JuridischForum.be

Ik kom hier even binnenvallen zonder al jullie andere berichten te lezen behalve de aankondiging bovenaan. Mijn man heeft enkele dagen geleden aangegeven te willen scheiden. Het is me allemaal nog te pijnlijk dus ik ga hier niet over uitweiden ...

Nu is vroeger altijd gezegd dat ons huis later voor de kinderen zou zijn. Toen wisten we nog niet dat het ooit mis zou gaan … Ik ben intussen al verschillende jaren thuis voor de kinderen, wat we in onderling overleg zo beslist hebben. Ik moet terug werk zoeken, waar ik eerlijk gezegd enorm naar uitkijk, en heb gisteren al mijn eerste sollicitatiebrief verstuurd.

De oplossing volgens hem is nu dat ik werk zoek, daarna een plek om te wonen en dat hij me de helft van het bedrag dat we destijds geleend hebben betaald dus 50 000€ (dus niet de helft van de huidige waarde van het huis) ofwel maandelijks 400à500€ geeft. Hijzelf blijft dan in het huis wonen tot de kinderen meerderjarig zijn (zegt hij) en betaald de lening (nog 4 jaar) verder af. En daarna woont hij dan in een mooi, afgewerkt huis zonder lening. Hij zet me wel niet onder tijdsdruk en ik wil me ook niet laten pushen. In eerste instantie wil ik werk zoeken wat me ligt en als dat na een tijd niet mogelijk blijkt zal ik minder kieskeurig moeten worden...

Dit lijkt me geen eerlijke oplossing. Met hetgeen hij me wil 'geven' krijg ik naar mijn mening geen eerlijke kans om zelf terug iets op te bouwen. Ik ben intussen 38 jaar en ik heb 8 jaren geleden mijn carrière opgegeven voor ons gezin. Ik heb hier altijd achter gestaan en er ook geen spijt van maar ik ben ze wel kwijt! Ik weet dus niet hoe mijn financiële vooruitzichten er gaan uitzien. Ik heb me verschrokken van de prijzen om een huis of appartement te huren. Een lening als alleenstaande is bijna niet haalbaar en ik heb geen zin om er tot aan mijn pensioen aan te betalen en al die jaren te moeten spartelen. Onze kinderen verdienen een gelukkige mama en een gezellig tweede thuis. Voor hem veranderd er enkel dat hij dan financieel iets achteruit gaat.

Verder wil hij de kinderen om de week. Hij werkt in posten en vind het geen probleem als we het kunnen regelen dat hij ze in de week van de vroege heeft en dat ze dan van ongeveer 5 tot 8 alleen thuis zouden zijn om dan opgehaald te worden door opa of tante om naar school gebracht te worden. Ze zijn nu bijna 8 en bijna 10. Ik vind dat totaal onverantwoord!

Een mogelijke oplossing waar ik vannacht aan dacht is het huis te houden en de kinderen wonen er gewoon. Om de beurt woont mama er een week en papa de andere. Zo is dit het minst ingrijpend voor de kinderen. Is zo'n regeling mogelijk?

Een andere zou zijn dat we de zolder inrichten zodat we elk een eigen slaapkamer hebben en zolang we beide menselijk kunnen doen nog 'samenwonen'.

Ik heb geen idee. Ik weet alleen dat ik nu eindelijk eens voor mezelf wil opkomen en een eerlijke resultaat krijg...

Alvast bedankt!

Wat hebben beide partijen aangebracht om het huis te kopen, afgezien van de 50.000€ die geleend werd?

Alvast bedankt voor je antwoord!
Ik weet even niet waar ik die papieren en het is geleden van 1999 dus ik heb even moeten denken. W hebben destijds 100 000 geleend voor een bouwgrond. We hebben ongeveer evenveel geld zelf ingebracht met een verschil van 10 000 euro als ik me niet vergis, doordat ik nog maar pas werkte en niet veel spaargeld had.

Welk huwelijks contract? (geen?)

100.000 geleend voor de bouwgrond,
en de woning zelf?

De grond is dus van beide?
De aankoop van de woning is betaald door?

Inderdaad geen huwelijkscontract.

100 000 geleend voor de bouwgrond en om de bouw van de woning te starten. Mijn man is erg handig en heeft zoveel mogelijk zelf gedaan om te besparen met hulp van mezelf. We hebben er ongeveer 2 jaar over gedaan en verder gespaard/aangepast terwijl we er in woonden. We werkten beiden en legden beide een deel van ons loon hiervoor opzij. Ik verdiende op dat moment meer en mijn aandeel is ook een aantal jaren groter geweest.

Update: tijdens het bouwen heb ik geld van mijn opa mogen lenen. Dit mochten we van hem op het gemak terugbetalen tenzij hij eerder zou sterven. Dat geld was dus voor ons maar het was wel mijn opa en het juiste bedrag weet ik niet meer maar het was toch aanzienlijk

enkele bijkomende vragen (die voor anderen interessant kan zijn om bijkomende antwoorden te geven):
- heeft je partner een groepsverzekering (pensioensparen via zijn werkgever)
- heeft je partner ooit via mail verklaard dat jullie samen ervoor gekozen hebben dat je thuis bleef voor de kinderen?
- wat zou de huidige waarde van de woning zijn?
- wat is zijn netto-inkomen?

