Maak me zorgen om uitspraak vredegerecht
Geplaatst: 22 jan 2011 10:17
Deze week heb ik de dagvaarding van de vrederechter ontvangen van mijn toekomstige ex man.
In het hele ontwerp staan leugens, maar dat bewijzen, is natuurlijk moeilijker. (al is het voor hem ook moeilijk om te bewijzen dat het allemaal effectief zo was).
Hoe is het nu allemaal....
10/12 heb ik de echtelijke woonst verlaten in samenspraak met mijn ex. Ik zou het weekend bij mijn ouders verblijven zodat we mekaar niet een gans weekend zouden zien. De kids zouden bij hem blijven uit praktische overweging.
Hij zegt er wel bij dat dit zonder gegronde reden is. De bedoeling was om terug te gaan zondag avond, maar zondag middag kreeg ik van hem telefoon dat ie me kapot ging maken vandaag (die zondag dus) en omdat ik eerder al geslagen werd, achterna gezeten met een mes en nog zoveel meer heb ik toen besloten van niet meer terug te gaan, want ik geloofde hem.
Ik ben toen naar het politiekantoor geweest, maar dat was gesloten en toen heb ik gebeld. De politieagent heeft toen genoteerd dat ik de woonst verlaten heb omdat ik niet terug durfde gaan en dat ik mijn kinderen dus wel moest achterlaten. Ook een korte omschrijving waarom ik niet durfde (slagen, verkrachting, doodsbedreiging). Ik moest geen pv laten opstellen. het werd zo genoteerd, mijn adres waar ik zou verblijven werd genoteerd en de naam van mijn ex en zijn adres werd genoteerd en dit was voldoende om me veilig te stellen tov mijn vertrek.
Gisteren bij de politie bleek er echter nergens vermeld te staan dat ik effectief gebeld had en dat ik dus die melding gedaan had. (die politieagente geloofde me dan ook niet, maar er zat iemand langs mij toen ik belde en waarom in godsnaam zou ik zoiets verzinnen).
Maar goed...ik heb een doktersverslag met mijn geestelijke toestand en van 1 keer blauwe plekken (hij sloeg altijd zodat je er niets van zag. Eén keer foto's genomen en die heeft hij dadelijk onderschept en gewist met de zin...vuil smerig wijf. Da ge maar nie denkt van mij zo te kloten en heeft ze dus gewist met nog enkele ferme duwen erbij waardoor ik op de grond viel).
Van de verkrachting zelf heb ik geen aangifte gedaan en naar de dokter kon ik ook niet gaan, omdat hij altijd bij me bleef en mijn sleutels wegstak.
gisteren ben ik wel een pv gaan laten opstellen, maar dat zijn natuurlijk vijgen na pasen (was op aanraden van mijn advocaat).
Verder staat er dus in dat het laatste jaar het niet meer boterder tussen ons door mijn houding (ja als je geslagen wordt...sorry, maar je houding veranderd en hij dronk dagelijks, maar ook weer...Ga dit maar eens bewijzen.De dokter heeft genoteerd dat hij een alcoholprobleem had en ik kan alleen maar hopen dat dit voldoende is)
Ook dat ik de laatste maanden veel uithuizig was en dat ik 4x per week ging trainen met de honden (was 3x en enkel 4x als hij zelf zei van ga maar, want uit mezelf durfde ik niet gaan), maar als het slecht gaat...ja je gaat liever weg dan thuis te blijven en zeker als je elke dag verwijten krijgt, regelmatig al eens ergens tegenvliegt,....
MAar ja...wederom...ik moet dat ook gaan bewijzen natuurlijk.
Ook dat ik steeds ruzie maakte en weigerde eten te maken voor hem en de kinderen en dat hij dan eten moest maken. Dat is gewoon regelrechte onzin. Er is nooit een dag voorbij gegaan dat ik geen eten voor de kinderen maakte; de laatste weken wilde hij niet meer met ons eten (we zijn uit mekaar sinds 18*10) en ja...ik blijf het niet vragen.
