Ik ben reeds 2.5 jaar gescheiden met een EOT. We zijn destijds overeengekomen dat we de kinderen in een 4-4-regeling om en om laten verblijven, fiscaal voordeel bij helften en ieder helft van het kindergeld.
Ik wilde dit echter helemaal niet, en heb meteen gevraagd een 2-2-3/2-2-3-regeling toe te passen, dit hebben we een jaar en half zo gedaan tegen het vonnis in. Echter mijn ex-partner bleef vragen naar een week om week-regeling, maar ikzelf kan dat eerlijk gezegd nog niet aan en ik vind onze jongste zoon hiervoor te jong. Een 4-4-regeling geeft amper stabiliteit, want dan zijn er geen vaste dagen mama of papa, dus daar ben ik ook geen voorstander van.
Mijn kinderen zijn 4-7 en 9 jaar oud.
Na afgelopen zomer, waarin we gedurende twee maanden een week- om week-regeling hebben uitgevoerd, wilde mijn ex in dialoog gaan en vroeg hij naar een 7-7-regeling. Dit omdat hij de korte wissels bij een 2-2-3 te snel vond en hij aanhaalde dat onze kinderen hieronder leden.
Ik ging hier echter niet mee akkoord en wilde de 2-2-3 laten doorgaan vanaf september.
Eind augustus heeft zijn advocaat me dan een brief gezonden waarin stond dat als ik niet akkoord ging met de 7-7 dat dan de officiële 4-4 in werking zou gaan in afwachting van een procedure die ze wilden opstarten om alles te laten herbekijken.
We hebben vaak ruzie, en conflicten over samen aankopen van jassen en schoenen, zodat ik vanaf afgelopen zomer eiste dat ieder zijn eigen schoeisel zou aandoen, en ik wilde dan ook bij de wissel aan huis, meteen mijn schoenen en jassen meenemen, hier maakte hij een drama van dat dit niet kon voor de kinderen, dat ze meteen alles moesten uitdoen als ze bij hem aankwamen. Ik vind dit echter niet zo een probleem. Ze hebben daar dan toch ook schoenen?
Binnenkort is de rechtszaak. Ik laat me echter niet doen. Ik heb als tegeneis de 2-2-3/2-2-3-regeling nogmaals aangevraagd, en indien de rechtbank hier niet mee akkoord gaat een 5-9-regeling tot de kinderen oud genoeg zijn. (oktober 2018)
Ik ben een alleenstaande moeder, ik ben ontslaan tijdens onze scheiding omdat ik een burn-out had, en leef nu al sinds de scheiding van een werkloosheidsuitkering.
Ik doe wel wat in bijberoep naast mijn werkloosheidsuitkering en wil ooit wel volledig zelfstandige worden, dit is toegestaan van de rva als dit na de werkuren gebeurt.
Nu wil ik meteen ook van de gelegenheid gebruik maken om allimentatie te vragen. Mijn ex-partner verdient veel meer als dat ik heb met mijn werkloosheiduitkering en hij heeft ondertussen een nieuwe partner. Ze wonen nog niet samen maar zullen dit op termijn toch zeker doen want het lijkt me een stabiele relatie en in zijn verzoekschrift houdt hij ook al rekening met haar verblijfsregeling van haar kinderen.
Ze hebben allebei een eigen huis, ik ook, maar zij hebben er twee en werken allebei fulltime met een hoger loon. (hij ongeveer 2500€ netto, van haar weet ik het niet)
Nu is mijn vraag of, ik een haalbare kans maak in mijn tegeneisen? Ik ben het beu dat er telkens zoveel discussies zijn en ik vind de kinderen nog te jong voor week om week. Daarbij heb ik het financieel moeilijk, en moeten mijn ouders altijd bijpassen op het einde van de maand.
Stel dat ik het nu misloop, kan ik dan opnieuw een procedure starten indien zij officieel gaan samenwonen of trouwen?
dankjewel