Kort geschetst.
Wij zijn een nieuw samengesteld gezin. Ik had al een dochter. Sinds 3 jaar wonen we (niet wettelijk) samen.
We hebben samen een kindje van 2 jaar.
Al sinds we samenwonen gaat het mis en we hebben nog steeds geen (h)echt gezin met ons 4. Altijd ruzie, meningsverschillen, uitvliegers die soms heel heftig zijn. Ons dochtertje was de enige reden waarvoor ik nog zo lang ben gebleven maar ik denk dat ze misschien toch beter af is als mama en papa uiteen zijn.
Ik wil nu weg van hem maar hij wil er niets van weten.
Als ik wegga, verlies ik mijn rechten volgens hem wat betreft het hoederecht.
Hij wil dus ook geen afspraken maken over ons dochtertje.
Ik wil geen advokaat (wil ook geen vechtscheiding)
Mag ik al weggaan ? Hoe moet ik een aanvraag doen bij de jeugdrechtbank om afspraken aangaande omgangsregeling, school enz. te laten bepalen ? Kan dit vrij snel gebeuren ? (ik kan begin juni al in m'n appartement)
Zijn er mensen met ervaring in co-ouderschap bij een peuter van 2 jaar ? Hoe pakken we dit het best aan ? Hoeveel dagen kan ze één van ons beiden nog missen zonder al te veel onthechting ?
Alvast bedankt voor de tips.
-
zonnetje001
Topic Starter - Berichten: 5
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Zonnetje, overweeg echter eerst of het geen zin heeft om in gezinstherapie te gaan.
Maar als het dan toch zover komt:
Overweeg anders voorlopig alleen te gaan wonen en een LAT-relatie te onderhouden. Dat vermindert de druk op jullie samen als koppel.
Later kan je dan overwegen om definitief uit elkaar te gaan of om te cocluderen dat jullie samenzijn op zich wél belangrijk genoeg is om een oplossing te vinden voor de problemen van het NSG.
hoederecht bestaat niet meer in de wetgeving.
Of je nu samenwoont of niet volgens de wet hebben jullie beiden sowieso co-ouderschap. (gedeeld oudelijk gezag) Je mag dus gerust de gezinswoning verlaten. Ik ga er van uit dat jullie niet gehuwd zijn, dus is er zelfs geen verplichting tot samenwonen en moet je je niet verantwoorden via P.V. dat je de gezinswoning verlaat.
Je mag dus in juni best verhuizen.
Vermits hij eigenlijk niet uit elkaar wil gaan, regel je alles best via de jeugdrechtbank.
Laat hem in elk geval weten dat jullie het ook samen kunnen afspreken en dat dat het simpelste en goedkoopste is. Vertel hem dat je wéét dat "hoederecht" niet meer bestaat en dat het nu sowieso gezamelijk ouderlijk gezag is.
als dit niet lukt, probeer je alles te regelen met de hulp van een bemiddelaar;
en als dat niet lukt zal je de jeugdrechtbankprocedure moeten aanvatten:
Vraag via de jeugdrechtbank dan best aan:
-gezien de jonge leeftijd: domiciliering bij de moeder
-gradueel stijgend omgangsrecht (voor de papa) met de leeftijd van het kind:
bvb: starten met woensdag en een dag in het weekend bij de papa met af en toe een overnachting tot dit went. in de vakanties: korte periodes van 3 dagen bij de papa.
Vanaf 4 jaar: omgangsrecht intensifieren met vaker ovenachten
vanaf de leeftijd van 6 jaar: 50/50 verblijfsbilocatie.
Met als clausule in het vonnis: Elke 6 maanden evalueren of de nieuwe situatie goed werkt in het belang van het kind.
- kinderbijslag voor jou en een kinderalimentatiebedrag zolang er nog géén verblijfsc-ouderschap 50/50 is.
- delen van bijzonder kosten (medisch, orthodontie, kiné, schoolkosten en uitstappen)
een kind van 2 kan een dag of 2 een ouder misseen. Maar met het grote argument: géén van de ouders spreekt spreekt negatief over de andere in bijzijn van het kind (tegen anderen). Je kan eigenlijk de leeftijd spiegelen aan het aantal dagen: een kind van 4 kan zijn ouder 4 dagen missen. een kind van 10: 10 dagen...
zonnetje, overweeg echter eerst of het geen zin heeft om in gezinstherapie te gaan.
Uit ervaring met een NSG wéét ik dat dit zéér moeilijk en complex is om zo'n gezin te doen slagen.
Wij geven onszelf 4 jaar om alle handicaps, frustraties, conflikten, problemen en chaos te doorworstelenmet alle gezinsleden (en ook nog de beinvloedencde ex-partners...) ; het is bijna een Belgische regering die niet geformeerd raakt...
