JuridischForum.be

hallo,
ik ben hier voor t eerst dus weet ik niet of ik wel op tjuiste forum zit.
Het gaat over t volgende: ik heb 9 jaar samengewoond met mijn ex, waar ik twee kinderen samen met heb.
Toen we uit elkaar gingen is er een vonnis vastgelegd op de rechtbank voor de kinderen, tot nu toe gaat dat allemaal nog goed.
Alleen nu ben ik al een tijd samen met een nederlandse jongen en willen we graag in nederland gaan wonen.
Ik zelf woon nu in antwerpen en willen we verhuizen naar hulst, maar nu beweert mijn ex dat ik met de kinderen het land niet mag verlaten, dat hij daar een stokje voor kan steken.
Is dat waar? Ik hoop dat iemand me daar een antwoord op kan geven

alvast bedankt

Nederland maakt deel uit van de Schengen-ruimte. u gaat dus geen grens over.

Evenwel kan uw ex-partner wel de wijziging van de overeenkomst betreffende uw kinderen eisen op grond van veranderde omstandigheden. Dat wil niet automatisch zeggen dat u automatisch de voogdij over uw kinderen zal verliezen, wel dat er waarschijnlijk verschuivingen kunnen gebeuren in de omgangsregeling met hun vader.

Informeer u bij een advokaat en probeer het op een akkoordje te gooien met uw ex. Als dat niet lukt kan u zich best wenden tot de vrederechter.

“Art.387bis.In alle gevallen, en onverminderd de bevoegdheid van de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg, rechtsprekend in kort geding overeenkomstig artikel 1280 van het Gerechtelijk Wetboek, kan de jeugdrechtbank in het belang van het kind, op verzoek van beide ouders of van één van hen, dan wel van de procureur des Konings alle beschikkingen met betrekking tot het ouderlijk gezag opleggen of wijzigen.”(B.W.=Burgerlijk Wetboek).

Niets belet u te verhuizen van Antwerpen naar Hulst.Indien die verhuis zou leiden tot problemen inzake de uitoefening van het ouderlijk gezag,die u niet minnelijk kan regelen,dan kan art.387bis B.W. toegepast worden.

Ga volledigheidshalve naar (geconsolideerde wetgeving) onder Belgisch Staatsblad in http://just.fgov.be .Klik voor WetBOEKEN in de balk achter ’Juridische aard’ op het omgekeerd driehoekje uiterst rechts.

De vrederechter is bevoegd voor pogingen tot verzoening. Hij zal zijn onbevoegdheid dus a priori niet constateren, afhankelijk van de rechtsgrond waarop u de vrederechter adieert. Hoe een paashaas dus effectief een kerstman kan worden.

Wenst u de verzoening strikt op grond van de verhuis van de kinderen te houden kan zich voor de verzoening best richten tot de jeugdrechtbank.

Indien u of uw partner niet in verzoening gelooft kan u de raad van de heer J. Demoor volgen.

Aangezien men hier in een bijna internationale context bevindt is het beter een advokaat te raadplegen. In wat nog van internationaal privaatrecht overschiet in mijn geheugen zijn in een internationale context in huwelijkszaken de rechter van de laatste echtelijke woonplaats bevoegd, in casu de Belgische. Dat kan u best eens nakijken in het Wetboek IPR.

Aangezien wij in een douane - unie met Nederland wonen is de verhuis van Nederland geen verhuis naar het buitenland, dit op grond van het vrij verkeer van personen in de EU, dit impliceert enkel en alleen dat de ex-man geen vordering kan instellen op grond van een vermeende oversteek van een grens, waar in beginsel de toestemming nodig is van beide ouders. De vader kan enkel trachten de bestaande omgangsregeling te laten aanpassen naar de veranderde noden en kan er dus in geen geval 'een stokje voor steken.'

is de verhuis van Nederland geen verhuis naar het buitenland

De bijdrage dat een advocaat hier kan/zal leveren lijkt mij eerder het tegenovergestelde en dat is "onvrede" tussen de ouders met mogelijks een hoop processen waar o.a. bevoegdheidsconflicten zouden kunnen deel van uitmaken. (vraag het anders maar aan child focus - die in soortgelijke zaken wel degelijk bevoegd zijn). Een telefoontje daar naar toe kan geen kwaad, ervaring zat daar.

