beste,
Mijn ex(man) staat een maand alimentatie achter.
Ook betaald hij steeds na de uitgesproken datum in vonnis.
Ben dit beu.
welke stappen kan ik ondernemen.
Ook vertikt hij het om ze te komen halen dit al meer dan 7 jaar nu.
op 7 jaar 1 kadootje en 1 verjaardagskaartje om hen te sussen en de bezorgde vader te spelen.
Dient hij ook mee te betalen in speciale medische kosten zoals medicijnen voor geschreven door een kinderpsycholoog,aankopen van brillen ed...
Ook heb ik horen vertellen via een kennis(informatie van zijn advokaat) dat ik kan eisen dat hij morele schade moet betalen voor de kinderen omdat hij ze al die tijd al niet komen halen is.(dingen die hij normaal zou doen moest hij ze gewoon zijn komen halen zoals beschreven staat,uitstapjes,gewone kosten inzake opvoeding)
graag antwoord aub?
groetjes omega
-
omega
Topic Starter
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Beste mevrouw,
wil gewoon even reageren op uw berichtje zonder enige juridische uitspraak te doen.
Hetgeen gebeurt is uiteraard een (meer dan ) spijtige zaak en dan nog voornamelijk voor de kinderen. Wat het tussen komen in speciale medische kosten betreft ga ik er vanuit dat er ergens al een echtscheidingsakte bestaat (aangezien er alimentatie moet worden betaald) dus vermoed ik ook dat zoiets misschien vermeld staat in de echtscheidings akte. Wat betreft het eisen van morele schadevergoeding ben ik persoonlijk van mening (maar wie ben ik
) dat 1e aangezien hij sowieso al telkens te laat betaald u dit misschien niet zal verkrijgen, 2 dit voor uw kinderen zelf niets maar dan ook niets verhelpt aan de "pijn" die ze hebben door het missen van een "liefhebbende vader" en u hiermee enkel de zaken op de spits drijft waardoor er misschien nog meer kleine of grote pesterijen zullen ontstaan.
Veel sterkte voor U en Uw kinderen.
wil gewoon even reageren op uw berichtje zonder enige juridische uitspraak te doen.
Hetgeen gebeurt is uiteraard een (meer dan ) spijtige zaak en dan nog voornamelijk voor de kinderen. Wat het tussen komen in speciale medische kosten betreft ga ik er vanuit dat er ergens al een echtscheidingsakte bestaat (aangezien er alimentatie moet worden betaald) dus vermoed ik ook dat zoiets misschien vermeld staat in de echtscheidings akte. Wat betreft het eisen van morele schadevergoeding ben ik persoonlijk van mening (maar wie ben ik
) dat 1e aangezien hij sowieso al telkens te laat betaald u dit misschien niet zal verkrijgen, 2 dit voor uw kinderen zelf niets maar dan ook niets verhelpt aan de "pijn" die ze hebben door het missen van een "liefhebbende vader" en u hiermee enkel de zaken op de spits drijft waardoor er misschien nog meer kleine of grote pesterijen zullen ontstaan.Veel sterkte voor U en Uw kinderen.
Beste,
Ik legde klacht neer tegen mijn ex man wegens familieverlating, betaalt als sinds 1 jaar geen alimentatie meer ( er is een vonnis waarin het vermelde alimentatiebedrag staat) en tevens legde mijn advocaat een verzoekschrift neer bij de jeugdrechtbank met voorstel tot wijziging bezoekrecht, aangezien mijn ex al 2 jaar niet meer om zijn zoon kwam.
Wat de familieverlating betreft, zal ex gedagvaard worden door de rechtbank.
Binnenkort verschijnt de zaak voor de jeugrechtbank mbt de wijziging bezoekrecht.
Dus er kunnen wel stapen ondernomen worden hoor.
Voor het gedeelte familieverlating weet ik nog niet wanneer de zaak voorkomt.
Succes
Ik legde klacht neer tegen mijn ex man wegens familieverlating, betaalt als sinds 1 jaar geen alimentatie meer ( er is een vonnis waarin het vermelde alimentatiebedrag staat) en tevens legde mijn advocaat een verzoekschrift neer bij de jeugdrechtbank met voorstel tot wijziging bezoekrecht, aangezien mijn ex al 2 jaar niet meer om zijn zoon kwam.
Wat de familieverlating betreft, zal ex gedagvaard worden door de rechtbank.
Binnenkort verschijnt de zaak voor de jeugrechtbank mbt de wijziging bezoekrecht.
Dus er kunnen wel stapen ondernomen worden hoor.
Voor het gedeelte familieverlating weet ik nog niet wanneer de zaak voorkomt.
Succes
Op 25 mei 2006 poste ik hier een bericht over mijn ex die weigert alimentatie te betalen voor zijn zoon.
Nu sta ik een hele stap verder, met name mijn ex werd in mei 2007 veroordeeld tot een hoofdgevangenisstraf van 6 maand.
Dus das het bewijs dat het gerecht er toch niet licht over gaat he....
Nu sta ik een hele stap verder, met name mijn ex werd in mei 2007 veroordeeld tot een hoofdgevangenisstraf van 6 maand.
Dus das het bewijs dat het gerecht er toch niet licht over gaat he....
?Art.1494.Geen uitvoerend beslag op roerend of onroerend goed mag worden gelegd dan krachtens een uitvoerbare titel en wegens vaststaande en zekere zaken.
Wanneer voornoemd beslag echter gelegd wordt om de betaling te verkrijgen van vervallen termijnen van een schuldvordering betreffende periodieke inkomsten, kan het ook plaatsvinden om de betaling te verkrijgen van de nog te vervallen termijnen, naarmate die vervallen.?(Ger.W.=Gerechtelijk Wetboek).
Leg uitvoerend beslag onder derden (=degenen die zijn loon of loonvervangend inkomen betalen) en maak gebruik van de tweede alinea van art.1494 Ger.W.
Hij dient niets te betalen bovenop datgene waartoe hij veroordeeld is.Onderzoek daartoe zorgvuldig uw vonnis.
?Art.9.3.De Staten die partij zijn,eerbiedigen het RECHT van het kind dat van een ouder of beide ouders is gescheiden,op regelmatige basis persoonlijke betrekkingen en rechtstreeks contact met beide ouders te onderhouden ,tenzij dit in strijd is met het belang van het kind...?(Verdrag Rechten Kind 20 november 1989).
De ouder die dit recht miskent berokkent dit kind minstens morele schade,waarvoor hij tot vergoeding kan veroordeeld worden.Ook een dwangsom kan in principe opgelegd worden.
Ga volledigheidshalve naar (geconsolideerde wetgeving) onder Belgisch Staatsblad in http://just.fgov.be .Klik in de balk achter ?Juridische aard? op het omgekeerd driehoekje uiterst rechts en zoek daar de nodige WetBOEKEN.
