JuridischForum.be

Ik ben 6 jaar geleden gescheiden en heb uit dat huwelijk een zoon van bijna 8 jaar. Ondertussen ben ik opnieuw gehuwd en met mijn huidige echtgenoot heb ik een dochter van 3. Ik maak mij zorgen wat er met mijn zoon zou gebeuren als er mij iets overkomt. Ik heb nu het hoederecht en hij heeft bezoekrecht. In principe moet mijn zoon om de 14 dagen een weekend naar zijn vader, maar doordat die werkt op zaterdag is dat alleen maar de zondag. De voorbije jaren zijn er periodes geweest dat mijn ex maandenlang niet naar zijn zoon omkeek. Ook naar opvoeding en onderwijs toe is er geen enkele bijdrage van zijn kant. Hij is enkel 'weekendpapa' en daar stopt het. Hij woont momenteel ook 70km hier vandaan. Hij werkt als vrachtwagenchauffeur, dus heeft onregelmatige uren en lange dagen. Hij heeft zich de voorbije jaren ook in schulden gewerkt waar hij nu voor moet opdraaien. Zijn tweede huwelijk is intussen ook geëindigd in een scheiding. Hij zit dus niet in een stabiele situatie.

Hoewel ik het steeds belangrijk gevonden heb dat mijn zoon zijn vader bleef zien (ik heb daar ook altijd zelf heel veel moeite voor gedaan in periodes dat mijn ex zich niet liet horen), zou ik het heel erg vinden moest mijn zoon bij hem terecht komen. Ik ben er heel zeker van dat mijn ex hem geen gepaste opvoeding en toekomst kan geven (al zeker niet financieel). Het zou ook niet goed zijn om mijn zoon uit zijn vertrouwde omgeving (familie, school) weg te halen om ergens totaal vreemd te moeten gaan wonen, zo ver van huis.

Ik vroeg mij dus af of ik een soort van wilsverklaring kan opmaken en rechtsgeldig kan laten maken zodat er iemand anders in mijn plaats treedt als er met mij iets overkomt. Iemand die op die manier mijn 'wil' verder uitvoert zoals ik dat zou gedaan hebben. Ik zou namelijk willen dat mijn zoon hier blijft wonen bij mijn man (en zijn halfzus, wat dat contact moet toch ook bewaard worden) en dat hij hier verder naar school blijft gaan maw dat zijn vertrouwde leven blijft zoals het is. Het zal op dat moment al erg genoeg zijn als hij zijn moeder kwijt is, dat hij dan ook nog weg moet uit zijn vertrouwde omgeving. Mijn ex kan en mag hem natuurlijk ten allen tijde zien. Het is niet mijn bedoeling om mijn ex zijn kind te ontzeggen, wel om mijn zoon zijn toekomst te verzekeren. Mijn ex is wel goed voor zijn zoon, maar in mijn ogen totaal niet capabel om voor hem te zorgen (en dan bedoel ik dat breed, dus ook gepaste opvoeding en onderwijs e.d.).

Graag uw advies. Alvast bedankt!

Het zijn de ouders die het ouderlijk gezag hebben.
Bij overlijden van één van hen heeft de overlevende ouder het volledige gezag over de kinderen..

Kan uw huidige echtgenoot hem niet adopteren. Kleine adoptie dan ontstaat er een band met de adoptant maar de band met vader en familie blijft behouden.

Heb jij het exclusief ouderlijk gezag over je zoon of delen jullie nog steeds het ouderlijk gezag?

Kan mijn man mijn zoon adopteren zonder dat mijn ex zijn vaderrechten afstaat? Het is namelijk niet de bedoeling om die band te verbreken. Ik wil er alleen voor zorgen dat mijn kind een deftige opvoeding krijgt, ook al ben ik er niet meer om daar op toe te zien.

Ik heb het hoederecht over mijn zoon en mijn ex heeft bezoekrecht. Het is geen co-ouderschag. Geen idee hoe dat dan wettelijk zit met ouderlijk gezag. In de praktijk oefen ik dat alleen uit, gewoon omdat mijn zoon bij mij woont en hij zijn vader maar één dag op 14 dagen ziet.

