JuridischForum.be

De ex van mijn vriend komt hun dochter regelmatig veel te vroeg halen (een uur soms) en wij laten dit niet meer toe. Onze advocaat heeft ook gezegd dat wij ze gerust mogen laten wachten voor de deur, tenslotte wilde zij een vonnis en wij eigenlijk niet en dat is er ook gekomen. Maar ze houdt zich er zelf gewoon niet aan. Gisteren moesten we ze gaan halen bij haar en we kregen ze een half uur later omdat ze om 16 uur bij de dokter zat en ze liet ons niks weten. Om 16u is het wisseluur volgens het vonnis en dan zit zij bij de dokter zonder verwittiging. Uiteindelijk sturen wij haar een mail met ons ongenoegen in en zij vindt dit muggezifterij ... kunnen wij hier niets tegen doen ? Dit gebeurt echt een pak teveel naar onze zin.

Betogen, in een hoge kraan kruipen en weigeren om naar beneden te komen, ...

De vraag is of je er iets mee bent om de andere ouder "gerust" voor de deur te laten staan.

Natuurlijk moet het opgelost geraken en ja van de één klacht kan een andere komen enz.

Als je merkt dat je het dreigt te ontsporen lijkt het mij dat met bemiddeling betere resultaten kunnen behaald worden dan andere methoden

RR

Probleem is dat we vrij lang moeten rijden om tot daar te geraken, als wij dan moeten wachten zonder enig bericht van de moeder dan vraag je je elke minuut af of het kind nog wel zal komen opdagen. Wij vragen eigenlijk vooral communicatie. En dat we haar laten wachten is puur omdat ze het alsmaar meer en meer rekt en als ze dan moet wachten zal dat stoppen. Ze komt nu ook al minder vroeg daardoor dus daar zit wel verbetering in. Bovendien weet hun dochter ook helemaal niet dat mama al staat te wachten, anders is het niet echt gezond, maar we moeten ergens een lijn trekken.

Mij lijkt het gewoonweg logisch dat men op het wisseluur thuis is en zo niet, elkaar verwittigt. Wij komen eigenlijk bijna letterlijk net van de rechtbank. De zaak is heel goed verlopen, want wij hebben met de tegenpartij nog bijgepraat na de uitspraak en ook even met beide advocaten erbij. Dus er is al een vorm van bemiddeling geweest omtrent vanalles en nog wat. Alleen is het voor de mama helemaam anders uitgedraait dan zij had verwacht. Zij dacht : "weekend-papa en dikke alimentatie" maar het werd bilocatie met een vrij kleine alimentatie.

Wat ik persoonlijk vooral echt beu aan het worden ben is de manier waarop zij ons telkens aanvalt. Als wij dan ergens onze mening over zeggen dan ketst zij alles af. En ze mailt ook telkens zaken zoals : "Dit is uw/jullie schuld". Terwijl wij eigenlijk niemand als schuldenaar willen aanwijzen in situaties met haar.

Overal gaat ze rondstrooien dat hun dochter niet graag naar ons komt. Dit is niet waar, het is wel zo dat ze echt nog moet wennen aan deze situatie en dat ze vaak haar mama mist maar in onze ogen is dat normaal en in de ogen van mama is dat een reden om ruzie te maken.

Het vreet ons op, omdat er zoveel energie inkruipt ... en 't is echt zoooo overbodig soms.

Bemiddeling kost ook al gauw 100 euro per uur, geen van ons zal deze willen betalen.