Wanneer voornoemd beslag echter gelegd wordt om de betaling te verkrijgen van vervallen termijnen van een schuldvordering betreffende periodieke inkomsten, kan het ook plaatsvinden om de betaling te verkrijgen van de nog te vervallen termijnen, naarmate die vervallen.?(Ger.W.=Gerechtelijk Wetboek).
Leg uitvoerend beslag onder derden (=degenen die zijn loon of loonvervangend inkomen betalen) en maak gebruik van de tweede alinea van art.1494 Ger.W.
Hij dient niets te betalen bovenop datgene waartoe hij veroordeeld is.Onderzoek daartoe zorgvuldig uw vonnis.
?Art.9.3.De Staten die partij zijn,eerbiedigen het RECHT van het kind dat van een ouder of beide ouders is gescheiden,op regelmatige basis persoonlijke betrekkingen en rechtstreeks contact met beide ouders te onderhouden ,tenzij dit in strijd is met het belang van het kind...?(Verdrag Rechten Kind 20 november 1989).
De ouder die dit recht miskent berokkent dit kind minstens morele schade,waarvoor hij tot vergoeding kan veroordeeld worden.Ook een dwangsom kan in principe opgelegd worden.
Ga volledigheidshalve naar (geconsolideerde wetgeving) onder Belgisch Staatsblad in http://just.fgov.be .Klik in de balk achter ?Juridische aard? op het omgekeerd driehoekje uiterst rechts en zoek daar de nodige WetBOEKEN.
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Dit is zeker geen eenvoudige problematiek en het kost allicht verschrikkelijk veel moeite (vaak niet volte houden) om de vader te overtuigen om erg betrokken te zijn en te blijven in de opvoeding.
Je kan zelf pogingen ondernemen om hem erbij te betrekken vb. vragen of het kind eens geen uurtje bij hem mag zijn omdat je even naar een welbepaalde verplichting moet. Desnoods hem eens uitnodigen om samen eens naar een welbepaalde happening te gaan om dat ijs wat te breken.
Zelf ken ik heel wat moeders die daar "last" van hebben, maar als puntje bij paaltje komt (dat de vader genoeg ruimte krijgt om te werken aan zijn opvoedingsproject ipv de ballenbad-papa) haken ze haast allemaal af.
Dit geeft dan weer tot gevolg dat die vader ook afhaakt en alle problemen van de zorg en opvoeding terug naar de moeder duwt wat erg lastig is als de kids pubers zijn. En daar loopt het dan niet zelden helemaal uit de hand.
slechte schoolresultaten, je kan blijven werken en je totaal uitsloven voor de kinderen maar een greinje respect terrug krijgen... vergeet het! De rebelie neemt meer dan eens vormen aan die moeilijk om dragen zijn, ze luisteren niet of veel te weinig omdat de moeder "de zaag is in huis" en het ergst van al .... de jongeren krijgen problemen met de wet. Zelf wilde ik eens gaan uit te zoeken hoeveel procent van de jongeren die een misdrijf plegen uit een gebroeken gezin komen (ik denk zo een 90% !) en maar al te vaak geen enkele of slecht contact hebben met de vader.
Tegen onwil kan je niet op, maar als het aanbod naar de vader toe hem kan overteugen dan hebben alle 5 (moeder-kind-vader-grootouders langs vaders zijde) een forse winst geboekt in hun welzijn en hun geluk.
Nu hoor je me niet zeggen dat dit ??n en al rozegeur en maneschijn is maar mijn advies is wat het is: Tracht die vader terug betrokken te krijgen in de opvoeding !
Met betrekking tot familieverlating is onderstaand opiniestuk nuttig om eens door te nemen en dan weet je waarom vaders zich gediscrimineerd voelen en zoveel (gefrustreerd) afhaken
http://www.f4j.be/doc/doc06/060726_opin ... rende.html
RR
Je kan zelf pogingen ondernemen om hem erbij te betrekken vb. vragen of het kind eens geen uurtje bij hem mag zijn omdat je even naar een welbepaalde verplichting moet. Desnoods hem eens uitnodigen om samen eens naar een welbepaalde happening te gaan om dat ijs wat te breken.
Zelf ken ik heel wat moeders die daar "last" van hebben, maar als puntje bij paaltje komt (dat de vader genoeg ruimte krijgt om te werken aan zijn opvoedingsproject ipv de ballenbad-papa) haken ze haast allemaal af.
Dit geeft dan weer tot gevolg dat die vader ook afhaakt en alle problemen van de zorg en opvoeding terug naar de moeder duwt wat erg lastig is als de kids pubers zijn. En daar loopt het dan niet zelden helemaal uit de hand.
slechte schoolresultaten, je kan blijven werken en je totaal uitsloven voor de kinderen maar een greinje respect terrug krijgen... vergeet het! De rebelie neemt meer dan eens vormen aan die moeilijk om dragen zijn, ze luisteren niet of veel te weinig omdat de moeder "de zaag is in huis" en het ergst van al .... de jongeren krijgen problemen met de wet. Zelf wilde ik eens gaan uit te zoeken hoeveel procent van de jongeren die een misdrijf plegen uit een gebroeken gezin komen (ik denk zo een 90% !) en maar al te vaak geen enkele of slecht contact hebben met de vader.
Tegen onwil kan je niet op, maar als het aanbod naar de vader toe hem kan overteugen dan hebben alle 5 (moeder-kind-vader-grootouders langs vaders zijde) een forse winst geboekt in hun welzijn en hun geluk.
Nu hoor je me niet zeggen dat dit ??n en al rozegeur en maneschijn is maar mijn advies is wat het is: Tracht die vader terug betrokken te krijgen in de opvoeding !
En hoe vaak heb je haar naar hem gebracht?Ook vertikt hij het om ze te komen halen dit al meer dan 7 jaar
Met betrekking tot familieverlating is onderstaand opiniestuk nuttig om eens door te nemen en dan weet je waarom vaders zich gediscrimineerd voelen en zoveel (gefrustreerd) afhaken
http://www.f4j.be/doc/doc06/060726_opin ... rende.html
RR
@RR
Ik neem aan dat je er zelf ook wel van bewust bent dat dit een enorm subjectief antwoord is (en waarvoor ik mij bij de vraagsteller verontschuldig)
Ik sta erop dat je dergelijke antwoorden exclusief in de topics praatcaf? en actualiteit geeft.
De vraagsteller vraagt een objectief, en bij voorkeur juridisch, antwoord voor haar probleem, geen verwijt dat ZIJ te weinig moeite zou doen om de vader bij de opvoeding te betrekken.
De opmerkingen dat haar situatie tot problemen MOET leiden gezien vaders afwezigheid gaan te ver.
Er begint zich helaas een patroon af te tekenen van subjectieve en enkel overhellend naar het "mannelijk" standpunt - antwoorden. Dit is NIET de bedoeling van dit forum en wordt dan ook niet meer getolereerd.
Dit is uw laatste waarschuwing.
