Neen, de notaris kun je niet echt verwijten, evenmin als uw man. Echt goede raad komt dikwijls als het te laat komt.
Veel mensen weten dat niet, maar bij een echtscheiding is een notaris enkel en alleen nodig als er onroerend goed is.
Niet alle notarissen kunnen goede familierechtelijke overeenkomsten sluiten.
Scheiden is al een emotionele gebeurtenis en er komen zo onnoemlijk veel details bij kijken.
Dingen die je later zakelijk benadert, zijn op dat moment van de scheiding moeilijke punten om over na te denken, want men gaat ervan uit dat het vanzelf wel zal gaan. Eenmaal de overeenkomst er is, kun je daar niets eenzijdig meer aan veranderen, tenzij eventueel via de rechtbank. Natuurlijk heeft de ex daar een voordeel in gezien.
Was de notaris een erkend bemiddelaar, dan zou hij of zij ook gewezen hebben op de gevolgen van een onderwerp: bvb. de schoolkosten: wat met de schoolkosten? Welke schoolkosten? Welke premies of terugbetalingen? Wat als er wettelijk nieuwe (financiële) initiatieven zijn voor de ouders, bvb. stel dat de dubbele domicilie doorgand vond: wat met de bestaande akten die de niet-domicilieouder graag zou willen herzien?
De wet van 19 maart 2010 inzake de onderhoudsbijdrage was toen ook nog niet van tel.
De ex heeft echter niet alle rechten en voordelen.
Het is niet omdat iets niet in detail staat omschreven dat men daar alles mag ingooien om de tegenpartij le laten opdraaien.
Men kan altijd een bemiddelaar inroepen of een verzoek bij de familierechtbank inleiden om de details vast te leggen voor de kinderen in functie van de bestaande echtscheidingsovereenkomst. dat verandert niets aan de overeenkomst zelf, maar het laat wel toe om de definities te bepalen van wat verblijfsgebonden kosten en niet-verblijfsgebonden kosten (verblijfsoverschrijdende) zijn enerzijds en buitengewone kosten anderzijds.
Bvb. Voeding valt onder verblijfskost, want de ouder bepaalt op dat moment hoe het eten van het kind wordt voorzien tijdens het verblijf bij die ouder, of dat nu op school, op internaat of thuis gebeurt. Het is een keuze van de (verblijfs)ouder.
Voeding valt onder de onderhoudsbijdrage voor het kind.
Voeding is geen schoolkost. De school is namelijk niet verplicht om warme of andere maaltijden te verdelen. het is de keuze van de verblijfsouder.
Er zijn situaties waar kinderen op bepaalde dagen van de maand warm eten en op andere boterhammen meebrengen: keuze van de ouder bij wie zij verblijven.