Natuurlijk zijn er in elk verhaal 2 kanten en ben ik ook niet altijd de perfecte echtgenote geweest,
maar ik ben ook maar een mens.
Van overspel is er geen sprake (voor zover ik weet toch). Andere dingen zijn er van zijn kant uit wél gebeurd( en de politie is gisteren nog langs geweest), maar ook dat wil ik gewoon achter me laten en nu wil ik alles gewoon zo snel mogelijk regelen.
De laatste dagen vooral is het heel erg uit de hand gelopen.
Ik heb dan gisteren voorgesteld van tijdelijk apart te gaan wonen, therapie te gaan volgen en er alles voor te doen om ons misschien toch nog een kans te geven ondanks alles wat er gebeurd is, maar dat ziet hij niet zitten. Hij heeft de afspraken van gisteren deze ochtend aan zijn laars gelapt dus heb ik voor mezelf uitgemaakt dat dit het einde is.
Hij gaat nu alles regelen (overzetten van zijn loon op een eigen rekening, gaat een deel van het geld van de rekeningen halen die allen gemeenschappelijk zijn, gaat zich een onderkomen zoeken,....) Zijn eis was al dadelijk...ik wil de kinderen elke dag 1 uur zien (wat mij totaal niet praktisch lijkt onder andere omdat hij geen rijbewijs heeft en ik dus elke keer ga moeten opdraaien voor het vervoer en ik zie het niet zitten om hem hier elke dag over de vloer te hebben
Daar is het vertrouwen té erg weg voor.)Nu...hoe moet ik dit nu aanpakken? Zelf sta ik sinds kort door een spierziekte, chronisch vermoeidheidssyndroom en door artrose op de ziekenkas en heb dus maar een beperkt inkomen (zal iets van een 800 euro per maand zijn).
Kindergeld wordt gestort dus op de gezamelijke rekening en komt van zijn werk uit dus hoe ik dat ga moeten veranderen weet ik al niet.
Kan ik bvb naar de bank gaan en bekomen dat hij niet meer aan de gezamelijke rekeningen kan? Ik wil graag ook nog rondkomen en tenminste voor eten zorgen voor de kinderen. Meer moet het voorlopig niet zijn.
Momenteel wil ik gewoon overleven, mijn gevoelens aan de kant zetten en proberen van de kinderen (4) het zo aangenaam mogelijk te maken en hen te helpen bij de verwerking van alles wat er gebeurd is (ze zien en horen natuurlijk ook heel erg veel) en de verwerking dat ze nu gaan moeten leven zonder hun vader elke dag in hun leven, want dat zal zowat het enige zijn wat ik ga kunnen doen de eerstkomende tijd. (en hopelijk werk vinden wat ik fysiek aankan en wat ik kan combineren met mijn gezin, want er is totaal niemand op wie ik kan terugvallen).
Hij zegt (maar of ik dat kan geloven. Het is niet bepaald de meest rustige persoon ook niet) dat hij binnen enkele dagen af wilt spreken om afspraken te maken, maar was dadelijk al bezig over de terugbetaling van de lening dat al betaald werd. Vraag me dan ook af welke 'eisen' ik kan stellen bij zo een gesprek (dat ik wil laten opvolgen door een buitenstaander. We kennen iemand van het ocmw die geen partij trekt en misschien toch wel wat ervaring heeft in zo een dingen)
Bij het huis zit het namelijk zo. Wij hebben 3 jaar geleden dit huis gekocht en hebben een lening van het vlaams woningfonds (ook daar later nog een vraag over). samen hebben we deze lening afbetaald, altijd netjes op tijd, maar bij de aankoop heb ik van mijn ouders 50000 euro gekregen (maar dit staat nergens op papier. Enkel rekeninguittreksels zijn voorhanden. Mijn ouders hebben me toen nog gewaarschuwd, maar ja...toen ging alles nog goed en wilde ik niet voor wrijving zorgen door hem zo voor het blok te zetten mede omdat hij mij opgevangen heeft en onderhouden heeft toen ik op 17jarige leeftijd bij mijn ouders weg ging) en in mijn ogen lijkt het me dan ook niet logisch dat ik hem nog moet gaan uitbetalen, want zoveel is er nu ook nog niet afbetaald aan de woning.
iemand een idee hoe het hierbij zit? (hij heeft zich al zogezegd geinformeerd en ook al zegt ie dat ie me niet 'vast' wilt zetten financieel...ik heb de indruk dat hij me wilt laten voelen wat ik gedaan heb, want in zijn ogen is het mijn schuld dat dit aan het gebeuren is, maar in mijn ogen ligt het anders natuurlijk)
Zijn er belangrijke dingen die ik nu al zeker moet regelen?
Kan ik naar de bank gaan en voorkomen dat ie nog meer geld van de rekening gaat halen? (er staat nu al zo weinig op door mijn ziekte)
Moet ik tov de kinderen iets ondernemen? (hij mag ze zien van mij, maar ik wil niet dat hij ze te pas en te onpas komt halen. Ik wil nu vooral regelmaat voor hen, want geloof dat dit belangrijk is)
En wat met de lening? Het is een lening via het vlaams woningfonds....moet ik die verwittigen dat de lening voortaan voortgaat met maar 1 persoon of kan ik dit pas als hij zijn adres gewijzigd heeft.?
Moet ik al een procedure opstarten voor scheiding (een advocaat kan ik me niet veroorloven).
En hoe zit het dan voor de rest?
Onze lening bedraagt iets meer dan 700 euro. Mijn inkomen...rond de 800 euro. kindergeld zit ook rond de 700 euro, maar ja...dan moet het natuurlijk ook nog wel bij mij aankomen. als ik dan snel de rekening maak, ga ik er nooit komen en als ik kijk naar de huurprijzen ga ik niet snel een woning vinden die me in de maand minder gaat kosten. Bij een eigen huis komen er nog andere kosten bij, maar dat zijn dingen waar ik nu liever nog niet aan denk. Gelukkig zijn die rekeningen net nog maar geweest en betaald dus ik moet me daar in principe het eerstkomende jaar nog niet dadelijk zorgen in maken. Er zijn ook nog rekeningen die maandelijks betaald moeten worden. Wil internet wel afzeggen, maar dan geraak ik nooit aan een job en ben ik compleet afgesloten van de buitenwereld (want op het moment is er niet veel anders wat ik kan).
Kan hij doordat ik ziek ben me mijn kinderen afnemen? Ik ben zeker in staat om voor ze te zorgen. Makkelijk is het niet altijd, maar ik doe wat ik kan doen en sta altijd klaar voor de kinderen ondanks de pijn of vermoeidheid of wat dan ook.
Ik hoop dat jullie me (dringend) kunnen helpen. Er zal me misschien straks of morgen nog wel een vraag te binnen vallen, maar die zet ik er dan nog wel even tussen.
Alvast heel erg bedankt.
