Volgende situatie doet zich voor : op 8 november 2010 verlaat ik het huis omwille van "niet langer leefbaar". Jarenlang gewacht, geduld gehad maar op een bepaald moment breekt de veer,...
Eigen woning. Partner heeft inkomen uit half-time. Ik full-time. Voorlopige maatregelen : zij mag blijven wonen in het huis, ik vraag geen huur, ik betaal verder de helft van de hypotheek. Zij mag kinderbijslag ten belope van 99 euro volledig houden en er bovenop krijgt ze nog een regeling 65/35 voor de uitzonderlijke kosten. Met andere woorden : ik draag de uitzonderlijke kosten voor 65%, zij voor 35%. So far go good.
Co-ouderschap loopt.
Onderhandelingen over alimentatie starten, onderling,...eerste voorstel van haar : 400 euro voor de duur van samenzijn. Stuit op njet van mijn advocaat. Is niet meer van deze tijd. Voorstel komt : 400 euro gedurende 5 jaar. Ik zeg njet maar doe een tegenvoorstel : 350 euro gedurende 4 jaar. In eerste instantie gaat zij akkoord maar dan beseft ze plots dat ze zal belastingen moeten betalen op 80% van de ontvangen alimentatie. Ze wil dit niet en rekent de 350 euro gedurende 4 jaar om naar een totaal en dat deelt ze door 200 euro per maand. Ze komt uit op 7 jaar. Haar voorstel : geef me 200 euro alimentatie op naam van het kind. Op die manier ontsnapt ze aan de belastingen.
Mijn raadsman wijst me op het addertje onder het gras,...dat ze altijd alimentatie kan laten herzien,...en dat er geen beperking kan voorzien worden in de tijd wat betreft alimentatie voor kinderen.
Terug naar af. Periode van rust.
Juli 2011 : ze is ingetrokken bij haar moeder. Inkomen van haar moeder : minimum pensioen wegens onvolledige loopbaan : 953 euro. Maar sociaal tarief voor elektriticteit en gas. GEvolg : zij woont KOSTELOOS en kostendelend in aan een minimum. Immers : geen huur.
Ondertussen ook vernomen dat haar kinderbijslag opgetrokken is met terugwerkende kracht van in december 2010 van 99 euro naar 177 euro wegens bruto-inkomen onder een bepaalde grens.
Haar vraag naar alimentatie van 200 euro per maand wordt door ons geweigerd omwille van kostendelend wonen.
Zij gaat niet akkoord en haar raadsman maakt gewag van het feit dat ik ook kostendelend samenwoon met een partner met een inkomen uit arbeid.
Volledig akkoord maar daar slaat hij de bal compleet mis : als hij spreekt van inkomen van mijn partner, dan mag ik ook alle vaste kosten in rekening brengen. Huishuur : 800 euro. Voorschot elektr/gas : 250 euro. Afbetaling auto : 155 euro. Onderhoudscontr auto : 33 euro. Benzine : 150 euro
Bij volledige vergelijking tussen de inkomsten op haar adres met haar moeder en de kinderbijslag en hun vaste kosten ten opzichte van mijn inkomen en dat van mijn partner en onze vaste kosten, blijkt dan dat ik MINDER overhoud in de maand !
Meer nog: als ze én 177 euro kinderbijslag én 200 euro alimentatie zou ontvangen is dit een totaal van 377 euro per maand voor een verblijf van 14 dagen per maand. Wat neerkomt op een dagbudget van niet minder dan 26.93 euro. Hallucinant ! En daarbovenop zou ze dan nog een 50/50 regeling willen,...Maar er is nog meer : volgende maand wordt de woning verkocht en blijft er voor elk, na betaling aan de bank en immobilliën, 57000 euro over. Maar blijkbaar mag dit niet geteld worden en wordt dit bekenen als kapitaal. Ok, theoretisch wel maar in de praktijk staat er gewoon 57000 euro op een rekening. Ga maar eens langs bij het OCMW met 57000 euro op je rekening. Wat krijg je van het OCMW ? NUL, NADA,... Wel : ik ben ook geen OCMW !
Blijkt nu dat haar verblijf bij haar moeder maar tijdelijk zou zijn,...wat is dan de volgende stap ? Herziening van alimentatie om nog meer te krijgen ?
Er zijn grenzen,...
Tot hier een voorbeeld hoe absurd sommige toestanden kunnen zijn.