Na een jarenlange rechtzaak voor een verblijfsregeling van K is er na drie! jaar en meerdere keren uitstel eindelijk een vonnis uitgesproken.
K is sinds kort de helft van de tijd bij papa (waar we natuurlijk superblij mee zijn)
Mijn vriend is altijd een goedzak geweest, heeft bij de scheiding zogoed als alles weggegeven waaronder een huis en een auto en de volledige inboedel.
Hij is ook steeds degene die de toegevingen doet als zijn ex weer maar eens om een uitzondering vraagt, vaak ten koste van ons eigen gezinnetje waardoor de spanningen hier ook regelmatig oplopen/liepen.
Met dit vonnis wilden we eindelijk alles achter ons laten en beginnen te genieten van ons leven als gezin.
We zijn nu een drietal maand verder en het eerste probleem stelde zich al.
In het vonnis staat er een fout betreffende de vakantieperiodes van 2 weken.
Er staat: De eerste week bij de vader van zondag tot zondag.
De tweede week bij de vader! van zondag tot zondag.
Het is duidelijk dat het hier gaat om een fout dus mijn vriend heeft hier niet moeilijk om gedaan en in de kerstvakantie een week aan mama gegeven.
Wel was er afgesproken dat wij de eerste week van het kerstverlof zouden hebben.
2 dagen voor aanvang van het kerstverlof komt mama ineens af dat ze kaarten heeft voor de samsonshow en dat zij die week wil hebben.
Wij hadden natuurlijk die week al gepland maar wéér geeft mijn vriend toe en staat hij zijn week af.
Nu zegt het vonnis dat de kerstvakantie loopt van zondag tot zondag en dit twee weken.
Aangezien er in het vonnis staat dat de vakantie loopt tot zondag 18u en vanaf dan terug de schoolregeling loopt en de oneven weekends voor papa zijn, verblijft K nog bij ons van het einde van de kerstvakantie (zondag 18u) tot maandagmorgen aan school (regeling tijdens het schooljaar)
Zondagavond omstreeks 18:30 krijgt mijn vriend telefoon van de politie.
Het eerste wat er gezegd wordt is: mijnheer, u zal wel weten waarvoor we bellen.
Vriend: euh neen, geen flauw idee mijnheer...
Dit gesprek draait uit op een hoop veroordelingen en verwijten en met het verzoek om K naar mama te brengen.
Mijn vriend is hierop zeer kwaad geworden aangezien zijn toegevingen naar mama toe en verwees naar het vonnis dat zegt dat de oneven weekends voor papa zijn buiten de schoolvakanties.
Om een lang verhaal kort te maken zegt de politie dat het vonnis voor interpretatie vatbaar is en dat er hoedanook een pv zal opgemaakt worden tegen mijn vriend.
We zijn ondertussen zeker dat mama weer naar haar advocaat aan't lopen is en mijn vriend is er echt ziek van.
We hebben samen een helse periode achter de rug en de schrik dat het binnenkort opnieuw gaat beginnen zorgt ervoor dat mijn vriend zich constant slecht voelt.
Volgens onze advocaat hebben wij perfect gedaan wat we moesten en moeten we er niet van wakkerliggen maar voor mijn vriend is dat niet zo evident.
Sinds heel de rechtzaak begonnen is zit hij slecht in zijn vel (nasleep van de schrik om zijn dochter te verliezen) en bij het minste wat er nu foutloopt zit hij meteen weer in zak en as, ons gezinnetje lijdt hier natuurlijk ook onder.
Nog een weetje, in het vonnis staat dat een gelijkgedeeld verblijf uitgeproken werd op voorwaarde dat mijn vriend en zijn ex zich zouden aanmelden bij een ouderschapsbemiddeling.
Mijn vriend heeft hier al meerdere smsjes voor gestuurd en een aangetekend schrijven waarin hij vraagt om iets concreets af te spreken aangezien het wel duidelijk is dat deze bemiddeling nodig is.
We zijn bijna 3 maand verder maar zijn ex reageert gewoon nergens op en gaat er niet op in.
Mijn vriend denkt dat ze dit doet zodat ze later op het gerecht zal kunnen zeggen dat hij het is die niet wilde meewerken.
Heeft er iemand raad wat we nu moeten/kunnen doen?