JuridischForum.be

Mijn ouders zitten momenteel verwikkeld in een echtscheiding. Er was eerst een procedure opgestart om te scheiden met onderlinge overeenkomst.
Ondertussen is dit afgesprongen wegens moeder niet akkoord met voorstel van vader over maandelijkse betaling.

Situatie is als volgt:
Ze zijn getrouwd met gemeenschap van goederen. Zij heeft momenteel geen uitkering (noch loon, noch werkloosheidsuitkering noch ziekteuitkering).
Tevens is ze in de loop der jaren vervallen in een soort alcoholisme en is ook haar intellectuele staat erop achteruit gegaan. Al bijna 15 jaar draagt ze ook niet meer bij tot de kostwinning of enige vorm van help in de eigen zaak.

Vader is zelfstandig tuinier en heeft een eigen zaak (huis + gronden, tevens ook zijn broodwinning)

Nu heeft ze eenzijdig de procedure tot echtscheiding in kortgeding ingezet. Ze zijn getrouwd met gemeenschap van goederen, dus in principe heeft ze recht op 50% van de bezittingen en zou dit resulteren in een verkoop van alles (verlies broodwinning vader).

Zijn er verzachtende omstandigheden waarin een rechter kan afwijken van de theoretische rechten 50/50 van de bezittingen, steunende op de mentale toestand van een van beide partijen, en rekening houdend met het belang van de zaak voor verdere kostwinning van vader?

Alvast bedankt voor enige info hieromtrent of ervaring,
R.

Hey
Heb net mijn echtscheiding in gelijkaardige omstandigheden afgerond. Betreft het kortgeding enkel de feitelijke scheiding ? In principe gebeurt vereffening/verdeling bji de notaris, maar alweer dient daar een akkoord te zijn. Indien daar geen akkoord, zal de notaris uit handen geven aan een rechterlijke macht. Een gemotiveerde notaris zal echter eerst proberen bemiddelen, als daar nog mogelijkheid/bereidwilligheid toe is uiteraard. De notaris zal wel bewijsstukken vragen van alles op dat moment en dit toevoegen aan zijn verslag naar de rechter die dan uiteindelijk de knoop dient door te hakken als beide partijen het oneens blijven. In principe draagt elkeen naar eigen vermogen bij in de gemeenschap. Als er echter kan aangetoond worden (zwart op wit) dat één van beide partijen nalatig is geweest hierin, kan er echter anders worden geoordeeld. Veel is uiteraard ook afhankelijk van de rechter die oordeelt.

In principe draagt elkeen naar eigen vermogen bij in de gemeenschap. Als er echter kan aangetoond worden (zwart op wit) dat één van beide partijen nalatig is geweest hierin, kan er echter anders worden geoordeeld.
Indien men gehuwd is met volledige gemeenschap of met gemeenschap van aanwinsten zijn ook alle inkomsten gemeenschappelijk.
Zelfs indien één van de echtgenoten geen inkomsten had tijdens het huwelijk (bijv. moeder die thuisblijft om voor kinderen te zorgen/ziekte/onbekwaamheid/...) vermindert dat geenzins zijn/haar recht op de helft van het gemeenschappelijke bezit.
Enkel ingeval van volledige scheiding van goederen blijven de inkomsten persoonlijk bezit van de echtgenoten.

Het principe is inderdaad zo, maar ik heb net in mijn scheiding meegemaakt dat de uitzondering de regel bevestigt. Dat tegenpartij niks krijgt is inderdaad uitgesloten, maar er is tegenwoordig wel degelijk ruimte voor interpretatie. Maar is moeilijk bewijsbaar waardoor één van partijen beneden eigen vermogen heeft ingebracht. Zoals ik ook zeg, is heel veel afhankelijk van notaris en rechter.

Het principe is inderdaad zo, maar ik heb net in mijn scheiding meegemaakt dat de uitzondering de regel bevestigt. Dat tegenpartij niks krijgt is inderdaad uitgesloten, maar er is tegenwoordig wel degelijk ruimte voor interpretatie. Maar is moeilijk bewijsbaar waardoor één van partijen beneden eigen vermogen heeft ingebracht. Zoals ik ook zeg, is heel veel afhankelijk van notaris en rechter.

Dat gaat vermoedelijk om gevallen waarbij er een vermenging van gemeenschappelijk en persoonlijk vermogen is vastgesteld. Bijv. één van de partners verkreeg een erfenis en heeft die geïnvesteerd in de renovatie van de gemeenschappelijke gezinswoning.
In dergelijke gevallen is inderdaad een herberekening nodig, waarbij het gemeenschappelijke vermogen vergoeding is verschuldigd aan één van de echtgenoten.
Indien de onderneming waarover vragensteller het heeft bijv. een familiezaak is die van vader op zoon is overgegaan kan die (gedeeltelijk indien er met gemeenschappelijke middelen aan uitbreiding is gedaan) uit de verdeling worden gehouden.