Hoi,
Twee weken geleden kondigde mijn man aan dat hij ons verlaat, mij en onze twee kindjes die in oktober twee en vier worden.
We zijn getrouwd sinds 2005, hebben samen een huis gekocht (in 2004) en gerenoveerd, en zijn getrouwd onder het stelsel "séparation de biens avec société limitée" (in Wallonie).
Gisteren ben ik me gaan informeren bij een advocaat, dus puur informatief want ik wil zoveel mogelijk alles met onderlinge toestemming doen. Deze meldde mij dat:
1: hij het recht heeft elders te gaan wonen
2: hij niet hoeft mee te betalen met de afbetaling van het huis (800euro per maand)
en 3 als bonus: dat hij MIJ zelfs huur kan vragen.
Ik ben gedegouteerd.
De advocaat zei me wel dat een vrederechter waarschijnlijk in kortgeding gaat uitspreken dat:
de kindjes en ik in de woning mogen blijven wonen tot een bepaalde periode (bv tot na de winter), zodat de grootste haar school kan behouden, en dat hij ze kan zien om de twee weekends, omwille van hun jonge leeftijd, en omdat ze zoveel mogelijk proberen de kindjes niet van elkaar te scheiden.
Ik werk 3/5, op dinsdag, donderdag en vrijdag. Ik verdien 1500 euro, maar zal het zonder hulp praktisch niet kunnen om de woning alleen te betalen, laat staan hem uit te kopen.
Hij verdient hetzelfde, werkt 7 dagen aan een stuk met de nacht, dan is hij 7 dagen thuis MAAR dan klust hij bij (lees: in het zwart), dus geen spoor van die extra inkomsten (ca 1000 euro per maand extra) en zogezegd beschikbaar voor eventuele co-ouderschap, wat dus niet het geval is want dan zou hij ze gewoon op de opvang zetten om te kunnen gaan bijklussen.
Tot nu toe zei hij dat hij ze alleen om de twee weken een WE hoeft te zien, maar hij begint nu over co-ouderschap te spreken (dan moet hij mij natuurlijk geen alimentatie). Ik wil dit gerust overwegen, maar nu nog niet omwille van hun jonge leeftijd en mijn redelijke beschikbaarheid (t.o.v. die van hem).
Ik wil in elk geval in de woning blijven tot na de winter, om de kindjes niet nog meer "vastigheid" af te pakken.
In mijn firma zijn ze aan het herstructureren, wat gebeurt er nu als ik zonder werk val?
En wat met het feit dat ik eigenlijk compleet niet achter zijn beslissing om te scheiden sta, kan ik daar iets mee?
Ik sta open voor dialoog, maar dat is erg moeilijk, zelfs een scheidingsbemiddelaar consulteren ziet hij voorlopig niet zitten, hij zegt dat we maar zelf tot een akkoord moeten komen.
Maar ik ben zo in de "flou" over mijn rechten en vooral het welzijn van mijn kleintjes, ben echt de wanhoop nabij.
Wie kan mij helpen / informeren?