Hoe en waar dient men co-ouderschap aan te vragen?

[Vandebos]

Een eenvoudige vraag lijkt me waarop ongetwijfeld een moeilijk antwoord gaat volgen.

Een zeer goede vriend van me en zijn vriendin woonden tot op heden samen (niet wettelijk) en gaan nu onherroepelijk uit elkaar. Ze willen hun scheiden in onderlinge overeenstemming zonder veel geruzie regelen en wensen dus de procedure voor aanvraag co-ouderschap te kennen. Wie kan hen helpen?

[roderidder]

bemiddelaar in familiale zaken

maak een convenant

maak geen prioriteit om naar de rechter te stappen (om het convenant te laten uitspreken door een rechter) als je zou beslissen om dit te doen... (advies >> waarom die stap zetten? Als je samen bent doe je dat toch ook niet)

Zo moeilijk was het deze keer niet

RR

[eylis]

Je laat dat convenant best wel SAMEN door de rechtbank bekrachtigen, anders heeft het geen rechtswaarde als er ooit toch een probleem zou opduiken of een kink in de communicatiekabel zou komen. Dat convenant kan je overigens gewoon SAMEN opstellen zonder een bemiddelaar. Als je het eens geraakt, hoeft er immers niemand te bemiddelen...
. In feite is dat convenant hetzelfde als een EOT van een getrouwd koppel.

De rechtbanken zijn het nog niet gewoon dat er mensen SAMEN iets komen laten bekrachtigen (zelfs zonder advocaat).
Maar het kan technisch gezien wél.
Een geregistreerde convenant bij de notaris is ook niet 100% waterdicht, want rechtsraap achteraf kan dit overrulen.
dus samen opstellen: samen laten bekrachtigen door rechtbank.

[roderidder]

... anders heeft het geen rechtswaarde... samen laten bekrachtigen door rechtbank.

Hoeveel ouders die samenblijven stellen samen een convenant op en laten dat bekrachtigen door een rechtbank?
Als het antwoord "geen" is, kan je de vraag stellen of dit ook niet het beste is als ouders niet samenleven.

In principe als je uit elkaar gaat, zou je terug moeten kunnen vallen op wat reeds op papier stond (bekrachtigd door een rechter is hier blijkbaar de logica) wat je reeds samen was overeengekomen toen alles gesmeerd liep.

ook in het geval je goed overeenkomt en zelf de overeenkomst kan opstellen, prima zo ..., maar toch zijn het geen verloren kosten om dat met een bemiddelaar in familiale zaken te bespreken.

Als ouders kan je nauwelijks de gevaren inschatten van koers die je wil gaan varen. In de praktijkt blijkt vaak dat die route meer geborgen gevaren te bevatten dan verwacht was. De route is lang en bevat vele mistige momenten, waarbij je op het ene moment alle kanten zou kunnen uitvaren. Op andere momenten kan je dan weer in een smalle vaargeul terecht komen met stroomversnellingen en een geul die vol ligt met rotsblokken die boven en onder water het schip tot zinken kan laten brengen. Een bemiddelaar in familiale zaken heeft meer kennis van die verborgen gevaren die dan aan bod kunnen komen.

Voor wie geen ruzie wil inzake de kids 1 advies: Blijf weg uit de rechtbank

om te antwoorden op de vraag van de topic: Hoe en waar dient me co-ouderschap aan te vragen? Ze moeten niets aanvragen, ze hebben dat al.

RR

[eylis]

de redenering die ik daar aan vastknoop:

ok, maak gerust samen zelf een convenant en laat het NIET bekrachtigen (het is me wel een raadsel waarom je een document waarover je het samen eens bent en dat je dan samen laat bekrachtigen, je op dat moment voor de rechtbank dan ineens wel ruzie zou moeten krijgen, maar soit...)
je bekrachtigt het dus niet...
en 5 jaar later, zijn er nieuwe factoren die de situatie wijzigen, waardoor één van de ouders enzijdig de afspraak wil wijzigen.
Dan stapt die gewoon naar de rechter in een conflictueus model om zijn gelijk te halen, zonder dat hij/zij wettelijk verplicht is die eerste afspraak te volgen.