Ik neem aan dat je er zelf ook wel van bewust bent dat dit een enorm subjectief antwoord is (en waarvoor ik mij bij de vraagsteller verontschuldig)
Ik sta erop dat je dergelijke antwoorden exclusief in de topics praatcaf? en actualiteit geeft.
De vraagsteller vraagt een objectief, en bij voorkeur juridisch, antwoord voor haar probleem, geen verwijt dat ZIJ te weinig moeite zou doen om de vader bij de opvoeding te betrekken.
De opmerkingen dat haar situatie tot problemen MOET leiden gezien vaders afwezigheid gaan te ver.
Er begint zich helaas een patroon af te tekenen van subjectieve en enkel overhellend naar het "mannelijk" standpunt - antwoorden. Dit is NIET de bedoeling van dit forum en wordt dan ook niet meer getolereerd.
Dit is uw laatste waarschuwing.
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
@wesley
Zelf streef ik ernaar dat iedereen na een scheiding de papa en de mama gelijke kansen dient te krijgen. Dit kan U als JF-forum teamlid interpreteren als een mannenstandpunt. Allicht op die wijze en een soortgelijke grond heeft het JF Gescheidenvaders ook van het forum gekegeld.
Nu ben ik er wel voorstander dat er evenwicht dient te zijn en dat het JF niet dient over te hellen in de ??n noch in de andere richting als het over man/vrouw standpunten betreft en dat polarisatie of tweestrijd tussen de sekse dient ontmoedigd te worden. Maar naar wat streef ik ook al weer?
Zelf heb ik een vonnis naast me liggen waarbij de dochter 25duizend euro morele schadevergoeding toegekend heeft gekregen heeft wegens het gemis aan haar moeder. Op de vraag of morele schadevergoeding voor het kind kan wegens gemis aan een ouder? Ja dus.
Laten we een stukje citeren uit de standaard van vandaag
Echtscheiding van je ouders bepaald je verdere leven
http://www.standaard.be/Artikel/Detail. ... d=IK1EA8VD
... 'Mannen - niet vrouwen - met gescheiden ouders blijken ook minder betrokken te zijn in hun eigen relatie. Ze tonen veel minder toewijding. Ook speelt onbewust een proces van partnerselectie. Dochters uit een gebroken gezin, die daardoor vaak zelf al wat mislukte relaties achter de rug hebben, zijn niet zo in trek bij mannen uit een intact gezin. Daardoor lopen ze, meer dan mannen met gescheiden ouders, de kans dat ze een partner treffen die ook uit een gebroken gezin komt, en we weten dat die niet zoveel in een relatie investeert, wat de kans op een breuk n?g groter maakt.'
Kinderen van gescheiden ouders hebben twintig jaar na die breuk ook meer kans op een depressie. 'Doordat ze vaak een niet zo'n stabiele relatie hebben, of zelf scheiden, voelen volwassenen die als kind de scheiding van hun ouders meemaakten zich depressiever', legt Bracke uit.
'Ook blijkt uit ons onderzoek dat kinderen van gescheiden ouders een lager inkomen hebben, wat voor bijkomende psychische druk zorgt. Na de scheiding van de ouders is er thuis minder financi?le armslag en dat heeft een invloed op de leerprestaties van een kind. Zakt zo'n kind een keer in het hoger onderwijs, dan zal het sneller stoppen. Doordat ze niet zo'n hoog diploma hebben, verdienen kinderen van gescheiden ouders later ook niet zoveel. Uit wetenschappelijk onderzoek weten we dat het inkomen een grote invloed heeft op onze gemoedstoestand. Mensen met een hoger diploma, een groter inkomen en een groter huis zijn nu eenmaal gelukkiger.'
Volgens Bracke blijft het verdriet om de scheiding van de ouders nazinderen, ook als ze volwassen zijn en een goede relatie hebben. 'Kinderen van gescheiden ouders die zelf scheiden, lijden twee keer. Bij vrouwen heeft de eigen scheiding een veel grotere impact, bij mannen ligt dat dichter bij elkaar. De kwaliteit van een partnerrelatie heeft meer invloed op de gemoedstoestand van een vrouw. Wanneer een vrouw met gescheiden ouders erin slaagt om een stabiele relatie met een partner uit te bouwen ?n ze heeft geen financi?le beslommeringen, dan kan ze de pijn van de ouderlijke scheiding in grote mate verzachten. Maar of ze die ook helemaal kan tenietdoen? Bij mannen blijft de invloed van een ouderlijke scheiding meer nazinderen, ook bij een goede relatie.'
De onderzoeksresultaten zijn pijnlijk voor gescheiden ouders. Toch wil Bracke hun geen schuldgevoel aanpraten. 'Wij vellen geen waardeoordeel. Maar ons onderzoek is objectief. We mogen onze kop niet in het zand steken. Het is ontzettend belangrijk dat ouders en hun kinderen, om de schade te beperken, tijdens dat proces goed worden ondersteund. Ik pleit voor nog meer professionele hulp. Niet alleen voor kansarmen, maar ook voor de middenklasse.'
Bracke stelt vast dat wetenschappers tot nu toe enkel keken naar de impact op korte termijn van een scheiding op de kinderen. 'Uit ons onderzoek blijkt dat je twintig jaar later als volwassene nog altijd de gevolgen van een ouderlijke scheiding draagt. De Nederlandse socioloog Matthijs Kalmijn heeft een soortgelijke studie uitgevoerd bij de Nederlandse bevolking en hij is tot precies dezelfde conclusies gekomen.'
***
Dit is niet aangenaam als gescheiden ouder om daar mee geconfronteerd te worden, maar ik treed hier prof. Bracke bij dat we ons hoofd niet in het zand mogen steken. Maar gaat het niet wat erg ver om dergelijke personen te bannen (op een juridisch forum dan nog wel) ?
U mag gerust het civitas rapport http://www.f4j.be/doc/pdf/020901_Het_va ... _gezin.pdf erop naslaan en inhoudelijke tegenargumenten aanbrengen. Maar het hoofd in het zand steken en personen op die mannier bannen lijkt me niet de meest democratische wijze waarbij men het welzijn van de kinderen (daar draait het uiteindelijk toch om niet?) niet uit het oog mag verliezen.
Hieronder nog wat statistieken en ik vraag niet naar een definitieve ban, maar vraag je om de onwaarheden eruit te halen
Statistieken rond kinderen en vaders.
90% van de thuisloze of weggelopen kinderen komen uit vaderloze gezinnen.
90% of homeless and runaway children are from fatherless homes. [U.S. D.H.H.S., Bureau of the Census.]
80% van de verkrachters met verdrongen boosheid komen uit vaderloze gezinnen
80% of rapists motivated with displaced anger come from fatherless homes.;[Criminal Justice & Behavior, Vol 14, p. 403-26, 1978.]
60% van hervallen verkrachters groeiden op zonder vaders.
60% of repeat rapists grew up without fathers.; Raymond A. Knight and Robert A. Prentky, "The Developmental Antecednts of Adult Adaptations of Rapist Sub-Types," Criminal Justice and Behavior, Vol 14, Dec., 1987, p 403-426.