Maar ook dat kan ik dus niet bewijzen.
Dat ik van 's morgens tot 's avonds achter de pc of tv zat. Maar ja..;hij was werken dus zag het niet. Mijn huishouden was altijd gedaan, er was altijd eten in huis en ja...als ontspanning ging ik al eens achter de pc. Ik heb ook een hele tijd enorm veel last gehad van mijn artrose en cvs dus ja....ik sliep al eens door de dag en er waren dagen bij dat ik minder deed gewoon van de pijn, maar toen maakte hij er geen probleem van. Eerst maar beter worden, al de rest moest maar wachten.
Maar ja...wederom...bewijs het maar eens natuurlijk hé.
Verder dat toen ik vertrokken was er was en strijk was van 5 weken en dat hij die dus moest doen. Ook dat is weer onzin. We hadden dag en nacht tarief en ik wastte in het weekend. Zondag avond was al mijn was weggewerkt. Strijk lag er soms al eens wat, maar ik strijk niet dagelijks, maar wekelijks en met 6 personen is dat op een week toch al wat. Trouwens...zoveel kleren zijn er nu ook weer niet dat we 5 weken zonder propere kleren kunnen hé. Maar wederom...bewijs het maar eens...
Dat we 6 honden bezitten (is ook zo) en dat dat enkel en alleen mijn beslissing was en dat hij zich hiertoe verzette. Ook dat is onzin. Ik heb nooit van mijn leven iets gekocht (zelfs geen broek of rok of wat dan ook) zonder overleg met hem net omdat hij er enorm kwaad van werd als ik zo dingen kocht zonder dat hij daar medezeggenschap in had. Maar ook weer...bewijs het maar eens. enkel het hondje van mijn dochter zou mogen blivjen en ik moet nu een opvang zoeken voor mijn honden. Ze mochten daar blijven tot ik iets gevonden had waar ik met ze terecht kon, maar zo simpel is dat niet en ook...het was de bedoeling dat HIJ zou vertrekken en ik in het huis kon blijven.
Maar ook...bewijs dat maar eens dat hij wel degelijk medezeggenschap had en dat hij er ook mee akkoord ging en ja..het deel waar staat dat hij nu voor ze moet zorgen is juist, maar ik durf niet naar daar, omdat elke keer als ik daar kwam hij me betastte, verweet, me in de slaapkamer probeerde te krijgen,....maar ja..Das ook weer mijn woord tegen het zijne.
Zijn eisen dan...dat hij in het huis mag blijven en dat mij de toegang tot de woning ontzegd wordt (terwijl ik nog wel altijd de lening meebetaal. Onrechtstreeks misschien maar wij rekenden het kindergeld om de lening te betalen en dat krijgt hij volledig. en ook mijn naam staat nog wel op dat huis en op die lening dus het huis is in theorie nog steeds voor de helft van mij. We zijn gehuwd met gemeenschap van goederen zonder contract).
Verder wilt ie wel co ouderschap, maar wilt hij dat ik de kinderen breng en haal (hij heeft geen rijbewijs en heeft mij dus nodig als chauffeur). ja ik wil en kan daar niet mee akkoord gaan. Ik sta doodsangsten uit als ik de kinderen haal of breng en ziet het niet zitten om dat wekelijks te doen, maar wederom...wat is daar een gegronde reden voor. Bewijs maar eens dat ik bang ben en dat ie me elke keer weer lastig valt of verwijt als ik niet uit de auto kom. het is zelfs zo ver dat de kinderen hun gordel uitdoen enkele meters voor we daar zijn, ik ze een kus en knuffel geef op enkele meters afstand, doorrij en ze zo snel mogelijk uit laat stappen en ik gewoon vertrek).
