éénzijdig wijzigen uitgesproken co-ouderschap

bezorgdevader50
Topic Starter
Berichten: 4
Juridisch actief: Nee

éénzijdig wijzigen uitgesproken co-ouderschap

#1 , 30 jan 2017 18:24

In 2012 ben ik gescheiden. Mijn ex en mezelf kozen voor het co-ouderschap van onze kinderen. Zij waren toen respectievelijk 11 en 7 jaar. In 2015 ben ik een nieuwe relatie aangegaan en alles ging super met de kinderen en ook met de kinderen van mijn nieuwe partner. We maakten uitstapjes, reisden,hebben nieuwe vrienden, hebben nog contact met ex families, bouwden een nieuwe woning, in onze omgeving geen ruzies. In mijn ogen was iedereen hier zeer gelukkig. Ik voelde via de kinderen dat mij ex hier wel heel jaloers op was. Al enige tijd probeert ze via de kinderen onrust te stoken. Jaloesie..... Met 4 kinderen in huis moeten we ook regels volgen. Gaan slapen op een redelijk uur, naar school gaan, schooltaken afwerken, afspreken naar wat er wordt gekeken op TV.... Nu is mijn ex erin geslaagd om de oudste zoon (ondertussen bijna 16j) zover te krijgen dat hij niet meer bij ons wil komen. Het leven is voor hem makkelijker bij de mama, daar mag hij dus werkelijk alles. In schooljaar 2015/2016 : 44 halve dagen afwezigheid, in schooljaar 2016/2017 al 19 halve dagen afwezigheid. De afwezigheden zijn natuurlijk altijd in de week dat ze bij haar zijn. Speelt de meeste dagen online op de play-station tot 1 soms tot 2 uur s nachts. Bij ons heeft hij die mogelijkheid niet. Hij wordt afgezet aan school (wij wonen op 22 kilometer van de school) en kan hij niet in stad rondlopen. Normaal is het verlicht dat hij tot 18 jaar naar hier komt maar is nu reeds 2 maand dat hij niet meer wilt komen. Hij krijgt dan ook de steun van zijn moeder en zij spoort hem dan ook niet aan om toch tot bij mij te komen. Ik heb haar al op verschillende manieren duidelijk proberen te maken. Maar er volgt geen reactie. Ik sprak een sociaal asistent van de politie aan. Zij werd opgeroepen maar ze liet daar blijken dat zij haar kind opvoed zoals zij het wil. Dus weerom geen gevolg. Moet ik hiermee naar de rechtbank ?
Kan de rechter mijn zoon hierin gelijk geven ? Of zal hij toch ook op meer logische manier redeneren , dat mijn manier van opvoeden toch niet zo'n slechte manier is van opvoeden. Indien hij mijn zoon gelijk geeft wat met de andere 3 kinderen ? Kunnen zij dan ook zomaar alles zelf beslissen ?

Jureca
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
bezorgdevader50
Topic Starter
Berichten: 4
Juridisch actief: Nee

#2 , 08 mar 2017 15:53

:-( ter info , ingeleid op rechtbank , dossier komt voor op 21 maart . ondertussen mijn zoon al niet meer gezien sedert 2 januari.
gebroken :-(

bezorgdevader50
Topic Starter
Berichten: 4
Juridisch actief: Nee

#3 , 22 mar 2017 15:18

ter info,
16 jarige zoon behalve 1 gesprek van 2u nog steeds niet terug gezien bij mij thuis. Mijn zoon werd gehoord door een afzonderlijke rechter. Van de 6 dingen die hij gezegd heeft waren er 5 leugens, die mijn advocaat via bewijs heeft kunnen weerleggen. nieuwe absenties in school, opnieuw slecht rapport, inschrijvingsnummer bij de sportclub, ... Daarbij komt dat gisteren voor de rechtbank mij ex bestookt werd met 100 vragen. Waarom ze niet is ingegaan op een bemiddelaar, waarom ze de sociale assistente van de politie geantwoord heeft dat deze zich niet te moeien had met de opvoeding van haar zoon, waarom ze haar kind niet naar school stuurt, dat dit zo makkelijk is om het zo leuker te laten klinken bij haar, waarom ze niet is ingegaan om mijn zoon te laten helpen door een pschygoloog, waarom ze hem laat vluchten voor zijn problemen en deze niet helpt op te lossen, Hoe het komt dat zij geen ouderlijk gezag heeft over hem, waarom ze hem niet verplicht zijn sport door te zetten tot het einde van de abonnements duur... nog groter was mijn opluchting tot de procureur des Konings zijn redevoering hield. Hij begon zijn betoog met, het kind moet met onmiddellijke ingang terug naar de vader op regelmatige tijdsduur en in volledige co ouderschap. Ze ging verder , dat het kind veel geluk heeft dat zijn vader zo voor hem opkomt , dat het voor een jongen nog meer dan voor een meisje bewezen in dat er een vaderfiguur nodig is in zijn leven en dit in een strikt kader. Dat ze kort ervoor nog een seminarie gevolgd had waar het bewezen is dat voor zijn verder ontwikkeling het zeker nodig is dat hij bij beide ouders moeten opgevoed worden. Alles klonk goed voor mij. Maar nu weet ik niet in hoeverre een rechter de procureur volgt, want op het einde van zijn betoog sloot de rechter af dat ik hem zaterdag moet gaan afhalen van 10 u tot 18 u en als de moeder hierin niet slaagt dat de gevolgen voor haar wel eens heel groot kunnen zijn. Strafrechterlijk vervolging.
Dus langs de ene kant was ik opgelucht maar langs de andere kant toch ook terug teleurgesteld want hij moet tot aan de effectieve uitspraak dus toch nog niet volledig komen. Toen ik hierover uitleg vroeg antwoorde de rechter dat hij dit dossier ging bestuderen en dat het ene kind het andere niet is. opnieuw enkel weken bang afwachten .... :-(

