#3 , 04 feb 2013 11:34
Wat je zegt klopt niet, Hawkee. Er is géén 'aantal kilometers' voor schoolafstand.
Hier is de mama van de kindjes ook 50km ver verhuisd, hoopte ze daardoor ervoor te kunnen zorgen dat mijn man geen bi-locatie zou kunnen krijgen, maar dat is haar niet gelukt: de week-week is een feit en het kind gaat naar school in één van de woonplaatsen. De ene week dus vlakbij, de andere week dus 50km rijden. De rechter heeft letterlijk gezegd dat 'meneer niet hoeft te boeten voor de impulsieve verhuis van mevrouw'.
Co-ouderschap heb je trouwens sowieso. Dat betekent niets meer en niets minder dan dat beide ouders SAMEN de belangrijke beslissingen in het leven vna het kind moeten maken: onderwijs (welke school), hobby's, medische ingrepen, opvoeding, religie, ... Dit moet steeds overlegd worden en de ene ouder heeft niet meer te zeggen als de andere. Als de ouders het over een van de dingen niet eens geraken, zal de rechter een beslissing nemen.
Er is trouwens een tijd geweest dat een school in het midden vaak de oplossing was, maar tegenwoordig wordt dat minder en minder uitgesproken. Nog een plaats met een sociaal leven: 't is een beetje veel van het goede voor zo'n klein kind. Dat is toch de redenering.
Waarom denkt je adovcaat dat er niet meer in zit? De omstandigheden waren hier ongeveer gelijk en zoals ik al zei: de week-week is hier een feit. Kindjes waren toen 5 maanden en 1j en 3 maanden. Onze advocaat was dan ook wel een tijger en heeft zich erin gesmeten. Ze was ook enorm goed voorberied en had ons op voorhand honderden vragen gesteld over dingen die de tegenpartij misschien als argument zou kunnen hebben. Misschien eens een praatje gaan doen met een andere advocaat?