JuridischForum.be

Hallo

Ik ben een vrouw en woon alleen sinds 2004, gescheiden sinds 2006. Mijn ex en ik hebben co-ouderschap en in't begin ging dit uitzonderlijk goed. Tot hij iemand leerde kennen een paar jaar terug. Toen zijn de problemen begonnen, tot op dit moment de situatie onleefbaar is. Er is geen enkele communicatie tussen mijn ex en mij, en voor de kids is het bij hen onmenselijk. De kids leven in een isolement als ze daar zijn, er wordt constant op hen geduveld. Mijn dochter van 13 is al 3 keer gaan lopen en hier zal het niet bij blijven. Mijn zoon van 10 gaat niet tegen zijn zin, maar begint de situatie nu pas te begrijpen en wordt meer en meer aanhankelijk bij mij.

We zijn al anderhalf jaar bezig met de jeugdrechtbank, omdat mijn ex week-om-week wil, maar ik verzet me ertegen omdat mijn dochter dat niet aan kan. Vorige week heb ik een brief gehad van de advokaat van tegenpartij, waarin ze voorstellen dat de kids bij mij komen wonen en over andere weekend naar hem gaan, en de helft van de schoolvakanties.

Enkele vragen hieromtrent :
1) geen van mijn kinderen zou het aankunnen in de vakanties 2 weken bij de ene en dan 2 weken bij de andere te zijn. We gaan voorstellen week-om-week in de vakanties, maar wat als we niet tot een overeenkomst komen onderling? Ligt de beslissing dan bij de jeugdrechter? Er is een sociaal onderzoek bezig op dit moment, maar ik heb de indruk dat de sociaal assistente de situatie niet juist inschat.

2) alimentatie : als de kids bij mij komen wonen zal ik alimentatie vragen. Maar hoeveel? Mijn ex stelt voor 180 euro per maand per kind. Ik vind dat er minstens iets voorzien moet worden voor uitzonderlijke kosten, vb medische kosten (orthodont), ea. Hij is zelfstandige (en hertrouwd), ik ben ambtenaar. Ik ben niet op geld uit, en al wat hij betaalt zal integraal naar de kinderen gaan, want ik hoef niks van hem. Wel wil ik me veilig stellen naar de toekomst toe, want wat nu op papier komt zal al zijn wat er betaald zal worden, want er valt niets op menselijke manier te regelen. Daarom wil ik zorgen dat ik zeker genoeg alimentatie krijg, zodat ik mezelf niet in financiële problemen moet brengen als er iets uitzonderlijks voorvalt, en zodat ik de kinderen het sociale leven kan geven dat ze bij mijn ex missen.
Maar hoe bepaal ik het bedrag van de alimentatie? Wordt er rekening gehouden met zijn inkomen? Hoe kan ik zijn inkomen weten? Hij verdient dik, maar hoeveel kan ik niet weten.

3) Mijn advokaat raadt me aan de aangeboden regeling met beide handen aan te nemen. Ik vrees echter voor mijn dochter wat betreft de vakanties, en ook voor mijn zoon, want die wil de huidige regeling behouden. Moet ik mijn advokaat volgen of moet ik doorbijten en hopen dat de jeugdrechtbank anders beslist, bvb dochter bij mij en over andere weekend naar de papa, en voor de zoon de huidige regeling behouden?

Ik ben bij de scheiding erg toegeeflijk geweest om de kerk in't midden te houden. Dit heeft me nergens gebracht, dus wil ik die fout geen 2e keer maken. Ik wil menselijk blijven, maar ik wil er zelf niet de dupe van zijn, en ervoor zorgen dat mijn kids financieel niets tekort komen.

1) denkt u dat de communicatie er beter op zal worden wanneer u uw kinderen van je ex gaat weghouden?
2) alimentatie dient door beide ouders te worden betaald, en dit in verhouding tot ieders middelen...
Hou enkele maanden de uitgaven voor de kinderen bij, u kan later altijd een verhoging aanvragen
Mogelijk kan u uw ex overtuigen, om zijn alimentatie-voorstel te verhogen met het oog op de extra kosten hierin te verrekenen.
De alimentatie vormt voor hem een aftrekpost op zijn belasting...
3) Rechtbanken zijn niet mals voor zelfstandigen, dus maak u geen zorgen. Het lijkt me eerder dat advokaten steeds een veel hogere alimenatie vorderen dan uzelf vraagt, deze vordering wordt nadien door de rechtbank gemilderd, zodat jij zowiezo je gevraagde bedrag krijgt...
kwestie van iedereen met een 'gelukkig gevoel' naar huis te kunnen sturen...
Jij hebt je gevraagde bedrag, je ex is gelukkig omdat de rechtbank jouw eisen milderde...

