JuridischForum.be

Beste,
Ik ben op zoek naar mogelijkheden om de erkenning van de niet biologische vader van mijn kind ongedaan te laten maken. Weet iemand bij toeval hoe dat dat in zijn werk gaat en wat de voorwaarden daarvoor zijn, aub? Ik vind op het net allemaal verschillende en tegenstrijdige zaken en ook mijn advocaat heeft geen 'sluitend' antwoord. Iemand hier ervaring mee? Te lange historie om uit te leggen, onze situatie, maar sta heel "recht" in mijn schoenen.
Dank bij voorbaat,
...
Ps mijn zoon van 12 draagt nog steeds mijn achternaam (deze is nooit veranderd) en de zogenaamde vader en ikzelf zijn reeds geruime tijd gescheiden. Kind is erkend rond zijn 9 jaar.

Burgelijk Wetboek:

Art. 318. <W 2006-07-01/75, art. 7, 030; Inwerkingtreding : 01-07-2007> § 1. Tenzij het kind bezit van staat heeft ten aanzien van de echtgenoot, kan het vermoeden van vaderschap worden betwist door de moeder, het kind, de man ten aanzien van wie de afstamming vaststaat en de persoon die het vaderschap van het kind opeist.
(lid 2 geschrapt) <W 2006-12-27/32, art. 368, 031; Inwerkingtreding : zoals W 2006-07-01/75, en dus onbepaald, uiterlijk op 01-07-2007>
§ 2. (De vordering van de moeder moet worden ingesteld binnen een jaar na de geboorte.) De vordering van de echtgenoot moet worden ingesteld binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat hij niet de vader van het kind is, die van de man die het vaderschap van het kind opeist moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is en die van het kind moet worden ingesteld op zijn vroegst op de dag waarop het de leeftijd van twaalf jaar heeft bereikt en uiterlijk op de dag waarop het de leeftijd van tweeëntwintig jaar heeft bereikt (of binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat de echtgenoot zijn vader niet is). <W 2006-12-27/32, art. 368, 031; Inwerkingtreding : zoals W 2006-07-01/75, en dus onbepaald, uiterlijk op 01-07-2007>
Indien de echtgenoot overleden is zonder in rechte te zijn opgetreden, terwijl de termijn om zulks te doen nog niet verstreken is, kan zijn vaderschap binnen een jaar na zijn overlijden of na de geboorte, worden betwist door zijn bloedverwanten in de opgaande en in de neerdalende lijn.
Het vaderschap dat vaststaat krachtens artikel 317 kan daarenboven worden betwist door de vorige echtgenoot.
§ 3. Onverminderd het bepaalde in §§ 1 en 2, wordt het vermoeden van vaderschap teniet gedaan indien door alle wettelijke middelen is bewezen dat de betrokkene niet de vader is.
De betwisting van het vermoeden van vaderschap van de echtgenoot wordt bovendien, behoudens tegenbewijs, gegrond verklaard :
1° in de gevallen bedoeld in artikel 316bis ;
2° wanneer de afstamming van moederszijde door erkenning of bij rechterlijke beslissing is vastgesteld;
3° wanneer de vordering werd ingesteld vooraleer de afstamming van moederszijde is komen vast te staan.
§ 4. De vordering tot betwisting van het vermoeden van vaderschap is niet ontvankelijk, als de echtgenoot toestemming heeft gegeven tot kunstmatige inseminatie of tot een andere daad die de voortplanting tot doel had, tenzij de verwekking van het kind hiervan niet het gevolg kan zijn.
§ 5. De vordering tot betwisting die wordt ingesteld door de persoon die beweert de biologische vader van het kind te zijn, is maar gegrond als diens vaderschap is komen vast te staan. De beslissing welke die vordering tot betwisting inwilligt, brengt van rechtswege de vaststelling van de afstammingsband van de verzoeker met zich. De rechtbank gaat na of aan de voorwaarden van artikel 332quinquies is voldaan. In ontkennend geval wordt de vordering afgewezen.

Art. 318 BW waarnaar verwezen werd is hier niet van toepassing. Dat artikel betreft het vermoeden van vaderschap door de echtgenoot van de moeder.

Voor erkenning geldt: BW art. 330
[...]
Tenzij het kind bezit van staat heeft ten aanzien van degene die het heeft erkend, kan de erkenning van het vaderschap worden betwist door de moeder, het kind, de man die het kind heeft erkend en de man die het vaderschap van het kind opeist.
De erkenner en zij die de voorafgaande, in artikel 329bis vereiste of bedoelde toestemmingen hebben gegeven, zijn echter alleen gerechtigd de erkenning te betwisten, indien zij bewijzen dat aan hun toestemming een gebrek kleefde.
[...]
De vordering van de vader, de moeder of de persoon die het kind erkend heeft, moet worden ingesteld binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat de persoon die het kind erkend heeft, niet de vader of de moeder is.

Over dat "bezit van staat" moet u zich niet zo'n zorgen maken. De kans is groot dat het Grondwettelijk Hof die voorwaarde ongrondwettelijk verklaart. Maar ... was er een gebrek aan uw toestemming voor de erkenning?

