ouderschapsregeling bepalen

[Saarv]

Mijn ex partner wil een gelijke verdeling van tijd/ verblijf voor ons 6 jarig kind.
Ons zoontje heeft het momenteel heel lastig als hij langer dan 3 dagen bij zij papa is en wil dan naar mama en naar huis en probeert echt alles om zijn doel te bereiken. Hij wordt dan opstandig en bij momenten hysterisch. Op de momenten dat hij terug bij mama en thuis is wordt hij weer rustig


In het verleden was de papa niet vaak aanwezig in de opvoeding en werden de zorg en verzorging voor 99% door mij als moeder gedaan , ook ben ik blijven wonen in het ( mijn) huis. Hierdoor beschouwd mijn zoontje zijn thuis als bij mij. Ik wil de vader zijn tijd met zijn kind niet af te nemen, maar wil niet dat mijn kind afziet onder een regeling die mijn expartner wenst. Ik probeer mijn ex-partner uit te leggen dat hij geduldig moet zijn en hem niet mag dwingen omdat hij op deze manier nog opstandiger wordt, maar iets moet opbouwen en dat er een regeling moet uitgewekt worden die voor iedereen leefbaar is en zeker voor het kind.

De regeling is nog niet officieel vastgelegd en zou dit graag verder bespreken, maar dit bllijkt zeer moeilijk

Ik vraag mij af wat mijn opties zijn, en in hoevere de evenredige woonverdeling wettelijk afdwingbaar is.
Bedankt,

[eylis]

Je zou de omgangsregeling in kortere periodes kunnen opsplitsen ipv om de week (wat voor sommige (jonge) kinderen inderdaad lang kan zijn. Leg aan de andere ouder vooral uit dat je samen met hem wil komen tot een geslaagde gelijke omgangsregeling, zodat als jullie zoontje opgroeit hij zonder stress langere periodes bij de ene of de andere ouder kan blijven zonder. In een eerste fase zou ik bijvoorbeeld suggereren dat er een midweekse wissel gedaan wordt: om de 3 dagen. Of: dat op woensdagnamiddag (in de verblijfsweek van de papa) jullie zoontje bij jou verblijft tot donderdag (1 nachtje) Zo krijgt het weekschema een - voor het kind - beheersbare tijdsduur. Zeker in de vakantie zou dat mogelijk moeten zijn. Nog een tip: spreek een vast moment af dat je even kan skypen met je zoon tijdens de verblijfstijd van de papa. Spreek af dat het steeds een kort gesprekje is met een bepaald ritueel: bijvoorbeeld een muziekje dat het einde van het gesprek aankondigt: of vlak voor een bepaald Tv-programma dat daarna begint en waar hij bij papa naar kijkt. Spreek ook af, dat deze gewoonte ook bij mama gebeurt: dus een kort skypegesprekje op een vast uur. sommige ouders slagen er ook in om nog steeds actvititeiten samen te doen met hun kind; De verlatingsangst van het kind neemt daar sterk mee af, omdat de onderliggende gedachte vaak is: als mijn papa en mama elkaar niet meer willen zien, zullen ze mij op een dag ook niet meer willen zien. Gewoon met elkaar blijven omgaan, geneest het kindje van deze vrees;