JuridischForum.be

Ik zal mijn verhaal kort te houden.

Ik wil weg van mijn partner en wij hebben 1 kind van 4 jaar.

Mijn redenen ik ben voor hem naar een andere provincie verhuisd toen ik 9 maanden zwanger was.
Ik ben van een andere origine, sinds ik hier verhuisd ben mag ik niet meer met mijn dochter naar mijn familie
Omwille van mijn afkomst. Hij heeft mij zelfs gedagvaard waarin het staat dat hij dat niet wilt dat ik verhuis met onze dochter omwille van mij
Cultuur. Hij werk in ploegen en ik heb een dag job. Hij wilt co ouderschap om haar dan te laten slapen bij zijn ouders.
Hij heeft mij die voorstel schriftelijk meegedeeld. Ik ben 2 jaar voltijds thuis gebleven voor onze dochter nu werk ik 4/5 voor onze dochter.
Sinds de geboorte heeft hij voor onze dochter niets willen kopen omdat ik kindergeld ontvang. (80 euro). Ik heb genoeg afschriften om te bewijzen dat ik alles zelf betaal, ziekverhuis kosten.... en hoe hij tegen mij is kan ik een boek over schrijven. ( ziek geweest hij wou voor mij geen eten of medecijn halen, ik heb zelf geen auto), affaire waar dat hij die vrouw berichten liet sturen om mij van alles te verwijten en zo...

Ik wil geen co ouderschap. Ik ben momenteel al 3 jaar in behandeling voor maagzweren. (Medische attesten genoeg)

Maar ik wil wel dat hij met onze dochter een band heeft want zij ziet hem wel graag. Ik wil weekend om de twee, helft vakantie dan kan zij bij hem zijn ipv zijn ouders. Elke dag telefonisch contact.... occasionele bezoeken.

Wat denken jullie?

Wij zijn feitelijk samenwonend. Het wilt per se co ouderschap, ik zou er niets tegen hebben moest ik weten dat ons dochter door hem verzorgd wordt dat mijn dochter in een rustige omgeving kan opgroeien. Maar zij is nog maar 4 jaar en nu al komt zij naar huis met allerlei dingen dat zij van oma heeft gehoord. ( mama jij bent een stomme trien oma heeft dat gezegd.....) 2 keer naar school moeten gaan omdat er iets mis zou zijn met haar heel op haar eentje ... eerst heb ik geweigerd om mijn dochtertje te laten onderzoeken omdat ik ze zoniet ken. Ik ben dat Express met oma geweest naar ouder contact om te horen wat zij ervan zal zeggen enwat hoor ik ah ja zo is zij bij ons ook... pff nu weet ik het. Ze vangen haar op als wij werken. Kon mijn oren niet geloven. Zij moet hier dringende weg vooraleer zij een ticket autisme opgeplakt krijgt terwijl ik mijn dochter goed ken en zou het al merken.

“Art.374. § 1. Wanneer de ouders niet samenleven, blijven zij het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefenen...Bij gebreke van overeenstemming over de organisatie van de huisvesting van het kind, over de belangrijke beslissingen betreffende zijn gezondheid, zijn opvoeding, zijn opleiding en zijn ontspanning en over de godsdienstige of levensbeschouwelijke keuzes of wanneer deze overeenstemming strijdig lijkt met het belang van het kind, kan de bevoegde rechter de uitoefening van het ouderlijk gezag uitsluitend opdragen aan één van beide ouders. Hij kan eveneens bepalen welke beslissingen met betrekking tot de opvoeding alleen met instemming van beide ouders kunnen worden genomen. Hij bepaalt de wijze waarop de ouder die niet het ouderlijk gezag uitoefent, persoonlijk contact met het kind onderhoudt. Dat persoonlijk contact kan enkel om bijzonder ernstige redenen worden geweigerd. De ouder die niet het ouderlijk gezag uitoefent, behoudt het recht om toezicht te houden op de opvoeding van het kind...In elk geval bepaalt de rechter de wijze waarop het kind wordt gehuisvest en de plaats waar het in het bevolkingsregister wordt ingeschreven als hebbende aldaar zijn hoofdverblijf.
§ 2...Bij gebrek aan akkoord, in geval van gezamenlijk ouderlijk gezag, onderzoekt de rechtbank op vraag van minstens één van de ouders bij voorrang de mogelijkheid om de huisvesting van het kind op een gelijkmatige manier tussen de ouders vast te leggen. Ingeval de rechtbank echter van oordeel is dat de gelijkmatig verdeelde huisvesting, niet de meest passende oplossing is, kan zij evenwel beslissen om een ongelijk verdeeld verblijf vast te leggen...”(Burgerlijk Wetboek).

Dit belet u niet te verhuizen.

“Art.203. § 1. De ouders dienen naar evenredigheid van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, de gezondheid, het toezicht, de opvoeding, de opleiding en de ontplooiing van hun kinderen...”(Burgerlijk Wetboek).