iemand die hierover iets meer weet ? de rol van een procureur ? alvast bedankt

Reclame

Vader1
Berichten: 191
Juridisch actief: Nee

#4 , 22 mar 2017 18:41

Ik volg in elk geval vol belangstelling, het kan iedereen overkomen, en wil altijd goed voorbereid zijn op alles.
Sterkte in je strijd!

Franciscus
Berichten: 38599

#5 , 23 mar 2017 00:00

Zorg dat u om 5 voor 10 daar bent om zoon te halen - neem alles op zodat een mogelijk gesprek opgenomen wordt. Dat is wettelijk toegelaten
U mag iemand anders alles laten filmen een dashcam die per toeval alles heeft opgenomen - ook dat moeder niet opendoet enz enz. In principe mag u niet filmen zonder toestemming maar geef de dashcam af aan uw advocaat zo dat u niet kan knippen en plakken. Of bespreek dit met uw advocaat en geeft de dashcam aan de politie.
Ga direct nadat moeder heeft gewijzigd naar het dichtsbijzijnde politiebureau om PV te laten opstellen - leg de situatie uit. Zorg dat u de telefoonnummers van zoon en moeder bij hebt en vraag aan politie hen op te bellen en de reden te vragen waarom u de zoon niet hebt meegekregen.
Zorg dat u het oorspronkelijk vonnis bij hebt + een copie en geef het copie af. Vertel hen ook van de beslissing van de jeugdrechtbank.
Neem desnoods op voorhand contact met de sociale dienst jeugdbrigade ( persoon die bij ex is geweest) en vraag haar uitleg - geef haar uitleg over beslissing rechtbank en vertel wat u zaterdag gaat doen.

Kinderen kunnen vragen gehoord te worden door jeugdrechtbank - vanaf 12 jaar zelfs nog meer rechten (en uiteraard ook plichten)
http://www.kinderrechtswinkel.be/index. ... ewsID=7005

Amiga
Berichten: 10
Juridisch actief: Nee

#6 , 23 mar 2017 16:37

Ik vind het jammer dat je op deze manier in jullie 'co'-ouderschap probeert gelijk te krijgen...
Als je naar het gerecht gaat, is dit niet om je rechten te doen gelden, maar wel omdat je gefaald hebt in de communicatie met de andere ouder. Co-ouder betekent immers nog steeds dat papa én mama ouder zijn, en samen moeten beslissen.
Hoe goed het in jouw nieuwe gezin gaat, toch is mijn mening dat je meer betrokkenheid had moeten aanhouden met de andere ouder. In elk gezin zijn regels, en kinderen kunnen daar flexibel mee om zolang ze klein zijn. Pubers hebben het daar veel moeilijker mee, die wil hun wil doorzetten en zich niet meer in een 'regime' laten steken.
Een vérplichting maken tav de mama en de zoon is in mijn ogen géén vorm meer van co-ouderschap...
Het is jouw wil opleggen, en eisen van je kind dat hij jou ziet. Hoe denk je dat die jongen daar tegenover staat?
Al gedacht wat het in de toekomst gaat geven, als hij 18 jaar is en je die uberhaupt niks meer kan aan verplichten?
Bedenk eens hoe jij zelf was als puber, en hoe jij je weg moest zoeken.

Een laatste zaak: mama's zijn niét jaloers, mama's zijn bézorgd. Het is aan beide ouders om elkaar te respecteren als mama en papa, en die taak niet zomaar aan de nieuwe 'mama' of 'papa' te gaan toevertrouwen.

bezorgdevader50
Topic Starter
Berichten: 4
Juridisch actief: Nee

#7 , 07 apr 2017 19:28

amiga ,
hier oordeel jij wel heeeeel snel. ik heb het netjes gehouden ivm ex, jij weet dus niet wat zij allemaal uitgespookt heeft en nog steeds doet. Mijn hoofddoel was raad te krijgen hoe ik mijn zoon terug bij mij kon krijgen in het co-ouderschap. Dat ik het via communicatie geprobeerd heb, via een advocaat, via een bemiddelaar en via een sociaal assistente stond hierboven al te lezen ! Ze is niet capabel om te communiceren. Wat ik wel weet is dat ze deze week onze zoon is moeten gaan ophalen in het politiekantoor en dit was niet omdat hij braaf bij haar thuis zat maar omdat ze hem aan zij lot had overgelaten en laat ronddwalen langs de straten in stad !
Hoe was ikzelf ? Ik had in ieder geval respect voor mijn beide ouders.