Durf je partner gezinstherapie voor te stellen: In principe wil hij je dus nog niet kwijt...het kàn werken!
Maar als het dan toch zover komt:
Overweeg anders voorlopig alleen te gaan wonen en een LAT-relatie te onderhouden. Dat vermindert de druk op jullie samen als koppel.
Later kan je dan overwegen om definitief uit elkaar te gaan of om te cocluderen dat jullie samenzijn op zich wél belangrijk genoeg is om een oplossing te vinden voor de problemen van het NSG.
hoederecht bestaat niet meer in de wetgeving.
Of je nu samenwoont of niet volgens de wet hebben jullie beiden sowieso co-ouderschap. (gedeeld oudelijk gezag) Je mag dus gerust de gezinswoning verlaten. Ik ga er van uit dat jullie niet gehuwd zijn, dus is er zelfs geen verplichting tot samenwonen en moet je je niet verantwoorden via P.V. dat je de gezinswoning verlaat.
Je mag dus in juni best verhuizen.
Vermits hij eigenlijk niet uit elkaar wil gaan, regel je alles best via de jeugdrechtbank.
Laat hem in elk geval weten dat jullie het ook samen kunnen afspreken en dat dat het simpelste en goedkoopste is. Vertel hem dat je wéét dat "hoederecht" niet meer bestaat en dat het nu sowieso gezamelijk ouderlijk gezag is.
als dit niet lukt, probeer je alles te regelen met de hulp van een bemiddelaar;
en als dat niet lukt zal je de jeugdrechtbankprocedure moeten aanvatten:
Vraag via de jeugdrechtbank dan best aan:
-gezien de jonge leeftijd: domiciliering bij de moeder
-gradueel stijgend omgangsrecht (voor de papa) met de leeftijd van het kind:
bvb: starten met woensdag en een dag in het weekend bij de papa met af en toe een overnachting tot dit went. in de vakanties: korte periodes van 3 dagen bij de papa.
Vanaf 4 jaar: omgangsrecht intensifieren met vaker ovenachten
vanaf de leeftijd van 6 jaar: 50/50 verblijfsbilocatie.
Met als clausule in het vonnis: Elke 6 maanden evalueren of de nieuwe situatie goed werkt in het belang van het kind.
- kinderbijslag voor jou en een kinderalimentatiebedrag zolang er nog géén verblijfsc-ouderschap 50/50 is.
- delen van bijzonder kosten (medisch, orthodontie, kiné, schoolkosten en uitstappen)
een kind van 2 kan een dag of 2 een ouder misseen. Maar met het grote argument: géén van de ouders spreekt spreekt negatief over de andere in bijzijn van het kind (tegen anderen). Je kan eigenlijk de leeftijd spiegelen aan het aantal dagen: een kind van 4 kan zijn ouder 4 dagen missen. een kind van 10: 10 dagen...
zonnetje, overweeg echter eerst of het geen zin heeft om in gezinstherapie te gaan.
Uit ervaring met een NSG wéét ik dat dit zéér moeilijk en complex is om zo'n gezin te doen slagen.
Wij geven onszelf 4 jaar om alle handicaps, frustraties, conflikten, problemen en chaos te doorworstelenmet alle gezinsleden (en ook nog de beinvloedencde ex-partners...) ; het is bijna een Belgische regering die niet geformeerd raakt...
Durf je partner gezinstherapie voor te stellen: In principe wil hij je dus nog niet kwijt...het kàn werken!
-
zonnetje001
Topic Starter - Berichten: 5
eylis, alvast bedankt voor de info. Ik zit echter wel wat strop.
Ik probeerde bij de jeugdrechtbank te weten te komen wat ik moet doen om op eigen houtje een uitspraak te bekomen door de jeugdrechter. Zij raadde mij wel aan een advokaat te nemen, gezien de omvang van afspraken die moeten gemaakt worden. Volgens haar wenst de jeugdrechter dat ook.
Maar omdat het vrij dringend is (mijn vriend heeft gezegd dat als ik wegga, hij ons dochtertje bij hem houdt en ik haar niet meer kan zien) vrees ik dat er voor juni geen uitspraak zal kunnen komen. Als ik de verhalen op dit forum lees, word ik zeer ontmoedigd om maar enige stap te zetten.
Dan zit ik met het probleem dat wij samen een huis huren. Ik wil dus éénzijdig het contract opzeggen. Hij wil blijven wonen (ondanks de hoge huur) en zegt dat ik niet zomaar kan opzeggen.
Moet ik dat dan bij de vrederechter aanvragen ?
Ik weet dat het goed bedoeld is, de gezinstherapie enz. maar ik ben nu vrij zeker dat het hoogtijd wordt dat ik weg ga. Hij heeft mij vandaag zo ver gekregen dat ik hem een slag in het gezicht gaf. Hij lokt mij altijd uit m'n schulp door mijn oudste dochter te beschimpen. Hij praat dan gemeen over haar en noemt haar met voor - en achternaam.
