Wil om alleen te gaan wonen, maar man werkt tegen.

[webmaster]

Via mail ontvingen we volgende vraag, afzender gaf toestemming om ze op het forum te plaatsen:

Geachte,
Ik ben een kinderloze vrouw van 62 jaar.
Na heel vele jaren relatieproblemen ben ik momenteel moegestreden en is het dringend nodig voor mijn gezondheid om de stap te zetten om alleen te wonen.
Daar ben ik momenteel voldoende klaar voor.
Mijn probleem is:
Mijn echtgenoot is niet aanspreekbaar omtrent deze zaken en blijft leven in zijn zetel voor de tv om zich te laten dienen waar het enigszins mogelijk is. Hij weet en voelt ook dat de huidige situatie niet meer leefbaar is zoals het zou moeten, maar voor hem is er overal iets.
Hij wacht af maar onderneemt niks.
Hij veronderstelt, als ik het huis verlaat dat hij alle rechten heeft, zoals eigenaar van huis en alle inboedel. Diegene die vertrekt heeft niks.
Financieel sta ik wat zwak, enkel mijn maandelijks pensioen.
Op 65 jarige leeftijd kan ik rekenen op mijn pensioensparen die op mijn naam staat.
Wij bezitten een rijhuis die ongeveer misschien een 3 miljoen Belgische franken waard is.
Mijn vragen zijn:
Kan ik eisen om het huis te verkopen, terwijl ik nog samen woon, zodat ik financieel sterker sta om op eigen benen een appartement te huren?
Mag ik het huis verlaten, iets huren,en naar een notaris stappen om het huis te verkopen of mijn eigen deel te vragen.
Mag ik als ik vertrek eventueel de helft van de spullen meenemen zodat geen van beiden in moeilijkheden geraakt?
Wat zou de beste oplossing zijn voor mij, daar mijn echtgenoot zelf niks onderneemt en van mij volledig blijft profiteren en afhangen , betreffende het huishouden, financi?le zaken en alles meer...
Indien mogelijk zou ik graag in mijn problematiek uw raad ontvangen.
Hartelijk dank bij voorbaat,

[Jules]

Waarde mevrouw,
Met alle begrip voor uw huwelijksproblemen, maar ik geloof niet dat er langs deze weg veel zal worden opgelost. Daarom alleen volgende goede raad: ga met uw moeilijkheden naar een Centrum voor maatschappelijk werk of de OCMW van uw gemeente en vraagt naar de maatschappelijk assistent(e) die ervaring heeft met echtscheiding of echtelijke moeilijkheden. Dit zijn vakmensen in sociale hulpverlening. Ge kunt er eventueel ook beroep doen op een jurist(e). En van groot belang: deze mensen werken in vertrouwen (ge moet uw vuile was niet op internet uithangen) en zij werken gratis.

[roderidder]

Geachte mevrouw,
Weet dat ik met U meeleef. Voor zover het mogelijk is om de situatie in te schatten, lijkt mij heel moeilijk om verbeterering te brengen.

Mijn advies:
Neem eens contact met de lokale politie en vraag naar een afspraak met de sociale dienst. Deze kunnen dan U doorverwijzen naar bijvoorbeeld een centrum voor levens en gezinsvragen. Misschien zelfs, en waarom ook niet, met de vraag of de wijkagent eens zou kunnen langskomen om gezamelijk de mogelijkheden eens te overlopen.

Wel stel ik voor dat U Uw man toch nog een kans zou geven. Verwacht er ook geen grote dingen van, die veranderingen gaan erg langzaam. Toch meen ik als je man bereid is om gesprekken te voeren met een derde erbij dit toch hoopgevend kan zijn voor een verbetering in de situatie.

Als U toch beslist uit elkaar te gaan dan kan je moeilijk om een advocaat heen. Ook hier is het beter om zoveel mogelijk samen beslissingen te treffen omtrent regelingen allerhande.

RR

[elsje]

Beste mevrouw,, ik denk dat je een probleem hebt,waar vele vrouwen, mannen mee te maken hebben.... Als basis voor een goede verstandshouding staan respect en communicatie bovenaan. Daar kan aan gewerkt worden , maar aangezien je zegt : moegestreden : te zijn, denk ik dat je voor de moeilijkste beslissing zult moeten kiezen, maar soms ook de enige uitweg op een menswaardig leven verder..... Als je een goede huisarts hebt is hij misschien een eerste stap. Samen met hem kan je iemand zoeken waar je in vertrouwen kunt praten en die je vooruit helpt ! IK kan je geen juridisch advies geven , daar zijn hier op dit forum deskundigen voor, maar ik kan je wel zeggen dat die stap je leven grondig kan veranderen in positieve zin. Ken veel mensen die uit hun :gouden: kooi gestapt zijn zelfs op latere leeftijd en nu pas echt gelukkig zijn. Ieder mens heeft het recht gelukkig te zijn . Laat je omringen door mensen die het goed met je menen , en zorg vooral goed voor jezelf............ Sterkte els

[j.demoor]

?Art213.Echtgenoten zijn jegens elkaar tot SAMENWONING verplicht; zij zijn elkaar getrouwheid, HULP en bijstand verschuldigd.?(B.W.=Burgerlijk Wetboek).

U kan ook aan de vrederechter dringende voorlopige maatregelen vragen.Zie daartoe art.223 B.W. en art.1253ter Gerechtelijk Wetboek.Zie ook : http://www.Vredegerecht.be > Formulieren

Die maatregelen kunnen u ontheffen van uw samenwoningsplicht,u EVENTUEEL een hulpuitkering ten laste van uw echtgenoot toekennen,en het gebruiksrecht van huis en inboedel regelen.Zij vormen de start van de twee jaar feitelijke scheiding op grond waarvan u later echtscheiding kan vragen.

Zolang uw huis behoort tot het gemeenschappelijk vermogen kan alleen gemeenschappelijk beslist worden over de verkoop ervan.Wat u wegneemt van de inboedel behoort de huwelijksgemeenschap toe en dus ook u.U kan dus meenemen wat u billijk acht,onverminderd de bevoegdheid van de vrederechter hierover anders te beslissen.

Ga volledigheidshalve naar (geconsolideerde wetgeving) in http://just.fgov.be .Klik in de balk ?Juridische aard? op het driehoekje uiterst rechts en zoek daar de nodige WetBOEKEN.