Ik ben in opperste verstandhouding met de vader van mijn kinderen. en precies DAAROM hebben we onze afspraken SAMEN laten bekrachjtigen; Dat heeft ons 52 euro rolrecht gekost.
Als er volgend jaar een baksteen op mijn hoofd valt, en ik de kolder in mijn kop krijg, is er een wettelijk kader dat de belangen en afspraken mbt onze kinderen beschermt . We kunnen daar op dat ogenblik op terugvallen. Als één van beiden dit wil wijzigen, wel dan volgt hij/zij netjes de procedure zoals de wet daarin voorziet:
een nieuwe aanvraag tot de rechtbank. In afwachting van die wijziging blijven de gemaakte afspraken van kracht.
In de perceptie van velen betekent rechtbank "hommeles". Maar dat is een redeneringsfout: rechtbank betekent hommeles, als er voor de rechtbank hommeles was. Wanneer je samen in verstandhouding naar de rechtbank stapt is dat om zaken vast te leggen.
cfr een EOT: dat wordt ook bekrachtigd via de rechtbank.
Waarom zou het voor ongetrouwde ouders anders moeten, het wettelijk kader is er..

Maar geef gerust dat advies aan mensen RR...
Betaal een bemiddelaar om jullie afpsraken samen op papier te zetten en bewaar het elk in een doosje.
en als er ooit een probleem ontstaat, gooi je papiertje weg en ga dàn naar de rechtbank, terwijl in afwachting (6 maanden tot een jaar) dingen helemaal niet meer verlopen zoals initieel afgsproken.
goeie raad hoor, rode ridder...

[Franciscus]

Doen zoals eylis voorstelt een niet bekrachtigde overeenkomst heeft GEEN enkele juridische waarde en niet tegenstelbaar aan derden een 'vonnis' wel .......daarom zijn er rechters die die bevoegdheid hebben.
hier enkele links:
http://www.just.fgov.be/bemiddeling_med ... laars.html" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.voba.be/page.aspx?pId=2041&m ... mIdd=0&lid" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.juridat.be/bemiddeling/" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.bemiddelingvzw.be/bemiddeling-in-belgie" onclick="window.open(this.href);return false;.
PS indien een van de partijen in shift werkt dit eveneens vermelden want wijziging kan een enorme inpakt hebben.
Heb dat in mijn loopbaan verschillende malen meegemaakt.

[roderidder]

eylis,

Je bent een van de erg zeldzame cases die ik ken die samen naar de rechter zijn gestapt en hebben verkregen dat jullie overeen zijn gekomen om in onderling overleg en akkoord te kunnen afwijken van het vonnis.
Geloof me dat de rechtbank ook snel kan werken... heel snel zelfs. Het belang moet groot genoeg zijn en het moet dringend zijn. Vb. 1ouder verhuist plots (met de kids) naar een ander Rijk of vlak ervoor krijgt men er kennis van de stiekeme plannen en men wil er een stok voorsteken. Hier gebeurd het meer dan eens dat de rechtbank plotsklaps heel het roer omgooit. Die papiertjes moet je niet weggooien, ze zullen m.i. heel waardevol zijn, ook al zijn ze nooit door een rechter bekrachtigd geweest. Wel moet men nieuwe situaties die niet stroken met de overeenkomst niet laten verrotten als men er onderling niet uitgeraakt.

RR

[roderidder]

een niet bekrachtigde overeenkomst heeft GEEN enkele juridische waarde en niet tegenstelbaar aan derden een 'vonnis' wel .......daarom zijn er rechters die die bevoegdheid hebben.

juist, maar dat is ook zo voor ouders die samenleven.

Stel je hebt elk dat papiertje elk in zijn doosje zitten, je komt dat 6 jaar na en plots wijzigd er iets en je geraakt er samen niet uit >> dus rechtbank
Ondanks dat papiertje juridisch geen betekenis heeft, net als de situatie die al 6 jaar stabiel geweest is, en nu niet meer zal de rechter met alles dienen rekening te houden.
Dus zo onbelangrijk is die "geen enkele juridische waarde" allemaal niet

1maal dit vonnis er is, is de redenering dat men er zich strikt aan moet houden. Bij niet naleven van verblijfsregelingen staan gevangenisstraffen (8 dagen tot 1 jaar) en bij verzwarende omstandigheden zijn de gevangenisstraffen gaande van 1 tot 5 jaar.

Bij elke kleine wijziging zou men een redenering kunnen doortrekken, terug naar de rechtbank om een aanpassing of een uitzonderingsmaatregel aan te vragen.
Dat geld ook als je onderling overeenkomt, want na een vonnis is dat in bijna alle gevallen niet meer mogelijk, met andere woorden dan moet men terug naar de rechter.

