Opschorting geleide bezoeken - CAW bezoekruimte

[vdsi]

Beste,

in 2014 werden er, tussen onze kinderen en hun vader, begeleide bezoeken opgestart in de bezoekruimte van CAW. Aanleiding was een vonnis van de Familierechtbank, gebaseerd op tal van veroordelingen van mijn ex-partner en een sociaal onderzoek door een psychologe aangesteld door het gerecht.
Aanvankelijk was er een 50-50 co-ouderschapsregeling, die reeds in een tweede vonnis werd afgezwakt naar bezoeken in bijzijn van de grootmoeder.
Ook hier lagen veroordelingen wegens agressie, slagen en verwondingen, bezit & verkoop van verdovende middelen, doodsbedreigingen en stalking mee aan de basis van de beslissing. Maar ook een voorval waarbij de kinderen opgesloten werden en buren de politie belden. Er werd ook een deskundig onderzoek opgelegd door een psychologe, aangesteld door het gerecht.
Uit onderzoek van de betreffende Dokter en bevindingen van een speltherapeute voor de kinderen, bleek de ernst van de psychologische issues en verslavingsproblematiek van hun vader en ook het emotionele misbruik van de kinderen. Hieruit bleek onder meer dat de kinderen getuige waren van het hard-druggebruik, fysieke agressie tov oa de grootmoeder... Ze werden ook gemanipuleerd om mensen te negeren en haten, werden beloond voor het gebruiken van scheldwoorden ipv de namen van mij en tal van andere personen, moesten helpen met stelen van geld voor drugs...
Later werd hij op correctioneel niveau tot een voorwaardelijke celstraf veroordeeld van 3 jaar door de aanhoudende klachten en politie-interventies.

Pas na een half jaar stemde papa in met de geleide bezoeken. Deze kwamen echter nooit verder dan bezoekjes met "open deur". Na een 2e incident in de bezoekruimte onder invloed, besliste CAW eind 2015 de bezoeken op te schorten. Het verslag geeft weer dat er geen evolutie is in het gedrag van papa, dat de kinderen emotioneel te zwaar belast worden, de reglementen niet worden nageleefd en zonder persoonlijke therapie voor hun vader er geen perspectieven zijn.

Hierop volgde een nieuwe hoorzitting bij de Familierechtbank, waar papa zelfs niet kwam opdagen.

Mijn vraag is, gezien de omstandigheden, wat ik best kan doen? Mijn advocate en de mensen van CAW raden aan niets te ondernemen, zeker niet op eigen houtje bezoeken toe te staan (logisch owv veiligheid) of te regelen en af te wachten. Er is ook geen veilig alternatief momenteel. Als ik terugkijk op dit hele proces, zijn er in mijn ogen, teveel risico's genomen naar de kinderen toe, omdat de ernst van de feiten precies niet werd ingezien ondanks tal van pv's en politie (en parket)- interventies.
Niets doen, schrikt me dan ook af, uit angst voor het oordeel van de jeugdrechter hierover. Er wordt heel sterk gehamerd op het gedeeld ouderschap, waar ik in een normale sfeer, voor de ontwikkeling van de kinderen, een absolute voorstander van ben. De kinderen verdienen beide ouders in hun leven, maar dan wel op een gezonde en evenwichtige manier.

Enig advies hierin is welkom! Wat kan ik best doen? Inderdaad afwachten ?
En heeft er iemand ervaring met wat de gevolgen zijn voor het bezoekrecht van een ouder als, de in mijn ogen laatste poging (bezoekruimte) negatief afloopt met een opschorting?

Bedankt alvast.
beste groeten

[Mvr1]

Ik spreek enkel vanuit mijn eigen ervaring, heb verder geen juridische kennis, maar ik zou niet weten wat er nog meer kan geprobeerd worden dan tijdens het hele proces dat u al hebt doorlopen. De vader zal volgens mij geen enkel omgangsrecht krijgen. Ik denk echt niet dat u bezorgd moet zijn om het oordeel van de rechter over uw inzet in deze situatie!

[Xenophon]

U dient uiteraard niet -tegen vonnis en gezond verstand- bezoeken toe te staan, daar kan niets goeds uit komen. Vraag is echter: wat heeft uw advocaat namens u gevraagd qua maatregelen? U hebt een blijkbaar voor de vader uitermate ongunstig document vanwege het CAW. Rechters zijn ook geen dwazen die onverantwoorde risico's gaan nemen, mooie theoretisch principes of niet. de feiten zijn wat ze zijn en werden door het CAW vastgesteld. Ik denk dat u dus perfect zou kunnen vragen dat de bezoekregeling voor onbepaalde tijd opgeschort wordt en dat de vader een omgangsverbod wordt opgelegd.

Hierover hebt u toch met uw advocaat gepraat veronderstel ik?

[vdsi]

Dank je wel voor jullie reacties.

Mijn advocate heeft het eigenlijk nog nooit over het vragen van een omgangsverbod gehad. Zoals ik het begreep, was dat niet mogelijk.
Het ging zelfs zover dat de politiediensten van de gemeente waar vader woont, me opbelden en vroegen de kindjes even te brengen als er weer eens geweld aan te pas kwam tegenover de grootmoeder. "dan kalmeert hij misschien". Ik heb uiteraard geweigerd, dit kan toch niet de bedoeling zijn.
De rechter stelde zelfs volgende: 'u heeft gekozen voor deze man als vader van de kinderen, dus u blijft uw hele leven verantwoordelijk om hem te steunen, aangezien iedereen het heeft opgegeven bent u de enige persoon waar hij nog op kan rekenen'. Alsof ik dit niet jaren tevergeefs geprobeerd heb ondanks de fysieke en emotionele agressie.

Het was een zenuwslopend pad van ongeveer 3 jaren om tot de bezoekruimte te komen....
Ik verwonder me telkens weer aan wat er allemaal getollereerd wordt.
Bij de voorlaatste zitting waren er opnieuw rond de 25 pv's,dat zou toch een bewijs moeten geweest zijn, dat er enorm gevaar was voor de kinderen.
Het deskundige verslag spreekt over psychopatisch gedrag. Toch beroept men zich op het recht van de vader. Waar was het recht van onze kindjes, die moesten schuilen, en getuige waren van vreselijke taferelen.
De oudste heeft letterlijk het 'kind-zijn' overgeslaan, hij moest noodgedwongen voor zijn zusje zorgen ginds. Want het 'onder toezicht bij de oma' werd aan de laars gelapt.
De impact wordt te snel vergeten, nachtmerries, terug bedplassen, geen gevoel van eigenwaarde of zelfzekerheid... De gevolgen dragen ze elke dag mee. Een therapeute, kindercoach, bijscholing,lezingen, massa's opvoedkundige literatuur... Allemaal om de schade proberen recht te trekken. Gelukkig zie ik vorderingen, kleine stapjes weliswaar. Om het in hun woorden te zeggen: " mama, ik wou dat ik dat allemaal uit mijn hoofdje kon schudden, ik kan niet stoppen met eraan te denken..."

Los daarvan, zoveel interventies voor inbreuken tegen zijn voorwaarden van de probatie. Zonder gevolg.

Het is telkens bang afwachten tot de volgende zitting, terwijl er zoveel feiten tegen papa zijn.
Maar gelukkig zijn ze nu veilig en mits de juiste ondersteuning kunnen ze dit overwinnen en er sterker uitkomen. Daar geloof ik in.

Nogmaals bedankt, de feedback is bemoedigend!