71% van de zwangere tieners missen een vader.
71% of pregnant teenagers lack a father.; [US Dept. of Health & Human Services press release, Friday, March 26, 1999.]
63% van zelfmoorden bij jongeren komen uit vaderloze gezinnen
63% of youth suicides are from fatherless homes. ; [US D.H.H.S., Bureau of the Census.]
85% van kinderen die gedragsstoornissen vertonen komen uit vaderloze gezinnen
85% of children who exhibit behavioral disorders come from fatherless homes.; [Center for Disease Control.]
90% van de opgroeiende brandstichters die herhaald brandstichten wonen alleen bij hun moeder.
90% of adolescent repeat arsonists live with only their mother.; [Wray Herbert, "Dousing the Kindlers," Psychology Today, January, 1985, p.28.]
71% van de leerlingen die hun middelbare studies stopzetten komen uit vaderloze gezinnen 71% of high school dropouts come from fatherless homes. ; [National Principals Association Report on the State of High Schools.]
75% van de opgroeiende pati?nten die aan drugsmisbruik lijden komen uit vaderloze gezinnen 75% of adolescent patients in chemical abuse canters come from fatherless homes. ; [Rainbows for all God`s Children.]
70% van de jongeren die in staatsinstellingen geplaatst zijn hebben geen vader.
70% of juveniles in state operated institutions have no father.; [US Dept. of Justice, Special Report, Sept. 1988.]
85% van de jeugdigen in de gevangenissen groeiden op in een vaderloos gezin.
85% of youths in prisons grew up in a fatherless home. ; [Fulton Co. Georgia jail populations, Texas Dept. of Corrections, 1992.]
75 % van de gevangenen groeiden op zonder vader
75% of prisoners grew up without a father.; Daniel Amneus, The Garbage Generation, Alhambra, CA: Primrose Press, 1990.
Vaderloze jongens en meisjes hebben tweemaal zoveel kans om hun middelbare school niet af te maken, hebben tweemaal zoveel kans om in de gevangenis te eindigen, hebben viermaal zoveel kans om hulp nodig te hebben voor emotionele problemen en gedragsproblemen. Fatherless boys and girls are: twice as likely to drop out of high school; twice as likely to end up in jail; four times more likely to need help for emotional or behavioral problems.; [US D.H.H.S. news release, March 26, 1999.]
43 % van de kinderen in de Verenigde Staten wonen zonder hun vader.
43% of US children live without their father.; [US Department of Census.]
Twee jaar na de echtscheiding zien 51 % van de kinderen in eenoudergezinnen met hun moeder hun vader nog slechts een- of tweemaal per jaar, of nooit meer.
Two years after divorce, 51% of children in sole mother custody homes only see their father once or twice a year, or never.
[Guidubaldi, 1989; Guidubaldi, 1988; Guidubaldi, Perry, & Nastasi, 1987.]
42% van de vaders zien hun kinderen helemaal niet meer na echtscheiding
42% of fathers fail to see their children at all after divorce.; [Frank F. Furstenberg, Jr. and Christine Winguist Nord, "Parenting Apart," Journal of Marriage and the Family, vol 47, no. 4, November, 1985.]
90% van het afhaken van de vaders wordt veroorzaakt door de bemoeilijking of verhindering van het contact door de met de bewaking belaste ouder die erop uit is de vader-kindbanden te verbreken. 90% of father disengagement is caused by obstruction of access by a custodial parent anxious to break the father-child ties. ; [Kruk, 1992, cited by Prof. John Guidubaldi in his Minority Report and Policy Recommendations of the US Commission on Child & Family Welfare, US Code Citation: 42 USC 12301, 1996. Same cause identified by Braver, Wolchik, & Sandler, 1985, without incidence values.]
En ja, de wijze waarop de dingen meegedeeld worden kan allicht anders en beter, maar het is niet voor niets dat mijn frustratie rondom deze problematiek gegroeid is.
Voor omega en haar kinderen kan ik alleen maar hopen dat er openingen komen tot contactherstel. Maar of de beste weg tot contactherstel de deur van de rechtbank is durf ik sterk betwijfelen. Zelf initiatief nemen was en is hier de boodschap en enige creativiteit zal gelet de situatie m.i. zeker nodig zijn.
Als je me bant, heb dan ook genoeg lef om dit te laten staan!
RR
Zelf streef ik ernaar dat iedereen na een scheiding de papa en de mama gelijke kansen dient te krijgen. Dit kan U als JF-forum teamlid interpreteren als een mannenstandpunt. Allicht op die wijze en een soortgelijke grond heeft het JF Gescheidenvaders ook van het forum gekegeld.
Nu ben ik er wel voorstander dat er evenwicht dient te zijn en dat het JF niet dient over te hellen in de ??n noch in de andere richting als het over man/vrouw standpunten betreft en dat polarisatie of tweestrijd tussen de sekse dient ontmoedigd te worden. Maar naar wat streef ik ook al weer?
Zelf heb ik een vonnis naast me liggen waarbij de dochter 25duizend euro morele schadevergoeding toegekend heeft gekregen heeft wegens het gemis aan haar moeder. Op de vraag of morele schadevergoeding voor het kind kan wegens gemis aan een ouder? Ja dus.
Laten we een stukje citeren uit de standaard van vandaag
Echtscheiding van je ouders bepaald je verdere leven
http://www.standaard.be/Artikel/Detail. ... d=IK1EA8VD
... 'Mannen - niet vrouwen - met gescheiden ouders blijken ook minder betrokken te zijn in hun eigen relatie. Ze tonen veel minder toewijding. Ook speelt onbewust een proces van partnerselectie. Dochters uit een gebroken gezin, die daardoor vaak zelf al wat mislukte relaties achter de rug hebben, zijn niet zo in trek bij mannen uit een intact gezin. Daardoor lopen ze, meer dan mannen met gescheiden ouders, de kans dat ze een partner treffen die ook uit een gebroken gezin komt, en we weten dat die niet zoveel in een relatie investeert, wat de kans op een breuk n?g groter maakt.'
Kinderen van gescheiden ouders hebben twintig jaar na die breuk ook meer kans op een depressie. 'Doordat ze vaak een niet zo'n stabiele relatie hebben, of zelf scheiden, voelen volwassenen die als kind de scheiding van hun ouders meemaakten zich depressiever', legt Bracke uit.
'Ook blijkt uit ons onderzoek dat kinderen van gescheiden ouders een lager inkomen hebben, wat voor bijkomende psychische druk zorgt. Na de scheiding van de ouders is er thuis minder financi?le armslag en dat heeft een invloed op de leerprestaties van een kind. Zakt zo'n kind een keer in het hoger onderwijs, dan zal het sneller stoppen. Doordat ze niet zo'n hoog diploma hebben, verdienen kinderen van gescheiden ouders later ook niet zoveel. Uit wetenschappelijk onderzoek weten we dat het inkomen een grote invloed heeft op onze gemoedstoestand. Mensen met een hoger diploma, een groter inkomen en een groter huis zijn nu eenmaal gelukkiger.'
