JuridischForum.be

als psycholoog heb ik een meisje van 11 in behandeling. Ze is al enkele keren geweest en om de vechtscheiding van haar ouders te kunnen plaatsen kan ze de therapie m.i. goed gebruiken. De therapie is opgestart op initiatief van moeder. Nu is vader dit te weten gekomen en hij verkiest de therapie te stoppen. Er is gedeeld ouderlijk gezag.
Ben ik verplicht de psychotherapie te stoppen als ik vader niet mee aan boord kan krijgen? Het lijkt me wel?
alvast bedankt !

Tom, ik ben geen jurist, maar vanuit het ouderschap (of co-ouderschap) lijkt het me dat beide ouders gelijke rechten hebben inzake inspraak.
Zolang uw facturen geen der beide ouders financiëel onderuit haalt, lijkt het me vanzelfsprekend dat u voor het welzijn van het kind opkomt.
Waarbij u als deskundige de rechtbank toch achter u zal krijgen, ligt daar dan ook uw verantwoordelijkheid, denk ik.

Welkom op het juridischforum. Reflectie van de verschillende disciplines is zeker hier bij "echtscheiding" een grote meerwaarde.

een 1ste snelle reactie (ben noch psycholoog, noch advocaat)
Voor mezelf denk ik aan 2 sporen:
1 psychologisch
2 juridisch

1 psychologisch
Gelet je opleiding/beroep zal je moeten handelen naar de deonthologie van een psycholoog. Om het simpel te stellen zodat het (want we zitten op een forum) voor ieder duidelijk is, wat niet mag is de zaak zodanig opzettelijk verknoeien dat je nog geruime tijd je client op bij U zal op consultatie zal komen. Je bent dus verplicht om wat vooruit te kijken en ervoor zorgen dat die therapie het welzijn van de tiener ten goede komt terwijl je weet dat de consultaties mogelijks ook opgestart worden om juridische argumentatie van de moeder te voeden. Wat zou U beletten om de vader trachten te contacteren en Uw argumenten (dochter kan therapie m.i. goed gebruiken) mee te delen en hem net als de andere ouder ervoor zorgen dat beide ouders evenwaardig informatie krijgen van U. Op die manier maak je veel meer kans toestemming en medewerking van beide ouders te bekomen. Welke impact zal een juridische procedure op de therapie van een 11 jarige kunnen hebben als de vader U voor de rechter daagd?

2. juridisch:
art. 373 over de goede trouw
art. 374 over het bekomen van alle nuttige informatie inzake de opvoeding
http://www.f4j.be/verblijfsregeling/art_374_bw.html" onclick="window.open(this.href);return false;
Nu weet je dat de goede trouw waarvan je mogelijks verondersteld had dat er toestemming nodig was voor beide ouders die er niet is.
Er valt iets voor te zeggen dat U de moeder contacteerd en haar op de hoogte stelt dat beide ouders het gezamelijke gezag hebben en de toestemming nodig is van beide ouders om de therapie verder te zetten.
Als de moeder kiest om naar de rechter te stappen om via die weg de toestemming voor therapie te krijgen is dat uiteraard haar keuze. De uitspraak van de rechter is bepalend hoe het verder moet.
Meer info hierover zie ook: Plicht huisarts tot overleg met beide gezaghebbende ouders.
http://www.juridischforum.be/forum/view ... 45&t=13975" onclick="window.open(this.href);return false;

RR

Waarbij u als deskundige de rechtbank toch achter u zal krijgen, ligt daar dan ook uw verantwoordelijkheid, denk ik.

Vergeet dat. Voor een rechter is dat zo goed als waardeloos waarom? Wel als ouder kan je gaan shoppen tot je de papieren in handen kan krijgen die je in handen wil krijgen. (vb. bewijs dat dochterlief therapie volgt - dus dochter heeft therapie nodig -)
Als een rechter een advies van een deskundige vb. een psycholoog wil dan zal die rechter zelf die psycholoog (deskundige) aanstellen volgens de wetelijke regels.

Hoeveel horror moet het voor een 11 jarige zijn dat papa haar naar de psycholoog gaat als dochterlief bij hem is en mama naar een andere psycholoog tijdens het verblijf bij haar ... en dan nog 1tje voor de rechter? !

RR

Mijn inziens dient een deskundige; niet aan zijn deontologische plicht te verzaken, omdat één van de ouders dit niet zou willen.
De rechtbank kan het doorzetten van een deskundige begeleiding, ten voordele van het kind, aldus niet afstraffen, mijn inziens.

Deze week Dr. House gezien?
De arm van een minderjarige diende geamputeerd te worden wegens een agresieve kanker maar de ouders wilde dat hun dochter, die net op het punt stond te vertrekken, eerst haar droom (een record ivm zeilen verbeteren waar toch lange tijd insteekt en gevaar op sterven) maar moest waarmaaken.

De veiligste procedure is éérst toestemming hebben van de ouders en dan pas amputeren. Geen enkele psycholoog kan na enkele sessies met een minderjarige in een vechtscheiding uitgaan van de goede trouw en in de rechtbank gaan beweren "das habe ich nicht gewusst"

De rechtbank kan het doorzetten van een deskundige begeleiding, ten voordele van het kind, aldus niet afstraffen, mijn inziens.

en speelt uw inziens mee bij die rechter die daarover zal beslissen? Dus 2 psychologen (1-je papa's keuze & 1-je voor mama's keuze die beiden nog niet eens informatie onderling mogen uitwisselen zou dus ook door de rechter niet dienen stop gezet te worden want uiteraard zal dit allemaal wel in het belang v/d 11 jarige zijn...

Of de ouder die het eerst zijn kind naar brengt psycholoog doet wint? mmm ... en wat als de ene naar de psycholoog gaat en de andere naar de psychiater?

