JuridischForum.be

Ik ben bijna 3 jaar gescheiden en heb 2 kinderen van 5 en 8. Kinderen waren steeds bij hun papa 2 dagen per week. Nu wil papa, eigenlijk zijn nieuwe vriendin co-ouderschap (zij kan nl geen kinderen krijgen en probeert dan maar de mijne af te nemen). De onderhandelingen zijn bezig bij de advocaat. Ik weet ook dat je momenteel niet veel kan doen met die wetgeving van co-ouderschap dus ik heb al een overeenkomst bijna verkregen dat het geen week/week zal zijn maar ongeveer halve week / halve week. Ik wil gewoon het beste voor de kinderen en zal er alles aan doen dat alles is in het belang van kinderen. Mijn eigen gevoelens zet ik hiervoor graag opzij.

Nu mijn ex doet op al mijn voorstellen moeilijk. Het moet altijd zijn goesting zijn. Het enige wat voor hem belangrijk is, is geld. In zijn 1ste brief van zijn advocaat stond al: ik wil geen alimenatie meer betalen, ik wil de helft van de fiscale voordelen en de helft van het kindergeld en dan stond en een week / week regeling. Hij heeft net gebouwd en mijn advocaat zegt ook het is duidelijk op te merken dat het om geld draait. Ik zei dan bv een kinderrekening te openen voor kindergeld : neen hij wil het geld persoonlijk. Verbiet dan ook nog eens dat de kinderen tijdens ik eens weg moet bij mijn ouders zouden gaan. Vroeger dropte hij telkens de kinderen in pyjama en vuile pamper daar af 's morgens en ging ze 's middags na maaltijd terug ophalen, gewassen en gegeten. Is dat hun bedank?

Je moet weten als de kinderen daar zijn de oudste af en toe een ferme mep krijgt, de kinderen niets anders eten dan hamburgers, frieten, pizza, ... Bij mij eten ze dit ook wel eens, welk kind lust dit niet, maar toch niet elke dag. De kleinste heeft een huidziekte dat dagelijks moet verzorgd worden, nooit doet hij dit enkel de avond als ze terug naar huis komen. Hij staat dan nog te liegen terwijl dat kind erbij staat en zij doet dan tekens met haar vingertje van neen papa liegt.

Nu draait de discussie nog rond de wissel aan school. Ik had gezegd vanaf 12 jaar wissel aan school nu nog steeds bij mij thuis want ze zijn nog te klein. Hij mag hier niet meer komen van zijn ex (ze vertrouwt hem niet en heeft daar trouwens ook reden voor) maar moeten onze kinderen hiervoor gestraft zijn. Een kind van 5 jaar kan ik toch 's morgens naar school sturen met medicijnen in haar boekentas??? Ik vind ze nog veel te klein voor een wissel aan school.

In de overeenkomst staat van zodra er een definitieve overeenkomst is de nieuwe regeling van toepassing gaat en er geen alimentatie meer moet betaald worden. Nu is nog niets overeengekomen doordat er nog niets overeegekomen is ivm die wissel bij mij thuis. Nu weigert mijn ex al om alimentatie te betalen. Heb nu natuurlijk ferme schrik dat hij de kinderen niet volgens de oude regeling op de juiste dag naar huis zal brengen. Wat moet ik doen? 1) ivm die alimentatie, moet ik dit zeggen tegen hem en 2) wat als hij weigert om de kinderen volgens de oude regeling naar huis te brengen???

De oudste wil niet meer gaan ook maar ik stimuleer hem altijd van het is leuk bij papa. Maar als ze daar meer dan 2 dagen zijn worden ze overal gedropt zodat hij er toch maar niet moet voor zorgen, eten ze allerlei vettige dingen en krijgt de oudste nog eens slaag ook. Hoe moet ik dit bewijzen? Ik had eerst zoiets van co-ouderschap ok maar hoelanger de gesprekken volgen en mijn oudste steeds minder graag gaat hoe langer ik twijfel of er toch nog iets aan te doen is??