U hebt m.i. enkel kans als u op het ogenblik dat u toestemde met de erkenning niet wist dat de erkenner niet de biologische vader van het kind was (er is dan sprake van dwaling) of als er een ander gebrek in de toestemming is (geweld) en als u sinds minder dan een jaar weet dat hij de biologische vader niet is.

De kans is niet zo heel groot, maar recht evolueert nu eenmaal.
De ouders van baby J. hebben niet zo zuiver gehandeld met de aangifte tijdens de geboorte van baby J. Ze zijn nu schuldig verklaart aan schriftvervalsing.
kortom als de procureur des Konings informatie krijgt dat een moeder tijdens de procedure heeft gelogen over "vader onbekend" terwijl deze uit diverse stukken zou kunnen opgemaakt worden dat het anders was dan kan het zijn dat de procureur vervolging instelt wegens schriftvervalsing.

Kortom met dit soort zaken moet je goed opletten wat je doet omdat dit grote gevolgen heeft voor het kind.

Als voorbeeld: 1maal het kind officeel een vader en een moeder heeft hebben beide ouders evenveel rechten!

Een voorbeeld dat tot de verbeelding spreekt. Een lesbisch koppel krijgt een kind via IFG. De niet natuurlijke moeder adopteerd het kind en het komt tot een vechtscheiding.
De biologische moeder voerde opstructie (ze maakte het de andere ouder wat lastig om het kind mee te geven) De andere ouder trok met dat gevenven terug naar de rechter waarbij de rechter het kind alsook een onderhoudsbijdrage toewees naar de niet biologische ouder.

laat U goed informeren en eventueel bijstaan door een advocaat wat uw mogelijkheden zijn. Vonnissen mbt minderjarigen zijn bedoeld om nageleefd te worden.
Dus als je deze wil tenietverklaart zien moet je terug naar een rechter.

RR

Men moet nu ook niet gaan overdrijven.

De zaak van baby J heeft niets te maken met erkenning of met de moeder die zegt vader onbekend.

De biologische moeder is in Gent bevallen onder de naam van de "koopmoeder". De man van de "koopmoeder" is dan naar de burgerlijke stand van Gent gegaan om daar aangifte te doen van de geboorte van het kind dat geboren werd uit de "koopmoeder". Dat er dan sprake is van valsheid in geschrifte is toch iets anders dan een akte van erkenning.

De uitspraken van de Nederlandse rechtbank zijn terug te vinden op rechtspraak.nl. Vonnis van rechtbank Zwolle van 14/07/2011.

De kans is niet zo heel groot, maar recht evolueert nu eenmaal.

De akte van erkenning is een zeer belangrijk document voor het kind. De procureur des Konings moet waken over de identiteit van het kind omdat het kind/baby zelf niet kan opkomen voor zijn belangen.

scorpioen, we zullen het beide eens zijn dat de procureur zich hier moet naar schikken: let goed op er staat ouders en niet ouder. Als de moeder verklaart bij de aangifte verklaart "vader onbekend" waarbij ze dit handtekend terwijl dit niet zo is en de procureur heeft daarvan bewijzen dat de verklaring niet strookt met de realiteit namelijk dat de vader wel bekend was dan zie ik niet in waarom dit niets te maken heeft met het voorbeeld.
Immers was er geen schuldigverklaren van een misdrijf van het kopen/verkopen van het kind, maar van schriftvervalsing van een voor het kind belangrijke akte

RR

De zaak van baby J heeft niets te maken met erkenning of met de moeder die zegt vader onbekend.

Ben het vonnis eens gaan opzoeken omdat de zaak mij niet zo grondig gekend is.
Hier kan je dit vonnis lezen
http://zoeken.rechtspraak.nl/ResultPage ... ljn=BR1608" onclick="window.open(this.href);return false;

citaten uit het Nederlandse vonnis
DE STRAFBAARHEID VAN HET FEIT

Het bewezene levert op:

1 primair
Medeplegen van opzettelijk gebruik maken van een authentieke akte met daarin een valse opgave, als bedoeld in artikel 227, eerste lid van het Wetboek van Strafrecht, als ware de inhoud in overeenstemming met de waarheid, terwijl hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat die akte bestemd is voor zodanig gebruik, strafbaar gesteld bij artikel 227, tweede lid van het Wetboek van Strafrecht juncto artikel 47 van het Wetboek van Strafrecht.

***
Het standpunt van het openbaar ministerie
De officier van justitie heeft op grond van hetgeen zij bewezen heeft geacht gevorderd:
- verdachte voor het onder 1 primair ten laste gelegde te veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van 12 maanden geheel voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaar;
****
Verdachte heeft alleen aan haar eigen grote kinderwens gedacht en heeft daarbij op geen enkel moment gedacht aan het feit dat zij door haar handelen de afkomst van baby [baby J.] verloochende.
***

De rechtbank veroordeelt de verdachte ter zake van het onder 1 primair bewezen verklaarde misdrijf tot een gevangenisstraf voor de duur van 8 maanden.