1) Neen, in mijn ogen kan de communicatie niet beteren zolang zij van het standpunt blijven dat ze mij helemaal weg willen. In mijn ogen is dat onmogelijk als je kinderen hebt. Ik heb altijd opengestaan voor communicatie, maar als je steeds met je hoofd tegen een muur loopt, minder je je pogingen vanzelf. Zelfs mijn advokaat en de sociaal assistente van de rechtbank hebben begrepen dat ik hier aan het kortste eind trek. Ik sta dus machteloos.
Het communicatieprobleem zal enkel verminderd worden wanneer de kinderen meer bij mij zijn. Toch blijven er problemen zoals studiekeuze. Mijn dochter moet in september een studierichting kiezen. Ik vraag me af hoe dat in zijn werk gaat gaan. Bovendien is het zijn voorstel om de kids bij mij te laten wonen, niet het mijne. Ik ben nog altijd niet zeker dat dit het beste is voor de kids, en vind weinig hulp om advies te geven over wat nu het beste is voor hen, zeker gezien het standpunt van de kinderen verschilt : mijn dochter wil niet meer gaan (wat ik zelf ook nie aanmoedig want ik wil dat ze kontakt houdt met haar papa), mijn zoon wil dat de regeling blijft zoals ze is.

2) Hem overtuigen zijn voorstel te verhogen vrees ik dat weinig kans maakt, maar ik ga het wel proberen. Ik heb tevens horen zeggen dat ik dan moet oppassen, want als je alimentatie ontvangt betaal je er wel belastingen op. Klopt dit?

op alimentatie voor kinderen dien je geen belastingen te betalen, je dient dit dus niet op jouw belastingsbrief in te vullen.

Enkel als je alimentatie voor jezelf zou ontvangen

Okee, alvast bedankt voor de tips.

Okee, alvast bedankt voor de tips.

De kinderen moeten wel zelf een belastingaangifte doen en als het onderhoudsgeld te hoog is en dus een zekere drempel overschrijdt dan kun je de kinderen niet meer " ten laste" nemen voor uw eigen belastingsaanslag ; ik weet niet hoe hoog deze drempel is momenteel;

op alimentatie voor kinderen dien je geen belastingen te betalen, je dient dit dus niet op jouw belastingsbrief in te vullen.

Enkel als je alimentatie voor jezelf zou ontvangen

??

Inderdaad de alimentatie die je ontvangt voor je kinderen moeten op hun eigen belastingsbrief, dus niet op de jouwe.

Uw advocaat heeft wel een punt, u zou dit voorstel inderdaad beter met beide armen aannemen. Ten eerste omdat vader nog steeds een week-weekregeling kan vragen en daar kan tegenwoordig bijna niets tegen gedaan worden. Een vakantieregeling in de zomervakantie waarin wekelijks gewisseld wordt zal volgens mij niet aanvaard worden door een rechter als de tegenpartij wissels om de 14 dagen vraagt. Het is namelijk onmogelijk om dan met of zonder kinderen op vakantie te gaan omdat de wissels te kort op elkaar vallen.

Heb zelf in zo'n zaak gezeten en spreek uit ervaring. Ik denk dat verschillende moeders zouden tekenen voor zulk een regeling die uw ex momenteel voorstelt. Voor de alimentatie : elke situatie en elk kind is anders. Ik heb voor mijn zoon, waarmee ik een week-weekregeling heb, geen alimentatie, wel een regeling voor de kosten. En mijn tweede kindje zal waarschijnlijk een weekend om de 14 dagen naar de papa gaan en wij hebben 150 euro per maand afgesproken + een regeling voor de kosten.

Het inkomen van de zelfstandigen ligt officieel meestal een pak lager dan in de werkelijkheid en het is wel met het officiële inkomen dat een rechter rekening kan houden maar ik zou, als ik u was, gewoon een overeenkomst sluiten met uw ex over het bedrag en dan gaat de rechter er automatisch mee akkoord.

Het probleem van de vakantie met blokken van 14 dagen ligt vooral bij mijn dochter, en ook, doch in mindere mate bij mijn zoon. Beide kinderen zijn al sinds 2004 gewoon van de andere ouder ongeveer om de 3 dagen te zien. Dan is de overstap naar 14 dagen wel erg groot. Daar komt nog bij dat mijn dochter niet graag naar haar papa gaat. Ik ben intussen met haar naar een psycholoog aan't gaan omdat ze met zelfmoordneigingen zit. Ik zie het dan ook helemaal niet zitten om haar 14 dagen naar haar papa te laten gaan. Dat kan niet anders dan problemen geven. Ook voor de zoon zou dit enorm moeilijk zijn. Het is namelijk voor beide kinderen zo dat ze nergens naartoe gaan. Ook nu al vervelen de kids zich daar.

