JuridischForum.be

Hoi,

Vorige maand ben ik (nogmaals) bij mijn bankinstelling gegaan met de vraag of ik een kleine lening kon aangaan om de verhuis en herinrichting van mijn nieuw appartement te kunnen bekostigen.

Doch dit is mij nu weeral geweigerd en omdat mijn naam nog steeds op een hypothecaire lening staat. Deze lening was ik aangegaan samen met mijn toenmalige echtgenoot (tijdens het huwelijk (1997)) voor de verbouwing van een woning. We zijn gescheiden met onderlinge overeenkomst in Juli 2004. In het vonnis staat dat hij in de woning blijft wonen en de lening ter zijner laste valt. Na de echtscheiding zou hij dan de financi?le instelling contacteren om de nodige aanpassingen door te voeren. De bankdirecteur was een vriend van hem, dus maar een formaliteit, volgens hem.

Nu ook vroeg mijn bankinstelling om een kopie van het vonnis van de echtscheiding en een akkoord van de overnemer van de lening (mijn ex) te overhandigen. M.a.w. dat de lening ten zijner laste is. De voorbije jaren heb ik herhaaldelijk mondeling gevraagd aan mijn ex-echtgenoot dat hij de nodige stappen zou nemen om het bewijs van overname van de lening te leveren.

Telkens zei hij dat hij de nodige stappen had ondernomen en dat alles in orde was. Doch als ik dan naar mijn bankinstelling ging voor een lening bleek dat ik nog steeds verbonden was aan die hypothecaire lening en nu nog, 3 jaar na onze scheiding. Ik merk weer dat hij niks heeft ondernomen of wil ondernemen. Ik voel me nog steeds bedrogen omdat hij toen zei, tijdens de scheidingsprocedure, dat we nog tijd genoeg hadden om dat te regelen.

Vandaag, na 3 jaar, heb ik weinig tot helemaal geen contact meer met hem en als er dan communicatie is loopt het uit op ruzies en discussies, zeker als het over de lening gaat en met mijn dochter als speelbal. Hij zegt dat het zijn probleem niet is en dat ik toen niet zo goedgelovig moest zijn. Blijkbaar heeft hij er plezier in dat ik geen lening kan krijgen. Hij hypothekeert, bij wijze van spreken, mijn leven. Zelfs onder nul gaan, gaat niet.

Intussen heb ik een kopie van het vonnis ontvangen van de Rechtbank, waarin zwart op wit vermeld staat dat ik niet meer aansprakelijk kan gesteld worden voor eventuele wanbetalingen van mijn ex, en dat ik dus geen hypothecaire lening heb.

Doch mijn bankinstelling wil nog een bewijs van de bankinstelling (van de lening) dat ik wel degelijk geschrapt ben.
Aangezien ik reeds 3 jaar niet meer bij hem woon, heb ik de informatie moeten opvragen bij de Nationale Bank van Belgi?.

Nu is er een brief vertrokken naar het hoofdkantoor van de financi?le instelling waar de lening is. Als hier weer een negatief antwoord komt, weet ik niet meer wat ik moet doen.

HOE MOET IK DIT OPGELOST KRIJGEN ????????
Want ik zie er echt tegen op om voor de twintigste maal nogmaals bij mijn ex-echtgenoot op mijn knie?n te gaan smeken en weeral eens uitgelachen te worden.

Het is mij niet te doen om het huis, de waarde. Ik wil gewoon van die lening af !

Groetjes,

Wolfy

P.S.: En dan zwijg ik nog over de rest !

Beste,

Er klopt iets niet in uw verhaal. Hoe ik het begrepen heb staat de lening, welke is afgesloten voor het huwelijk, op twee namen (die van U en uw ex-man.)Na echtscheiding is dit nog steeds zo, en betaald U nog mee af.

Het is m.i. onmogelijk dat de bank U een lening weigert. Waarom? Omdat U als individu in principe, een lening op afbetaling kan aangaan wanneer de afbetaling kleiner is of gelijk aan twee derde van uw loon.(1200? inkomsten = afbetalingsplafond van 800?) Dus wanneer U niet aan die 800? komt kan U in principe een tweede lening aangaan.

vb: maandelijks af te betalen bedrag huis = 450? Dan kan U nog een lening aangaan waarbij je maandelijks ten hoogste 350? kan afbetalen.

Wat de uitvoering van het vonnis betreft: hier zou moeten in vermeld staan wat er gebeurt indien ??n van de partijen het nalaat dit uit te voeren.Lees nog eens grondig uw vonnis.


Met vriendelijke groeten
Heye Andy

Bij het aangaan van het woonkrediet heb je je als medeschuldenaar voor de ganse termijn van het krediet verbonden tegenover de bank. In het kader van de echtscheiding heb je een vonnis waaruit blijkt dat jouw ex er zich toe verbindt de lening af te betalen. Dat vonnis geldt als wet tussen jou en je ex. Het is echter niet tegenstalbaar tegenover de bank. Jij blijft dus wel degelijk medeschuldenaar en in geval van wanbetaling door je ex zal de bank bij jou komen aankloppen en eventueel loonbeslag leggen. Jij kan dan wel op basis van het vonnis voor een rechtbank de terugbetaling van je ex afdwingen. De bank kan op vraag van je ex een vraag tot tenlasteneming onderzoeken. (hij moet dat vragen want hij neemt ook de last op zich) In dat geval zal de bank onderzoeken of de terugbetalingscapaciteit van je ex alleen volstaat. Indien dat zo is kan de bank toestemmen om jou als medeschuldenaar te ontslaan van je verplichting. Indien echter je ex onvoldoende kredietwaardig is, zal de bank er niet in toe stemmen om jou als medeschuldenaar te schrappen.
Heye is niet helemaal correct. Banken vertrekken van de 1/3 regel en niet van de 2/3 regel. Je mag 1/3 van je inkomen besteden aan leningen. Dus bij het voorbeeld van 1200 ? zou dat theoretisch max 400 ? terugbetalingslast zijn. In dit voorbeeld zal er zelfs waarschijnlijk niets kunnen geleend worden omdat een inkomen van 1200 ? de bank geen mogelijkheid geeft om loonbeslag te leggen bij wanbetaling.