Kan sociaal onderzoek helpen? Wat te doen indien hij kinderen niet tijdig thuis brengt? Moet ik hem aanspreken over de alimentatie?

Mijn advocaat moest een brief sturen voor nieuwjaar dat ik dus eens (na mijn ex zijn vorige 2 brieven altijd te hebben toegegeven) weiger ivm wissel aan school. Hij is nl die brief vergeten versturen en hij is niets strijdlustig. Ben wat mijn vertrouwen kwijt in hem.

Alvast bedankt voor het antwoord.

enkele bedenkingen toch mamaw...
-wie informeert je over het voedsel dat de kinderen krijgen én de ferme tik dat een kind gekregen heeft...
Anders "neutrale" volwassen personen? Of de kinderen zelf?
Hoe dikwijls krijgt het kind een tik? Is dat een keertje gebeurd, was het een tikje?
- Weet dat kinderen héél goed ouders tegen elkaar kunnen uitspelen, zelfs onbewust als ze het systeem kennen en als blijkt dat de ene ouder deze "steun" graag ontvangt.
Weet dat de objectiviteit van deze gegevens zeer belangrijk zijn in een mogelijke zaak mbt verblijfsregeling.
- Het voedsel: wie stelde vast dat ze dit alle dagen krijgen?
- Ondervraag je zelf de kinderen hierover? Let hier goed mee op. Als je hen zelf ondervraagt in deze conflictueuze situatie, kleur je als vanzelf hun antwoorden. En dat is echt niet bewust hoor, een kind handelt dan vanuit een loyaliteit.
- weet dat een vader ook kan verlangen naar gelijk verblijfsco-ouderschap. Zeker hij nu een nieuwe vaste relatie heeft met een vrouw mét kinderwens, wil hij met zijn kinnderen en haar ook een gezin vormen.Dat is zijn recht en daarmee "pakt zij je kinderen niet af".
- Als je kind met haar vingertje "papa liegt" tekens doet als haar vader iets zegt; zal je haar toch daarmee moeten confronteren.Als je deze beweging goestaat zonder te reageren, bevestig je haar in haar gedrag en geef je haar te kennen dat ze gerust mag zeggen dat papa liegt achter zijn rug. Dit gaat je later parten spelen tov jezelf. Want dan leert ze dat ze kan inspelen op situaties.

Tip: Ga samen naar een bemiddelaar om de nieuwe situatie te bespreken, jullie wensen en noden op een rijtje te zetten. en te bekijken tot hoever jullie elkaar tegemeot kunnen komen.
Zal je véél minder kosten.
Enne PS: strijdlustig is niet echt de effeciente attitude in deze situatie....Dit werkt meestal contra-productief.

Niet betalen alimentatie kan geen dreigmiddel zijn. Het is strafbaar en u dient daarvoor dan ook dadelijk aangifte bij de politie te doen.
Hij staat op zijn strepen u ook.
Niet betalen alimentatie is reeds strafbaar bij de eerste maal niet betalen.
U hebt een advocaat die kan daar gebruik van maken.
Los van dat bemiddeling samen zoeken en vinden van een oplossing is beter

@ Eylis: de informatie komt idd van de kinderen, maar ik vraag er hen nooit samen naar. bv ik vraag het mijn dochter en mijn moeder vraagt het aan mijn zoontje en zo komen we toch tot de conclusie dat ze hetzelfde vertellen. Die tikken gebeuren wel vaker, hij heeft er eens een ferme buil aan over gehouden. Een bemiddelaar dat wil hij niet, ook niet ten tijde van onze scheiding.

