JuridischForum.be

Hallo,

ik weet niet onder welke topic ik het moet plaatsen dus doe ik het hier maar even.

Mijn vriendin heeft twee kinderen een dochtertje van 4 jaar en een zoontje van 2. Ze hebben beide een andere biologische vader maar ze zijn allebei erkent door de ex van haar.
Het slaat er dus op neer dat ze twee keer vreemd is geweest in haar vorige relatie.
Doordat de ex super moeilijk doet over de kinderen waren wij aan het denken aan volgende constructie maar ik wil graag weten als er een wettelijke basis voor is.

We willen de 2 biologische vaders vragen als ze hun vaderschap willen opeisen. Als dat gebeurd kunnen we dan de kinderen bij de ex vandaan houden? Hij ziet ze om de 14 dagen een dag maar maakt de oudste van 4 psychologisch kapot. Dat is ook erkent door een psychiatrisch centrum maar we krijgen het OCJ (jeugdzorg)maar niet ingeschakeld.
De 2 biologische vaders zouden dan nadien verder afzien van hun rechten want ze willen nu ook niets met de kinderen te maken hebben en wij vragen ze ook verder niets.
Dus het einddoel is dat wij de kinderen in alle rust en met veel liefde kunnen opvoeden en ze een normaal leven geven zonder de ex (erkende vader).
Hij weet dat geen der kinderen van hem zijn en zegt ook letterlijk tegen iedereen die het horen wil dat zijn enige doel is ons gezin te ontwrichten ten koste van de kinderen. De kideren interesseren hem totaal niet want hij bekijkt ze als een last.

Tweede vraagje is volgende:
In het vonnis dat in kortgeding is uitgesproken staat dat hij de kinderen op zondag in de even weken heeft maar in het begin heeft hij de oneven weken aan ons gevraagd omdat in de even weken mijn dochter van 12 ook bij mij is (ik heb co-ouderschap en een goede band met de mama) en dat ze dan samen kunnen zijn op zondag. Nu eist hij sinds vandaag plots de kinderen voor nu zondag op ondanks dat hij ze vorige week al gehad heeft omdat het deze week een even week is. Hij doet dit omdat ik morgen in het huwelijksbootje stap met mijn vriendin. Kan dat zomaar omdat hij zelf vragende partij geweest is voor de regeling om te draaien. ook al staat dat niet op papier maar het kan wel bewezen worden dat hij de kinderen elke 14 dagen op de oneven weken gehad heeft de laatste 6 maanden sinds de uitspraak van de rechtbank.

Graag even jullie advies en raad die ik zoals altijd ten zeerste op prijs stel.

Alvast een fijn weekend voor iedereen en bedankt voor de reacties.

Op vraag 1
Indien de biologische vaders hun vaderschap zouden opeisen:
- kunnen zij hier geen afstand van doen zoals u hier voorstelt. Zij zijn dan de wettelijke vaders met rechten (omgangsregeling, mogelijks bilocatie na een opbouwende regeling) en plichten (alimentatie indien geen bilocatie)
- bent u niet zeker dat de ex die de kinderen als de zijne heeft erkend, geen omgangsrecht meer zal hebben. Hij kan zich namelijk beroepen op de bestaande emotionele band en het feit dat hij al die tijd geweten heeft dat het niet zijn echte kinderen waren, maar er steeds voor gezorgd heeft alsof het de zijnen waren (waarvan die erkenning natuurlijk hét bewijs is). Deze wet bestaat voor grootouders, maar telt evenzeer voor ieder persoon die een affectieve band kan aantonen met het kind.

Op vraag 2
Het vonnis is het vonnis en zal ten alle tijden gevolgd moeten worden.
Indien een regeling in onderling akkoord aangepast wordt en indien het gaat om een structurele wijziging (en dus geen uitzondering), moet je dat laten homologeren door de rechtbank om dat afdwingbaar te maken.
In het vonnis staat even weken bij de papa, is het even weken bij de papa.

Twee opties:
1) je doet vanaf nu wat het vonnis zegt en laat het daar bij
2) mama schrijft ex een AS met daarin een verwijzing naar het vonnis en naar het feit dat jullie op vraag van hem de regeling sinds xx/xx/xxxx in onderling akkoord hebben aangepast. Dat sinds xx/xx/xxxx de regeling dus zo is dat de kinderen in de oneven weken naar hun vader gaan. Dat jullie, nu deze regeling al x maanden goed verloopt, het vonnis nu wensen aan te passen aan de reeële situatie, dit om mogelijke problemen en spanningen hieromtrent in de toekomst te voorkomen. Dat je voorstelt om hierover samen een onderling akkoord te laten homologeren.

Volgende stap, bij geen of negatief antwoord, zou dan zijn om dit nogmaals te sturen maar dan met de melding erbij dat je een rechtszaak ten alle kosten wilt vermijden, maar dat het belangrijk is dat een vonnis de werkelijek situatie weerspiegelt en dus geen andere keus zal hebben. Dat je hoopt in het belang van de onderlinge communicatie, hij toch bereid zal zijn om dit akkoord onderling te regelenen.

En dan stap je naar je advocaat en eis je het bij de rechtbank. Sowieso heb je dan veel kans, want:
- de regeling is zo al een tijdje en daar heb je bewijs van.
- jouw dochter is er ook in de even weken, dus dan kan je met het hele gezin samen zijn.