Hij wilt het volledige kindergeld (ik heb momenteel nog een werkloosheidsuitkering na van de ziekenkas te komen. hij heeft me jaren mee onderhouden, omdat ik op tijdskrediet was om onze kinderen op te voeden en ik heb gewoon financieel niet de mogelijkheden om voor de kinderen te zorgen zonder het kindergeld terwijl hij een goed inkomen heeft en het wél kan dragen), maar zijn die voldoende redenen? Volgens een vriend is het hem te doen om zo de helft te krijgen, maar eigenlijk gun ik hem dat zelfs niet
Ik mag ook voorlopig beschikken over onze wagen. hij heeft géén rijbewijs én de auto staat op mijn naam. We hebben een lening gekregen van mijn ouders die nog niet eens betaald werd (geen cent) dus in principe heeft ie dan toch niets te zeggen over de auto?
Ik moet de honden af gaan halen, maar ik kan ze nergens zetten. Ik noem dit pesterijen, want hij weet dat goed genoeg. Wat moet ik er dan mee doen? Asiel? Maar de kop inslaan?
Beiden ongewone uitkosten voor de kinderen mbt school en medisch (oké...is normaal en dat is ook het enige normale wat erin staat)
En als laatste klap op de vuurpijl eist hij dan nog eens van mij dat ik de procedurekosten betaal. Ik heb nu al niets. Deze maand al geld van mijn ouders moeten lenen.
hoe sta ik ervoor denken jullie? Ik ben de wanhoop stilletjes nabij. De dingen die hij zegt zijn stuk voor stuk gelogen en de eisen die hij stelt zijn stuk voor stuk onredelijk.
Ik weet even echt niet meer wat te doen. Morgen mag ik alle verslagen naar mijn advocaat brengen en gaat zij het bekijken, maar hoe schatten jullie mijn kansen in?
Ik heb al 2 nachten niet meer geslapen, ben de laatste maanden 8 kg afgevallen (en weeg nu 57 kg op een lengte van 1.73 meter) en ben gewoon een wandelend lijk.
Ik ben op. We zouden gaan voor een overeenkomst, maar dat zit er nu niet meer in.
Help
In het hele ontwerp staan leugens, maar dat bewijzen, is natuurlijk moeilijker. (al is het voor hem ook moeilijk om te bewijzen dat het allemaal effectief zo was).
Hoe is het nu allemaal....
10/12 heb ik de echtelijke woonst verlaten in samenspraak met mijn ex. Ik zou het weekend bij mijn ouders verblijven zodat we mekaar niet een gans weekend zouden zien. De kids zouden bij hem blijven uit praktische overweging.
Hij zegt er wel bij dat dit zonder gegronde reden is. De bedoeling was om terug te gaan zondag avond, maar zondag middag kreeg ik van hem telefoon dat ie me kapot ging maken vandaag (die zondag dus) en omdat ik eerder al geslagen werd, achterna gezeten met een mes en nog zoveel meer heb ik toen besloten van niet meer terug te gaan, want ik geloofde hem.
Ik ben toen naar het politiekantoor geweest, maar dat was gesloten en toen heb ik gebeld. De politieagent heeft toen genoteerd dat ik de woonst verlaten heb omdat ik niet terug durfde gaan en dat ik mijn kinderen dus wel moest achterlaten. Ook een korte omschrijving waarom ik niet durfde (slagen, verkrachting, doodsbedreiging). Ik moest geen pv laten opstellen. het werd zo genoteerd, mijn adres waar ik zou verblijven werd genoteerd en de naam van mijn ex en zijn adres werd genoteerd en dit was voldoende om me veilig te stellen tov mijn vertrek.
Gisteren bij de politie bleek er echter nergens vermeld te staan dat ik effectief gebeld had en dat ik dus die melding gedaan had. (die politieagente geloofde me dan ook niet, maar er zat iemand langs mij toen ik belde en waarom in godsnaam zou ik zoiets verzinnen).