Ivm mijn dochter over het liegen van haar vader: ik heb haar hierover al een opmerking gemaakt hoor en heb haar er ook bijgezegd: ik weet dat papa zegt dat hij dit doet en dat het geen waar is maar waarom vraag je het dan eens niet aan x (zijn nieuwe partner). Ik heb sinds de scheiding nog nooit dwars gelegen. Ik ben voor de rust zal ik het maar noemen. Ik wil gewoon een situatie waarin de kinderen het minst lijden.
Een tijdje geleden stonden mama en papa nog eens samen aan school (oudercontact) en dat vonden de kinderen super. Ze hebben dit dan ook gezegd. Daarom dat ik tem hun 12 jaar een wissel hier wil omdat ik zie dat de kinderen het toch fijn vinden dat mama en papa praten met elkaar, al is het maar 5 minutjes per wissel. Ik kan mijn knop op 0 zetten voor mijn kinderen maar dit kan mijn ex niet (hij is nogthans zelf thuis vertrokken voor een ander dus als er iemand kwaad zou moeten zijn, ben ik het wel. Maar ik ben volwassen genoeg om mijn knop efkes op 0 te zetten in het belang van mijn kinderen).

@franciscus: ik heb dit reeds gemeld aan mijn advocaat. Het is niet de 1ste keer hoor dat hij niet betaald. Toen hij 3 jaar geleden thuis vertrokken is, weigerde hij voor de 1ste 3 maanden alimentatie te betalen. Deze heeft hij achteraf toch allemaal moeten terugbetalen hoor dus hij zou slimmer moeten zijn.

Heb gewoon schrik wat moet ik doen als hij weigert om de kinderen op de afgesproken dag (oude verblijfsregeling) naar huis te brengen?? Politie bellen???



Ik wil nu gewoon rust krijgen, moet zeggen mentaal ben ik op. Ik kan ook niet praten met hem want het moet altijd zijn goesting zijn. Alles wat ik zeg is niet goed. Ik wil alleen het beste ervan maken voor de kinderen en dat ik mijn kinderen zal moeten missen ja daar zal ik moeten leren met leven, zoals zovelen in deze tijden.

ik heb gewoon zoiets van het kan niet altijd van 1 kant komen. Ik moet altijd water in de wijn doen, totdat hij alleen wijn heeft en ik water ....

Weet dat kinderen héél goed ouders tegen elkaar kunnen uitspelen, zelfs onbewust als ze het systeem kennen en als blijkt dat de ene ouder deze "steun" graag ontvangt.

Misschien eens langs gaan bij een kinderpsychiater, CCG samen met CLB biedt daar een gratis dienst voor. Zij praten alleen met de kinderen en komen zo zonder enige "hulp" van ouders aan de "echte waarheid", ik zeg niet dat u kinderen liegen maar het zoals Eylis zegt, kinderen kunnen ouders goed tegen elkaar uitspelen. Jij gaat ook je zegje mogen doen, maar de kinderpsycholoog gaat deze informatie toch in alle objectiviteit bekijken.
En ja u kan klacht indienen voor niet betalen van alimentatie.
Zolang er nog geen nieuwe omgangsregeling officieel is telt de OUDE regeling nog steeds!
Dus als hij de kinderen niet op de juiste dag afzet, heeft u het volste recht om de politie te bellen.

Niet betalen alimentatie is reeds strafbaar bij de eerste maal niet betalen.

Is dit niet wat ongelukkig geformuleerd?

RR

bedankt voor jullie reacties.

Niet betalen alimentatie is reeds strafbaar bij de eerste maal niet betalen.

Is dit niet wat ongelukkig geformuleerd?

RR

Een alimentatie kan reeds ingesteld zijn voor de scheidingseis.
Als een vrederechter en/of de Kort Geding vertikten van de financiële middelen van beide ouders te onderzoeken, als vervolgens blijkt dat er een valse aangifte gebeurde door de alimentatie trekker. En dat daardoor geen enkele rechter de alimentatie KON verantwoorden (wat sinds verleden jaar toch een vereiste werd).
Dan vraag ik me af in hoeverre, het niet betalen van deze alimentatie, strafbaar kan worden gesteld?
Moet een vonnis niet gegrond en betekend zijn, alvorens dit de kracht van een wet kan hebben?
Of mag éénieder valse aangiften doen, om vervolgens onterechte vonnissen te laten vellen?

