wijziging hoederecht

[natasjav]

Momenteel zit ik met de handen in het haar.
Ik heb 4 kinderen. 2 uit mijn eerste huwelijk en 2 bij mijn huidige partner.
Tien jaar geleden heb ik het hoederecht over de oudste gekregen. In principe wonen ze bij mij en gaan ze in het weekend 1 nacht en 1 dag naar hun vader. In de praktijk gebeurde het meer dan eens dat ze in de weekends ook bij mij bleven (vooral de jongste) of dat ze allebei vroeger terug kwamen van hun vader. Voor mij geen probleem.
Maar...sinds oktober is mijn oudste enorm veranderd, momenteel is ze 15. In het begin dacht ik dat het gewoon de puberteit was maar het ging van kwaad naar erger. Het bleef niet alleeen met schreeuwen,alle mogelijke namen heb ik naar mijn kop geslingerd gekregen, er kwam ook agressie bij. Verschillende zaken zijn reeds kapot gemaakt. Daarbij komt ook nog dat we haar verdachten van diefstal. Geld van van de jongste, voorwerpen, sigaretten,.. Twee dingen die verdwenen waren zijn op haar kamer terug gevonden maar ze blijft beweren dat ze er niks mee te maken heeft. Tot overmaat van ramp heeft ze in een "cry for help" een zelfmoordpoging gedaan. Ik zet er nu bij cry for help omdat we er achter gekomen zijn dat dit de enige uitweg bleek voor haar om niet naar school te moeten gaan. Ondertussen is ze reeds 2X in de cirsisopvang geweest. Momenteel zijn we aan het wachten op en bed in de psychiatrie, al van april notabene, en zit ze in dagtherapie.
Maar momenteel gaat het van kwaad naar erger. Roepen tieren schreeuwen weglopen als ze niet onmiddelijk haar zin krijgt (wat ze van mij niet altijd krijgt) Irritant gedrag vertonen omdat ze graag mensen irriteert zegt ze zelf. En het ergste is dat ze vooral tegen mij zo doet. De psychiaters, psychologen hebben wel verschillende hypothese maar weten niet wat er juist is.
Vorige zaterdag is het echt de spuigaten uit gelopen. Ze heeft me lichamelijk aangevallen waarvan je de sporen nu nog kan zien. Psychologen gaan daar niet echt op in. Dat kan allemaal omdat haar emmertje overloopt en dan wordt mij met de vinger gewezen omdat ik een klap tegen haar schouder heb gegeven nadat ze een bureaustoel naar me gegooit heeft.
Nu is mijn emmertje vol gelopen.
Ik wil dat mijn oudste bij haar vader gaat wonen (ongeveer 3 slaapt ze er meestal maar bij de vakantieperiode is ze 14 dagen niet bij hem). Ja het is hard als een mama dat zegt maar ze maakt
de rest van ons gezin kapot.
Een heel verhaal ik weet het maar kan iemand mij helpen????

[lucgescheiden]

Dat de rest van uw gezin hierdoor onder zware druk komt te staan, is best verstaanbaar.
U verhaalt echter dat u reeds tien jaren het hoederecht waarneemt...
De belangrijkste vraag lijkt me dan: of het in het belang van je kind wordt gediend met jouw betrachting?

-is de vader, na tien jaren, nog in staat om een 'normale' kind-ouder-relatie op te nemen?
-is de vader capabel en solvabel genoeg om; zijn dochter te kunnen begeleiden tot een oplossing?
-was het in gemeen overleg dat u tien jaar geleden het hoederecht verkreeg?

[natasjav]

De vader is altijd een weekend-papa geweest. Sinds haar behandeling is gestart moet hij het allemaal omgooien. Structuur, planning,...
Mijn ex heeft nooit veel verantwoordelijkheid aangekunnen, dat is ook een van de redenen dat ik gescheiden ben. Ik stond er altijd alleen voor terwijl hij in die tijd veel op café zat en niet ging werken.
Het is in gemeen overleg geweest dat het hoederecht mij toe kwam.
Eigenlijk twijfel ik er aan of hij wel wil dat zijn kind bij hem komt wonen. Een time-out voor een weekje of veertien dagen is ok maar wanneer ze langer daar wil blijven dan begint hij over rechtbank, enz..tegen haar.
Maar hier is het niet houdbaar. Wat kan ik er aan doen?

[lucgescheiden]

Wat u er aan kan doen?
Enkel het beste willen voor je dochter, en naar u zelf meent; bestaat dat niet uit het overdragen van het hoederecht...
Waar ik betwijfel of een internering van uw dochter een goede oplossing betekent, vormt het mss wel een gewijzigde omstandigheid om de rechtbank te vatten voor het probleem, en op deze manier meer betrokkenheid te eisen van uw ex.

Naar gelang hoe 'fair' de echtscheiding 10 jaar geleden is verlopen, zal uw ex zich geroepen voelen.

Wanneer u het hoederecht in vraag wenst te stellen, dan zal dit wellicht gevolgen hebben inzake: adreswijziging en alimentatie, kindergeld en studietoelagen, alsook voor de terugbetaling van eventuele behandelingen...

