JuridischForum.be

Hallo,

Sinds augustus 2006 zijn de vader van mijn kinderen en ik uit elkaar. Wij waren niet getrouwd en ik heb het hoederecht over mijn kinderen.
Hun vader woont in het buitenland 3,5 uur rijden van ons. De kinderen zijn 4 en bijna 6.
Kan de vader de kinderen nu verplichten alle 14 dagen in het weekend naar hem te komen? Kunnen wij vragen dat hij naar ons komt? Mijn dochter van 4 heeft zaterdagmiddag ballet; mijn zoon moet elke zaterdagmorgen naar de kinesist (hij is chronisch ziek en heeft daardoor een motorische achterstand). Indien niet, kunnen we vragen dat hij de kosten voor ballet (inschrijvingsgeld en benodigdheden) door hem vergoed worden?

Natuurlijk zouden we kunnenovereenkomen dat de kinderen in de vakantie naar hem komen.

Verder heb ik nog een andere vraag: in de grote vakantie wilde hij de kinderen een week bij zich hebben. Net voor het begin van deze vakantie belde hij dit af, en ik kon geen alternatieven meer boeken. Daardoor moest ik onbetaalde vakantie nemen. Kan ik dit verlies van inkomsten op hem verhalen?

Jasmijn,

Alles kan en indien je er niet uitgeraakt beslist de rechter.
Bij dergelijke situatie bestaat groot gevaar dat de kinderen het contact met hun papa verliezen.

Het is het allerbelangrijkste voor de kinderen zelf dit contact te blijven houden. In dit geval vrees ik dat dit wat extra van je gaat vergen.

Tracht een zeer goede verstandhouding met de andere ouder te houden is hier de boodschap.

RR

Tja, ik vrees dat we er nog niet uit zijn; Natuurlijk heeft hun papa het recht hen te zien. Tijdens de vakanties is voorzien dat ze naar hem gaan (als hij niet op het allerlaatste moment afzegt....). Maar om hen elke tweede zaterdag als een postpakketje zo lang in de auto te laten zitten, om dan de dag erop ´s middags al terug te moeten rijden.... of daarbij zoveel quality time overblijft, ik betwijfel dit.
Verder maakt deze regeling het voor mijn kinderen onmogelijk om zich nog bij een sportclub of vrijtijdsactiviteiten met leeftijdsgenoten aan te sluiten. En natuurlijk kan hij de kids dan komen bezoeken en met hen optrekken, komen kijken naar de balletoptredens van dochterlief en voetballen met zoneman. Dit gaat toch ook zonder deze kleine kinderen zo lang in de auto te laten zitten.
Tijdens de week moet ik hen al om 7:30 in de voorbewaking afleveren en ik kan hen pas rond 17.45 weer terug oppikken, dit 5 dagen per week..
Dat is ook de reden waarom de uren bij de kinesist op zaterdagochtend gepland werden.
Nu wil hun vader dat ik deze therapie stop, maar vermits mijn zoon chronisch ziek is en daardoor al een motorische achterstand heeft, zou dit voor zijn fijnmotoriek (en dus schrijven op school, 1ste studiejaarl) nefaste gevolgen hebben. Kan ik niet minstens hiervoor eisen dat deze therapie wordt voortgezet?

Verder wil hij dat ik hen ergens aan de grens aflever en daar ook weer kom ophalen, maar vermits hij (ik spreek uit 9 jaren ervaring) nooit op tijd is, betekent dit heel vaak wachten ergens op een parkeerplaats naast de autobaan.... Moet ik dit tolereren?

Vele vragen, maar wij hebben tot nog toe niets op papier staan, en zo stilletjesaan wordt de toon tussen ons echt scherp. (ik heb dan nog niets verteld over het financiele aspect, waarbij ik sinds kort een kleine alimentatie krijg, maar bijvoorbeeld voor de therapie en behandeling in de kliniek van mijn zoon moet ik helemaal alleen opkomen...) en hij er telkens mee dreigt, zijn ondersteuning te stoppen. Ik moet er nog bij vermelden dat wij 9 jaren hebben samengewoond maar niet getrouwd waren. Hij heeft de kinderen wel erkend, maar enkel ik heb het hoederecht.

Vele onopgeloste zaken.....

Moet ik dit tolereren?

