JuridischForum.be

Artikel 387ter. § 1. Ingeval één van de ouders weigert de rechterlijke beslissingen met betrekking tot de huisvesting van de kinderen of het recht op persoonlijk contact uit te voeren, kan de zaak opnieuw voor de bevoegde rechter worden gebracht.

Is dit ook het geval als 1 van de ouders zijn kind niet volgens de vastgelegde omgangsregeling op komt halen?
Deze ouder leeft dan toch ook de gerechtelijke beslissing niet na?
Kan ik dit zonder advocaat terug voor de rechter brengen om een aanpassing van de omgangsregeling en alimentatie te bekomen?
Kan er aan de rechter ook een dwangsom gevraagd worden die zou moeten betaald worden als de omgangsregeling niet nageleefd wordt door de omgangsgerechtigde? (in Nederland is zo een vonnis wel al uitgesproken).


Iemand raad hierover? Ervaring met wijzigingen bij de de jeugdrechtbank? Hoe dit in zijn werk gaat?

Groetjes

dwangsom opleggen kan enkel als een ouder verhindert dat hij of zij gebruik kan maken van zijn/haar RECHT op omgangsregeling. Dus als een ouder verhindert of verstoort dat de andere ouder het kind meekrijgt. Dat is een expliciet misdrijf: want negeren van een vonnis.
Jouw situatie: een ouder die geen of wisselvallig gebruik maakt van zijn recht tot omgangsregeling is vervelend en zeker niet positief. Maar het is geen misdrijf. Dus kan een dwangsom niet gevorderd worden.
Ik mag hopen dat het geen advocaat is die je dit wijsmaakt, want die kent zijn materie niet...

Bekijk het even van deze kant: de vader woont 600 km ver van jullie. Dat is niet niks. De rechter heeft het advies van de procureur niet ingevolgd. Wat je wil is dat het vonnis aangepast wordt naar de realiteit en je bijgevolg méér alimentatie zou kunnen krijgen. Dat zal niet eens gaan om 100 euro per maand. Want als ik goed kan tellen gaat het maandelijks om 4 dagen... En heoveel geld, tijd en energie moet je er aan besteden om gelijk te halen? Het kost je aan het opnieuw voorbrengen + advocaat alleen al gemakkelijk 500 euro.Ik zou niets ondrnemen als ik in je plaats was. GEzien het feit dat een nieuwe regeling ook niet nagekomen zou worden. Maw het zou je geld kosten om iets op papier te laten wijzigen dat toch niets uithaalt. Betaalt hij voor de rest correct de alimentatie? Zo ja, Dan zou ikal helemaal geen slapende honden wakker maken...ok, de papa is vér en onbereikbaar en besteedt niet veel tijd aan zijn kind. Maar hij maakt het je ook niet moeilijk mbt ouderlijke beslissingen en financieen. Wellicht verandert zijn houding en relatie mbt zijn kind als ze opgroeit.

Het is zeker niet mijn advocaat die mij dit "wijsmaakt" Ik heb een hele goede advocaat.
Ik weet ook wel dat het omgangsRECHT is.
Maar als je het artikel leest dan gaat het hier toch om een ouder die weigert de rechterlijke beslissingen met betrekking tot het recht op persoonlijk contact uit te voeren? Of niets soms? Vandaar mijn vraag.
Het is gemakkelijk om een omgangsregeling af te spreken en een bedrag aan alimentatie daaraan te koppelen en dan je kind niet op te komen halen. Voor hetzelfde had hij elk weekend gevraagd of 3 weekends per maand en elke vakantie en een lager bedrag aan alimentatie en er ook niet omgekomen.

En wie zegt dat hij niet moeilijk doet over de ouderlijke beslissingen en financiën. Dit laat ik dan nog even terzijde.

Je kan tellen, het gaat maandelijks om 4 dagen maar je vergeet de vakanties.
Het verschil in alimentatie dat de rechter toegekend heeft en wat de procureur voorgesteld had was toch 100 euro. En dat dan voor 2 dagen per maand minder! Behoorlijk verschil als je het mij vraagt!
Normaal gezien zou ze in percent 25% per jaar bij hem moeten zijn. In werkelijkheid is dat nu zo een 5% of soms nog minder.
Tel daar dan de dagelijkse zorg dat ik dan nog extra heb, zeker in de vakanties, bij op (want daar wordt in het vonnis naar verwezen bij de bepaling van de alimentatie).