Ik keur mijn gedrag zeker niet goed maar in het verleden heeft hij mij ook al geslagen. er is zelfs ooit pv van opgesteld.
Ik probeerde bij de jeugdrechtbank te weten te komen wat ik moet doen om op eigen houtje een uitspraak te bekomen door de jeugdrechter. Zij raadde mij wel aan een advokaat te nemen, gezien de omvang van afspraken die moeten gemaakt worden. Volgens haar wenst de jeugdrechter dat ook.
Maar omdat het vrij dringend is (mijn vriend heeft gezegd dat als ik wegga, hij ons dochtertje bij hem houdt en ik haar niet meer kan zien) vrees ik dat er voor juni geen uitspraak zal kunnen komen. Als ik de verhalen op dit forum lees, word ik zeer ontmoedigd om maar enige stap te zetten.
Dan zit ik met het probleem dat wij samen een huis huren. Ik wil dus éénzijdig het contract opzeggen. Hij wil blijven wonen (ondanks de hoge huur) en zegt dat ik niet zomaar kan opzeggen.
Moet ik dat dan bij de vrederechter aanvragen ?
Ik weet dat het goed bedoeld is, de gezinstherapie enz. maar ik ben nu vrij zeker dat het hoogtijd wordt dat ik weg ga. Hij heeft mij vandaag zo ver gekregen dat ik hem een slag in het gezicht gaf. Hij lokt mij altijd uit m'n schulp door mijn oudste dochter te beschimpen. Hij praat dan gemeen over haar en noemt haar met voor - en achternaam.
Ik keur mijn gedrag zeker niet goed maar in het verleden heeft hij mij ook al geslagen. er is zelfs ooit pv van opgesteld.
ok, dan zie ik dat het relationeel nog moeilijk te herstellen valt. Jullie zitten al in het stadium van zowel verbale als fysieke agressieve reacties. Er is veel moed en inzet nodig om dat nog te genezen én die gewoontes te veranderen. Dat vergt intensieve gedragstherapie.... Afstand is nu ook het beste om jullie relatie als ouder nog intact te houden.
Dringende maatregelen kan je aanvragen via kortgeding in afwachting van het proces ten gronde voor de jeugdrechter. Neem inderdeed een advocaat.
Vrederechter kan niets doen, want in feite kan hij enkel bemiddelen (verzoenen= vrede onderhandelen) en aan beiden vragen of jullie samen akkoord zijn over de besluiten. Daar zal je partner niet aan willen meewerken vrees ik.
Weet dat dit beheersingsdrama zich kan herhalen in volgende relaties. Een NSG vergt een pedagogische en psychologisch inzicht van een wetenschapper....
Ik heb nu ook iets bijgeleerd: ik dacht dat samen nog een kindje krijgen (in een nieuw samengesteld gezin) een soort van extra hechting kan betekenen.Maar de vele berichten die ik hier lees hieromtrent doen me denken dat dit misschien toch niet het geval is.
courage,
Dringende maatregelen kan je aanvragen via kortgeding in afwachting van het proces ten gronde voor de jeugdrechter. Neem inderdeed een advocaat.
Vrederechter kan niets doen, want in feite kan hij enkel bemiddelen (verzoenen= vrede onderhandelen) en aan beiden vragen of jullie samen akkoord zijn over de besluiten. Daar zal je partner niet aan willen meewerken vrees ik.
Weet dat dit beheersingsdrama zich kan herhalen in volgende relaties. Een NSG vergt een pedagogische en psychologisch inzicht van een wetenschapper....
Ik heb nu ook iets bijgeleerd: ik dacht dat samen nog een kindje krijgen (in een nieuw samengesteld gezin) een soort van extra hechting kan betekenen.Maar de vele berichten die ik hier lees hieromtrent doen me denken dat dit misschien toch niet het geval is.
courage,
-
Franciscus
- Berichten: 39722
- Juridisch actief: Nee
via zoekopdracht bemiddelaar zie je dat er ook advocaat bemiddelaars zijn.
In het Antwerpse kan ik er wel een aangeven
In het Antwerpse kan ik er wel een aangeven
ik kan hier enkel wat zeggen over jullie huurcontract...het volstaat bij het immokantoor langs te gaan en te zeggen dat jij het huis verlaat en je wilt geschrapt worden uit het contract...als de huisbaas hiermee akkoord is is er geen enkel probleem... ook de sleutels bij immo of huisbaas gaan afgeven en laten aftekenen...