Zomaar enkele bedenkingen hierbij ...

Dat is weer een ander verhaal niet betalen alimentatie is vanaf de eerste NIET betaling een correctioneel vervolgbaar feit.
Maar het is juist - het is tweemaal. niet betalen om STRAFRECHTELIJK vervolgt te worden.
(Mijn pillekes maken me wat suffer de laatste tijd)
Wel met AS in kennis stellen en dan kan men ook nog de gerechtelijke intrest eisen ( schadevergoeding).

Het niet betalen is in feite geen optie want het treft enkel de kinderen.

Buiten de strafprocedure heeft men ook een burgerlijke vordering voor de jeugdrechter bv


Familieverlating
HOOFDSTUK IX. - VERLATING VAN FAMILIE.

Art. 391bis. <W 05-07-1963, art. 1> Met gevangenisstraf van acht dagen tot zes maanden en met geldboete van vijftig [euro] tot vijfhonderd [euro] of met een van die straffen alleen, onverminderd de toepassing van strengere straffen, indien daartoe grond bestaat, wordt gestraft hij die, na door een rechterlijke beslissing waartegen geen verzet of hoger beroep meer openstaat, te zijn veroordeeld om een uitkering tot onderhoud te betalen aan zijn echtgenoot, aan zijn bloedverwanten in de nederdalende of in de opgaande lijn, meer dan twee maanden vrijwillig in gebreke blijft de termijnen ervan te kwijten.
(Met dezelfde straffen wordt gestraft hij die, in de omstandigheden omschreven in het eerste lid, niet voldoet aan de verplichtingen bepaald in de artikelen 203bis, 206, 207, 301, 303, (...) 336 (en 353-14 van het Burgerlijk Wetboek) en in de artikelen 1288, 3° en 4°, (...) van het Gerechtelijk Wetboek.) <W 31-03-1987, art. 93> <W 2003-04-24/32, art. 6, 045; Inwerkingtreding : 01-09-2005> <W 2007-04-27/00, art. 40, 1°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
Dezelfde straffen zijn van toepassing op de echtgenoot die zich vrijwillig geheel of ten dele onttrekt aan de gevolgen van de machtiging door de rechter verleend krachtens (de artikelen 203ter, 221 en (301, § 11) van het Burgerlijk Wetboek en 1280, vijfde lid, (...) van het Gerechtelijk Wetboek) wanneer tegen die machtiging geen verzet of hoger beroep meer openstaat. <W 31-03-1987, art. 93> <W 2007-04-27/00, art. 40, 2° en 3°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
Hetzelfde geldt voor de echtgenoot die, na te zijn veroordeeld, hetzij tot een van de verplichtingen op de niet-nakoming waarvan door de eerste twee leden van dit artikel straf is gesteld, hetzij ingevolge (de artikelen 203ter, 221 en (301, § 11) van het Burgerlijk Wetboek en 1280, vijfde lid, (...) van het Gerechtelijk Wetboek) zich vrijwillig ervan onthoudt de door de sociale wetgeving voorgeschreven formaliteiten te vervullen en zijn echtgenoot of zijn kinderen aldus berooft van de voordelen waarop zij aanspraak konden maken. <W 31-03-1987, art. 93> <W 2007-04-27/00, art. 40, 2 en 3°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
(Dezelfde straffen gelden voor eenieder die het toezicht op de gezinsbijslag of andere sociale uitkeringen vrijwillig belemmert, door na te laten de nodige documenten te bezorgen aan de instellingen belast met de vereffening van die uitkeringen, door valse of onvolledige aangiften te doen, of door de bestemming te wijzigen die de persoon of de overheid, aangewezen overeenkomstig artikel 29 van (de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade), eraan gegeven heeft.) <L 2005-08-10/62, art. 2, 054 ; Inwerkingtreding : 02-09-2005> <W 2006-05-15/35, art. 21; 056; Inwerkingtreding : 16-10-2006>
In geval van een tweede veroordeling wegens een van de in dit artikel omschreven misdrijven, gepleegd binnen een termijn van vijf jaar te rekenen van de eerste, kunnen de straffen worden verdubbeld.