Volgens Bracke blijft het verdriet om de scheiding van de ouders nazinderen, ook als ze volwassen zijn en een goede relatie hebben. 'Kinderen van gescheiden ouders die zelf scheiden, lijden twee keer. Bij vrouwen heeft de eigen scheiding een veel grotere impact, bij mannen ligt dat dichter bij elkaar. De kwaliteit van een partnerrelatie heeft meer invloed op de gemoedstoestand van een vrouw. Wanneer een vrouw met gescheiden ouders erin slaagt om een stabiele relatie met een partner uit te bouwen ?n ze heeft geen financi?le beslommeringen, dan kan ze de pijn van de ouderlijke scheiding in grote mate verzachten. Maar of ze die ook helemaal kan tenietdoen? Bij mannen blijft de invloed van een ouderlijke scheiding meer nazinderen, ook bij een goede relatie.'
De onderzoeksresultaten zijn pijnlijk voor gescheiden ouders. Toch wil Bracke hun geen schuldgevoel aanpraten. 'Wij vellen geen waardeoordeel. Maar ons onderzoek is objectief. We mogen onze kop niet in het zand steken. Het is ontzettend belangrijk dat ouders en hun kinderen, om de schade te beperken, tijdens dat proces goed worden ondersteund. Ik pleit voor nog meer professionele hulp. Niet alleen voor kansarmen, maar ook voor de middenklasse.'
Bracke stelt vast dat wetenschappers tot nu toe enkel keken naar de impact op korte termijn van een scheiding op de kinderen. 'Uit ons onderzoek blijkt dat je twintig jaar later als volwassene nog altijd de gevolgen van een ouderlijke scheiding draagt. De Nederlandse socioloog Matthijs Kalmijn heeft een soortgelijke studie uitgevoerd bij de Nederlandse bevolking en hij is tot precies dezelfde conclusies gekomen.'
***
Dit is niet aangenaam als gescheiden ouder om daar mee geconfronteerd te worden, maar ik treed hier prof. Bracke bij dat we ons hoofd niet in het zand mogen steken. Maar gaat het niet wat erg ver om dergelijke personen te bannen (op een juridisch forum dan nog wel) ?
U mag gerust het civitas rapport http://www.f4j.be/doc/pdf/020901_Het_va ... _gezin.pdf erop naslaan en inhoudelijke tegenargumenten aanbrengen. Maar het hoofd in het zand steken en personen op die mannier bannen lijkt me niet de meest democratische wijze waarbij men het welzijn van de kinderen (daar draait het uiteindelijk toch om niet?) niet uit het oog mag verliezen.
Hieronder nog wat statistieken en ik vraag niet naar een definitieve ban, maar vraag je om de onwaarheden eruit te halen
Statistieken rond kinderen en vaders.
90% van de thuisloze of weggelopen kinderen komen uit vaderloze gezinnen.
90% of homeless and runaway children are from fatherless homes. [U.S. D.H.H.S., Bureau of the Census.]
80% van de verkrachters met verdrongen boosheid komen uit vaderloze gezinnen
80% of rapists motivated with displaced anger come from fatherless homes.;[Criminal Justice & Behavior, Vol 14, p. 403-26, 1978.]
60% van hervallen verkrachters groeiden op zonder vaders.
60% of repeat rapists grew up without fathers.; Raymond A. Knight and Robert A. Prentky, "The Developmental Antecednts of Adult Adaptations of Rapist Sub-Types," Criminal Justice and Behavior, Vol 14, Dec., 1987, p 403-426.
71% van de zwangere tieners missen een vader.
71% of pregnant teenagers lack a father.; [US Dept. of Health & Human Services press release, Friday, March 26, 1999.]
63% van zelfmoorden bij jongeren komen uit vaderloze gezinnen
63% of youth suicides are from fatherless homes. ; [US D.H.H.S., Bureau of the Census.]
85% van kinderen die gedragsstoornissen vertonen komen uit vaderloze gezinnen
85% of children who exhibit behavioral disorders come from fatherless homes.; [Center for Disease Control.]
90% van de opgroeiende brandstichters die herhaald brandstichten wonen alleen bij hun moeder.
90% of adolescent repeat arsonists live with only their mother.; [Wray Herbert, "Dousing the Kindlers," Psychology Today, January, 1985, p.28.]
71% van de leerlingen die hun middelbare studies stopzetten komen uit vaderloze gezinnen 71% of high school dropouts come from fatherless homes. ; [National Principals Association Report on the State of High Schools.]
75% van de opgroeiende pati?nten die aan drugsmisbruik lijden komen uit vaderloze gezinnen 75% of adolescent patients in chemical abuse canters come from fatherless homes. ; [Rainbows for all God`s Children.]
70% van de jongeren die in staatsinstellingen geplaatst zijn hebben geen vader.
70% of juveniles in state operated institutions have no father.; [US Dept. of Justice, Special Report, Sept. 1988.]
85% van de jeugdigen in de gevangenissen groeiden op in een vaderloos gezin.
85% of youths in prisons grew up in a fatherless home. ; [Fulton Co. Georgia jail populations, Texas Dept. of Corrections, 1992.]
75 % van de gevangenen groeiden op zonder vader
75% of prisoners grew up without a father.; Daniel Amneus, The Garbage Generation, Alhambra, CA: Primrose Press, 1990.
Vaderloze jongens en meisjes hebben tweemaal zoveel kans om hun middelbare school niet af te maken, hebben tweemaal zoveel kans om in de gevangenis te eindigen, hebben viermaal zoveel kans om hulp nodig te hebben voor emotionele problemen en gedragsproblemen. Fatherless boys and girls are: twice as likely to drop out of high school; twice as likely to end up in jail; four times more likely to need help for emotional or behavioral problems.; [US D.H.H.S. news release, March 26, 1999.]
43 % van de kinderen in de Verenigde Staten wonen zonder hun vader.
43% of US children live without their father.; [US Department of Census.]
Twee jaar na de echtscheiding zien 51 % van de kinderen in eenoudergezinnen met hun moeder hun vader nog slechts een- of tweemaal per jaar, of nooit meer.
Two years after divorce, 51% of children in sole mother custody homes only see their father once or twice a year, or never.
[Guidubaldi, 1989; Guidubaldi, 1988; Guidubaldi, Perry, & Nastasi, 1987.]
42% van de vaders zien hun kinderen helemaal niet meer na echtscheiding
42% of fathers fail to see their children at all after divorce.; [Frank F. Furstenberg, Jr. and Christine Winguist Nord, "Parenting Apart," Journal of Marriage and the Family, vol 47, no. 4, November, 1985.]