Wat voor een stelling is dit ? Ik vermoed dat u een vrouw bent ? Er bestaan heel wat studies en werkjes over de hechtingstheorie en het afzonderen van kinderen van de moeder, maar er bestaan maar weinig cijfers over de gemeten effecten hiervan.een kind van 2 kan een dag of 2 een ouder misseen. Maar met het grote argument: géén van de ouders spreekt spreekt negatief over de andere in bijzijn van het kind (tegen anderen). Je kan eigenlijk de leeftijd spiegelen aan het aantal dagen: een kind van 4 kan zijn ouder 4 dagen missen. een kind van 10: 10 dagen...
Elk kind is anders en elke ouder is anders.
Gtz,
beste carapat,
dit zijn geen studies, maar ervaringsgerichte tips van ouders uit de praktijk:
als je kinderen hebt en die moeten bijvoorbeeld gaan logeren bij opa en oma: dan weten we dat voor een tweejarige twee daagjes net leuk zijn zonder zeuren wanneer papa en mama terugkomen.
Kleuters van 5 kan je al veel langer laten logeren. (5 dagen)
dit zijn PRAGMATISCHE tips uit de dagdagelijkse praktijk.
Tips, geen studies.
dit zijn geen studies, maar ervaringsgerichte tips van ouders uit de praktijk:
als je kinderen hebt en die moeten bijvoorbeeld gaan logeren bij opa en oma: dan weten we dat voor een tweejarige twee daagjes net leuk zijn zonder zeuren wanneer papa en mama terugkomen.
Kleuters van 5 kan je al veel langer laten logeren. (5 dagen)
dit zijn PRAGMATISCHE tips uit de dagdagelijkse praktijk.
Tips, geen studies.
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Op 25 februari 2011 kwamen de onderzoekers van de grootschalige studie "scheiding in Vlaanderen-SIV-" met hun eerste tussenresultaten van dit onderzoek
4 universiteiten en de studiedienst van de Vlaamse regering hebben inmiddels al 2 jaar (de studie loopt nog 3 jaar) 10.000 mensen bevraagd.
Gelet er in Vlaanderen nauwelijks cijfers bestaan over scheiding en de gevolgen daarvan geeft dit kansen om nieuwe inzichten te krijgen of huidige inzichten aan te scherpen.
Antwoorden over de juiste gevolgen van beschadigde hechtingsrelaties kind-ouder van 2 jarige scheidingskinderen zal men niet direct terugvinden
Maar tussen de voorlopige bevindingen zijn wel sprekende cijfers van huidige onderzoeksresultaten bekend gemaakt.
De cijfers hebben o.a. betrekking over
kind-vader en kind moeder relatie alsook eventuele stiefouders
schoolse prestaties
duur relatie binnen een nieuw samengestelde gezin
het gebruik van geweld bij scheidingskinderen en kinderen uit een kerngezin
druggebruik bij scheidingskinderen en kinderen uit een kerngezin
gebruik van medicijnen (vb. antidepressie) bij scheidingskinderen en kinderen uit een kerngezin
Het is goed rekening te houden met de resultaten van dergelijke onderzoeken, ze bevatten een deel van de antwoorden op je vragen.
RR
4 universiteiten en de studiedienst van de Vlaamse regering hebben inmiddels al 2 jaar (de studie loopt nog 3 jaar) 10.000 mensen bevraagd.
Gelet er in Vlaanderen nauwelijks cijfers bestaan over scheiding en de gevolgen daarvan geeft dit kansen om nieuwe inzichten te krijgen of huidige inzichten aan te scherpen.
Antwoorden over de juiste gevolgen van beschadigde hechtingsrelaties kind-ouder van 2 jarige scheidingskinderen zal men niet direct terugvinden
Maar tussen de voorlopige bevindingen zijn wel sprekende cijfers van huidige onderzoeksresultaten bekend gemaakt.
De cijfers hebben o.a. betrekking over
kind-vader en kind moeder relatie alsook eventuele stiefouders
schoolse prestaties
duur relatie binnen een nieuw samengestelde gezin
het gebruik van geweld bij scheidingskinderen en kinderen uit een kerngezin
druggebruik bij scheidingskinderen en kinderen uit een kerngezin
gebruik van medicijnen (vb. antidepressie) bij scheidingskinderen en kinderen uit een kerngezin
Het is goed rekening te houden met de resultaten van dergelijke onderzoeken, ze bevatten een deel van de antwoorden op je vragen.
RR
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Eigenlijk gaf eylis het antwoord al
Dat zegt weer maar iets over het al dan niet genderneutraal zijn van eylis (lees >> de hulpverlener tracht de moeder in een grotere machtspositie te plaatsen ten aanzien van de vader wat zoals geweten een catalisator van geweld is)
Laat ons duidelijk zijn: een kind van 2 jaar oud hecht zich evenveel aan een vader als aan een moeder.
Hier moet men mee omgaan als een heilige koe, daar raakt men niet aan! Gescheiden ouders of ouders die gaan scheiden dienen mijn inziens mee rekening te houden.