RR

Is er levensgevaar bij het doorzetten van de begeleiding in dit geval?

Waar rechtbanken er niet in slagen om kinderen uit de scheidingsproblematiek te houden,
kan deze deskundige begeleiding het kind er wel proberen van tussen te houden.

Mijn inziens, is dat in het belang van het kind....

nogmaals... U beslist niet ! en antwoord al helemaal niet op de "wat als ook de papa ..." vragen

Er zijn zo van die therapeuten/psychiaters die tijdens de therapie met zelfdoding van tieners (of de gedachte ervan) te maken hebben.
Wat dan als de andere al liet weten er niet mee akkoord te gaan en zijn dochter plots nooit meer ziet...
oeps een psycholoog die kortelings zelf therapie moet zoeken voor opkomende stress?

Hier een voorbeeld van een kinderpsychiater die er "onlangs nog" mee te maken had in het kader van een vechtscheiding
http://www.f4j.be/video/061110_Kinderps ... eling1.wmv" onclick="window.open(this.href);return false;

RR

Er bestaan jeugd-psychologen die zich specialiseerden in aangepaste begeleidingen van de kinderen met vechtscheidende ouders.
Althans dat is wat me ooit werd uitgelegd.
Mogelijk kan Tom dit beamen.
En nogmaals volgens mijn inziens, verschilt het werk van een psycholoog met dat van een psychiater...

psytom zal m.i. beamen als je als psycholoog een voedingsbron van ergernis (papa pikt dit niet) bent die dus het ouderlijk conflict nog groter maakt dan het al was, je beter stopt met het kind in een nog delicater probleem situatie te plaatsen met nog grotere morele dilema's dan er voor het eerst aangebelt werd.

Waarom dit nog uitdiepen? Als één ouder niet wil meewerken (uit angst voor de partijdigheid) wat ga je of wat kun je dan bereiken met een 11 jarige in zo een vechtscheidingstoestand?

RR

Wie denkt u dat er wordt aangesteld, wanneer er ouderverstoting optreedt in vechtscheidingen?
Of denkt u dat een kind vanzelf van PAS geneest?
Tom meldt hier toch duidelijk dat zijn begeleiding dit proactief zou kunnen verhelpen...

Psycholoog is aangesteld door een partij EN heeft dus maar verantwoording af te leggen aan EEN partij.
Wat de andere partij ervan denkt is niet zijn zaak.
Als ouders niet overeenkomen moeten ze maar naar de rechtbank.
Quid beroepsgeheim art 458 en of niet verstrekken van hulp in nood.

het wordt juridisch gezien intressanter... het kind zit inmiddels al in de nood en heeft hulp nodig! Dat lijkt mij toch nuttige informatie inzake de opvoeding.
Franciscus blijf je bij je standpunt dat die informatie maar met 1 ouder moet gedeeld worden?
kortom we komen steeds dichter bij de stelling dat de psycholoog het kind door zijn/haar toedoen volledig klem gaat rijden in de loyaliteit naar zijn beide ouders.


nog ff meegeven wat de rechten van vader/moeder zijn en verwijs naar :art.374 BW "... behoudt het recht om toezicht te houden op de opvoeding van het kind. Hij kan bij de andere ouder of bij derden alle nuttige informatie hieromtrent inwinnen en zich in het belang van het kind tot de jeugdrechtbank wenden." en dat was zelfs als het gezag exclusief werd toegekend bij de moeder. Kortom de vader en de moeder hebben net zoveel rechten als het gaat over de informatie inzake de opvoeding van dochterlief.

De financiele verloning is dus niet iets van "ik betaal U meneer/mevr. de psycholoog dus dat is Uw zwijggeld naar de andere ouder toe. Ik krijg alle informatie en ik beslis hier goed begrepen?". Volgens mij werkt dat zo niet en los je al helemaal niet de problemen op van een scheidingskind in een vechtscheidingssituatie.

RR

Als ouders niet overeenkomen moeten ze maar naar de rechtbank.

En waar moet papa naar toe als hij niet goed gezind is op de psycholoog maar wel zijn gezag laat gelden en bovendien wil voorzien van de nuttige informatie inzake de opvoeding?

Juist dan laat hij de psycholoog weten: STOP DAARMEE !!! IK HEB OUDERLIJK GEZAG EN EIS DAT JE DAT RESPECTEERD ! en daagt hij de psycholoog zoals dat bij vechtscheidingen zou kunnen voorkomen voor de jeugdrechter voor die informatie -lees advies- (die moeder al dan niet of juist wel gekregen heeft -lees Uw dochter kan therapie goed gebruiken omdat jullie ouders nogal veel conflict hebben ... -).

suc6 met de verdere therapie zou ik zeggen zo help je ook eens een 11 jarige goed in de nood en hiermee zal de 11 jarige dochter haar probleem (help ik zit met een moreel dillemma : nl. een loyaliteitsconflict) wel kunnen plaatsen

RR

RR u maakt een denkfout met te stellen dat het hier over opvoeding gaat.
Wanneer er PAS optreedt, dan getuigt dit veeleer van een verkeerde opvoeding vanuit de aanwezige onmin.

Het begeleiden van de kinderen, door gesprekken, dient er dan op neer te komen dat ouderverstoting wordt voorkomen. of opgeheven.

Een ietswat deonthologische psycholoog zal zich hierbij heus niet inlaten met de belangen van de betalende ouder, wel met de noden van het kind.

Om de rekening verdeeld te krijgen dienen de ouders zich idd tot de rechtbank te richten, eens verdeeld;
zal de andere ouder wellicht eveneens gerapporteerd worden op basis van uw wetsartikel.