moeder houd kind achter,zonder vonnis,1ste aanleg 3 april

steffke
Topic Starter
Berichten: 4

moeder houd kind achter,zonder vonnis,1ste aanleg 3 april

#1 , 20 mar 2014 00:55

ik zit momenteel in een situatie,waarvan ik niet goed weet wat ze me kunnen weigeren en wat niet.
ik ben op 11/11/2013 vader geworden van een prachtige dochter,en heb deze ook erkend en draagt dus ook mijn naam.
nu op kerstavond is het stukgelopen tussen mij en mijn toenmalige vriendin.
zij vertelde dat ik onze dochter mocht komen opzoeken zoveel als ik wilde,maar dat het kind niet met me meemocht.
daar wij niet zo goed meer overeen kwamen en dat ik ook vond dat ik ook het recht had om het kind mee naar mij thuis te nemen omdat ik ook familie heb die onze dochter graag zouden zien,ben ik op aanraden van mensen naar een advocaat gestapt.
sindsdien ontzegt zij alle contact (neemt gsm niet meer op,blokkeert me op facebook,antwoord niet op sms'en).
maar tegen haar advocaat zegt ze dat ik geen initiatief neem om onze dochter te kunnen zien,terwijl ik bijna dagelijks contact zoek.
kan dit tegen mij gebruikt worden?
nu ondertussen hebben haar ouders haar met haar kind op straat gezet,omdat ze onhandelbaar was,en logeert zij,samen met onze dochter bij een nicht van haar.
als ik haar dan probeer te bellen om haar hulp aan te bieden word ik uitgekaffert en zegt ze dat ik volwassen moet worden,ofdat ik onze dochter nooit meer zal te zien krijgen.
nu op 3 april gaat dit voorkomen in de rechtbank van tongeren,maar zij gaat haar aangetekende brief niet afhalen op de post,wat zal er gebeuren als zij niet aanwezig is ?

zijn er mogelijkheden dat ze het zover krijgt dat ik ons kind niet meer zal zien?
of is de kans groot dat de rechter beslist dat ik mijn kind enkel bij de moeder thuis mag bezoeken?
kan het een probleem zijn dat onze dochter nog zo klein is ? we wonen tenslotte +- 40 minuten van elkaar.


met deze vragen zit ik al een tijdje en hoop met deze wat gerustgesteld te kunnen worden.


met vriendelijke groeten,
steff

Winston
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
duma
Berichten: 2871

#2 , 20 mar 2014 13:39

Sowieso hebt u bij wet co-ouderschap. dat wil niet meer en niet minder zeggen dat dat jullie beiden SAMEN moeten belissen over de belangrijke dingen in het leven van jullie kind: school, opvoeding, religie, verblijf, medische ingrepen, ..
Zodra jullie onderling hier niet uit geraken, beslist de vrede rechter voor jullie.

Ivm het verblijfl: bilocatie (waarvan week/week de meest gekende vorm is) moet toegekend worden door de rechter. Tenzij er tegenindicaties zijn.
Waaronder: leeftijd van het kind (lost zichzelf op), afstand tussen woonplaatsen, problematische opvoedingssituatie.

De rechter moet, bij niet toekenning, goed motiveren WAAROM bilocatie niet werd toegekend.

De leeftijd van het kind kan bij jullie een rol spelen, maar dat is natuurlijk een 'probleem' dat zichzelf oplost. Sowieso kan je, als dat een probleem zou zijn, vragen om een opbouwende regeling: eerst een weeken, dan 5 dagen, dan naar een week. Wat die leeftijd juist is, is relatief. De meeste spreken over 2.5, maar bij ons werd bilocatie toegekend toen de jongste 6 maanden was ongeveer.
Tweede probleem; de afstand. Wie heeft dieg ecreeërd? Wie is er zo ver verhuisd? Jij, of je ex? Het verleden leert dat de ouder die de afstand creeërt of groter maakt, vaak 'gestraft' wordt door de rechter. Waar 40 minuten misschien veel (of te veel) kan zijn voor een rechter, kan het zijn dat die rechter ook redeneert (als je ex zo ver weg verhuisde) dat jij niet hoeft te boeten voor de verhuis van je ex. Ook dit was bij ons het geval: Ex verhuisde redelijk ver weg en haalde dat aan als argument. Rechter kon er niet mee lachen. Er zijn zelfs gevallen bekend waar de rechter het hoofdverblijf dan aan de ouder toekende die gewoon was blijven wonen waar hij woonde, maar dat zijn uitzondering, dus daar zou ik niet op hopen.