90% van het afhaken van de vaders wordt veroorzaakt door de bemoeilijking of verhindering van het contact door de met de bewaking belaste ouder die erop uit is de vader-kindbanden te verbreken. 90% of father disengagement is caused by obstruction of access by a custodial parent anxious to break the father-child ties. ; [Kruk, 1992, cited by Prof. John Guidubaldi in his Minority Report and Policy Recommendations of the US Commission on Child & Family Welfare, US Code Citation: 42 USC 12301, 1996. Same cause identified by Braver, Wolchik, & Sandler, 1985, without incidence values.]
En ja, de wijze waarop de dingen meegedeeld worden kan allicht anders en beter, maar het is niet voor niets dat mijn frustratie rondom deze problematiek gegroeid is.
Voor omega en haar kinderen kan ik alleen maar hopen dat er openingen komen tot contactherstel. Maar of de beste weg tot contactherstel de deur van de rechtbank is durf ik sterk betwijfelen. Zelf initiatief nemen was en is hier de boodschap en enige creativiteit zal gelet de situatie m.i. zeker nodig zijn.
Als je me bant, heb dan ook genoeg lef om dit te laten staan!
RR
RR,
Het merendeel van je bijdrages worden bijzonder gewaardeerd.
Het probleem is echter dat sommige van je reacties op zijn minst kwetsend zijn voor de vraagstellers in kwestie. Wat je hebt meegemaakt of gehoord bij anderen zal inderdaad wellicht ook niet van de poes zijn, toch rechtvaardigt dat niet/nooit dat men "alle vrouwen" moet afschilderen als "Grote Satans".
Het verleden moet iets zijn waar we iets positief mee doen en mag niet verworden tot een oog-filter waarmee we de rest van ons leven de zaken niet meer objectief kunnen benaderen.
Je bijdragen zetten me ook vaak aan het nadenken: ik houd van je kritische ingesteldheid. Alleen, het is een brug te ver wanneer je goedbedoelende vraagstellers op een nogal cru manier "aanpakt".
Bart
Het merendeel van je bijdrages worden bijzonder gewaardeerd.
Het probleem is echter dat sommige van je reacties op zijn minst kwetsend zijn voor de vraagstellers in kwestie. Wat je hebt meegemaakt of gehoord bij anderen zal inderdaad wellicht ook niet van de poes zijn, toch rechtvaardigt dat niet/nooit dat men "alle vrouwen" moet afschilderen als "Grote Satans".
Het verleden moet iets zijn waar we iets positief mee doen en mag niet verworden tot een oog-filter waarmee we de rest van ons leven de zaken niet meer objectief kunnen benaderen.
Je bijdragen zetten me ook vaak aan het nadenken: ik houd van je kritische ingesteldheid. Alleen, het is een brug te ver wanneer je goedbedoelende vraagstellers op een nogal cru manier "aanpakt".
Bart
Webmaster,
: Het verleden moet iets zijn waar we iets positiefs mee doen en mag
niet verworden tot een oog-filter waarmee we de rest van ons leven
de zaken niet meer objectief kunnen benaderen:
Zal het uitprinten en omlijsten .... en het in onze wachtplaats uithangen!
Het verleden een plaats geven , en vandaag leven is ook ons motto.
Proficiat !!! Lezen en herlezen zou ik zeggen..............
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Zelf erken ik het probleem dat een nieuwe en goedbedoelde moeder/vader op een ijskoude manier geconfronteerd wordt een kritisch wijze dat kwetsend kan/zal overkomen.
Deze berichten mag U spontaan van het JF halen en mij pb er op wijzen dat ze "te" kwetsend zijn. Daar heb ik geen probleem mee.
Een ban daar heb ik wel grote problemen mee.
Dat ik volgens U vrouwen afschilder als satans komt wat mij betreft vreemd over. Vrouwen en mannen zijn verschillend en kan mij wel vinden in een visie dat vrouwen erg trots zijn op hun zorgend karakter waarbij ze erg vaak heel flexibel opstellen om de lieve vrede te bewaren.
Anders is dat als er een strijd onstaat na (echt)scheiding met inzet zorg en hoofdverblijfplaats van de kinderen. Deze strijd wordt gevoerd door advocaten en laat ons zeggen dat dit in 85% van de gevallen een "normaal" verloop kent.
Waar ik me op focus zijn die 15% die ware vechtscheidingen zijn met bijhorende schendingen inzake contactrechten tussen kind en ouder of visa versa. Dit is vaak de rijnste kindermishandeling, een erge vorm ervan welliswaar. Hier volg ik gewoon Kinderpsychiater Dr. Prof. Gardner die stelt dat een kind programmeren om de andere ouder te haten even schadelijk is als seksueel misbruik. (en daders dienen dus ook betekenisvol gestraft te worden -met zoveel mogelijk behoud van contacten kind/ouder-) Nu is Gardner wel omstreden, maar heb in 2004 Dr. prof. Hubert Van Gijseghem over het PAS-syndroom gehoord met een kritische reflectie van Dr. prof Stefan Bogaerts.
Zelf kan ik dit moeilijk uitleggen maar groot was mijn verbazing toen prof. Bogaerts zich positioneerde ten aanzien van prof. Gijseghem. Dan weet je dat het niet gaat om een ??n of ander professorke dat wat publiciteit zoekt maar op wereldschaal 1 v/d authoriteiten op dit domein is.
Om af te ronden dit is geen eenvoudige problematiek, maar als je voor je kinderen het beste wil dan zorg je ervoor dat deze een zo zorgeloze jeugd als mogelijk doormaken. Dit betekend ook dat het kind in zijn ontwikkeling zich moet kunnen spiegelen aan de vader en aan de moeder. Daar zitten de wortelen van zijn identiteit en als men op de een of andere wijze die wortels doorzaagd dan betekend dat (hoe erg je het ook mag vinden) vaak een scheefgroei die levenlang is.
Laten we het zo stellen:
Bekijk eens het krantenartikkel van de Standaard vandaag.
http://www.f4j.be/doc/doc07/070702_meer ... uders.html
Draai het en keer het zoals je wil, maar steek je hoofd aub niet in het zand
en wil daarmee in de eerste paats zeggen dat ondanks alle papieren, vonnissen, arresten etc etc je als ouder genoeg creativiteit aan de dag moet leggen dat beide ouders betrokken blijven bij de opvoeding van hun kinderen (voor HUN bestwil).
RR
ps
Dat ik strijd voer omdat vaders meer en beter gefasiliteerd dienen te worden (hier wordt zeker niet bedoeld nog meer volk voor bezoekruimtes) is juist om dit soort van problemen in te dijken omdat nu er geen enkele rechter in heel Belgie is die de gekwetste band hier nog volledig kan helen.
Deze berichten mag U spontaan van het JF halen en mij pb er op wijzen dat ze "te" kwetsend zijn. Daar heb ik geen probleem mee.
Een ban daar heb ik wel grote problemen mee.
Dat ik volgens U vrouwen afschilder als satans komt wat mij betreft vreemd over. Vrouwen en mannen zijn verschillend en kan mij wel vinden in een visie dat vrouwen erg trots zijn op hun zorgend karakter waarbij ze erg vaak heel flexibel opstellen om de lieve vrede te bewaren.
