Sinds vorige week vrijdag heb ik een bijna identieke situatie voor.
Met dat verschil dat dochter tijdens haar verblijf bij mij na een schooldag gewoon niet naar huis is gekomen en niks heeft laten weten dat ze naar haar papa's huis zou gaan en daar blijven...
Die vrijdag was de boodschap nog: "Ik blijf dit weekend bij papa." (ttz: in papa's huis, waar ze helemaal alleen zou zijn, want mijn ex was heel het weekend naar zijn vriendin in Oost-Vlaanderen)...
Maar zondag was de boodschap: "Onze dochter zal de volgende keer bij de wissel ook niet komen."
En nog eens 2 dagen later krijg ik te horen dat ze zegt: "Ik wil wel op zaterdag op 'bezoek' bij mama, maar ik ga daar nooit meer blijven slapen."
Ons leven staat sinds vrijdag volledig op zijn kop en de dochter... Die kan intussen zomaar vanalles beslissen en de papa gaat in alles mee...
Praten wil ze niet, me zien nog minder...
Hoe is de situatie intussen bij jullie?
Moet ik nog hopen op beterschap?
Ik ben op...
Ik kan niet meer...
Voelt zij dan echt niet hoeveel pijn ze me doet?!
Zondag is Moederdag