Ondanks dat eylis eerder beweerde zich genderneutraal te willen opstellen en zich dus wil schikken om genderneutrale terminologie die even gemakkelijk te gebruiken is voor zowel de moeder als de vader nl. "de verblijfsregeling" v/h kind. Een goede hulpverlener mijd de denigrerende term "omgangsrecht" en eylis blijft zoals we hier constateren vaders denigreren en op te zetten tegen de moeders ... cfr http://www.juridischforum.be/forum/view ... 00#p114500" onclick="window.open(this.href);return false;
Een kind hoort m.i. bij zijn beide ouders te kunnen thuis komen gescheiden ouders of niet. Wij als volwassenen moeten een scheidingskind niet aan leren dat het bij 1 ouder mag thuiskomen en bij de andere ouder slechts "omgangsrecht" heeft. Ook moet je een kind niet leren gewend worden om bij een ouder te slapen. cfr eylis "met af en toe een overnachting tot dit went". Zoiets werkt bij een ouder en kind op hun systeem.
RR
Wel is het raar dat in diezelfde post een voorstel staat dat het kind 1 van zijn ouders moet missen dan het kan (lees de peuter moet van in begin de vader veel meer missen - en langer dan 2 dagen - dan de moeder)een kind van 2 kan een dag of 2 een ouder missen.
Dat zegt weer maar iets over het al dan niet genderneutraal zijn van eylis (lees >> de hulpverlener tracht de moeder in een grotere machtspositie te plaatsen ten aanzien van de vader wat zoals geweten een catalisator van geweld is)
Laat ons duidelijk zijn: een kind van 2 jaar oud hecht zich evenveel aan een vader als aan een moeder.
Hier moet men mee omgaan als een heilige koe, daar raakt men niet aan! Gescheiden ouders of ouders die gaan scheiden dienen mijn inziens mee rekening te houden.
Ondanks dat eylis eerder beweerde zich genderneutraal te willen opstellen en zich dus wil schikken om genderneutrale terminologie die even gemakkelijk te gebruiken is voor zowel de moeder als de vader nl. "de verblijfsregeling" v/h kind. Een goede hulpverlener mijd de denigrerende term "omgangsrecht" en eylis blijft zoals we hier constateren vaders denigreren en op te zetten tegen de moeders ... cfr http://www.juridischforum.be/forum/view ... 00#p114500" onclick="window.open(this.href);return false;
Een kind hoort m.i. bij zijn beide ouders te kunnen thuis komen gescheiden ouders of niet. Wij als volwassenen moeten een scheidingskind niet aan leren dat het bij 1 ouder mag thuiskomen en bij de andere ouder slechts "omgangsrecht" heeft. Ook moet je een kind niet leren gewend worden om bij een ouder te slapen. cfr eylis "met af en toe een overnachting tot dit went". Zoiets werkt bij een ouder en kind op hun systeem.
Wat belangrijk is voor de peuter is dat er vrede is tussen de ouders. Als er geen vrede is, stap je niet naar een advocaat om je bij te staan in een juridisch gevecht. In plaats daarvan stap je naar een hulpverlener om dan samen liefst met de andere ouder erbij, te zoeken wat het beste is. Let wel op, naar een genederneutrale hulpverlener hé!-gradueel stijgend omgangsrecht (voor de papa) met de leeftijd van het kind:
bvb: starten met woensdag en een dag in het weekend bij de papa met af en toe een overnachting tot dit went. in de vakanties: korte periodes van 3 dagen bij de papa.
RR
roderidder: dat het kind in het begin bijvoorbeeld langer bij de moeder verblijft is niet omdat ik vrouw ben. Maar er zit inderdeed een tegenstelling in deze case die je moet oplossen. Het kind is nog een peuter! het missen van een ouder moet je dan zien in het kader van de intensieve zorgnood.
Je kan er anno 2011 er van uitgaan in de intense zorgnood van een peuter vaak en makkelijk door de moeder kan voorzien worden. Het kan ook omgekeerd: door de vader. Absoluut. Maar naar de post van zonnetje te oordelen is dit een vrij traditioneel koppel van mensen met een klassieke achtergrond. Ik ga er dus van uit dat de in deze case mamma de eerstelijnszorggever is.
Ontbrand nu ajb niet in een wellesnietes discussie of mannen al dan wel/niet voor baby's kunnen zorgen. Tuurlijk kunnen ze dat wel en soms zelfs veel beter.
We zitten nog steeds in een kantelelende maatschappij met identitietswijzigigingen voor de man/vrouwrol bij gezinnen.
Maar in dit geval voorspel ik dat de papa dit wél een goed voorstel zal vinden als er dan toch moet gekozen worden voor scheiding.
en een genderneutrale hulpverlender...met de beste wil van de wereld, we blijven allemaal mannen of vrouwen of ergens in de zone daartussen.