Een voorbeeld, al zullen zeker betere voorbeelden zijn:
De ouders leven al 6 jaar gescheiden:
Een 16 jarige organizeerd samen met zijn/haar vrienden een eindejaarsfuif. Hij/zij wil bij uitzondering die dag bij papa blijven slapen ondanks dat het vonnis anders voorziet omdat de eindejaarsfuif bij hem in de buurt is. Het vonnis naleven is in het belang van het kind.

Een eenvoudige vraag lijkt me waarop ongetwijfeld een moeilijk antwoord gaat volgen.

pff... bij nader inzien >> je hebt gelijk

RR

[eylis]

even ter correctie:

@Fransiscus: ik poneer juist dat men een gezamelijke afspraak via de rechtbank moet laten bekrachtigen.
Ik toon enkel aan wat de gevolgen kunnen zijn als je de afspraak NIET laat homologeren...

@RR
zucht...waar lees je dat wij een vonnis hebben laten wijzigen door de rechtbank???
Dat heb ik niet gezegd: wij hebben een gezamelijke afspraak laten bekrachtigen door de rechtbank.
dat bekrachtigd vonnis waarborgt een regelmaat die ook in afwachting van bekrachtigde wijzigingen moet aangehouden worden.

Vb: je spreekt af dat de ouders in een straal van 50 km blijven wonen zoldat de kinderen naar dezelfde school/vriendjes/vrijjetijd kunnen blijven gaan.
Ouder a wil 100 km verder verhuizen. In geval van bekrachtigd vonnis:
- blijft de situatie voorlopig bij het oude tot een nieuw vonnis hier in trancheert (want eens zullen ze het voorlopig wel niet worden...)
Gemeentebestuur MAG domicilie NIET wijzigen zonder dit vonnis.
In geval van onderlinge afspraak, vertrekt ouder A gewoon zonder Boe of ba en staat ouder B voor voldongen feiten.
en zo'n zelfgeschreven papiertje is NIET TEGENSTELBAAR aan DERDEN
Vandenbos zal heel goed weten welke procedure hij zal adviseren aan die mensen....
Het gaat hier over de mogelijkheiden van een bepaald wettelijk kader,
niet over onze mening daarover...

[roderidder]

Zal binnen een paar dagen een poging doen voor het op te zoeken eylis.
Zo juist een mail van een moeder uit Nederland gekregen, en ja dat land heeft ook rechters die vonnissen maken ...
geef het inhoudelijke maar even mee

Na 1078 dagen ofwel 154 weken ofwel 35 maanden.....
heb ik vanmorgen wel 8 min. met mijn bijna 18-jarige zoon gesproken!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Mijn boodschap is dat simpelweg overeenkomen veel belangrijker is dan vonnissen in je handen hebben. De rechtshandhaving loopt mank, het familierecht faalt, is duur maar vooral het systeem waarin je denk te geloven, kan en dat mag je breed nemen, ja kan veel kapot maken. De groep gezinnen die na 1 jaar van -niet meer samen te leven- en als ouders niet naar de rechtbank zijn gestapt, maar in plaats daarvan zelf overeenkomen inzake de kids doen het volgens mij vrij goed in vergelijking met de andere die wel langs geweest zijn bij de rechter.

RR

[roderidder]

Vandenbos zal heel goed weten welke procedure hij zal adviseren aan die mensen....

vandenbos is een verstandig iemand. Daarom raadpleegt hij het juridischforum.

Het juridische correcte antwoord op zijn vraag staat hier ergens in deze draad in het blauw gekleurd.
Wel moet men bij samenwonende opletten of de vader juridisch gezien erkent is.
Eenmaal die erkenning dan ben je juridisch gezien mee aan het ouderen.
Co-ouderschap: beide ouders bezitten ouderlijk gezag en hebben gelijke inspraak in alle zaken betreffende de opvoeding v/d kids.

Co-ouderschap begint dus bij de geboorte (gehuwde) of de erkenning van beide ouders. Appart gaan wonen maakt geen einde aan co-ouderschap.

RR

[ovan]

....Co-ouderschap: beide ouders bezitten ouderlijk gezag en hebben gelijke inspraak in alle zaken betreffende de opvoeding v/d kids.

Co-ouderschap begint dus bij de geboorte (gehuwde) of de erkenning van beide ouders. Appart gaan wonen maakt geen einde aan co-ouderschap....