Hoederecht/bezoekrecht bestaat niet meer in de wetgeving. Ik dacht van 2006.
Heet nu omgangsrecht.
Beide ouders hebben co-ouderschap wat verantwoordelijkheid en beslissingsrecht betreft.
Er kan wel wat verblijf co-ouderschap een andere dan 50/50 regeling zijn.
http://www.kindengezin.be/adoptie/adopt ... e-adoptie/" onclick="window.open(this.href);return false;

..../....

Geef hier een tekst ... gezien ik geen link kan maken
A) Volle adoptie:
De adoptie door de echtgeno(o)t(e) van verschillend geslacht van de ouder noemt men een stiefouderadoptie. Men kan hier kiezen voor een volle of “gewone” stiefouderadoptie. Deze twee vormen van adoptie verschillen o.a. hierin dat bij de gewone adoptie de banden met de oorspronkelijke familie niet worden doorgeknipt, terwijl dit bij de volle adoptie wel het geval is. De geadopteerde (uw kind) zal bij beide soorten adoptie gelijkgesteld worden met kinderen die een gewone (oorspronkelijke) afstammingsband hebben met hun ouder. Bij de volle adoptie zal men echter bovendien volwaardige verwantschapsbanden verkrijgen met de verwanten van de adoptant (Dit zou bijvoorbeeld betekenen dat de ouders van uw vriend, de grootouders worden van uw kind.). Kort samengevat is de volle adoptie dus een verdergaande vorm van adoptie in vergelijking met de “gewone” adoptie.

In de eerste plaats is er dus de volle stiefouderadoptie. Deze volle adoptie heeft dus tot gevolg dat het geadopteerde kind alle banden verliest met zijn oorspronkelijke familie. Bij stiefouderadoptie (Hiervoor zou u moeten wachten met adoptie totdat u met uw vriend getrouwd bent.) is er weliswaar discussie of die afstammingsband enkel tenietgaat t.o.v. de ouder van hetzelfde geslacht als de adoptant (de verwekker van uw kind) of t.o.v. beide ouders. Sommigen stellen dat bij een volle stiefouderadoptie beide ouders hun band met het kind verliezen, zodat ook de ouder – echtgeno(o)t(e) van de adoptant (u dus) – zijn/haar kind moet adopteren opdat deze het ouderlijk gezag zou kunnen behouden. Het verlies van het gezag over uw kind kan verregaande gevolgen met zich meebrengen indien jullie (u en uw vriend) ooit uit elkaar zouden gaan (Er zou u dan bijvoorbeeld omgangrecht met uw kind kunnen worden ontnomen.). Andere rechtspraak en rechtsleer is van oordeel dat deze (bijkomende) adoptie door de oorspronkelijke ouder niet noodzakelijk is opdat deze ouder het ouderlijk gezag zou blijven behouden na de adoptie. Hoewel het Grondwettelijk Hof in een arrest van 6 november 1997 (nr. 67/97) stelde dat de eerste toepassing een schending inhoudt van artikel 10 en 11 van de Grondwet en niet dient te worden toegepast als artikel 370 §1, lid 2 B.W. op deze wijze wordt geïnterpreteerd blijft er grote onduidelijkheid bestaan hieromtrent.

Indien u nog niet getrouwd bent met uw vriend op het ogenblik van de adoptie spreekt men over “adoptie door de ongehuwde partner van de ouder”. Ook in dit geval is er discussie of de volle adoptie het verlies van het ouderlijk gezag van de oorspronkelijke ouder betekent. Sommige rechtsleer is van oordeel dat de oorspronkelijke ouder het ouderlijk gezag behoudt, terwijl anderen stellen dat men dit verliest bij volle adoptie door de partner van de ouder. Op 3 mei 2000 heeft het Grondwettelijk Hof geoordeeld dat ook in dit geval een schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet aanwezig is. Bijgevolg moet ook in het geval de adoptant (uw partner) en de ouder nog niet getrouwd zijn artikel 370 §1, lid 2 B.W. buiten spel worden gelaten, zodat de oorspronkelijke ouder (u) het ouderlijk gezag samen zal uitoefenen met de adoptant en niet tot adoptie dient over te gaan.

Hoewel men sinds de arresten van het Grondwettelijk Hof van oordeel is dat de ouder zijn/haar kind niet mee moet adopteren bij de volle adoptie van de stiefouder, is er toch sprake van onzekerheid hieromtrent.