Maar goed...ik heb een doktersverslag met mijn geestelijke toestand en van 1 keer blauwe plekken (hij sloeg altijd zodat je er niets van zag. Eén keer foto's genomen en die heeft hij dadelijk onderschept en gewist met de zin...vuil smerig wijf. Da ge maar nie denkt van mij zo te kloten en heeft ze dus gewist met nog enkele ferme duwen erbij waardoor ik op de grond viel).
Van de verkrachting zelf heb ik geen aangifte gedaan en naar de dokter kon ik ook niet gaan, omdat hij altijd bij me bleef en mijn sleutels wegstak.
gisteren ben ik wel een pv gaan laten opstellen, maar dat zijn natuurlijk vijgen na pasen (was op aanraden van mijn advocaat).
Verder staat er dus in dat het laatste jaar het niet meer boterder tussen ons door mijn houding (ja als je geslagen wordt...sorry, maar je houding veranderd en hij dronk dagelijks, maar ook weer...Ga dit maar eens bewijzen.De dokter heeft genoteerd dat hij een alcoholprobleem had en ik kan alleen maar hopen dat dit voldoende is)
Ook dat ik de laatste maanden veel uithuizig was en dat ik 4x per week ging trainen met de honden (was 3x en enkel 4x als hij zelf zei van ga maar, want uit mezelf durfde ik niet gaan), maar als het slecht gaat...ja je gaat liever weg dan thuis te blijven en zeker als je elke dag verwijten krijgt, regelmatig al eens ergens tegenvliegt,....
MAar ja...wederom...ik moet dat ook gaan bewijzen natuurlijk.
Ook dat ik steeds ruzie maakte en weigerde eten te maken voor hem en de kinderen en dat hij dan eten moest maken. Dat is gewoon regelrechte onzin. Er is nooit een dag voorbij gegaan dat ik geen eten voor de kinderen maakte; de laatste weken wilde hij niet meer met ons eten (we zijn uit mekaar sinds 18*10) en ja...ik blijf het niet vragen.
Maar ook dat kan ik dus niet bewijzen.
Dat ik van 's morgens tot 's avonds achter de pc of tv zat. Maar ja..;hij was werken dus zag het niet. Mijn huishouden was altijd gedaan, er was altijd eten in huis en ja...als ontspanning ging ik al eens achter de pc. Ik heb ook een hele tijd enorm veel last gehad van mijn artrose en cvs dus ja....ik sliep al eens door de dag en er waren dagen bij dat ik minder deed gewoon van de pijn, maar toen maakte hij er geen probleem van. Eerst maar beter worden, al de rest moest maar wachten.
Maar ja...wederom...bewijs het maar eens natuurlijk hé.
Verder dat toen ik vertrokken was er was en strijk was van 5 weken en dat hij die dus moest doen. Ook dat is weer onzin. We hadden dag en nacht tarief en ik wastte in het weekend. Zondag avond was al mijn was weggewerkt. Strijk lag er soms al eens wat, maar ik strijk niet dagelijks, maar wekelijks en met 6 personen is dat op een week toch al wat. Trouwens...zoveel kleren zijn er nu ook weer niet dat we 5 weken zonder propere kleren kunnen hé. Maar wederom...bewijs het maar eens...
Dat we 6 honden bezitten (is ook zo) en dat dat enkel en alleen mijn beslissing was en dat hij zich hiertoe verzette. Ook dat is onzin. Ik heb nooit van mijn leven iets gekocht (zelfs geen broek of rok of wat dan ook) zonder overleg met hem net omdat hij er enorm kwaad van werd als ik zo dingen kocht zonder dat hij daar medezeggenschap in had. Maar ook weer...bewijs het maar eens. enkel het hondje van mijn dochter zou mogen blivjen en ik moet nu een opvang zoeken voor mijn honden. Ze mochten daar blijven tot ik iets gevonden had waar ik met ze terecht kon, maar zo simpel is dat niet en ook...het was de bedoeling dat HIJ zou vertrekken en ik in het huis kon blijven.