...of hoe het zou moeten.

zoals eylis al aanhaalde....rechtbank betekent messen trekken..oorlog en nooit de oplossing...
Pas naar de RB stappen als ze samen afspraak gemaakt hebben... maar die zou eigenlijk moeten gemaakt zijn zoals RR hierboven aangeeft. Co-ouderschap begint biologisch zelfs al voor de geboorte

[eylis]

vandenbos bedoelt natuurlijk verblijfsco-ouderschap. iedereen hier op het forim weet stilletjesaan dat men van nature co-ouderschap heeft en dat dit dus niet aangevraagd moet worden..Uit de aard van de zaak kan je opmaken dat deze mensen samen kinderen hebben en dat de vader dus als vader erkend is.
Ik ken eigenlijk géén (feitelijk) samenwonende mensen waarvan de man zijn kinderen niet erkend heeft.
En laat ik nog eens proberen het formeel samen te vatten:
- je maakt samen een afspraak (bij de conceptie, zwangeschap, geboorte, whatso ever
- als je merkt dat de relatie uitdooft bekijk je die afpsraken nog eens, hoe je dat ouderschap verder gaat toepassen zonder samen te leven.
- en dan stap je naar de rechtbank om je GEZAMELIJK akkkord te laten homologeren.
Messen neem je niet mee als jet eens bent.
Dan is de rechtbank gewoon een plek waar je er samen voor zorgt dat datgene watje afgesproken hebt ook binnen een wettelijk kader kan uitvoeren en teopassen.
jongens toch....

[roderidder]

Die laatste stap ... naar de rechtbank trekken voor akkoorden te homologeren is iets wat je in overweging zou moeten nemen om die stap te zetten.
Als argument haal ik aan dat je dat ook perfect kan doen als je samen onder 1 dak woont. Je maakt akkoorden met de andere ouder over de opvoeding v/d kids en die akkoorden laat je dan vervolgens bekrachtigen bekrachtigen door de rechter.

Stel je bent onderling akkoord over alles aangaande de opvoeding van de kids je gaat elk appart wonen en voert dat akkoord gedurende een x-aantal tijd uit.

Je trekt pas naar de rechter nadat
1) één week voordat je gaat scheiden naar de rechter voor homologatie v/h akkoord
2) één jaar nadat je gescheiden bent naar de rechter voor homologatie v/h akkoord
3) vijf jaar nadat je gescheiden bent naar de rechter voor homologatie v/h akkoord
of
4) je blijft gewoon samen akkoorden maken en het voornaamste akkoord is eigenlijk dat geen van de 2 naar de rechter zal stappen.

in welke volgorde meen je dat dit het goedkoopste en/of het beste is voor de kids?

RR

[roderidder]

Co-ouderschap begint biologisch zelfs al voor de geboorte

Natuurlijk volgt er dan de vraag: Wanneer begint ouderschap bij een moeder/vader?

wat wij exact in onze EOT mbt verblijf van de kinderen hebben gestipuleerd Bovenstaande omgangsregeling kan ten allen tijde in gezamelijk overleg door de ouders in het belang van de noden van het opgroeiende kind, hun aller agenda's -tijdelijk- aangepast worden.
en wat de rechter minzaam glimlachend een wijze clausule vond....

bron: http://www.juridischforum.be/forum/view ... 98#p113698" onclick="window.open(this.href);return false;
Je bent echt de enige die ik ken die dit voor elkaar heeft gekregen. Jullie hebben als ouders het gezag van de rechter ten aanzien van de verblijfsregeling grootdeels ondergraven!
en blijkbaar is de rechter daarmee akkoord gegaan. Dat kan ik dit enkel toejuigen en dat maakt een wereld van verschil in de argumenten die hier aan bod komen.
Als zoiets dergelijks in de regeling staat dan ben ik minder sceptisch om akkoorden te laten homologeren door een rechter.

Toch blijft de vraag voor mij: waarom zou je naar de rechter trekken? Regel de zaken mbt de opvoeding van je kinderen zelf.

Een zeer goede vriend van me en zijn vriendin woonden tot op heden samen (niet wettelijk) en gaan nu onherroepelijk uit elkaar. Ze willen hun scheiden in onderlinge overeenstemming zonder veel geruzie regelen en wensen dus de procedure voor aanvraag co-ouderschap te kennen.

De scheiding zal zoieso wel een inpact hebben mbt de opvoedingszaken van de kids, maar als je dat zonder veel geruzie wil regelen dan regel je dat m.i. als ouders best zelf. zo spaar je je privé- en gezinsleven en de bemoeienis van de Staat. Dat maakt opvoeden van je kids een stuk aangenamer en simpeler. en verwijs naar Franciscus die er een voorbeeld aan koppeld.

RR