Bovendien wordt volle adoptie vaak niet gehomologeerd omdat ze strijdig is met het belang van het kind. Het doorsnijden van alle oorspronkelijke familiale banden is immers zeer verregaand. In uw geval is dit echter mogelijk niet van toepassing omdat er gewoonweg geen afstammingsbanden aanwezig zijn langs vaderszijde. Toch raad ik u deze volle adoptie niet aan wegens te veel onzekerheid omtrent de gevolgen.

B) “Gewone” adoptie:
Een tweede mogelijkheid is de “gewone” adoptie van uw kind door uw partner. Wanneer de volle stiefouderadoptie geweigerd wordt, biedt deze vorm van adoptie vaak wel een uitweg. Zoals hierboven reeds vermeld heeft de “gewone” adoptie gelijkaardige gevolgen als de volle adoptie, maar zijn deze minder verregaand. Een “gewone” adoptie is voordeliger wanneer u reeds getrouwd bent. In dat geval behoudt u immers het ouderlijk gezag volgens artikel 361 §2 B.W. Indien u niet getrouwd bent zal net zoals bij de volle adoptie de kans bestaan dat u uw ouderlijk gezag kwijtraakt aan uw partner. Echter ook hier heeft het Grondwettelijk Hof in haar arrest van 28 november 2001 (nr.154/2001) gesteld dat er een schending is van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet. Bijgevolg dient volgens het Hof ook wettelijk samenwonende ouder het ouderlijk gezag te kunnen behouden samen met de adoptant (op voorwaarde dat deze van een verschillend geslacht zijn).

Hoewel de voorwaarden van adoptie in uw geval vervuld lijken op het eerste zicht raad ik u aan om eerst te trouwen en bovendien voor een “gewone” adoptie te kiezen indien u absoluut voor adoptie wil gaan. Het is immers duidelijk dat er in de andere gevallen veel onzekerheid bestaat over het lot van uw ouderlijk gezag.

2. Erkenning

De beste oplossing is volgens mij echter te vinden in de erkenning. Aangezien uw kind niet werd erkend door de biologische vader, bestaat deze mogelijkheid nog voor uw partner. Deze procedure verloopt een stuk eenvoudiger en brengt bovendien niet zoveel onzekerheid met zich mee als de adoptiemogelijkheden die ik hierboven reeds heb besproken.

De erkenning brengt een oorspronkelijke afstammingsband tot stand tussen uw partner en uw kind. Bovendien heeft de erkenning terugwerkende kracht, zodat juridisch gezien uw partner altijd de vader van uw kind is geweest. Uw partner moet hiervoor niet bewijzen dat hij de biologische vader is van het kind (wat ook niet het geval is). Hij dient enkel uw instemming hiervoor te krijgen. Deze erkenning gebeurt in een authentieke akte. U kan kiezen om dit ofwel bij de burgerlijke stand te doen ofwel bij de notaris.

De erkenning die uw partner zal doen wordt een “leugenachtige erkenning” genoemd aangezien hij niet de biologische vader is. Deze “leugenachtige erkenningen” worden beschermd wanneer er een overeenstemmend bezit van staat. Bezit van staat blijkt onder andere uit het feit dat uw partner uw kind steeds heeft behandeld als zijn kind, dat hij steeds mee heeft voorzien in het onderhoud en opvoeding van uw kind, dat uw kind uw partner steeds heeft behandeld als zijn vader en uw omgeving en familie ook steeds uw partner heeft beschouwd als vader van uw kind. Als dit het geval is (wat zo lijkt te zijn in uw omstandigheden) wordt deze erkenning beschermd, wat betekent dat nooit iemand deze erkenning kan betwisten, ook de biologische vader niet.

Ik ben met mijn tweede partner wel getrouwd, dus dat is alvast geen probleem. Aangezien ik met mijn ex getrouwd was toen onze zoon geboren werd, heeft hij hem dus wel degelijk erkend. De optie 'erkenning' valt mi dan weg voor ons. Ik denk dus inderdaad dat ik mij verder moet informeren rond de 'gewone' adoptie. Waar kan ik hiervoor best terecht, notaris of advocaat?

Hartelijk dank voor de info!

dit al eens lezen:
http://www.google.be/url?sa=t&rct=j&q=& ... 5338,d.d2k" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.kindengezin.be/adoptie/http: ... e-adoptie/" onclick="window.open(this.href);return false;