En ook voor jou nog een laatste zaak, ook ik moet mijn kinderen toevertrouwen aan haar om de week met oja nu al haar 5de man inwoonde man sedert onze scheiding in 2012. T.o.v jou amiga - I rest my case

eylis
Berichten: 8840

#8 , 07 apr 2017 22:24

Amiga, ouderschap is een recht en en plicht. Als een vader geen omgangstijd heeft met de kinderen, wordt er volgens het huidige familierecht afbreuk gedaan aan die plicht en dat recht. Dat geldt zowel voor de ouders als voor het kind. Daarom spreken rechtbanken vonnissen uit zodat deze rechten en plichten voor alle partijen gewaarborgd zijn als men het er niet eens over raakt in samenspraak. Kinderen leren omgaan met regels en nee-stress. Puberende kinderen maken soms ook gebruik van de (v)echtscheiding om hun persoonlijke zinnetje door te drijven. Immers als de ouders het niet eens zijn over de omgangsregeling, dan kunnen ze daar wel eens gebruik van maken. Dit ter overweging: als een puberend kind niet meer naar school wil omdat hij de leerkracht een vervelend mens vindt dat hij/zij niet meer wil zien, ga je daar op in? Juist. Kinderen leren dat je als kind ook respect moet hebben voor een volwassene, een familielid, een ouder. Omdat die je opvoed. En dat dit niets te maken heeft met 'ik heb daar geen zin in", maar met een wezenlijk deel van zijn ontwikkeling. "Leren omgaan met" Weet dat wat je vertelt je hoogstpersoonlijke mening is (en die mag je gerust hebben), maar totaal niet weergeeft waarop ons familierecht is gebaseerd. Poster stelt een vraag in dat juridiche kader van het familierecht...

ridderspoor
Berichten: 10
Juridisch actief: Nee

#9 , 08 apr 2017 15:48

Ik was van mening dat een 16 jarige zelf kon beslissen? dat tot en met 16 jaar het afgedwongen kan worden en vanaf 16 jaar het van de tiener in kwestie afhangt.
Heb ik dat zo mis?

eylis
Berichten: 8840

#10 , 08 apr 2017 18:01

je bent helemaal mis ridderspoor: hoe zou een 16jarige nu wat dan ook zelf mogen beslissen? De wet die hier bovenstaat is die van de meerderjarigheid op 18 jaar. Tot dan dragen BEIDE ouders gezamelijk het ouderlijke gezag. Een kind kan vanaf 12 jaar wel aan een rechter meedelen hoe zij of hij het liefst bij welke ouders wil verblijven. Veel mensen interpreteren dat foutief alsof het zou willen zeggen dat de rechter dan maar de keuze van het kind opvolgt in haar/zijn belang. Maar dat is,niet zo: wijze rechters luisteren tussen de regels door naar een adolescent...en horen bvb. of er van beïnvloeding sprake is (door de andere ouder bijvoorbeeld) of het kind in zijn puberale crisis de echtscheiding een beetje gebruikt om het eigen zinnetje door te drijven. Stel je voor zeg. Dat vanaf 16 jaar pubers zelf belangrijke beslissingen zouden mogen nemen. De frontale hersenen (ja die waarmee je beslissingen neemt en impulsiviteit mee onder controle houdt...) zijn pas ten vroegste volgroeid op 21 jaar...

ridderspoor
Berichten: 10
Juridisch actief: Nee

#11 , 09 apr 2017 10:04

Blij dat te horen. Want ik word met die 16 om de oren geslagen. Bedankt. Bovenstaande casus is best eng. Waar die moeder met haar gedachten zit? Wie wordt daar nu beter van.

eylis
Berichten: 8840

#12 , 09 apr 2017 12:29

Even in de marge ridderspoor: dat heet (v)echtscheiding. Heel de huidige discussie over de gelijk verdeelde verblijfsregeling voor kinderen uit een echtscheiding is terug te leiden tot één prioritaire regel voor ouders: trek een lijn tussen je persoonlijke interrelationele conflicten en je rol als ouders. Maw: gebruik je kinderen niet als pasmunt. En dan werkt elke verblijfsregeling met elk soort uitzonderingen voor elk kind en elke ouder. De raad die ik geef aan scheidende ouders: beschouw elkaar vanaf nu als strikt professionele collegas waarmee je samenwerkt aan een gezamenlijk langetermijnproject waarin jullie àlles geïnvesteerd hebben en dat van jullie samenwerking afhangt of het een succes of een totale flop wordt; Dat project? "Ons kind".

Terug naar “Echtscheiding”