JuridischForum.be

Ik had een vraag... duidelijk...

Ik heb samen met mijn ex een dochter van 4 jaar.
We zijn sinds 2 jaar uit elkaar en er nog steeds niet in geslaagd een definitieve regeling op te stellen.
Er is dan ook al 2 jaar een gevecht en constante discussies.

Ik vroeg mij af.
Indien er geen regeling is opgesteld wie heeft dan in feite automatisch het hoederecht?
Kan de vader puur uit jaloezie en om mij te raken beslissen dat mijn dochter niet mag komen op dagen zoals moederdag/ mijn verjaardag/ haar verjaardag...
op dit moment is er min of meer afgesproken omdat zijn werk het niet anders toe laat dat ze elk weekend bij hem is en in de week bij mij.
dat is zo sinds 2 maand daarvoor was het constant anders omdat hij constant veranderd van werk en alles opnieuw moet aangepast worden.

Ik begin dit zo beu te worden!
Wat zijn mijn mogelijkheden hier aan een eind te maken!???
ja voor de rechter trekken maar heb hier twee jaar hard voor gevochten om toch als twee volwassen mensen tot een oplossing te komen voor ons kind. maar dat lijkt dus niet mogelijk te zijn!

alle tips zijn echt welkom
ten einde raad!!

hoederecht bestaat niet meer. Bij "gewone" burgers kan niemand het ecxlusieve opvoedingsrecht claimen. Vanaf 1996 hebben beide ouders sowieso samen co-ouderschap. Dat betekent dat beide ouders allebei het recht en de plicht hebben hun kinderen op te voeden er een relatie mee op te bouwen, samen tijd door te brengen, in overleg beslissingen te nemen mbt hun opvoeding, scholing en medische bijstand. Als ouders er samen niet uit komen hoe dit te regelen, zit er niets anders op dat de jeugdrechter voor jullie beslist hoe dit te regelen. Sedert 2000 vonnist een rechter verblijfsco-ouderschap (alternerend verblijf 50/50)als één van de ouders daarom vraagt en er geen zware redenenen zijn om dit niet toe te staan. Nog een tip: als jullie regeling toch nooit zonder gedoe en geruzie verloopt is een vast vonnis misschien een oplossing: dan ligt die vast en dan is daar minstens geen discussie meer over. Maar dan moet je wel de mogelijkheid van een verblijfsc-ouderschap onder ogen zien als de vader daarom vraagt.

Misschien bemiddeling overwegen.

http://www.mediation-justice.be/nl/" onclick="window.open(this.href);return false;

Als de rechter moet beslissen krijg je misschien een regeling waarmee geen van beiden tevreden is. Daarom is het te verkiezen en samen uit te komen, eventueel met behulp van een bemiddelaar.

tja scorpioen, maar een bemiddeling is ook maar wat het is: er komt dan een "akkoord" tussen beiden dat geen enkele rechtswaarde heeft. En dan kan het wéér beginnen met wijzigen en palaveren. De ervaring wijst "' meestal uit dat als ouders er na 6 maanden- "echtscheidingspuberen" - niet uitkomen om vlot te kunnen onderhandelen en communiceren mbt de kinderen, het na een bemiddeling even lukt, maar daarna weer niet. Een vonnis is dan een duidelijke ricdhtlijn waar beiden zich aan moeten houden. en ja: het is dan meestal een vonnis dat voor beiden negatieve kanten heeft. Maar dat is nu net het punt: als beide partijen samen tot een akkoord proberen komen, moeten ze beiden ook minder fijne kanten van de afspraak aanvaarden.

http://www.voba.be/page.aspx?pId=2041&m ... mIdd=0&lid" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.juridat.be/bemiddeling/" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.bemiddelingvzw.be/index.php? ... &Itemid=28" onclick="window.open(this.href);return false;