Ik beeld me hallucinante ingrepen in om een 100% genderneutraal hulpverlener te vormen.
alle hormonen plat leggen?
Lichaamsdelen verwijderen?
Evasieve hersenchirurgie...
jongens, pardon meisjes toch...
Je kan er anno 2011 er van uitgaan in de intense zorgnood van een peuter vaak en makkelijk door de moeder kan voorzien worden. Het kan ook omgekeerd: door de vader. Absoluut. Maar naar de post van zonnetje te oordelen is dit een vrij traditioneel koppel van mensen met een klassieke achtergrond. Ik ga er dus van uit dat de in deze case mamma de eerstelijnszorggever is.
Ontbrand nu ajb niet in een wellesnietes discussie of mannen al dan wel/niet voor baby's kunnen zorgen. Tuurlijk kunnen ze dat wel en soms zelfs veel beter.
We zitten nog steeds in een kantelelende maatschappij met identitietswijzigigingen voor de man/vrouwrol bij gezinnen.
Maar in dit geval voorspel ik dat de papa dit wél een goed voorstel zal vinden als er dan toch moet gekozen worden voor scheiding.
en een genderneutrale hulpverlender...met de beste wil van de wereld, we blijven allemaal mannen of vrouwen of ergens in de zone daartussen.
Ik beeld me hallucinante ingrepen in om een 100% genderneutraal hulpverlener te vormen.
alle hormonen plat leggen?
Lichaamsdelen verwijderen?
Evasieve hersenchirurgie...
jongens, pardon meisjes toch...
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
eylis, we zijn het minstens eens dat deze case moet opgelost worden, daar gaan we dan hier samen voor. In de eerste plaats zullen het de ouders zijn die voor die oplossing moeten zorgen, maar slagen op dit ogenblik daar niet in. Hulp en bijstand zal een meerwaarde zijn.
In exacte wetenschappen zoals wiskunde kan je snel iemand zijn capaciteiten meten. Als 1 en 1 de input is en de output de som van de input dan zal die output 2 zijn. Bij een beschrijvende wetenschap zoals vb. psychologie hoeft die uitkomst niet 2 te zijn, men weet het niet of de gevonden uitkomst exact is, men tracht er een beeld van te krijgen.
Iemand die goed wiskunde kan zegt niets over of het een man of een vrouw is, het maakt daar niets uit. Ook hier... het maakt niets uit, of het zou niets mogen uitmaken of je nu man of vrouw bent wat voor mij hier op dit forum van tel is dat de ideeen die worden geuit positief bijdragen tot het bekomen van die oplossing (vrede tussen de ouders met goede relatie kind-ouders. Dit omdat dit het beste voor het kind/kinderen is). Maar duidelijk is dat de beste weg om dit te bereiken niet eenduidig is.
Neem nu borstvoeding als voorbeeld. 2 ouders gaan uit elkaar en de moeder claimt de baby meer omdat ze borstvoeding geeft en borstvoeding goed is voor de baby. Wel als de ongelijke zorgverdeling bron tot conflict is dan is het verder zetten van de borstvoeding niet aangewezen en niet in belang van de baby.
Ook hier, mijn mening is dat een peuter van 2 best niet structureel zijn recht op zorg ontzegt wordt door één of twee ouders.
Het beste is dat de ouders bij elkaar (kunnen) blijven (op die leeftijd). Wie dat niet geloofd moet zelf maar met cijfers van onderzoek aankomen. vb over:
kind-vader en kind moeder relatie alsook eventuele stiefouders
schoolse prestaties
duur relatie binnen een nieuw samengestelde gezin
het gebruik van geweld bij scheidingskinderen en kinderen uit een kerngezin
drug/alcohol gebruik bij scheidingskinderen en kinderen uit een kerngezin alsook hun ouders
gebruik van medicijnen (vb. antidepressiva) bij scheidingskinderen en kinderen uit een kerngezin alsook hun ouders
later zelf stabiele relaties kunnen aangaan
...
Over interpretatie valt te twisten, maar wie geen rekening wil houden met resultaten van deugdelijk empirisch onderzoek is egoistisch en/of verkeerd bezig.
RR
In exacte wetenschappen zoals wiskunde kan je snel iemand zijn capaciteiten meten. Als 1 en 1 de input is en de output de som van de input dan zal die output 2 zijn. Bij een beschrijvende wetenschap zoals vb. psychologie hoeft die uitkomst niet 2 te zijn, men weet het niet of de gevonden uitkomst exact is, men tracht er een beeld van te krijgen.
