Na 20 jaar gaan we scheiden , ik ben een onthaalmoeder , niet zelfstandig .
Ik heb twee kinderen waarvan mijn meisje 17 jaar is en zowel lichamelijk als geestelijk gehandicapt , ze rijdt in een electrische rolstoel.
Mijn man wil absolut weg , maar eigenlijk wil hij dat ik ga , het huis dat altijd: “ voor mij en de kinderen “ was , “zodat we het altijd goed zouden hebben “ , is ineens zijn huis . Als ik zou gaan ben ik tevens mijn werk kwijt . Dus geen woonst geen werk . En zomaar even een nieuwe woonst is ook niet zo evident aangezien het al moet passen voor mijn dochter , die elke dag naar huis komt en maar één dag in de week op internaat blijft. En na 20 jaar thuis zijn is een nieuw werk ook niet zomaar ff gevonden .
Ik zou het huis graag houden zodat ik verder mijn job kan doen en de kinderen hun thuis behouden maar mijn man beweerd dat ik als onthaalmoeder geen lening kan krijgen en dus het huis niet verder kan afbetalen , de dienst waarvoor ik werk zegt dat als ik kan bewijzen dat ik genoeg verdien ik wel een lening kan afbetalen.
We zijn al één keer bij een bemiddelaar geweest , maar ik heb al de raad gekregen dat een bemiddelaar enkel goed is als de ex partners op gelijke voet staan , aangezien ik veel minder sterk sta dan mijn man ben ik bang dat ik niet genoeg van mijn rechten afweet. Ik wil hem niet klein krijgen of wat dan ook , maar ik wil ook niet uiteindelijk de dommerik zijn.
Zoals zijn idee momenteel is zou hij zowat alles krijgen ,de aan mijn dochter aangepaste auto( waar ik niet mee rijd) het huis en dan co ouderschap , het kan toch niet juist zijn dat ik 20 jaar van mijn leven gegeven heb voor mijn gezin , dat ik zonder pensioen , zonder huis zonder ook maar iets achterblijft ?
Ik ben voor elke tip , site of gedachte dankbaar.