Mss vooreerst toch nog eens trachten rond de tafel te gaan zitten met uw ex? Indien nodig met een bemiddelaar...?

[eylis]

natasja, gezien de ernst van haar gedrag en toetand, denk ik dat je best samen met de hulpverleners zoekt naar een tijdelijke opvang buitenshuis om de situatie te ontzenuwen.
Het is blangrijk dat ze voor langere periode in een andere omgeving verblijft, want dit escaleert naar geweld en daarmee spreek ik me niet uit waar en wie of wat de oorzaken zijn. We kunnen dat niet inschatten. Maar wat zich wel zeer dringend stelt is het volgende:
Afstand nemen is nu belangrijk zodat beide partijen tot rust kunnen komen. Jij bent op.
Ik denk dat de vader dit niet kan opvangen. Ik denk dat het best gebeurt door mensen met ervaring op dat vlak.
Bespreek het met de hulpverleners en haar psychiater. Er zijn ook andere verblijfsmogelijkheden buiten de psychiatrie.
Laat de domicilie en andere juridische zaken even terzijde. Nu moet ze vooral opgevangen worden buiten de gezinskring. Je andere kinderen lijden ook onder deze situatie.
Sterkte.

[nathalie69]

hallo NatasjaV,

Momenteel zitten wij in identiek dezelfde situatie als jij. Hoe gaat het nu met jou ? Hebben jullie al verder hulp gekregen ?

groetjes,
Nathalie

[natasjav]

Het is van kwaad naar erger gegaan!
De hulpverleners en het Comité, niemand lijkt mij te geloven ondanks de bewijzen!
De dagtherapie had ze niet lang vol gehouden omdat ze ergens naar toe wou gaan wat niet ging als ze in dagtherapie zat. Onder druk van haar heb ik haar weer haar zin gegeven gewoon omdat ikbang ben van mijn dochter.
Het bed in psychiatrie dat eerst in juni was belooft en dan in september is nu weer een stoel geworden wat nu wel gretig aangenomen wordt door haar omdat schooltijd dan uitgesteld wordt. Want naar school wil ze helemaal niet!
Maar ze beseffen niet dat dit hel is want o wee als het een dag niet is meegevallen op therapie dan hebben we het thuis geweten. De dagtherapie zou 6 weken duren (nog enkele te gaan dus) en dan een diagnose. Maar ze praten helemaal niet van opname of verlening. Wanneer ze nog niet naar school wil zal ze er waarschijnlijk wel voor zorgen dat er verlening komt.
Ik denk dat ze eerst iemand ernstig moet verwonden, laat staan erger, vooralleer ze door hebben hoe erg het eigenlijk is!

[roderidder]

Las zojuist onderstaande artikel

bron http://www.telegraaf.nl" onclick="window.open(this.href);return false;

ma 29 aug 2011, 10:04
Kinderen willen vergoeding wegens slechte opvoeding

AMSTERDAM - Een Amerikaanse broer en zus hebben hun moeder aangeklaagd omdat ze naar eigen zeggen een 'slechte opvoeding' hebben gehad.

De klachten: het sturen van een verjaardagskaart die haar zoon maar niks vond, haar dochter 's nachts bellen na een feestje om naar huis te komen, haar toen 7-jarige zoon zijn autogordel laten dragen en haar dochter niet weg willen brengen, meldt Chicago Tribune.

Steven (23) en Kathryn (20) vinden dat hun moeder Kimberly Garrity het er slecht vanaf heeft gebracht.

Na de scheiding van hun ouders in 1995 werd het tweetal door hun vader grootgebracht in een huis ter waarde van 1,5 miljoen dollar. De vader is advocaat en vertegenwoordigde samen met twee andere advocaten zijn kinderen tijdens de rechtszaak.

De kinderen eisten beide meer dan 50.000 dollar emotionele schadevergoeding. Een rechter in Illinois heeft de zaak geseponeerd.

Uiteraard is dit geen antwoord op "wat moet ik doen?"
Het antwoord is met de informatie die we hier hebben zeker niet in 123 gegeven. Er is heel wat aan voorafgegaan.
Laten we proberen met advies dat als je met beide ouders aan 1 zeel kan trekken dat dit veel beter is dan zowat heel de taak van de opvoeding van een moeilijke puber aan 1 ouder over te laten.
Concreet: Er zijn meerdere kinderen, het zou dus in zekere zin kunnen dat er een verhaal zit aan te komen van 1 voor 1 meer van datzelfde.
Dat is zeker niet de eerste keer dat dit waarheid werd. Kortom tracht met de vader goede ouderlijke contacten op te bouwen met doel om samen een consistenter blok inzake opvoeding te vormen voor al de kinderen.
Dat de verblijfsregeling voor ieder kind wel eens ter sprake zou kunnen komen lijkt mij logisch maar nogmaals eigenlijk hebben wij hier maar één klein éénzijdig deel van de klok gehoord van een moeilijke situatie voor de kinderen (de scheiding van de ouders) die jaren geleden is ontstaan.

RR