Art. 391ter. <W 05-07-1963, art. 2> Wanneer een persoon meer dan twee maanden in gebreke is gebleven te voldoen aan een van de verplichtingen op de niet-nakoming waarvan door artikel 391bis straf is gesteld, kan hij voor de vrederechter worden opgeroepen op verzoek van belanghebbenden of van het openbaar ministerie. De oproeping geschiedt door middel van een aangetekende brief, door de griffier getekend en verzonden met een bericht van ontvangst.
De vrederechter neemt de verklaringen van de partijen af en maakt van een en ander een proces-verbaal op, dat hij aan de procureur des Konings doet toekomen.

Soms begrijp ik de rechters niet, ik wil je niet demotiveren, maar ik herken in je verhaal veel punten van mijn Dochter. Ze heeft haar man met de rijkswacht verlaten met zoontje van 3j, hij wil niet scheiden maar jaar voorbij dus dit is geen probleem niet meer. er was een voorlopig akkoord via een advocaat gemaakt, die hij niet nakwam, stopte van 100€ alimentatie te betalen en weigerde kind terug te brengen, teruggekregen door politie. Gevolg mijn dochter mocht van de de politie het kind niet meer meegeven. Hij heeft een behoorlijk gerchtelijk verleden oa zijn moeder in het intesieve geslegen, er zijn voor 20cm dossiers, dreigingen met het vermoorden van mijn dochter en hun kind. Bij huwelijkstherapie werd door de psyhiater voor hem opvolging gevraagd. Allemaal te bewijzen. Advies van de rechtbank, achterstallig alimentatie is verbeurd verklaard daar hij zijn kind niet meer zag, week week co-ouderschap met adres en kindergeld voor zijn pa. Het aangevraagde sociaal en gerechtelijk onderzoek, wat veel kon aantonen en bewijzen werd geweigerd, reden hij kan zijn leven gebeterd hebben. Binnen enkele dagen is het uitspraak, laten we hopen op een wonder, want de kans is zeer reeel dat er doden vallen. .Hopelijk komt het nog goed. Ps ook haar advocaat met 25j ervaring heeft dit nog nooit meegemaakt en heeft er zich druk omgemaakt maar moest de zaal verlaten als ze nie zweeg, tegepartij is een jonge pro-deo advocaat

@ Josephke: wat erg uw verhaal. Ik begrijp de rechters ook niet goed. Als moeder dit allemaal te moeten meemaken. Ik heb ook veel dat ik tegen hem kan gebruiken maar enigsinds wil ik dit niet uit respect voor mijn kinderen. Maar ja ze gaan niet graag. Iedereen kan wel zeggen kinderen verdraaien hun woorden, dit is waar maar dit weekend kwam er toch heel erg spontaan uit mijn zoontje, zonder dat wij hem iets vroegen. Papa ziet mij niet graag. Zijn partner (waarvoor hij thuis vertrokken is en ondertussen ook al met gehuwd is) vroeg aan hem wie zie jij eigenlijk het liefste mij of uw zoon? En mijn zoontje zei hij antwoordde : U natuurlijk terwijl ik erbij zat hé mama zei hij. Heel erg pijnlijk om dat kind dat te horen vertellen en te zien zitten wenen. De wet zou beter wat meer luisteren naar de kinderen, ze laten ondervragen door kinderpsychiaters, luisteren wat de kinderen willen, hoe zij zich voelen.
Josephke ik hoop dat alles in uw dochter haar voordeel wordt uitgesproken want het moet verschrikkelijk zijn voor haar. Zij zit waarschijnlijk ook wel met de vraag: waar heb ik dit allemaal verdiend? Ik wens haar veel succes en laat je iets weten?

