JuridischForum.be

Wat is de juiste juridische definitie?

Ik mocht ergens een oordeel lezen van de rechtbank van Luik; deze verklaarde dat: een woonvergoeding; een schadeloosstelling betreft voor het genot van de gezinswoning dat werd ONTZEGD.

Iemand die weet hoe dit oordeel en deze definitie terug te vinden?

(Vooral dat ONTZEGGEN lijkt me een zeer belangrijke benadering)

Cass., 4 mei 2001, rolnummer C.97.0430.N, http://jure.juridat.just.fgov.be/" onclick="window.open(this.href);return false;

Overwegende dat, krachtens het te dezen toepasselijke artikel 577bis, §3, van het Burgerlijk Wetboek, iedere mede-eigenaar deel heeft in de rechten en bijdraagt in de lasten van de eigendom naar verhouding van zijn aandeel;
Dat hieruit volgt dat de deelgenoot die alleen het onverdeeld goed heeft gebruikt en het exclusief genot ervan heeft gehad, een vergoeding verschuldigd is die aan de deelgenoten toekomt en die gelijk is aan de opbrengstwaarde van dit goed;

Bedankt Scorpioen, maar het gaat over het volgende:

"Volgens het Hof van Beroep te Luik betreft het een schadevergoeding voor een gebruiksderving die
verschuldigd is door de bewoner aan de mede-eigenaar(s) die het gebruik werd ontzegd."

Bron: Onroerend goed en huwelijksvermogen door N.Vandebeek pagina 306

Kan deze definitie van het Hof van Beroep te Luik worden teruggevonden en gebruikt in de rechtbank?

Waar het mijn inziens alles behalve rechtvaardig is dat;
een partij van de rechtbank verkrijgt om adreswijziging (zelfs voor de kinderen) door te mogen voeren in het kader van een gerechtelijk akkoord, doch de gezinswoning blijft gebruiken, zelfs na het vonnis van echtscheiding.
Om vervolgens op basis van deze (afgedwongen) 'exclusieve' bewoning, een woonvergoeding te eisen vanaf het vonnis van echtscheiding, om vervolgens de procedure van vereffening en verdeling jaren te laten aanslepen.
Betreft dit rechtsmisbruik...?

De klassieke definitie die in de rechtspraak terug te vinden is, is deze van het Hof van Cassatie die ik geciteerd heb.

Ik heb het arrest van het hof van beroep van Luik niet teruggevonden, noch deze definitie.

Wat geldt is het effectief exclusief gebruik, dat heeft niets te maken met waar het adres van iemand staat.

Mijn dank voor uw opzoekwerk, vreemd dat N.Vandebeek dergelijke zaken publiceert...

Volgende zaken doen me toch een wrang gevoelen overhouden:

A. Ex bezit nog steeds een huissleutel en werd de toegang tot de woning nooit ontzegd.
Verschaft zichzelf toegang wanneer het haar uitkomt.
Wie dient dan het exclusief gebruik te bewijzen?

B. De slaapkamers van de kinderen, zo werd overeen gekomen tijdens de boedelverdeling, zouden aan de kinderen worden geschonken.
Echter de procedure van vereffening en verdeling blijft aanslepen, en ex wil nu ook terug de boedelverdeling ter discussie stellen.
Dien ik ervan uit te gaan dat: deze slaapkamers aldus nog steeds in de onverdeelde gemeenschap zitten?
Dienen hiervoor dan stallingsgelden gevorderd te worden, of weerlegt dit het exclusieve gebruik?

Wanneer één van de partijen niet meer WILT gebruikmaken van de gezinswoning, zou de andere gedoemd worden tot het betalen van de rekening.
Is het dan niet normaal dat wanneer een partij verzaakt van gebruik te maken van een recht, dat dit recht komt te vervallen?