Verandering van verblijfsregeling igv akte via notaris

[Vraagje77]

Even kort de situatie schetsen:
ik was niet getrouwd met mijn ex, ook geen samenwoningscontract. We hebben samen twee kinderen. We zijn indertijd in een akte, neergelegd bij de notaris, overeengekomen dat de kids in een week-week regeling beurtelings bij elke ouder zouden wonen. We zijn nooit verschenen voor een rechbank.
We zijn nu 5 jaar verder. Door (tijdelijke??) omstandigheden botert het niet meer tussen mijn zoon (10) en zijn vader. Ik heb geprobeerd te bemiddelen, maar dat wordt geweigderd door mijn ex. Mijn zoon zegt nu dat hij niet meer terug wil naar zijn vader.

Ik heb totaal geen idee wat ik moet doen. Ik weet niet hoe ik op mijn zoon zijn vraag kan ingaan. Moet ik een procedure opstarten bij de jeugdrechtbank? Is mijn zoon oud genoeg om gehoord te worden door de rechtbank? Want alle verhalen die hij mij vertelt, ik weet niet of dat voor een jeugdrechter, als ik die verhalen "van horen zeggen" opnieuw vertel, serieus genomen gaat worden (mijn ex ontkent alles en het gaat niet om misbruik of verwaarlozing die sporen achterlaten)

Alvast bedankt voor jullie antwoorden

[lucgescheiden]

Ik meende dat kinderen kunnen worden gehoord vanaf 13 jaar, maar
dat rechters geen verantwoording dienen te geven van dergelijke ondervraging.

Afhankelijk van de feiten, kan u zich aldus in de positie van de rechter stellen. Wat zou uzelf beslissen in zijn plaats?

Indien u al vijf jaren kan overeenkomen met de papa, waarom zou u dan naar de Rechtbank stappen?
Gaat het om feiten die uw co-ouderschap schenden? Of betreft het zaken waar ouders ook tijdens het samenleven over zouden twisten?
Hebt u begrip voor het gedrag van de papa, of druist dit in tegen de gemaakte afspraken?

Zo de papa geen strafbare feiten stelde, en u hem daar ook niet van verdenkt, zal het eerder neerkomen op
het ondermijnen van zijn co-ouderschap en zijn ouderlijk gezag...(?)

De tijd dat u zoon bij papa verblijft, is papa ook aansprakelijk voor hem, betreft het zaken die geen betrekking hebben
op de tijd dat hij bij mama verblijft, dan dient u deze aansprakelijkheid ook te respecteren, alsook
het feit dat kinderen, zelfs in moeilijke periodes, respect dienen te betuigen aan de mensen die voor hun levensonderhoud instaan.

Maar inderdaad allemaal gemakkelijker gezegd dan gedaan... al moet je ook de gevolgen voor jezelf eens op een rijtje durven zetten...

[ongelukbelaagd]

Vraagje77, elke kind komt op een of andere leeftijd wel in conflict met zijn ouders.
Stel de rollen eens om : je zoon komt niet meer overeen met jou. Zou jij het dan leuk vinden dat je ex, probeert je zoon weg te houden?

Ik stel voor dat je je zoon leert omgaan met conflictsituaties en hem niet leert om er van weg te lopen.
Laat aub de vader ook zijn rechten hebben.

[lucgescheiden]

Ik meen dat poster hier genoeg te kennen geeft, de rechten van de vader te respecteren.
Mss een uitdaging om eens een lijstje te maken van de rechten van een vader volgens de belgische wet...?

[Vraagje77]

Als ik me in de plaats van de rechter zou stellen, weet ik niet dat ik de verblijfsregeling zou aanpassen. Eerder een ferme bolwassing geven aan de vader in de hoop dat die meer respect gaat hebben voor zijn kinderen ...
Onze verblijfsregeling kent al vijf jaar zijn ups en downs (net zoals mijn relatie met de papa vroeger). Er zijn periodes dat het goed gaat, en dat ik kan praten met de vader en concrete afspraken kan maken over de kinderen en hun welzijn. Nu echter weigert de vader elk gesprek met mij, nadat ik aankaartte dat onze zoon het moeilijk had om bepaalde redenen. Het gaat om zaken die niet de gezondheid van onze kinderen in gevaar brengen, eerder om onvoldoende toezicht, geen tijd doorbrengen met de kinderen als ze bij hem zijn (dan zitten ze bij zijn ouders of bij zijn vriendin), geen respect opbrengen voor de kinderen en hun eigen zijn (stiefzusje slaapt in bed van de dochter en dochter slaapt in zetel, kids moeten hun speelgoed afstaan aan stiefbroertje zonder dat daar met hen over gesproken wordt, ...), geen communicatie met de kinderen, ...

Niet echt redenen om hoederecht te veranderen, 't is alleen omdat mijn zoon er zo op staat dat ik deze piste bekijk. Ik zou veel liever (zoals vroeger) bemiddelen tussen vader en zoon en proberen de relatie tussen hen te herstellen. Voorlopig echter wordt me dat niet toegestaan ...

[lucgescheiden]

Npgmaals de tijd dat zoonlief bij zijn vader is, is deze verantwoordelijk voor diens welzijn.

Als blijkt dat de vader iemand is waarmede je kan praten en concrete afspraken maken, dan
kennen de zaken die je opsomt wellicht ook hun oorzaken en redenen (dewelke door zoonlief mogelijk niet gezien worden)
Redenen die mogelijk ook zouden opgedoken zijn tijdens jullie samenleven, en
waarvoor jullie mogelijk samen tot dezelfde oplossingen waren gekomen.

Opvoedkunde is wellicht geen exacte wetenschap, en het uit elkaar gaan van ouders maakt deze opgave alleen maar complexer.
Desondanks ben ik van mening dat je kinderen evenveel van je niet-handelen kunnen opsteken, dan van je actie ondernemen.
En wie gaat over een tiental jaren zijn hand tegen het voorhoofd kloppen, wanneer den euro begint te vallen... ?