Nee. Daar moet een oplossing voor gevonden worden en mogelijks is dit niet eenvoudig. Advocaten staan bij dergelijks eerder in de weg en de kans is niet gering dat het escalleert in negatieve zin. Volhouden en trachten billijk te zijn wat je van de vader ook mag verwachten.

Volgens mij kan je hem best eens voorstellen om samen gaan te bemiddelen om via die weg enkele eenvoudige krachtlijnen vast te leggen.


RR

De vader kan u enkel verplichten tot wat het vonnis u oplegt,niets meer en niets minder.

“Art.387bis.In alle gevallen, en onverminderd de bevoegdheid van de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg, rechtsprekend in kort geding overeenkomstig artikel 1280 van het Gerechtelijk Wetboek, kan de jeugdrechtbank in het belang van het kind, op verzoek van beide ouders of van één van hen, dan wel van de procureur des Konings alle beschikkingen met betrekking tot het ouderlijk gezag opleggen of wijzigen...Art.387ter.§ 1. Ingeval één van de ouders weigert de rechterlijke beslissingen met betrekking tot de huisvesting van de kinderen of het recht op persoonlijk contact uit te voeren, kan de zaak opnieuw voor de bevoegde rechter worden gebracht. In afwijking van artikel 569, 5°, van het Gerechtelijk Wetboek, is de bevoegde rechter degene die de niet-nageleefde beslissing heeft gewezen, tenzij de zaak inmiddels bij een andere rechter aanhangig is gemaakt, in welk geval de vordering voor deze laatste wordt gebracht.”(Burgerlijk Wetboek).

Als toebehoren kan die rechter ook uitspraak over wijzigingen inzake onderhoudsbijdrage.

“Art.1382.ELKE daad van de mens, waardoor aan een ander schade wordt veroorzaakt, verplicht degene door wiens schuld de schade is ontstaan, deze te vergoeden.Art.1383.Ieder is aansprakelijk niet alleen voor de schade welke hij door zijn daad, maar ook voor die welke hij door zijn nalatigheid of door zijn onvoorzichtigheid heeft veroorzaakt.(B.W.=Burgerlijk Wetboek).

Dit geldt ook inzake niet-nakomen van verblijfsregeling van of persoonlijk contact met de kinderen.Onderzoek evenwel in de TEKST van uw vonnis of het om een verplichting dan wel om een recht gaat.Niettemin moeten ook rechten,net zoals overeenkomsten(art.1134 B.W.),te GOEDER TROUW worden uitgeoefend.

‘De goede trouw bij de uitvoering van de overeenkomst vereist dat een contractpartij haar uit de overeenkomst voortvloeiende rechten uitoefent op een manier die niet in strijd is met wat van een redelijke contractpartij mag worden verwacht.Het is aan de houder van een subjectief recht verboden dit recht uit te oefenen op een wijze die kennelijk de grenzen van een redelijke rechtsuitoefening te buiten gaat‘[Brussel 3 december 2001(N.R.G. t. R.V.S.),R.W.2004-05,627-630].

Zie zonodig ook : BOCKEN,H.,De goede trouw bij de uitvoering van verbintenissen,R.W. 1989-90,1041-1049;Vlaamse Juristenvereniging,XXXIVe Rechtscongres,De goede trouw,redelijkheid en billijkheid in het recht,R.W. 1989-90,1105-1173.

Ga volledigheidshalve naar (geconsolideerde wetgeving) onder Belgisch Staatsblad in http://just.fgov.be .Klik in de balk achter ’Juridische aard’ op het omgekeerd driehoekje uiterst rechts en zoek daar de nodige WetBOEKEN.

Vele vragen, maar wij hebben tot nog toe niets op papier staan, en zo stilletjesaan wordt de toon tussen ons echt scherp.

Je meld dat je het hoederecht hebt --> dit is het ouderlijk gezag neem ik aan (omdat hoederecht & bezoekrecht uit de wet is verdwenen)
Als een rechter hierover beslist dan staat daar meestal- maar niet altijd- een verblijfsregeling bij. Wat zegt de verblijfsregeling, of wat en hoe staat het juist in het vonnis?

En dat moet uitgevoerd worden !
In het ergste geval als de problemen blijven escaleren kan je zoiets krijgen --> http://www.f4j.be/doc/doc07/091007_Jann ... jzaak.html en daar is niemand mee gediend, zeker niet de kinderen

RR