verantwoordelijkheid

[mazda]

Iedere ouder heeft na echtscheiding één zoon ten laste.
Iedere ouder trekt kinderbijslag voor één kind.
De jongste zoon woont bij zijn moeder en haar nieuwe echtgenoot(gehuwd), de oudste bij de vader en zijn vriedin (niet gehuwd).
Vanaf de leeftijd van 16 jaar ongeveer wordt geen rekening meer gehouden met bezoekregelingen.
De zoon die officieel bij zijn mama woont waarvoor zij kinderbijslag trekt, komt bijna nooit bij zijn vader.(vooral verjaardagen kerstmis enz)
Nu heeft die jongste zoon die 17 jaar(minderjarig) is problemen met het gerecht.
Is de vader die bijna geen kontact heeft met die zoon medeverantwoordelijk voor de gevolgen?

Dank voor antwoord

[neogoa]

Ja de vader kan aansprakelijk gesteld worden en dit op grond van artikel 1384 BW.

Toezicht betekent niet dat de ouders ononderbroken en voortdurend naar de kinderen dienen te kijken en hen geen enkel moment uit het oog mogen verliezen. Rb. Antwerpen 22 december 1999, A.J.T. 1999-00, 754.

Het vermoeden in hoofde van ouders kan worden weerlegd middels artikel 1384 vijfde lid van het B.W. stellende dat de aansprakelijkheid ophoudt indien de ouders bewijzen dat zij de onrechtmatige daad van hun kind niet hebben kunnen beletten.

Cassatie stelde (Cass. 23 februari 1989, Pas. 1989, I, 649; J.T. 1989, 235) dat het bewijs van overmacht niet de enige mogelijkheid is om het vermoeden van aansprakelijkheid te weerleggen. Het volstaat om aan te tonen dat de ouders hebben voldaan aan hun plicht tot toezicht EN (dus dubbele voorwaarde) dat hen geen enkel gebrek in de opvoeding kan worden verweten.

Dat de ouders op het ogenblik van de feiten niet bij hun kind aanwezig waren en dus ook geen toezicht konden uitoefenen maakt geen afdoend verweer uit. Goed toezicht uitoefenen impliceert ervoor zorgen in de buurt te zijn of dat een derde die toezicht kan uitoefenen in de buurt is (Brussel 15 januari 1988, R.G.A.R..,1989, 11541).

Let wel: er bestaat speciale rechtspraak indien de minderjarige zich in een instelling bevond of op school dan wel op internaat (dit voor het toezicht maar niet voor de opvoedingsvoorwaarde)

Vanuit dezelfde gedachte zal in een echtscheiding of feitelijke scheiding de ouder bij wie het kind niet verblijft gemakkelijker kunnen aantonen dat hij niet is tekortgeschoten in zijn toezicht. (evenwel kan hem wel verweten worden geen goede opvoeding gegeven te hebben of hierin tekortgeschoten te hebben, wat op zich dan weer een fout uitmaakt en tot aansprakelijkheid leidt)

wat is een goede opvoeding?
een kind dat een goede opvoeding gekregen heeft begaat geen fout = basisidee

hieruit kan men twee zaken afleiden

1. het schadeverwekkend gedrag op zich beschouwd als bewijs van een slechte opvoeding met een onweerlegbaar vermoeden van aansprakelijkheid tot gevolg.
2. vaststelling dan wel veronderstelling dat ouders toch hun best doen of verschuiving van de oorzaak naar het aan het milieu waarin de jongeren vertoeven.In deze optie zijn de ouders niet aansprakelijk. (bv met het kind naar psychiater geweest naar dokters geweest met hem en leerkracht samengezeten om probleem op te lossen eigenlijk alles eraan gedaan om hem terug op het rechte pad te krijgen) zo kan het voorkomen dat een van de ouder (wellicht eerder in gescheiden families) van aansprakelijkheid ontdaan kan worden terwijl de andere toch een fout beging door tekort te schieten in een goede opvoeding.

Hopelijk ben je hier al een eind met verder.

Mocht je nog vragen hebben stel je ze maar.