. Mevrouw bleef weigeren, zodat het uiteindelijk toch openbaar is verkocht. Inderdaad flink onder de prijs die mijnheer had geboden.
(Pittig detail: mevrouw wenste uiteraard niet voort te gaan op de schatting van mijnheer, maar haar schatter kwam op exact dezelfde prijs. Die ze dus niet aanvaardde.)
Uiteraard, niets had mijnheer belet om mee te bieden, maar tegen dan had hij daar geen zin meer in.

[iota]

Geen echte motivatie of gegronde reden - een boycot of gekoeioneer van meneer...

Is gewoonlijk het geval. Wat kan ook een echt gegronde reden zijn om niet te willen dat de ex-partner de woning inkoopt als jij dat niet wil of kan?
Maar dat verandert niets aan de zaak dat de rechtbank de één of de ander niet kan dwingen en bij onenigheid enkel een openbare verkoop kan opleggen.

[eylis]

Geen echte motivatie of gegronde reden - een boycot of gekoeioneer van meneer...

Als dit de drijfveer van meneer is, kan je dat positief omkeren: neem contact met een specialist ter zake (notaris) bvb) die meneer uitlegt wat de consequenties zijn van gedwongen openbare verkopen en het risico voor hemzelf. Ik vermoed dat meneer dan liever ophoudt met koeioneren als hij daarmee in zijn eigen portemonnee snijdt. Het is een klassiek gegeven en meestal gebaseerd op 2 zaken: minieme kennis van de materie én rancune. niet al te beste combinatie...