scheiden wettelijk samenwonend

[vpk01]

Ik ben wettelijk samenwonend en de kans bestaat dat we uit elkaar gaan.
We hebben samen een huis gebouwd, waar we ondertussen iets meer dan een jaar in samen wonen.
Alle financiële zaken zijn fifty-fifty gebeurd. Hoe zit het als de ene partner de andere wil uitkopen? Moet je de lening die we samen zijn aangegaan dan alleen afbetalen?
Kan je zomaar uit je huis gezezt worden?
Onze beide ouders hebben een deel mee gefinancieerd om het huis te kunnen bouwen, dit staat nergens in een notariele akte beschreven, hebben wel een paier opgesteld als schenking. Kunnen ze dat van 1 van de partners terugeisen?
Ik heb een auto aangekocht nog voor we samenwoonde. De aankoop staat op mijn naam, de verzekering op die van mijn partner. Kan hij die dan opeisen?

[Franciscus]

'uiteengaan' gebeurd door een verklaring bij de gemeente.
U blijft samen eigenaar want dat staat zo in de akte.
U moet ook samen blijven betalen want zo in contract.
U kan niet uit het huis worden gezet ofwel beslissen jullie beiden, ofwel gaat een weg ( kan dan huur vragen aan andere partij) ofwel is er een vonnis van de rechter.
Schenking aan beide of aan de familie partner? dat kan terug geëist worden.
Het afsluiten van een verzekering is geen bewijs van eigendom enkel diegene die de wagen betaald heeft en dus over de aankoopfactuur beschikt is wettelijk de eigenaar..
Opletten als partner gewoon ook met de auto mag rijden is er wanneer hij met de wagen vertrekt GEEN klacht voor diefstal mogelijk. U zal hem eerst in gebreke moeten stellen en het voertuig terugeisen dan zal u een burgerlijk geding moeten inspannen (deurwaarder) en pas wanneer blijkt dat er iets strafbaar is zal/kan de politie optreden.
Niets kan u echter weerhouden om de wagen met uw sleutel terug te gaan halen natuurlijk.

[Jackrussell]

U kan niet uit het huis worden gezet ofwel beslissen jullie beiden, ofwel gaat een weg ( kan dan huur vragen aan andere partij) ofwel is er een vonnis van de rechter.
.

Dit triggert me. Ik zit ook in een scheidingssituatie. Samen in een huis leven tot de scheiding is uitgesproken is niet meer mogelijk. Ik neem het huis en de lening over en mijn vrouw zal na de scheiding het huis verlaten. Tot die tijd weigert ze echter het huis te verlaten en maakt ze me het leven onmogelijk.

Stel dat ik nu besluit om een paar maanden elders te gaan wonen, kan ik dan huur vragen aan mijn vrouw? Ik betaal immers alle rekeningen (hypotheek, gas, water, electriciteit, telefoon, internet, verzekering, etc).

[j.demoor]

Als de ene partner de andere wil uitkopen moet de koper ook de lening die u samen bent aangegaan overnemen,wat het akkoord van de uitlener(=de bank) vereist.

“Art.1479.Indien de verstandhouding tussen de wettelijk samenwonenden ernstig verstoord is, beveelt de vrederechter, op verzoek van één van de partijen, de dringende en voorlopige maatregelen betreffende het betrekken van de gemeenschappelijke verblijfplaats, betreffende de persoon en de goederen van de samenwonenden en van de kinderen alsmede betreffende de wettelijke en contractuele verplichtingen van beide samenwonenden...De vrederechter beschikt overeenkomstig de bepalingen van de artikelen 1253ter tot 1253octies van het Gerechtelijk Wetboek...”(Burgerlijk Wetboek).

Ga naar de griffie van het Vredegerecht en vraag daartoe een papieren formulier. Desnoods kopieert u de tekst van art.1034ter Gerechtelijk Wetboek en gebruikt u deze als invulformulier,mits omzetting in briefvorm.

U kan dit verzoekschrift in principe indienen zonder advocaat.

‘Wanneer door één der echtgenoten een gebouw wordt opgericht op een grond die in onverdeeldheid toebehoort aan de echtgenoten gehuwd onder het stelsel van scheiding van goederen, vindt artikel 555, B.W., in geval van verdeling geen toepassing voor de bepaling van de verschuldigde vergoeding, maar wel de regels inzake vermogensverschuiving zonder oorzaak. Zulks heeft voor gevolg dat de echtgenoot die het gebouw heeft opgericht, recht heeft op een vergoeding gelijk aan de meerwaarde die het goed heeft verkregen als gevolg van de door hem gedane uitgaven, met als maximum zijn verarming. Indien deze uitgaven evenwel belangrijker zijn dan de door het onroerend goed bekomen meerwaarde, heeft de echtgenoot recht op een vergoeding gelijk aan het bedrag van de op regelmatige wijze op zijn naam gefactureerde uitgaven‘(Gent 27 oktober 1988,Pas. 1989,II,85).

Dit geldt ook tussen samenwonenden en ook ten aanzien van schenkingen gedaan door de ouders van beide partners aan hun kinderen.