++++++

Er valt naar mijn inziens wel degelijk iets te zeggen dat door toedoen van valse verklaringen zoals "vader onbekend" de identiteit (afkomst) van een baby mijn inziens wordt verloochend met gevolg dat mocht achteraf blijken dat de vader wel bekend is, dit strafbaar gedrag is onder het misdrijf "valsheid in geschrifte".

Tot op heden ken ik nog geen enkel geval waar de procureur op die wijze een moeder heeft laten voorkomen, maar de verwachting is wel degelijk dat vroeg of laat de procureur zal opkomen voor de zwakste in de maatschappij mbt de afkomst (en dus ook de identiteit) van het kind, namelijk voor het belang van dat kind.

Voor de overtreding illegale buitenlandse adoptie werd een boete van 1000 euro gegeven.
"De rechtbank veroordeelt de verdachte ter zake van de onder 2 bewezen verklaarde overtreding tot een geldboete van € 1.000,- bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 20 dagen hechtenis."
-------------

samengevat:
Het kind heeft recht zijn of haar ouders te kennen en door hen te worden verzorgd.
De afkomst van een baby verloochen (in de geboorteakte) is strafbaar* als in strijd met de waarheid wordt verklaart "vader onbekend" onder het misdrijf valsheid in geschrifte


RR

* zowel in Nederland en zie niet in waarom in Belgie dat niet kan of hier niet belangrijk is.

Wie een kind erkent dat niet het zijne is heeft niet te vrezen voor een vervolging voor valsheid in geschrifte.

Lees dit eens: http://yep.it/cljomg" onclick="window.open(this.href);return false;

De moeder moet bij de aangifte van de geboorte niet vermelden wie de vader is. Als de moeder niet gehuwd is kan de vaderlijke afstamming niet komen vast te staan door een vermelding van de naam van de vader in de geboorteakte op verklaring van de moeder. De vader moet het kind erkennen.

Dank U voor de link. Dat document zal erg leerzaam zijn voor mij.

Na een kort overzicht gefocust op het strafrechterlijke, het frauduleuze "vader onbekend" op de plechtige authentieke akte staat daar m.i. niet zoveel van in.

Het openbaar ministerie heeft hier en (in Frankrijk) op strafrechterlijk vlak nog niet zoveel werk van gemaakt maar blijkbaar haal je mijn juridische redenering van "vader onbekend" niet onderuit. Het is een verschil een vader op te geven dat vb. niet kan stroken met de realiteit in die zin dat het kind bij het ene ouderS heeft en bij het andere niet.

In ieder geval kan nu verwezen worden naar nieuwe rechtspraak(strafrecht) in Nederland dat stelt dat het verloochenen van afkomst van een kind strafbaar is onder de vorm van "schriftvervalsing"

Dit kan m.i. een aanzet zijn naar het O.M. toe om meer ijver aan de dag te leggen om te waken over frauduleuze geboorteaangiftes met "vader onbekend" gelet het kind een potentieel aan opvoeding en familierelaties verliest waar het m.i. wel recht op heeft.

Uiteraard moet het OM bewijzen bezitten dat de aangifte "vader onbekend" vals is. Dat is niet zo evident.
De zaak baby J geeft het OM misschien nieuwe inzichten.

RR

De moeder moet bij de aangifte van de geboorte niet vermelden wie de vader is.

Mijn opinie op basis van de recente uitspraak van de Nederlandse strafrechter:
Als de moeder weet heeft wie de vader is, moet de waarheid inzake afkomst worden verklaart in de geboorteakte en mag de afkomst van het kind niet worden verloochend

RR

Wat met baby J gebeurde is in België strafbaar

Strafwetboek Art. 363
Met opsluiting van vijf jaar tot tien jaar wordt gestraft hij die een kind met een ander kind verwisselt of aan een vrouw een kind
toeschrijft waarvan zij niet is bevallen.

Verder wordt aan de moeder bij de aangifte van de geboorte niet eens gevraagd wie de vader is.

- ofwel is de moeder gehuwd, dan is de echtgenoot in principe de vader (behoudens uitzonderingen), en wordt die als dusdanig in de geboorteakte vermeldt;
- ofwel heeft de vader het kind reeds voor de geboorte erkend (dat kan), of doet hij dit in de geboorteakte; op verklaring van de vader, en instemming van de moeder, wordt de vader dan in de geboorteakte vermeld; het feit dat die man niet de biologische vader is, wordt in België niet beschouwd als valsheid in geschrifte;
- anders wordt enkel de naam van de moeder vermeld; over de vader wordt niets gezegd. De moeder kan dus niets verkeerd doen door niets te zeggen over de vadere en iets in de zin van zeggen "vader onbekend" bestaat bij ons niet.

De wettelijke basis hiertoe is art. 57 Burgelijk Wetboek
De akte van geboorte vermeldt :
[...]
2° het jaar, de dag, de plaats van geboorte, de naam, de voornamen en de woonplaats van de moeder en de vader, zo de afstamming langs vaderszijde vaststaat;

"Zo de afstamming langs vaderszijde vaststaat" betekent niet "als men weet wie de biologische vader is", maar verwijst naar de artikelen 315 e.v. BW die handelen over de vaststelling van de afstamming langs vaderszijde.