Om elkaar de mogelijkheid te geven zou ik willen voorstellen om, indien één van de partijen met vakantie wil gaan langer dan 7 dagen, dan voor die maand wel 14 dagen wordt toegepast. Dan is het ook niet zo erg voor de kids, gezien ze dan een tijd met vakantie zijn, en het dan wat makkelijker is voor hen.

Inderdaad kunnen zelfstandigen hun inkomen zelf bepalen, en ik heb al vernomen dat het bedrag dat mijn ex voorstelt al hoger zou zijn dan datgene dat berekend zou worden aan de hand van zijn inkomen. Het is allemaal geen probleem als je daarin kan overeenkomen en menselijk bent, maar dat kan ik van hem niet verwachten. Wat niet op papier staat zal hij dus ook niet betalen. Is nu een kwestie van mezelf in te dekken, en proberen alles te vermelden.

ik sluit me aan bij de meeste hier... die regeling met open armen aanvaarden, allimentatie vind ik idd al mooi bedrag (ikzelf krijg 106 euro voor 1 kind) en je kan mss dan vragen om die veertien dagen in de vakantie mss om te zetten in week week regeling.... en jezelf veilig stellen... je kan mss ook vragen dat de vader een hospitalisatieverzekering afsluit voor de kids? dan zit je qua medische kosten al een stuk safer...

Ik vrees dat veel kinderen dit of dat niet willen maar zolang ze minderjarig zijn hebben ze weinig in de pap te brokken en veel hangt ook af van hoe u de situatie schetst naar uw kinderen toe. Als u ze gelijk geeft zullen ze idd niet graag naar de papa gaan, maar u kan ze mss aanmoedigen ?

Dat probeer ik altijd te doen (wat niet gemakkelijk is want ik weet hoe mijn dochter zich er bij voelt). Ik probeer ook wat tips te geven wat ze kan doen om zich daar bezig te houden, of om het wat draaglijker te maken, maar mijn inspiratie raakt ook op. Ik wil het kontakt tussen haar en haar papa zeker niet verder verzieken, heb haar ook gezegd dat het haar papa is en blijft. Ik hou ook altijd in't achterhoofd dat als ze mij iets vertellen wat er daar gebeurd is, ik nooit het hele verhaal ken. Maar toch wil ik hen het gevoel geven dat ik hen steun, is ergens een beetje een tegenstrijdig gevoel, maar ik doe mijn best.

Je kan in principe elke regeling afspreken die jullie beiden goed vinden maar zoals gezegd, wat als iemand met de kinderen op vakantie wil en jullie wisselen om de 7 dagen ? Misschien daar een tussenoplossing voor bedenken waar de papa mee akkoord kan gaan ? Ik weet uit ervaring dat er bij discussie eerder naar de 14 dagen wordt gegrepen door de rechters in de zomervakantie omdat dit in de meeste gevallen echt wel in het belang van het kind is. Immers willen de meeste gezinnen ook een fijne vakantie kunnen inplannen denk ik dan ?

Inderdaad de alimentatie die je ontvangt voor je kinderen moeten op hun eigen belastingsbrief, dus niet op de jouwe.

Sinds wanneer hebben kleine kinderen een belastingsbrief? Dit snap ik even niet...

Het inkomen van de zelfstandigen ligt officieel meestal een pak lager dan in de werkelijkheid en het is wel met het officiële inkomen dat een rechter rekening kan houden maar ik zou, als ik u was, gewoon een overeenkomst sluiten met uw ex over het bedrag en dan gaat de rechter er automatisch mee akkoord.

Dit is inderdaad een sterk punt. Weet jij hoeveel jouw ex zichzelf als loon uitschrijft? Je kan wel eens bedrogen uitkomen op de rechtbank.

Inderdaad de alimentatie die je ontvangt voor je kinderen moeten op hun eigen belastingsbrief, dus niet op de jouwe.

Sinds wanneer hebben kleine kinderen een belastingsbrief? Dit snap ik even niet...

[]
vraag maar na op de belastingen . Hun onderhoudsgelden moeten op deze aanslagbrief vermeld worden , zolang het onderhoudsgeld onder een bepaald bedrag blijft , blijven de kinderen ten uwe laste. gaat het onderhoudsgeld boven dit bedrag dan mag je de kinderen niet meer meetellen als zijnde " ten laste"