Update: tijdens het bouwen heb ik geld van mijn opa mogen lenen. Dit mochten we van hem op het gemak terugbetalen tenzij hij eerder zou sterven. Dat geld was dus voor ons maar het was wel mijn opa en het juiste bedrag weet ik niet meer maar het was toch aanzienlijk

Is dat bedrag volledig afbetaalt? is daar een contract van gemaakt? Leeft je opa nog?

enkele bijkomende vragen (die voor anderen interessant kan zijn om bijkomende antwoorden te geven):
- heeft je partner een groepsverzekering (pensioensparen via zijn werkgever)

Ja hij heeft een hospitalisatieverzekering bij DKV voor hem, mezelf en de kinderen

- heeft je partner ooit via mail verklaard dat jullie samen ervoor gekozen hebben dat je thuis bleef voor de kinderen?

Neen

- wat zou de huidige waarde van de woning zijn?

Goede vraag. Het is een recent huis op een grond van 16 are. Open bebouwing, volledig afgewerkt...
Update: als ik een site van een makelaar bekijk met 'vergelijkbare' huizen in onze gemeente vermoed ik zo'n 275 000

- wat is zijn netto-inkomen?

Hij is arbeider dus zijn loon varieert telkens. Voor november was dit 2642 euro

Update: tijdens het bouwen heb ik geld van mijn opa mogen lenen. Dit mochten we van hem op het gemak terugbetalen tenzij hij eerder zou sterven. Dat geld was dus voor ons maar het was wel mijn opa en het juiste bedrag weet ik niet meer maar het was toch aanzienlijk

Is dat bedrag volledig afbetaalt? is daar een contract van gemaakt? Leeft je opa nog?

Neen hij is helaas ervoor al gestorven en er is niets van opgemaakt. Het was een persoonlijke lening in goed vertrouwen

Uw echtgenoot neemt zijn wensen voor werkelijkheid maar het is een feit dat u één en ander best op papier had gezet.

Ervan uitgaande dat geen van beiden zal kunnen bewijzen dat de ene meer dan de andere in de gezinswoning heeft ingebracht en dat u onder het wettelijk stelsel gehuwd bent zal bij een verdeling de helft van het batig saldo van een verkoop aan u toekomen, de helft aan hem.

De 'oplossing' waarbij de kinderen in het huis blijven wonen en beide ouders verkassen elke week klinkt goed maar is enkel mogelijk indien u beiden een zeer behoorlijk inkomen heeft én goed blijft overeenkomen. Persoonlijk denk ik niet dat dit erg realistisch is, wat als u over x jaar een andere partner vindt? Gaat die ook elke week over en weer gaan?

Meestal eindigt eea in een verkoop van de woning en dan gaat ieder zijn eigen weg.

Wat normaliter niet zal gebeuren is dat u partneralimentatie krijgt toegewezen; u bent 8 jaar thuisgebleven voor de kinderen maar indien daar iets voor had moeten geregeld worden was dat toen, nu zal het niet meer lukken. Rechters kennen partneralimentatie in principe enkel toe indien 1 partner behoeftig zou worden als gevolg van de scheiding. Behoeftig is niet hetzelfde als 'geen beroepsinkomsten'.

Wat u m.i. best doet is ten eerste kalm blijven en de schok laten wegtrekken, ook een advocaat of notaris bezoeken los van uw man om daar uw positie te onderzoeken en vooral: solliciteren en werk zoeken. Indien u een inkomen heeft staat u reeds een stuk sterker. Een deel van de opbrengst van de verkoop van het huis kan u dan opzij zetten om zelf iets te kopen, ofwel voorlopig te huren. Tracht voor zover mogelijk de vrede wat te bewaren, minstens totdat u werk hebt en uw positie heeft kunnen bepalen. Maar wees realistisch en denk aan uzelf, u heeft reeds gegeven de afgelopen 8 jaar.

Uw echtgenoot neemt zijn wensen voor werkelijkheid maar het is een feit dat u één en ander best op papier had gezet.

...

Wat u m.i. best doet is ten eerste kalm blijven en de schok laten wegtrekken, ook een advocaat of notaris bezoeken los van uw man om daar uw positie te onderzoeken en vooral: solliciteren en werk zoeken. Indien u een inkomen heeft staat u reeds een stuk sterker. Een deel van de opbrengst van de verkoop van het huis kan u dan opzij zetten om zelf iets te kopen, ofwel voorlopig te huren. Tracht voor zover mogelijk de vrede wat te bewaren, minstens totdat u werk hebt en uw positie heeft kunnen bepalen. Maar wees realistisch en denk aan uzelf, u heeft reeds gegeven de afgelopen 8 jaar.

We hadden inderdaad beter een en ander op papier gezet maar destijds waren we nog jong en leek alles perfect!

Ik heb me vandaag ingeschreven bij de VDAB en gisteren al mijn eerste solicitatiebrief gestuurd ... hopelijk lukt het me om snel een job te vinden.

Hoe ik hem nu de afgelopen dagen heb leren kennen vrees ik dat ik enkel de vrede kan bewaren zolang er geen sprake is van het huis te houden. Daarna vrees ik er voor terwijl ik hoop dat we het toch nog enigszins zouden kunnen voor de kinderen!

Bedankt voor uw advies!

Het voorstel van je man is inderdaad niet eerlijk. De woning is van jullie allebei. Hij kan het inkopen maar dan zal het prijskaartje anders zijn. Jij moet in principe evenveel krijgen bij een toebedeling alsof het zou verkocht worden aan een derde. De mogelijkheden waar jij aan dacht zijn zeker mogelijk en er zijn er nog - maar dit moet heel goed overeengekomen worden en overal moet aan gedacht worden. Het is goed dat er nog communicatie is, mogelijk geraken jullie eruit. Als dit moeilijker verloopt kan je altijd de hulp inroepen van een Familiaal Bemiddelaar die jullie kan helpen in de gesprekken en uiteindelijk een EOT voor jullie kan opmaken.