Mijn ex en ik zijn in 2008 uit elkaar gegaan, in 2009 was onze scheiding officieel een feit.
We hebben een EOT opgesteld. Hierin staat dat ons kind bij mij gedomicilieerd is en bij mij fiscaal ten laste is. De eerste belanstingaangifte sinds onze scheiding is nu een feit, en nu blijkt dat mijn ex-man ons kind fiscaal heeft doorgegeven als zijnde ten laste van hem (hij ging er van uit dat co-ouderschap ook voor 50% fiscaal ten laste was, maar blijkbaar is er een verschil tussen co-ouderschap en fiscaal co-ouderschap)
Hij is naar de belastingcontroleur moeten gaan, en zo is hij te weten gekomen dat hij ons kind niet fiscaal kan inbrengen (en dus de kosten van kinderopvang ook niet kan inbrengen).
Hij vraagt nu dat ik afstand doe van mijn 100% fiscaal voordeel, dat ik een document teken waarin er verklaard wordt dat we ons kind ieder voor de helft fiscaal ten laste hebben.
In mijn ogen volg ik het EOT dat hij ondertekend heeft, nl. 100% fiscaal ten laste van de moeder.
Ben ik nu verplicht om dit te splitsen?
Het kindergeld wordt wel maandelijks door 2 gedeeld (dit staat ook zo in EOT)
Hij heeft een nieuwe relatie en ze verwachten een kindje samen.
Heeft het voor hem voor- of nadelen als hij ons kind ook ten laste zou hebben (voor 50%)?
Hij wil van geen enkele wijziging weten als ik iets vraag (zo hebben we week-weekregeling en zou ik graag in de grote vakantie één keer 2 weken willen hebben om langer dan 1 week op vakantie te kunnen gaan maar dit kan niet voor hem), maar hij verwacht nu wel dat ik meteen teken, anders brengt hij de zaak voor bij een vrederechter.
Ben ik verplicht te tekenen en mijn voordeel af te staan? Of moet hij het EOT volgen en behoud ik mijn 100% fiscaal recht? Wat in geval van een vrederechter? Kan ik dan mijn recht behouden of ga ik de helft moeten afgeven?