De procedure voor de vrederechter is me wel genegen, alhoewel deze in de verblijfsregeling niet zal vonnissen omdat andere rechters (van een hogere rangorde) dit reeds gedaan hebben. Men verliest er niets bij en ja op die manier kan de paashaas effectief kerstman worden (niet juridisch omdat de vrederechter hier geen bevoegdheid heeft a priori of niet, geen bevoegheid is geen bevoegdheid maar dit speelt geen rol als hij wel in staat is om een voorstel te lanceren waar beide ouders op vrijwillige basis naar schikken)

Heb nog een video liggen en daar kan je de reactie van een bemiddelaar waarnemen wat een tussenkomst van een advocaat kan veroorzaken in dergelijke materie. Ik treed dat alleen maar bij.
Als je naar een advocaat stapt doe dat dan gezamelijk vanzelfsprekend naar 1 en dezelfde !!!!

RR

Waarom is mijn commentaar op de quote van Beachcomber verdwenen?

RR

Wat de bemiddelaar hier verteld over advocaten is heel herkenbaar.
De video duurt wel lang (3min53) maar helemaal op het laatste wordt iets verteld wat advocaten in hun strijd om het gelijk als het om de kinderen gaat nog steeds niet goed begrepen hebben:

Als ouders moet men na de rechtzaak nog blijven omgaan met elkaar
http://www.youtube.com/watch?v=27HJeIxc-jc
Daarmee zit deze bemiddelaar op één lijn met prof. Vansteenwegen welke veel ervaring heeft met omgaan/bemiddelen met gescheiden ouders (samen dus, in tegenstelling tot de advocatuur welke client gericht werkt)
http://www.youtube.com/watch?v=DemSonAM3BU

De Vlaamse Balie heeft wat mij betreft dat ook wel begrepen
http://www.youtube.com/watch?v=9zg-g4Ib3f0

Helaas is de realiteit anders dan de Balie en hier doet uitschijnen. (zie wat beachcomber voorstelt)

Wenst u de verzoening strikt op grond van de verhuis van de kinderen te houden kan zich voor de verzoening best richten tot de jeugdrechtbank

De volgorde is, eerst verzoening en dan met die verzoening naar de rechtbank (de politiek heeft hier in de vleugels geknipt van de rechter - deze is eigenlijk verplicht het akkoord over te nemen in het vonnis)

Eigenlijk staat er niet zo veel in de weg om dadelijk naar een bemiddelaar te stappen, zonder dat daar een (jeugd)rechter aan te pas moet komen. Meer nog: Eenmaal die rechter gevat is moet deze wel een uitspraak doen. De theorie van die rechter is wel mooi, maar als je 14 zaken op 1 voormiddag erdoor MOET draaien dan heb je geen tijd voor maat- en preciesiewerk, en we komen terug op het punt dat in die weinige tijd dat je krijgt "slecht" (en vaak overdrijvingen, leugens, ...) moet gaan vertellen.



Zolang je de gerechtelijke uitspraak respecteert mag je naar Nederland gaan wonen. Maar owee als hierdoor een escallatie van ongenoegens op gang komt en verwijs vb. naar de zaak Warenberg waarbij de moeder ook net over de grens in NL ging wonen. Nu ken ik de huidige stand van zaken niet, maar de kans is heel groot dat de moeder haar kinderen niet meer ziet, ondanks dat ze juridisch helemaal gelijk had (ze had net als U de hoofdverblijfplaats van de kinderen verkregen)

Advies: bemiddelen met de andere ouder
Hoelang? Tot er een akkoord is.


RR

allemaal heel erg bedankt voor jullie reacties.
Van een verzoening is er sowieso geen sprake, we zijn elk met ons eigen leven verder gegaan, maar wat we wel hebben gedaan, dat is samen aan tafel gaan zitten en tot een overeenkomst gekomen.
Hij komt om de 14 dagen de kinderen halen bij mij en ik ga ze elke zondagavond terug ophalen bij hem.
Zo staat dat wel niet in osn vonnis, maar zolang we op die manier blijven overeenkomen gaan we t zo proberen, komen er echter moeilijkheden dan ga t terug via de rechtbank.

groeten