Anders is dat als er een strijd onstaat na (echt)scheiding met inzet zorg en hoofdverblijfplaats van de kinderen. Deze strijd wordt gevoerd door advocaten en laat ons zeggen dat dit in 85% van de gevallen een "normaal" verloop kent.
Waar ik me op focus zijn die 15% die ware vechtscheidingen zijn met bijhorende schendingen inzake contactrechten tussen kind en ouder of visa versa. Dit is vaak de rijnste kindermishandeling, een erge vorm ervan welliswaar. Hier volg ik gewoon Kinderpsychiater Dr. Prof. Gardner die stelt dat een kind programmeren om de andere ouder te haten even schadelijk is als seksueel misbruik. (en daders dienen dus ook betekenisvol gestraft te worden -met zoveel mogelijk behoud van contacten kind/ouder-) Nu is Gardner wel omstreden, maar heb in 2004 Dr. prof. Hubert Van Gijseghem over het PAS-syndroom gehoord met een kritische reflectie van Dr. prof Stefan Bogaerts.
Zelf kan ik dit moeilijk uitleggen maar groot was mijn verbazing toen prof. Bogaerts zich positioneerde ten aanzien van prof. Gijseghem. Dan weet je dat het niet gaat om een ??n of ander professorke dat wat publiciteit zoekt maar op wereldschaal 1 v/d authoriteiten op dit domein is.
Om af te ronden dit is geen eenvoudige problematiek, maar als je voor je kinderen het beste wil dan zorg je ervoor dat deze een zo zorgeloze jeugd als mogelijk doormaken. Dit betekend ook dat het kind in zijn ontwikkeling zich moet kunnen spiegelen aan de vader en aan de moeder. Daar zitten de wortelen van zijn identiteit en als men op de een of andere wijze die wortels doorzaagd dan betekend dat (hoe erg je het ook mag vinden) vaak een scheefgroei die levenlang is.
Laten we het zo stellen:
Bekijk eens het krantenartikkel van de Standaard vandaag.
http://www.f4j.be/doc/doc07/070702_meer ... uders.html
Draai het en keer het zoals je wil, maar steek je hoofd aub niet in het zand
en wil daarmee in de eerste paats zeggen dat ondanks alle papieren, vonnissen, arresten etc etc je als ouder genoeg creativiteit aan de dag moet leggen dat beide ouders betrokken blijven bij de opvoeding van hun kinderen (voor HUN bestwil).
RR
ps
Dat ik strijd voer omdat vaders meer en beter gefasiliteerd dienen te worden (hier wordt zeker niet bedoeld nog meer volk voor bezoekruimtes) is juist om dit soort van problemen in te dijken omdat nu er geen enkele rechter in heel Belgie is die de gekwetste band hier nog volledig kan helen.
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
De Jeugdrechters en Parketmagistraten verliezen M.I. in jeugdzaken honderden uren aan capaciteit dat normaliter nodig is om een normale werking van jeugdzaken te verzekeren. Indien het niet zo is, verneem van U wel de exacte cijfers.
Voor het Antwerpse Jeugdparket ten tijde dat Dirk de Waele er nog dienst van uitmaakte (zit momenteel op het hof van Beroep) was zijn tijdsindeling/workload
30 procent van de tijd wordt invuld aan adviezen in (echt)scheiding,
30 procent aan deviant gedrag (zoals wegloopgedrag / verkeerde vriend / plots slechte schoolprestaties) en 30 procent aan misdrijven gepleegd door jongeren, waarvan 90 procent uit een gebroken gezin kwamen.
Quote Wesley
Ik neem toch aan dat we dan hier over een objectief cijfer hebben in plaats van een enorm subjectief gegeven zoals U aangaf, niet soms?
Indien U van Parket Antwerpen / prof. Bart De Smet / Dirk De Waele / Jeugdrechter Jean Limpens resultaat bekomt, wees dan ook zo eerlijk om de resultaten hier te publiceren.
RR
Hoeveel advocaten / magistraten / rechters / deskundigen ... (lees familiekapitaal) mag je hier aan deze materie nog gaan verslijten voordat het kind zijn recht op evenwichtige ontwikkeling mag gaan verzilveren?
even wat artikels:
art. 18 IVRK De Staten die partij zijn, doen er alles wat in hun vermogen ligt om de erkenning te verzekeren van het begindsel dat BEIDE OUDERS de gezamelijke verantwoordelijkheid dragen voor de opvoeding en de ontwikkeling van het kind. Ouders (dus ook diegene die het kind heeft) hebben de verantwoordelijkheid voor de opvoeding en de ontwikkeling van hun kind. Het belang van het kind (niet de schuld van de andere ouder dus) is hun eerste zorg.
art. 8 zelfde verdrag: De Staten die partijdig zijn, verbinden zich tot het eerbiedgen van het recht van het kind zijn of haar identiteit te behouden, met inbegrip van nationaliteit en familiebetrekingen (of moet elke grootouder/tante/nonkel langs de kant van de afwezige ouder dit recht *van dat kind!* dan maar gaan halen bij de Jeugdrechter?)
art. 21 bis Grondwet: Elk kind heeft recht op eerbiediging van zijn morele, lichamelijke, geestelijke en seksuele integriteit.
Jeugdbeschermingswet 8april 1965
art. 1M4 Een problematische opvoeding is een toestand waarin de fysieke integriteit, de affectieve, morele, intellectuele of sociale ontplooiingskansen van minderjarigen in het gedrang komen, door gebeurtenissen, door relationele conflicten, of door de omstandigheden waarin zij leven. De term "problematische opvoedingssituatie is ontleend aan de orthopedagogiek. De gebruikte omschrijving verwijst naar ene feitelijke toestand; elk schuldbegrip is daarbij afwezig (zo staat dit nu eenmaal in de die wet ... en gelet alle bovenstaande cijfer materiaal die je blijkbaar niet weerlegt zou ik durven suggereren dat men er goed zou aandoen contact met de vader gaan te zoeken en die juristen ertussenuit laat )
Door en door intrieste rechtspraak heb ik ook gelet ik de magisstraat heb gedagvaard zowel kortgeding / beroep kortgeding / Jeugdrechter / Beroep Jeugdrechter en aanvraag tot cassatie ...
Voor het Antwerpse Jeugdparket ten tijde dat Dirk de Waele er nog dienst van uitmaakte (zit momenteel op het hof van Beroep) was zijn tijdsindeling/workload
30 procent van de tijd wordt invuld aan adviezen in (echt)scheiding,
30 procent aan deviant gedrag (zoals wegloopgedrag / verkeerde vriend / plots slechte schoolprestaties) en 30 procent aan misdrijven gepleegd door jongeren, waarvan 90 procent uit een gebroken gezin kwamen.
