#4 , 25 dec 2010 13:03
olily, je hebt met je ex afgesproken voor co-ouderschap? Dat moet je niet eens dien: dat is gewoon de wettelijke situatie. Je hebt samen het ouderlijk gezag voor je kind en je voedt het samen op. Géén van beiden heeft het recht dat eenzijdig te beoefenen. Tenzij één van de ouders gevaarlijk is (kindje geen eten geeft, het mept, het in de sneeuw zonder kleertjes achterlaat..) of onvernatwoordelijk left (drugs, drank en blote madammen in de living...)
Wat je wel overeen kan komen of anders bepalen is dus de verblijfsregeling.
Deze wet dateert van 1995, dus de zaken zijn wat gewijzigd tegenover vroeger...
Weet dat het gerecht - als één van de ouders 50/50verblijfsregeling vraagt- dat ook beschouwt als een recht. Ze kennen dat dan ook per vonnis toe. Tenzij er goede gro,nden zijn om te verbieden. Dus als de ouder het kind verwaarloost, gevaarlijk gedrag vertoont ivm het kind (cfr. drugs, drank, etc...)
Het feit dat de vader nu een stabiele vast relatie heeft zal eerder gezien worden als een positieve factor en niet als een negatieve!
Waarom deze is deze wet nu zo? Wel men is er van onvertuigd dat ouders het recht hebben hun kind op te voedern. Anderzijds heeft het kind ook het recht door zijn ouder opgevoed te worden. en dat kan alleen als er ook samengeleefd wordt. Dus enkel bij papa op bezoek gaan is geen opvoeding. Beode ouders hebben een belangrijke invloed en impakt op de emotionele en realtaionele ontwikkeling van een kind...
en een kind, jonger dat 16 jaar dat zelf vondt dat het niet meer naar papa wil?? MMM, hioe zou je het vinden dat ze als ze 14 is, ineens niet meer bij jou wil blijven, (omdat je bijvoorbeeld zelf een nieuwe relatie bent begonnen?...) als kinderen iets niet willen, leg je dat samen uit waarom dit wél moet en dan gebeurt het wél zoals je samen beslist hebt punt...
Want weet je wat het effect is van deze situatie als je haar willetje involgt?
De kleine dame leert zo - omdat papa en mama uit elkaar zijn, ze haar willetje kan uitspelen: de ene keer tegen mama, de ander keer tegen papa... En dan zal ze steeds een bondgenoot vinden die er voor zal zorgen dat haar zinnetje doorgezet wordt.Wat te denken als er vriendjes, uitgaan en drank in het zicht komen? Mama, als ik niet mag uitgaan, ga ik bij papa wonen. en vergus je niet, kinderen kunnen meesterlijk manipuleren, éénmaal als ze geleerd hebben dat het werkt.
Vergelijk het met niet naar school willen gaan: willig je dat ook in? Neen, omdat je dan uitlegt dat dit goed voor haar is (niet zozeer omdat het moet, dat is de fout die veel ouders maken mbt dingen die "moeten", je legt het bzter uit "waarom")
De nieuwe partner is natuurlijk een nieuwe, wat enge -situatie. Dat heeft zijn tijd even nodig en je mag gerust beamen dat je snapt dat dit niet gemakkelijk is. . En als de nieuwe mevrouw géén psychopaat is, zal je dochter ook wel ontdekken dat dit een aangenaam mens is. (kinderen hebben ongeveer 6 maanden nodig om te settelen hierin)
Maar je moet dat dus wel open met je dochter bespreken, best zelfs van beide kanten (papa én mama)
Dat heet opvoeden...