Ex vraagt 2300 euro buitengewone kosten van jaar 2016 via advocaat.
Stuurt geen overzichten/noch facturen.
Eerst deurwaarder. Bij niet betaling, volgende stap, loonbeslag...
Kan dit?
Door aan te tonen dat de sommen waarvoor de deurwaarder tot actie overging simpelweg niet verschuldigd waren. Dat kan aangetoond worden door ofwel te bewijzen dat deze reeds betaald werden, ofwel aan te tonen dat ze niet gedekt waren door het vonnis. De schade = in essentie de gerechtskosten, rechtsplegingsvergoeding (uw advocaat kan de verhoogde vergoeding vragen indien hij meent dat het een roekeloze uitvoering was) en alle aantoonbare schade als gevolg van de actie. De actie van de deurwaarder gebeurt op risico van de eiser dus als het verkeerd loopt draait deze op voor alle kosten. Meestal probeert men zoiets geen 2 keer.
In de procedure voor de familierechter kan eea ook opgeworpen worden teneinde een éénduidiger regeling buitengewone kosten te regelen. Dit is een punt waar zeer, zeer veel problemen rond ontstaan wegens allerhande onduidelijkheden en discussies. Om die reden letten GDWs er normaal wel mee op, ik ken er een paar die personen die met een vonnis langskomen voor die kosten wandelen sturen met het verzoek hun advocaat eea op papier te laten zetten.
[Bron: gerechtsdeurwaardersforum]De gerechtsdeurwaarder is gebonden door het tarief en kan zijn kosten niet vrij kiezen. Naast de betekeningskosten en de kosten voor beslag zijn er daarenboven afkortings- en inningsrechten verschuldigd.
Uitvoeringskosten zijn niet hetzelfde als de gedingskosten. Overeenkomstig art. 1024 Ger. W. komen de kosten van tenuitvoerlegging ten laste van de partij tegen wie de tenuitvoerlegging wordt gevorderd. M.a.w. alle uitvoeringskosten zijn te uwen laste.
Nee, van kinderen.Ik veronderstel dat u het hebt over de kostenstaat van de gerechtsdeurwaarder?
Volgens mij stopt hij daar de kosten in die niet vervat zitten ijn de wettelijke tarieven.
[Bron: gerechtsdeurwaardersforum]De gerechtsdeurwaarder is gebonden door het tarief en kan zijn kosten niet vrij kiezen. Naast de betekeningskosten en de kosten voor beslag zijn er daarenboven afkortings- en inningsrechten verschuldigd.
Uitvoeringskosten zijn niet hetzelfde als de gedingskosten. Overeenkomstig art. 1024 Ger. W. komen de kosten van tenuitvoerlegging ten laste van de partij tegen wie de tenuitvoerlegging wordt gevorderd. M.a.w. alle uitvoeringskosten zijn te uwen laste.
In principe zou de gerechtsdeurwaarder zijn (supplementaire) bijkomende kosten dienen te verantwoorden in een gedetailleerde opgave.
30 NOVEMBER 1976. - Koninklijk besluit tot vaststelling van het tarief voor akten van gerechtsdeurwaarders in burgerlijke en handelszaken en van het tarief van sommige toelagen.
Art. 3. De gerechtsdeurwaarders zijn verplicht :
1° in hun boekhouding alle bedragen in te schrijven welke zij van partijen ontvangen of voor hen uitgeven;
2° aan partijen die dat verzoeken een gedetailleerde afrekening te geven van de verschuldigde bedragen.
Dus, eigenlijk zou de deurwaarder u zelf moeten uitleggen wat de supplementaire kosten inhouden.
Waarvoor moet alimentatie dienen?
Alimentatie dient dus om bij te dragen aan het levensonderhoud, huisvesting enz… levenskosten dus. De wetgever heeft er voor gekozen om geen opsomming te maken van de kosten die door de alimentatie gedekt moeten zijn. Men spreekt over kosten in hun algemeenheid. Tegelijk staat er ook nergens dat àlle kosten door de alimentatie gedekt worden. Dit betekent in de praktijk vaak dat men de algemene kosten (kledij, speelgoed, schoolgerief enz…) beschouwt als te bekostigen door de ouder die alimentatie ontvangt.
Toch is er soms betwisting tussen ouders.
Voorbeeld:
Joris betaalt alimentatie voor de kinderen, die vier dagen bij hem, tien dagen bij zijn ex verblijven. De verstandhouding tussen Joris en zijn ex is niet goed. Wanneer de kinderen bij hem komen, krijgen ze geen kledij en geen boekentas mee. Dat moet hij maar bekostigen, vindt zijn ex.
Hoewel deze zaak duidelijk lijkt, ontstaat er betwisting tussen de ouders. Geen van beiden kan echter eigenmachtig optreden. Een betwisting als deze moet dus, bij gebrek aan overeenkomst, aan de jeugdrechter worden voorgelegd.
In alle gevallen van betwisting kan men de zaak na de scheiding aan de jeugdrechtbank voorleggen. Wanneer de betwisting ontstaat tijdens de scheidingsprocedure hangt het af van de aard en de staat van de procedure welke rechtbank bevoegd is om te oordelen. In de meeste gevallen is dat de vrederechter. Om hierover zekerheid te hebben, vraagt men best advies aan de bemiddelaar of de advocaat.
Alimentatie en omgangsregeling.
De betaling van alimentatie berust op het principe dat elke ouder naar evenredigheid van middelen moet bijdragen aan de levenskosten van zijn kinderen. Omgekeerd zijn kinderen ook verplicht hun ouders bij te staan, eens zij een eigen inkomen hebben en de ouders hulpbehoevend worden (bvb rusthuis).
De omgangsregeling is gebaseerd op het recht op regelmatig persoonlijk contact. Die twee artikelen hebben met elkaar niets te maken. Ook wanneer je je kind nooit ziet, blijf je verantwoordelijk om het financieel bij te staan.
Alimentatie en omgangsregeling hebben in die zin weinig met elkaar te maken. Je kan dus niet beslissen dat je niet betaalt wanneer je je kind niet voldoende ziet. Evenmin kan je zelf beslissen om de bedragen aan te passen aan de bezoeken die (niet) plaats hebben.
Wanneer de te betalen bedragen worden vastgelegd door de rechtbank, kan er wel gekeken worden naar de verblijfs-/ omgangsregeling. Men gaat dan na hoeveel elke ouder bijdraagt in financieel opzicht en in natura.
Buitengewone uitgaven
Sommige vonnissen of overeenkomsten bevatten bepalingen over buitengewone kosten. Vaak stelt men dat deze niet in de alimentatie begrepen zijn en volgens een bepaalde sleutel door beide ouders betaald moeten worden. De rechtspraak en rechtsleer erkennen als buitengewone kosten: medische kosten (tandheelkunde, ziekenhuis, apothekerskosten, …), opleidingskosten (inschrijvingsgeld, huur studentenkamer, stagekosten, schoolreizen, …) of kosten die dienen voor de persoonlijke ontwikkeling van het kind (sportkampen, taalkampen enz…) wanneer deze op voorhand moeilijk te berekenen of in te schatten zijn. Kosten die regelmatig weerkeren, kunnen betwistbaar geacht worden. Om betwisting te vermijden zijn er ook ouders die in hun overeenkomst opnemen dat er geen of beperkte bijdrage geleverd wordt voor buitengewone kosten, maar een hogere alimentatie betalen. Men kan omschrijven welke kosten als buitengewoon worden gezien (bvb onvoorziene en noodzakelijke medische kosten).