JuridischForum.be

Korte opsomming van de feiten:
In november samen met de kinderen gevlucht van mijn man die ons psychisch mishandelde. Ook gebrukte hij anabolen die zijn agressieve houding versterkte (heb foto's ervan). Vertrokken omdat oudste dochtertje (4 jaar) de gebeurtenissen reflecteerde op zichzelf en haar haren afknipte en tekenen van autisme begon te vertonen. (volledig in zichzelf keren).
Heb paar pv's, dokterattesten en attesten van een psycholoog opgemaakt voor ons drieën. Via slachtofferhulp zijn we doorverwezen naar DAGG voor verdere behandeling (POST). Heb geluidsopnames van mijn hem hoe hij op de kids 'past' terwijl ik werken ben, van de talloze pesterijen en mind'games' die hij met ons speelde. Die heb ik trouwens gemaakt omdat niemand in hem zag wat ik na jaren 'doen alsof er niets aan de hand was' probeerde te vertellen.
Sinds 14de deze maand zijn we officieel gescheiden (EOO op grond van feiten).
Hij heeft ondertussen in een psychiatrisch ziekenhuis verbleven en is sinds een week terug thuis. Nu heeft hij besluiten neergelegd bij de rechtbank van eerste aanleg wat betreft de kinderen. Hij wil om de veertien dagen het weekend. Er is niets voorgesteld om eventuele begeleiding te voorzien bij het bezoek.
Mijn advocaat heeft me gezegd dat hij waarschijnlijk die regeling zal krijgen bij kortgeding. Ik wil de kinderen hun vader niet ontzeggen maar ik heb er helemaal geen goed gevoel bij. Ik weet door die geluidsopnamen ook meer dan ik 'hoor' te weten. Hoe weet ik welke situatie ik de kinderen instuur?
Mijn advocaat zei ook dat er met die geluidsopnames weinig rekening wordt gehouden. Ik heb het gevoel dat ik nog te vroeg gevlucht ben, had ik het dan nog erger moeten laten worden? Hebben we nog niet genoeg meegemaakt volgens de wet?

Moet ik echt via kortgeding gaan of kan ik beter via de jeugdrechter gaan? Hoe gaat dat in zijn werk? Ik woon in Vlaams-Brabant en hij in Limburg. Is dat dan de jeugdrechter van Vlaams-Brabant?
Wordt er echt naar het welzijn van dse kinderen gekeken of zijn het standaardbeslissingen die er genomen worden?

Voel me echt machteloos.

“Art.1256.Op ieder ogenblik kunnen de partijen de rechter verzoeken hun overeenkomsten te homologeren over de voorlopige maatregelen met betrekking tot de persoon, het levensonderhoud en de goederen van de echtgenoten of van hun kinderen. Hij kan weigeren de overeenkomst te homologeren als deze duidelijk in strijd is met het belang van de kinderen. Bij gebrek aan een overeenkomst of in geval van een gedeeltelijke overeenkomst wordt de zaak, op verzoek van één van de partijen, verwezen naar de eerst nuttige zitting van de zaken in kort geding, voor zover deze nog niet is ingeschreven op de rol van de zaken in kort geding...”(Gerechtelijk Wetboek).

Indien de zaak TIJDENS de echtscheidingsprocedure ‘verwezen werd naar de eerst nuttige zitting van de zaken in kort geding’ dan wordt ze ook daar afgehandeld.

“Art.3.1. Bij alle maatregelen betreffende kinderen, ongeacht of deze worden genomen door openbare of particuliere instellingen voor maatschappelijk welzijn of door rechterlijke instanties, bestuurlijke autoriteiten of wetgevende lichamen, vormen de belangen van het kind de eerste overweging...“(20 NOVEMBER 1989. - Verdrag inzake de Rechten van het Kind).

Kun je niet opteren voor een sociaal onderzoek?

Wat is de leeftijd van de kinderen en hoe staan ze er zelf tegenover?

Indien dit een nieuw iets betreft(of maw,het vorige reeds was uitgesproken) wordt dit jeugdrechtbank aangezien u intussen gescheiden bent.
Mijn ervaring is dat er daar meer rekening wordt gehouden met het belang van de kinderen dan bij een kortgeding.

Grts

kinderen zijn 1,5 en 4 jaar. Ze vragen heel weinig naar hun vader. Waarschijnlijk door hetgeen we meegemaakt hebben. Ik ga afwachten hoe ze reageren na 't eerste bezoek. Als het tegenvalt ga ik proberen via de jeugdrechter. En als het meevalt, tja, dan zal ik mijn gevoelens terzijde moeten schuiven.