En dat zijn houding wellicht zal veranderen als ze opgroeit ben ik wel zeker van. Misschien komt hij er dan helemaal niet meer om...

emmy, nogmaals: de wetgeving is heel pertinent: omgangsrecht verhinderen is een misdrijf.
Geen gebruik maken van het RECHT op omgang is geen misdrijf: Vermits het een recht is, wil dat zeggen : dat je het MAG doen. (geen PLICHT héé....) Maar een andere mag niet verhinderen dat iemand gebruik kan maken van zijn RECHT.
Als je het nog niet helemaal vat, vraag het aan je advokaat die zal je het verschil uitleggen tussen PLICHTEN en RECHTEN.
Dus neen, je kan 'm niet laten veroordelen daarvoor...

Hallo Eylis,
Ik vat hem al lang. Ik weet ook wat RECHTEN en PLICHTEN zijn. Dat hoef je me allemaal niet uit te leggen. Ben er meer dan behoorlijk van op de hoogte.
Neemt niet weg dat hij het vonnis niet naleeft.

Lees het artikel 387ter. § 1. eens goed na.
Hij weigert toch het RECHT om het persoonlijk contact uit te voeren?

Ik denk dat dit artikel toch voor interpretatie vatbaar is.

Iemand met deskundige kennis ter zake die hier nog een antwoord kan op geven?

Alvast bedankt

zucht...emmy, vraag het aan je advocaat... je mag zelf interpreteren hoeveel je wel wil... maar de enige echte en juridische interpretatie van artikel 387 is dat de ouder die VERHINDERT dat de andere ouder zijn omgangsrecht uitoefent strafbaar is.
Als een ouder een RECHT "weigert" of er geen gebruik van maakt is dat vervelend, maar niet strafbaar....
Kijk er maar eens de rechtspraken op na... ouders die het omgangsrecht verhinderen kriigen via de advocaat van de benadeelde partij eerst de deurwaarder over de vloer om het vonnis nog eens officieel te betekenen. Daarna vraagt de advocaat van de benadeelde patij de dwangsomclausule te betekenen. En dan is het vanaf elke weigering betalen geblazen.
Bij het niet nemen van het omgangsrecht kan je hoogstens de omzetting vragen van het vonnis naar de nieuwe situatie, maar je kan geen dwangsom of veroordeling eisen.Omdat er juridisch gesproken geen onRECHT is gebeurd...
Echt, als je de vonissen mbt deze materie uitpluist; daar zit er géén enkele tussen ivm hét niet opnemen van omgangsrecht...
enne..dit is tamelijk deskundige uitleg hoor

Ben jij dan advocaat Eylis?

Heb alles al zitten uitpluizen....maar ik vind dit artikel nog altijd voor interpretatie vatbaar! Mijn menig inderdaad.

Kzal dan maar verhuizen naar Nederland. Blijkbaar krijgen ze het daar wel voor elkaar.

En kinderrechten....mijn kind heeft blijkbaar niet het recht om haar papa meer te zien.

Wanneer ouders geen overeenstemming bereiken omtrent recht op persoonlijk contact, richt men zich tot de Jeugdrechtbank. De rechtbank zal naar beide partijen luisteren. Zij zal ook nagaan of er voldoende reden is om een bestaande regeling te wijzigen. Men kan dus niet zomaar een wijziging vragen, maar zal dit moeten motiveren. De rechtbank dient eveneens te oordelen of de wijziging in het belang van het kind is. Indien zij van oordeel is van niet, kan dit een reden zijn om de eis te verwerpen. Soms is dit voor de ouders onbegrijpelijk, omdat de rechtbank het belang van de kinderen soms anders inschat dat een ouder die betrokken partij is.

Als motivatie kan je wel verzoeken om meer alimentatie te ontvangen aangezien jij meer kosten hebt om het kind te onderhouden.

Natuurlijk moet je niet proberen het onderste uit de kan te halen.

verhuizen naar Nederland...opgelet : vonnis is in Belgie uitgesproken. Herziening van de zaak moet dus weer in Belgie aangevat worden

verhuizen naar Nederland...opgelet : vonnis is in Belgie uitgesproken. Herziening van de zaak moet dus weer in Belgie aangevat worden

Was als grapje bedoeld he van dat verhuizen maar in Nederland zijn er al meer dergelijke uitspraken geweest.

Nog een bijkomend vraagje.

Is hij eigenlik verplicht van zijn adres door te geven aan mij?

Dat moet hij, ja vermits jullie samen wettelijk co-ouderschap uitoefenen, moeten jullie theoretisch gezien toch kunnen overleggen en moet je weten waar hij verblijft als je dochter bij hem is.
Kan je in de UK wel opvragen geloof ik. Je weet toch minstens in welke stad hij verblijft?

