JuridischForum.be

Wat is er belangrijk wanneer er een maatschappelijk onderzoek wordt gedaan naar het wel of niet toestaan van een bi-locatie regeling ? Op wat baseert men zich om daarover een besluit te vormen. Luistert men ook naar de kinderen ?

en wat was de aanleiding voor een onderzoek?
graag wat meer detail zoals leeftijden v/d kinderen enz.

In de aanloop van de bilocatiewet heeft de subcommissie familierecht er zijn tanden ingezet. Dat document is een vaak belezen document van +330blz.

http://www.f4j.be/doc/pdf/060127_versla ... esting.pdf

Mogelijks kan je bij het justiiehuis ook eens je licht opsteken, maar het antwoord is met de weinige informatie die we hier van je hebben zo complex

zelf geloof ik niet dat er een soort van checklist bestaat die dient afgelopen te worden. Het is dus veel van op het gevoel van de onderzoeker dus wat eigenlijk jammer is omdat het zoveel onzekerheid (spanning) creert.

RR

Wat als je dochter van 8 bij de mama wilt wonen ? en geen bi-locatie wenst ? En wat als ze daarvoor onder druk wordt gezet door haar vader ?
Ze durft haar mening niet meer aan hem te vertellen, want dan maakt hij zich kwaad. Hij wil er gewoon alles aan doen, om ze van bij mij weg te houden. Hij zegt het trouwens ook : Ge gaat ze helemaal kwijtraken.

Mij lijkt het best als 1 ouder een 50/50 regeling wil dat men dit eerst moet installeren en eventuele problemen opsporen opvolgen. In ieder geval zijn dan de ouders beter in staat om zelf naar alternatieven te zoeken voor de problemen die zich voordoen

Zelf zie ik hier weinig reden om een maatschappelijk onderzoek te gaan organiseren (lees deze mensen zijn overbelast)

Men zou het tegenwerken van een niet bestaande 50/50 regeling moeten leren beschouwen als een vorm van geweld (op kinderen) en dat uiteraard ook als dusdanig ook aanpakken. Het bezorgt ieder veel leed/spanning en ellende.

Uiteraard zijn er vele reden voor (zie dat verslag) om geen 50/50 regeling te installereren maar bij onwil/frustratie/manipulatie kan men best uitkijken of er optie is om heel de verblijfsregeling een tijd om te draaien anders blijft het gewoon duren wat nefast is voor het welzijn van de kinderen (en hun ouders)

Een kind van 8 kan zijn mening uiten en men kan daar voor sommige zaken zoals sport/spel/hobby al beginnen mee rekening mee beginnen te houden (als er rust is tussen de ouders). Maar uiteraard als een kind van 8 s'morgens zegt wow het sneeuwt een beetje, daarom ga ik vandaag niet naar school lijkt het mij althans niet gezond om daar veel aandacht aan te schenken.

RR

Ik ben zelf mama van twee kinderen. Bij het begin van onze 'vechtscheiding' was ik erg tegen bilocatie. Mijn ex is blijven in beroep gaan, heeft een maatschappelijk onderzoek gevorderd, de kinderen bewerkt en uiteindelijk de bilocatieregeling bekomen. Ik moet nu vaststellen dat het misschien niet altijd even ideaal is, maar ook niet zo slecht als ik voordien dacht. Over het effect op de kinderen op lange termijn (het is nu ongeveer twee jaar) kan ik niet zoveel zeggen in hun plaats, maar ik heb de indruk dat ze gelukkig zijn. Voor mezelf is het in elk geval veel beter dan toen mijn ex ze om de veertien dagen kwam halen: ik moest voor alles zorgen/betalen, alles meegeven... en er was wel altijd iets dat niet mee terug kwam, dat niet in orde was of waarover hij kon vitten..... Sinds de bilocatieregeling moeten geen kleren meer worden meegegeven en dat maakt alles veel en veel eenvoudiger, zeker in het geval de goede verstandhouding zoek is. Mijn ex en ik hebben nu enkel nog contact ivm schoolkwesties en de niet-priveuitgaven (zoals school, orthodontist...) worden netjes in twee verdeeld, zodat ook daar geen discussie meer over is. De week dat de kinderen bij hem zijn, is dan voor mij een week dat ik vrij ben, en de kans heb om dingen te doen die ik met de kinderen niet kan doen of om eens weg te gaan. En ook dat helpt om je als gescheiden vrouw, al dan niet met nieuwe vriend, beter te voelen!!