Vandaag met de zoveelste advocaat gesproken. mijn conclusie is zeer eenvoudig? famillierecht is geen recht maar een emotie die volgens de advocaten en de rechters van dienst ingevuld worden?. Veel geld en de aanhouder wint, van de mogelijke (emotionele schade wordt er uiteraard niet meer gesproken, verantwoordelijkheid, mij nietgezien is het dan; kjijk ieder heeft zijn verhaal, ook ik(wij) ploeteren verder, maar mijn geloof in het gezond verstand en eerlijkheidsgevoel van de magistraat is weg en komt nooi terug, hopelijk neem ik nooit (mijn) recht in eigen hand, dom dat ik dit hier openbaar zeg, maar dit heb je meestal met eerlijke, wanhopige mensen (soms ook zotten genoemd). toch hoop ik er het beste van. hopelijk hebben jullie meer geluk of sterkte.

@josephke :
ik herken duidelijk je gevoel en voel net hetzelfde. recht in eigen handen nemen is het niet. wettelijke zelfverdeding..tegen alles wat bedreigend is voor jou, je kinderen en gezin.

@ovan khoop dat mijn wederhelft dit nooit leest lol.... hij zou het eerder omschrijven als een moment van ontoerekeningsvatbaarheid.... idd hij is ook in staat zn ex wat aan te doen... volgende week moet hier de uitspraak volgen van een co ouderschap dat moet omgezet worden naar hoederecht voor ons... als de rechter (naar mijn mening kan hij onmogelijk weigeren maar ja...) beslist dat de co gewoon moet doorgaan weet ik ook niet wat de gevolgen zullen zijn.... maar idd rechtspraak is soms een raar iets...

@tattie: voor alle duidelijkheid, ik zou de moeder van mijn dochter nooit wat willen aandoen. Het is en blijft de moeder. De Correctionele Rechter heeft in z'n vonnis gemotiveerd dat de moeder, gezien haar persoonlijkheid en de aard van het misdrijf, zeker 6 maanden effectief moest krijgen. Op z'n minst om de zorg door de vader te kunnen laten opnemen was hij van mening. Ik heb toen in hoger beroep gezegd dat dat opsluiting voor mij niet hoeft, en dat ik hoop dat ze haar les had geleerd en anders met Luna zou omgaan...het is in het Arrest een voorwaardelijke straf geworden... maar de moeder heeft haar les niet geleerd en voert het omgangsrecht wel letterlijk uit, maar de vastgestelde psychologische mishandeling en de verwaarlozing blijft doorgaan en moet ik nu de Correctiontionele Rechter gelijk geven.
Men doet er niets aan en de situatie was al uit de hand gelopen is nog steeds bedreigend voor mijn dochter en voor mij. Het moet wel een keer stoppen.

@mamaw: het is belangrijk dat je die voorstellen doet en dat je steeds de communicatie blijft zoeken. Het feit dat je je eigen gevoelens opzei zet, toont aan dat je het belang van de kinderen in de eerste plaats zet. Focus op de oplossingen en de zaken die de kinderen ten goede komen.
Een goed sociaal onderzoek is zeker een mogelijkheid in jouw geval, zeker als ik lees hoe je over de dingen denkt en hoe je het aanpakt dan zal je daar zeker goed uitkomen ..blijf jezelf maar probeer zoveel mogelijk aan te tonen en aan te kaarten waar de zaken knellen.
Als hij de kinderen niet tijdig thuis brengt, als hij dat verwittigd heeft en daar een reden om aangeeft, zou ik er niet zwaar aan tillen. Je schrijft het wel nauwgezet ergens op of je registreert dat via SMS-en e.d. (je weet maar nooit) Klacht neerleggen voor een 15 minuten te laat heeft m'n ex al zuur moeten opbreken. Dat toont net de verkeerde intenties.
Tip: kinderen leren meer van de oplossingen die jullie vinden bij de problemen dan bij het vechten voor gelijk