Wat die uitspraken in Nederland betreft:
ouderlijk recht verschilt daar op enkele fundamentele punten. en niet persé ten voordele van het kind.
Zo is een natuurlijke vader van een kind (uit niet-getrouwde koppels) zomaar niet juridisch "ouder". Wat maakt dat in bepaalde gevallen de rechten van een vader niets betekenen.
Maar bekijk wetteksten dus altijd in de context van het land waar het recht gesproken wordt en toets het niet aan de overkant.
Daar LIJKT het gras altijd groener...

Ik weet voor het ogenblik niet waar hij woont.

Ik begrijp je frustratie, maar een recht op bezoek is géén PLICHT tot bezoek. 2400km per weekend is ook geen sinecure: hij moet van punt A naar B dan weer van B naar A, daags nadien van A terug naar B en hijzelf van B terug naar A! Dit is niet te doen.

Dit impliceert wèl dat jij 100% van de tijd verantwoordelijk bent voor je kind en zelf voor babysit moet zorgen als je even een stapje buiten wil zitten. Geloof me, ik weet hoe het voelt.
In mijn geval heeft de rechtbank ook nooit een toegeving gedaan voor de extra kosten die ik moest maken om ooit eens zonder kinderen met volwassenen te kunnen omgaan!
Ook de onzekerheid of de verlofperiodes wel zullen worden uitgevoerd is stresserend: indien papa namelijk niét om de kindjes komt, moet mama wel voor opvang zorgen tijdens de verlofdagen. Ook daar wordt àl te weinig rekening mee gehouden op de rechtbanken: het blijft bezoekRECHT en geen PLICHT!

“Art.387ter.§ 1. Ingeval één van de ouders weigert de rechterlijke beslissingen met betrekking tot de huisvesting van de kinderen of het recht op persoonlijk contact uit te voeren, kan de zaak opnieuw voor de bevoegde rechter worden gebracht...Onverminderd strafvervolging kan hij de partij die het slachtoffer is van de miskenning van de in het eerste lid bedoelde beslissing toestaan een beroep te doen op dwangmaatregelen...”(Burgerlijk Wetboek).

Onderzoek zorgvuldig de tekst van de rechterlijke beslissingen die de andere ouder weigert uit te voeren. Art.387ter vereist dat het om VERPLICHTINGEN gaat.

Indien het enkel om RECHTEN zou gaan dan geldt niettemin:

- “Art.9...3. De Staten die partij zijn, eerbiedigen het recht van het kind dat van een ouder of beide ouders is gescheiden, op regelmatige basis persoonlijke betrekkingen en rechtstreeks contact met beide ouders te onderhouden, tenzij dit in strijd is met het belang van het kind...”(20 NOVEMBER 1989. - Verdrag inzake de Rechten van het Kind).

Deze bepaling houdt in dat het kind zulk RECHT heeft en zou dus ook moeten inhouden dat het dit recht kan afdwingen,zij het via vertegenwoordiging door de andere ouder of voogd.

“Art.1142.Iedere verbintenis om iets te doen of niet te doen wordt opgelost in schadevergoeding, ingeval de schuldenaar de verbintenis niet nakomt.”(B.W.=Burgerlijk Wetboek).

‘De uitvoering in natura is de normale wijze van gedwongen uitvoering zowel van de verbintenissen om iets te doen als van die om iets niet te doen. Alleen wanneer die uitvoering in natura niet of niet meer mogelijk is moet de uitvoering door het gelijkwaardige geschieden‘[Cass. ARC930161F,14 april 1994(Spitaels t. Rigo),onuitg.,geciteerd door TRD&I 1994,775;Cass. 30 januari 2003(H.B./CSDEP),R.W.2005-06,1219-1220].

Ook art.1385bis e.v. Gerechtelijk Wetboek,inzake dwangsom,kan hier toegepast worden.

- “Art.203.§ 1. De ouders dienen naar evenredigheid van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, het toezicht, de opvoeding en de opleiding van hun kinderen....”(B.W.).

“Art.1226.Een strafbeding is een beding waarbij een persoon zich voor het geval van niet-uitvoering van de overeenkomst verbindt tot betaling van een forfaitaire vergoeding van de schade die kan worden geleden ten gevolge van de niet-uitvoering van de overeenkomst.”(B.W.).

Die evenredige onderhoudsbijdrage van elke ouder gaat er van uit dat de omgangsregeling correct wordt nageleefd. Het niet-correct naleven ervan verhoogt door het feit zelf de bijdrage van de andere ouder en schendt aldus art.203 B.W.. Deze ouder kan dus in de beslissing/overeenkomst inzake onderhoudsbijdrage een strafbeding doen opnemen dat hem van rechtswege vergoedt bij elke niet-naleving van de omgangsregeling door de andere ouder.