Om op je concrete vragen te antwoorden:
Neen, ze zal het nooit zover krijgen dat je je kind niet mag zien.
Neen, de kans is niet groot dat je enkel bij haar mag bezoeken. (dat probeerde de ex van mijn man ook gedaan te krijgen, maar dat veegde de rechter al snel an tafel met een 'en hoe zou jij jezelf voelen als ...')
Ja, het kan een probleem zijn dat ze nog zo klein is en jullie zo ver uit elkaar wonen. Maar het zal van rechter tot rechter afhangen in hoeverre daar rekening mee wordt gehouden. Ook de houding jezelf en van je ex zullen een rol spelen.

NUTTIGE TIP: stuur je ex een aangetekend schrijven waarin je meldt dat je haar al ettelijke keren hebt proberen te bereiken om in het belang van jullie kind een duidelijke verblijfsregeling af te spreken, dat het zowel het recht van jou als vader is, maar in de eerste plaats het recht van jullie kund om beide ouders te kennen. Dat indien zij blijft volharden in de boosheid je je genoodzaakt zak zijn om verdere stappen te ondernemen. dat je dat ten alle kosten wil vermijden en dat je daarom bemiddeling voorstelt.

Waarom zeg ik je dit: Een rechter zal normaal altijd proberen om via bemiddeling een uitweg te zoeken. De kans is dus reeël dat de rechter eerst bemiddeling zal eisen voor hij zal vonnissen. Als je zélf eerst bemiddeling probeert, sla je twee vliegen in 2 klap: 1) als het naar de rechtbank gaat, kan het ook onmiddellijk voorkomen en zal de rechter niet nog eens bemiddeling voorstelken. 2) Je laat jouw goede wil zien om er toch onderling uit te komen.

Als je geluk hebt, zoals mijn man, heb je een ex die ook op de bemiddeling halstarrig weigert waardoor de bemiddelaar na 1 sessie alles al stopzet omdat ze 'onbemiddelbaar' is, en dan kan het vooruit gaan.

Let wel op: Er zijn onnoemelijk veel verstragingsmanoeuvers. Een goede advocaat doet WONDEREN!

steffke
Topic Starter
Berichten: 4

#3 , 20 mar 2014 16:38

beste,wij hebben nooit samengewoond,de afstand was al zo ver toen we onze relatie startte.
ja ik heb al een paar keer geprobeert om iets af te spreken,maar verder dan ruzie maken komt het niet.
zij denkt dat ik niet voor het kind zal zorgen en zal er alles aan doen om het niet met mij te moeten meegeven.

Reclame

duma
Berichten: 2871

#4 , 20 mar 2014 17:34

Probeer bemiddeling met een bemiddelaar.

wat heeft uw advocaat al ondernomen?

steffke
Topic Starter
Berichten: 4

#5 , 20 mar 2014 17:36

aangetekend schrijven voor een overeenkomst onderling,en daar ze daar niet op gereageerd heeft,is het verzoekschrift ingediend op de rechtbank in tongeren,en dit kom nu op 3 april voor de eerste keer voor,heb er wel wat bang voor om eerlijk te zijn.

duma
Berichten: 2871

#6 , 21 mar 2014 10:01

Veel succes alvast!
Laat je ons weten hoe het verder loopt?

Franciscus
Berichten: 39665
Juridisch actief: Nee

#7 , 21 mar 2014 12:03

Goed bijhouden op welke wijze ( gsm, sms,facebook) u contact hebt genomen dus dag uur met vermelding van wat ingesproken en geschreven.
Zolang er geen vonnis is kan u weinig doen.

Geslagenvader
Berichten: 2

#8 , 13 mei 2014 05:51

Ben ook benieuwd hoe dit is afgelopen. Temeer omdat ik in dezelfde zaak ben verwikkeld.

Mijn ex nam onze dochter gewoonweg mee na 2 jaar en gaf me enkele weekends.
Inmiddels zijn we naar de bemiddeling geweest en daar bleek dat dichter bij elkaar komen niet mogelijk was.
De afstand van +100 km die zij heeft gecreeerd maakt het erg lastig.
Echter de rechter zei me dat qualiteit geen kwantiteit is. EN dat ik overeen moest komen.

Ik begrijp nog steeds niet dat als je alles al kwijt bent en iets te geven hebt, hoe je dan nog water bij de wijn kan doen.

Ben benieuwd hoe het met jou is afgelopen.

Terug naar “Echtscheiding”