Hey Miekemuis,

Hoe is het dan geregeld met het kindergeld ?
Krijg jij dat of staat dat op een kindrekening?
Welke beslissing heeft de rechtbank uitgesproken.

Tis maar dat we ongeveer in dezelfde situatie zitten.. Alleen is het mijn vriend die de bi-locatie vraagt.. De kinderen zijn gehoord en stemmen toe..
Alleen zijn er nu nog problemen met het kindergeld, en alimentatie die ze bovenop eist..

Alles is bij ons via vonnis geregeld, want op een redelijke basis onderhandelen was al lang niet meer mogelijk. De kinderen zijn bij mij gedomicilieerd en ten laste, het kindergeld komt bij mij toe, maar ik betaal elke maand de helft ervan aan mijn ex-man. Er is geen kindrekening. Ieder betaalt de eigen kosten. De kosten die het verblijf overstijgen worden fifty-fifty gedeeld. In de uitgaven voor schoenen en jassen zijn we redelijk: de ene keer koop ik de schoenen, de andere keer mijn exman de jassen enz... en hier wordt dan geen vergoeding voor gevraagd. Hetzelfde met de kapper... Mijn exman is niet tevreden met de regeling van het kindergeld, want hij heeft ondertussen drie kinderen bij zijn nieuwe vriendin, en met 5 zou hij uiteraard meer kindergeld en andere voordelen ontvangen, maar de rechter heeft dit niet toegestaan. Wellicht omdat het voor de rechter wel duidelijk was dat ik in de praktijk toch meer beschikbaar ben voor de kinderen, en al altijd alle financiële en praktische zaken i.v.m. hun opvoeding naar behoren geregeld had, terwijl mijn exman veel in het buitenland verbleef (en nog verblijft - zijn vriendin is een buitenlandse).

Vriendelijke groeten,

miekemuis

Thx voor je antwoord Miekemuis.

Was er een groot verschil in inkomen tussen jullie beiden. Niet dat ik jullie loon wil weten hé ..

Tis maar gewoon of ik kan vergelijken. Als ze zo'n uitspraak doen bij ons, dan ben ik al lang heel gelukkig.. We hoeven geen extra's te hebben, gewoon een eerlijke regeling..

Ik hoop dat we snel een uitspraak hebben. Ik denk dat het soms scheelt van gerecht tot gerecht..
Mijn vriend wil niets van zijn ex. Hij wil alleen voor zijn kinderen zorgen, zonder haar extra geld toe te schuiven, want het geld gaat niet naar de kinderen, maar naar dingen die zij van doen heeft..
Kan al bijna een boek schrijven denk ik...

Hey Rambina,
da's geen slecht idee!
We schrijven een boek over de ervaringen ,zowel neg.als pos.over ex-vrouwen en stiefmoeders. Wedden dat dat een bestseller wordt!
Veel vrouwen in jouw situatie of de mijne die hem zullen lezen.

Of misschien toch maar niet want dan komt daar misschien ook een rechtzaak van.
Groetjes!

Op het ogenblik dat mijn man definitief de deur uitging, werkte ik nog deeltijds en was mijn loon ongeveer de helft van het zijne. Ik heb toen nog twee jaar alleen voor de kinderen gezorgd in een klassieke bezoekregeling waarbij hij mij 350€ alimentatie betaalde. Ik was ondertussen wel uit eigen beweging weer fulltime gaan werken, want ik draaide voor alle kosten van de kinderen op, de afbetaling van de lening enz... Op het ogenblik dat de bilocatie inging werkte ik dus fulltime, maar ik veronderstel dat mijn loon toch iets kleiner is als dat van mijn exman, aangezien hij dertiende/veertiende maand heeft, allerlei extralegale voordelen en premies e.d. die ik als ambtenaar niet geniet. Het is echter kiezen of delen: veel harder werken, niets overhouden aan het einde van de maand, maar geen ruzies meer en een weekje 'vrij' als de kinderen er niet zijn... en niet denken aan hoe de ex het misschien toch beter of gemakkelijker heeft... of hoe het had kunnen zijn... De enige die er ongelukkig van wordt ben je zelf.