Iemand die goed wiskunde kan zegt niets over of het een man of een vrouw is, het maakt daar niets uit. Ook hier... het maakt niets uit, of het zou niets mogen uitmaken of je nu man of vrouw bent wat voor mij hier op dit forum van tel is dat de ideeen die worden geuit positief bijdragen tot het bekomen van die oplossing (vrede tussen de ouders met goede relatie kind-ouders. Dit omdat dit het beste voor het kind/kinderen is). Maar duidelijk is dat de beste weg om dit te bereiken niet eenduidig is.
Neem nu borstvoeding als voorbeeld. 2 ouders gaan uit elkaar en de moeder claimt de baby meer omdat ze borstvoeding geeft en borstvoeding goed is voor de baby. Wel als de ongelijke zorgverdeling bron tot conflict is dan is het verder zetten van de borstvoeding niet aangewezen en niet in belang van de baby.
Ook hier, mijn mening is dat een peuter van 2 best niet structureel zijn recht op zorg ontzegt wordt door één of twee ouders.
Het beste is dat de ouders bij elkaar (kunnen) blijven (op die leeftijd). Wie dat niet geloofd moet zelf maar met cijfers van onderzoek aankomen. vb over:
kind-vader en kind moeder relatie alsook eventuele stiefouders
schoolse prestaties
duur relatie binnen een nieuw samengestelde gezin
het gebruik van geweld bij scheidingskinderen en kinderen uit een kerngezin
drug/alcohol gebruik bij scheidingskinderen en kinderen uit een kerngezin alsook hun ouders
gebruik van medicijnen (vb. antidepressiva) bij scheidingskinderen en kinderen uit een kerngezin alsook hun ouders
later zelf stabiele relaties kunnen aangaan
...
Over interpretatie valt te twisten, maar wie geen rekening wil houden met resultaten van deugdelijk empirisch onderzoek is egoistisch en/of verkeerd bezig.
RR
Elk kind is inderdaad anders maar over het algemeen mag men stellen dat de meeste kinderen één dag per leeftijdsjaar één ouder kunnen missen. Dus een kind van 5 jaar wissel je het best ongeveer om de 5 dagen. Ik heb de ervaring dat het zo echt wel het beste werkt in mijn geval. Mijn zoon is dan ook een overgelukkig kereltje. Dat kun je van heel veel kinderen met gescheiden ouders niet zeggen.Wat voor een stelling is dit ? Ik vermoed dat u een vrouw bent ? Er bestaan heel wat studies en werkjes over de hechtingstheorie en het afzonderen van kinderen van de moeder, maar er bestaan maar weinig cijfers over de gemeten effecten hiervan.een kind van 2 kan een dag of 2 een ouder misseen. Maar met het grote argument: géén van de ouders spreekt spreekt negatief over de andere in bijzijn van het kind (tegen anderen). Je kan eigenlijk de leeftijd spiegelen aan het aantal dagen: een kind van 4 kan zijn ouder 4 dagen missen. een kind van 10: 10 dagen...
Elk kind is anders en elke ouder is anders.
Gtz,
Als ik persoonlijk (mijn zoon was 2 toen we uiteen gingen) het nu opnieuw zou moeten doen, zou ik het opnieuw zo doen zoals we het gedaan hebben. Wij hadden een regeling op papier gezet onderling, kwa verblijfsregeling echt wel in mijn voordeel, MAAR in het belang van ons kind heb ik hem eigelijk nooit tegengehouden om naar papa te gaan en is het bij ons automatisch in een 50% verdeelde verblijfsregeling gevallen. Papa heeft onlangs dan een nieuwe akte met mij ondertekend en ons kindje heeft nu gewoon bilocatie, maar je hoeft dat niet per se in een week-week vak te zien. Het kan ook in een drie-drie vak, enz. Maar ik weet dat het belagrijk is dat kinderen vanaf het begin van de scheidling evenveel tijd met beide ouders kunnen doorbrengen.
Uit ervaring weet ik ook dat het niet het kind is dat nood heeft aan meer tijd met mama, maar net omgekeerd en dat moet je als ouder opzij zetten in het belang van je kind. Hoe moeilijk dat ook is, zeker vlak nadat je uit elkaar bent. Je wil je kind in de buurt, je wil de controle behouden en zien dat je kindje niks te kort komt, maar je wil vooral de eerste tijd niet alleen zijn maar daar mag je je kind niet voor gebruiken.
Uit ervaring weet ik ook dat het niet het kind is dat nood heeft aan meer tijd met mama, maar net omgekeerd en dat moet je als ouder opzij zetten in het belang van je kind. Hoe moeilijk dat ook is, zeker vlak nadat je uit elkaar bent. Je wil je kind in de buurt, je wil de controle behouden en zien dat je kindje niks te kort komt, maar je wil vooral de eerste tijd niet alleen zijn maar daar mag je je kind niet voor gebruiken.