Maar ook...bewijs dat maar eens dat hij wel degelijk medezeggenschap had en dat hij er ook mee akkoord ging en ja..het deel waar staat dat hij nu voor ze moet zorgen is juist, maar ik durf niet naar daar, omdat elke keer als ik daar kwam hij me betastte, verweet, me in de slaapkamer probeerde te krijgen,....maar ja..Das ook weer mijn woord tegen het zijne.
Zijn eisen dan...dat hij in het huis mag blijven en dat mij de toegang tot de woning ontzegd wordt (terwijl ik nog wel altijd de lening meebetaal. Onrechtstreeks misschien maar wij rekenden het kindergeld om de lening te betalen en dat krijgt hij volledig. en ook mijn naam staat nog wel op dat huis en op die lening dus het huis is in theorie nog steeds voor de helft van mij. We zijn gehuwd met gemeenschap van goederen zonder contract).
Verder wilt ie wel co ouderschap, maar wilt hij dat ik de kinderen breng en haal (hij heeft geen rijbewijs en heeft mij dus nodig als chauffeur). ja ik wil en kan daar niet mee akkoord gaan. Ik sta doodsangsten uit als ik de kinderen haal of breng en ziet het niet zitten om dat wekelijks te doen, maar wederom...wat is daar een gegronde reden voor. Bewijs maar eens dat ik bang ben en dat ie me elke keer weer lastig valt of verwijt als ik niet uit de auto kom. het is zelfs zo ver dat de kinderen hun gordel uitdoen enkele meters voor we daar zijn, ik ze een kus en knuffel geef op enkele meters afstand, doorrij en ze zo snel mogelijk uit laat stappen en ik gewoon vertrek).
Hij wilt het volledige kindergeld (ik heb momenteel nog een werkloosheidsuitkering na van de ziekenkas te komen. hij heeft me jaren mee onderhouden, omdat ik op tijdskrediet was om onze kinderen op te voeden en ik heb gewoon financieel niet de mogelijkheden om voor de kinderen te zorgen zonder het kindergeld terwijl hij een goed inkomen heeft en het wél kan dragen), maar zijn die voldoende redenen? Volgens een vriend is het hem te doen om zo de helft te krijgen, maar eigenlijk gun ik hem dat zelfs niet
Ik mag ook voorlopig beschikken over onze wagen. hij heeft géén rijbewijs én de auto staat op mijn naam. We hebben een lening gekregen van mijn ouders die nog niet eens betaald werd (geen cent) dus in principe heeft ie dan toch niets te zeggen over de auto?
Ik moet de honden af gaan halen, maar ik kan ze nergens zetten. Ik noem dit pesterijen, want hij weet dat goed genoeg. Wat moet ik er dan mee doen? Asiel? Maar de kop inslaan?
Beiden ongewone uitkosten voor de kinderen mbt school en medisch (oké...is normaal en dat is ook het enige normale wat erin staat)
En als laatste klap op de vuurpijl eist hij dan nog eens van mij dat ik de procedurekosten betaal. Ik heb nu al niets. Deze maand al geld van mijn ouders moeten lenen.
hoe sta ik ervoor denken jullie? Ik ben de wanhoop stilletjes nabij. De dingen die hij zegt zijn stuk voor stuk gelogen en de eisen die hij stelt zijn stuk voor stuk onredelijk.
Ik weet even echt niet meer wat te doen. Morgen mag ik alle verslagen naar mijn advocaat brengen en gaat zij het bekijken, maar hoe schatten jullie mijn kansen in?
Ik heb al 2 nachten niet meer geslapen, ben de laatste maanden 8 kg afgevallen (en weeg nu 57 kg op een lengte van 1.73 meter) en ben gewoon een wandelend lijk.
Ik ben op. We zouden gaan voor een overeenkomst, maar dat zit er nu niet meer in.
Help