Quote Wesley
Als U nog meer objectieve cijfers wilt schrijf dan een brief naar Brussselse Jeugdrechter Limpens die opdracht gaf aan zijn administratie om eens uit te pluizen wat de verhouding intacte/gebroken gezinnen was inzake het plegen van misdrijven van minderjarigen. Ik geloof zelfs dat deze rechter weet bij wie (de papa of mama) de jeugdige delinquenten woonenIk neem aan dat je er zelf ook wel van bewust bent dat dit een enorm subjectief antwoord is (en waarvoor ik mij bij de vraagsteller verontschuldig)
... De opmerkingen dat haar situatie tot problemen MOET leiden gezien vaders afwezigheid gaan te ver.
Ik neem toch aan dat we dan hier over een objectief cijfer hebben in plaats van een enorm subjectief gegeven zoals U aangaf, niet soms?
Indien U van Parket Antwerpen / prof. Bart De Smet / Dirk De Waele / Jeugdrechter Jean Limpens resultaat bekomt, wees dan ook zo eerlijk om de resultaten hier te publiceren.
RR
Hoeveel advocaten / magistraten / rechters / deskundigen ... (lees familiekapitaal) mag je hier aan deze materie nog gaan verslijten voordat het kind zijn recht op evenwichtige ontwikkeling mag gaan verzilveren?
even wat artikels:
art. 18 IVRK De Staten die partij zijn, doen er alles wat in hun vermogen ligt om de erkenning te verzekeren van het begindsel dat BEIDE OUDERS de gezamelijke verantwoordelijkheid dragen voor de opvoeding en de ontwikkeling van het kind. Ouders (dus ook diegene die het kind heeft) hebben de verantwoordelijkheid voor de opvoeding en de ontwikkeling van hun kind. Het belang van het kind (niet de schuld van de andere ouder dus) is hun eerste zorg.
art. 8 zelfde verdrag: De Staten die partijdig zijn, verbinden zich tot het eerbiedgen van het recht van het kind zijn of haar identiteit te behouden, met inbegrip van nationaliteit en familiebetrekingen (of moet elke grootouder/tante/nonkel langs de kant van de afwezige ouder dit recht *van dat kind!* dan maar gaan halen bij de Jeugdrechter?)
art. 21 bis Grondwet: Elk kind heeft recht op eerbiediging van zijn morele, lichamelijke, geestelijke en seksuele integriteit.
Jeugdbeschermingswet 8april 1965
art. 1M4 Een problematische opvoeding is een toestand waarin de fysieke integriteit, de affectieve, morele, intellectuele of sociale ontplooiingskansen van minderjarigen in het gedrang komen, door gebeurtenissen, door relationele conflicten, of door de omstandigheden waarin zij leven. De term "problematische opvoedingssituatie is ontleend aan de orthopedagogiek. De gebruikte omschrijving verwijst naar ene feitelijke toestand; elk schuldbegrip is daarbij afwezig (zo staat dit nu eenmaal in de die wet ... en gelet alle bovenstaande cijfer materiaal die je blijkbaar niet weerlegt zou ik durven suggereren dat men er goed zou aandoen contact met de vader gaan te zoeken en die juristen ertussenuit laat )
Door en door intrieste rechtspraak heb ik ook gelet ik de magisstraat heb gedagvaard zowel kortgeding / beroep kortgeding / Jeugdrechter / Beroep Jeugdrechter en aanvraag tot cassatie ...
Beste RR,
Ik meen af te leiden uit al je postings dat je als vader erge zaken mee maakte (en misschien nog altijd mee maakt!) . Maar STOP eens met al dat negativisme !! NIET ALLE JONGEREN UIR GEBROKEN GEZINNEN PLEGEN MISDRIJVEN , OF RAKEN IN PROBLEMEN........ Ook jongeren uit een doorsnee gezin raken in problemen of doen zaken die jij hier opsomt.
Je antwoorden op het JF zijn subjectief , omdat je alleen en enkele alleen op je eigenste ervaringen voortgaat.
En jawel , koppels die om een of andere reden uit mekaar gaan , hoeven daarom niet steeds zo bekeken te worden als jij ze ziet ....
Kinderen van gescheiden ouders kunnen wel nog heeeeeeeeeeel gelukkig en normaal functioneren !! Waar haal jij het recht mensen zo in een vak te plaatsen en ze te beschuldigen alsof hun kinderen criminelen zijn omdat hun ouders niet meer samen zijn !?
Ik ken zelf kinderen die er sterker uitgekomen zijn , en die liever twee apparte ouders hebben , dan ouders die ganse dagen ruzieen en bekvechten. Kinderen hebben recht op beide ouders en ouders hebben recht op hun kind. Iemand die dat niet inziet heeft het niet goed voor met zijn kinderen .Een van beide ouders ontnemen is kindermishandeling , das waar .
Maar zoals de webmaster schreef : het verleden moet iets zijn waar we iets positiefs mee doen . doe dat voor jezelf en de mensen om je heen en ge zult U een stuk gelukkiger voelen ....
En al die artikels , tja lees ze eens voor jezelf , maar draag ze niet als doelstelling mee in je leven en ze zijn O ZO saai om te lezen .
Ik denk dat je vol goede bedoelingen gedreven bent , maar probeer objectievere antwoorden te geven op een vraagstelling! MVG els
Ik meen af te leiden uit al je postings dat je als vader erge zaken mee maakte (en misschien nog altijd mee maakt!) . Maar STOP eens met al dat negativisme !! NIET ALLE JONGEREN UIR GEBROKEN GEZINNEN PLEGEN MISDRIJVEN , OF RAKEN IN PROBLEMEN........ Ook jongeren uit een doorsnee gezin raken in problemen of doen zaken die jij hier opsomt.
Je antwoorden op het JF zijn subjectief , omdat je alleen en enkele alleen op je eigenste ervaringen voortgaat.
En jawel , koppels die om een of andere reden uit mekaar gaan , hoeven daarom niet steeds zo bekeken te worden als jij ze ziet ....
Kinderen van gescheiden ouders kunnen wel nog heeeeeeeeeeel gelukkig en normaal functioneren !! Waar haal jij het recht mensen zo in een vak te plaatsen en ze te beschuldigen alsof hun kinderen criminelen zijn omdat hun ouders niet meer samen zijn !?
Ik ken zelf kinderen die er sterker uitgekomen zijn , en die liever twee apparte ouders hebben , dan ouders die ganse dagen ruzieen en bekvechten. Kinderen hebben recht op beide ouders en ouders hebben recht op hun kind. Iemand die dat niet inziet heeft het niet goed voor met zijn kinderen .Een van beide ouders ontnemen is kindermishandeling , das waar .
Maar zoals de webmaster schreef : het verleden moet iets zijn waar we iets positiefs mee doen . doe dat voor jezelf en de mensen om je heen en ge zult U een stuk gelukkiger voelen ....
En al die artikels , tja lees ze eens voor jezelf , maar draag ze niet als doelstelling mee in je leven en ze zijn O ZO saai om te lezen .
Ik denk dat je vol goede bedoelingen gedreven bent , maar probeer objectievere antwoorden te geven op een vraagstelling! MVG els