Hier een speciaaltje om juridisch uit te broeden. Wellicht nieuwe materie in het echtscheidingshoofdstuk
Is persoonlijke ervaring. Om te dé-emotionaliseren gebruik ik A en B en C, dat leest vlotter en dat nodigt uit tot strikt juridische (en procedure) argumenten (dat is ook expliciet mijn vraag!)
A (vader) en C zijn uit elkaar.
A vraagt mbt de kinderen verblijfsco-ouderschap bij jeugdrechtbank.
C betwist dat.
A trouwt met B = nieuw samengesteld gezin dus.
Intussen aan de rechtbank:
Rechter vindt verblijfsco-ouderschap principieel OK, maar vraagt in zijn wijsheid psychologische expertise om dit te staven.
A en C zijn daarmee akkoord.
Psychologen starten infosessies met A en C, leggen gang van zaken uit.
En vragen aan A en C expliciet hun akkoord mbt de procedure en het rapporteren hierover. A en c zijn akkord,
alleen:
A en B stellen vast dat de pschologen niet eens echtgenote B zullen ondervragen/polsen in die procedure.
B die toch een belangrijke factor betekent in het GEZIN A+B (waar de kinderen 50% wonen).
A stelt deze vraag aan de psychologen en die vinden dat ook wel een goed idee om B ook te interviewen.
Iedereen gaat op individueel gesprek en er wordt een rapport gemaakt met daarin:
- klinische testen van de kinderen
- samenvattingen van de uitspraken van A, B en C
- conclusies van de psychologen
- advies mbt verblijfsco-ouderschap en eventuele te volgen therapie.
Het voorlopig rapport wordt naar A en C gestuurd.
B merkt op dat haar uitspraken wel heel slordig, kort en ongenuanceerd worden weergegeven, zelfs met fouten (fout gespelde namen etc).
Dit eerste rapport wordt met A en C (mét advocate erbij..) besproken voor eventuele aanvullingen etc.
A laat weten op deze meeting dat hij en B wensen dat de uitspraken van zijn echtgenote(B dus) gecorrigeerd worden én genuanceerd met enkele essentiele toelichtingen dié wel tijdens de sessie gezegd zijn maar niet terug te vinden in het rapport.Hij meldt ook dat indien dit niet mogelijk is, B als privé persoon (en dus geen betrokken partij in de rechtszaak) verkiest dat haar getuigenis uit het rapport geschrapt wordt en enkel de conclusies en indrukken van de experten over B in he rapport gebruikt zullen worden.
De psychologe vraagt aan de tegenpartij of ze daarmee akkoord is (wat B dan weer heel gek vindt, maar soit)
Advocaat van tegenpartij verzet zich daartegen.
Mijn redenering:
- als B's getuigenis fout en onvolledig geciteerd wordt in een rechtszaak tussen A en C, worden eigenlijk haar rechten geschonden.
- B mag juridisch gezien vragen dat de notulen gecorrigeerd mogen worden van een gesprek tussen haar en een psycholoog (waar geen audio-opname van is en waar niemand anders aanwezig bij was) zonder goedkeuring van de tegenpartij.
Enkel de psycholoog en B moeten het daar samen over eens geraken.
- Juridisch gaat dit ook over de artikels met betrekking van valsheid in geschrifte:
artikels 193 & 196 Cp. /197 en 463 van het strafwetboek.
Wat denken jullie?
T'zal mij benieuwen...