-
zonnetje001
Topic Starter - Berichten: 5
Als ik weg zou gaan, zou ik de omgangsregeling zeker 50/50 willen. Ondanks de grote meningsverschillen over vele opvoedingsaspecten en andere zaken die over ons dochtertje gaan, vind ik wel dat mijn vriend een goeie papa is voor haar. Zelfs iets té overbezorgd. Ze geeft een kik en papa kan haar niets weigeren. Wat mij dan weer zorgen baart omdat ik nu al zie hoe ze op papa's gemoed inspeelt als ze haar zin niet krijgt. Als ik met haar alleen ben, luistert ze gemakkelijker, kan ze al eens alleen spelen, gaat ze gemakkelijker naar haar bedje, kortom een rustige sfeer. Als papa dan ook thuis komt, verandert op slag haar gedrag. Hij wil zelf ook alle aandacht. Als ik een verhaaltje heb verteld en haar naar boven wil brengen en papa nog eerst een kusje ga geven, vraagt hij bv. prompt of ze nog een papje wil. Natuurlijk wil ze dan nog niet gaan slapen. Als ze van mij iets niet mag en ze begint daarop te wenen, komt papa steeds kijken en vraagt eerst uitleg. Vervolgens krijg ik de schuld dat ze weent en gaat hij haar troosten. Dus haar gedrag wordt daarmee beloond en ik ben de boeman. Hij laat haar met alles spelen bv.met flesjes waar kruiden of homeopathische middelen in zitten. Als ik dat zie reageer ik natuurlijk. Ik heb altijd het gevoel dat ik mijn deel als moeder moet opeisen. Als ik tips geef over opvoeding of verzorging, veegt hij daar zijn voeten aan. Hij zal eerder te rade gaan bij vriendinnen van hem of zijn ouders. Terwijl ik al eens een kind heb grootgebracht en dan nog grotendeels alleen.
Maar gevoelsmatig is hij een goeie papa zoals ik al zei. En het kind hangt erg aan hem.
Ik weet wat het is voor kinderen om telkens één van de ouders te moeten missen. Mijn oudste dochter (14) heeft hier ook veel problemen mee gehad. Ze was nog maar een peuter toen ik van m'n ex scheidde dus bewust heeft ze ons nooit samen geweten. Maar toch is dat altijd haar wens gebleven.
Ik heb deze week een paar harmonieuze momenten ervaren met ons gevieren en dat voelt ongelooflijk goed. Maar die duren spijtig genoeg niet lang.
De angst om door te zetten is er nog steeds. Het gras is nergens groen zal ik maar zeggen. Ik wil niemand ongelukkig maken maar weet nog altijd niet of het voor ons dochtertje wijzer is van nu al uiteen te gaan of later als ze groter is. Ook met mijn oudste dochter moet ik nog rekening houden. En met mezelf natuurlijk ..... pfff
De tijd dringt om te beslissen. Momenteel zit ik in de "blijf-fase". Er komen huurders zien naar m'n appartement.
Ik zou zo graag een knoop willen doorhakken en verder gaan met te leven, eender welke beslissing ik neem. als ik blijf, wil ik ook het gevoel hebben dat ik al mag plannen in de toekomst, dat ik niet steeds in m'n achterhoofd heb dat ik ooit nog weg ga en dat ik me kan openstellen om terug van m'n vriend te gaan houden.
Nog steeds apprecieer ik jullie mening, tips of ervaring.
Alvast bedankt !
Maar gevoelsmatig is hij een goeie papa zoals ik al zei. En het kind hangt erg aan hem.
Ik weet wat het is voor kinderen om telkens één van de ouders te moeten missen. Mijn oudste dochter (14) heeft hier ook veel problemen mee gehad. Ze was nog maar een peuter toen ik van m'n ex scheidde dus bewust heeft ze ons nooit samen geweten. Maar toch is dat altijd haar wens gebleven.
Ik heb deze week een paar harmonieuze momenten ervaren met ons gevieren en dat voelt ongelooflijk goed. Maar die duren spijtig genoeg niet lang.
De angst om door te zetten is er nog steeds. Het gras is nergens groen zal ik maar zeggen. Ik wil niemand ongelukkig maken maar weet nog altijd niet of het voor ons dochtertje wijzer is van nu al uiteen te gaan of later als ze groter is. Ook met mijn oudste dochter moet ik nog rekening houden. En met mezelf natuurlijk ..... pfff
De tijd dringt om te beslissen. Momenteel zit ik in de "blijf-fase". Er komen huurders zien naar m'n appartement.
Ik zou zo graag een knoop willen doorhakken en verder gaan met te leven, eender welke beslissing ik neem. als ik blijf, wil ik ook het gevoel hebben dat ik al mag plannen in de toekomst, dat ik niet steeds in m'n achterhoofd heb dat ik ooit nog weg ga en dat ik me kan openstellen om terug van m'n vriend te gaan houden.
Nog steeds apprecieer ik jullie mening, tips of ervaring.
Alvast bedankt !